ชื่อหนังสือ :   ห้วงฝันพันธนาการหัวใจ

ชื่อผู้แต่ง :   แก้วแสงจันทร์

สำนักพิมพ์ :   1168  Publishing

คำโปรยหลังปก

บางครั้งห้วงเวลาก็มิอาจกางกั้นรัก

รักที่เกิดขึ้นในช่วงหนึ่งของห้วงเวลา

รักที่นำพามาซึ่งพันธนาการของหัวใจ...

เภตรา  ดีไซเนอร์สาวไทยเดินทางไปร่วมงานเทศกาลผ้าไหมโลกที่อิตาลี

อาจเป็นเพราะเทพีจูโนหรืออาจเป็นเพราะโชคชะตาที่นำพา

หญิงสาวชาวไทยจึงได้ย้อนเวลาไปยังเมืองเฮอร์คิวเลเนียม

ตรงกับช่วงเวลาหกเดือนก่อนที่ภูเขาไฟวิสุเวียสจะระเบิดออกมาในปี ค.ศ.79

ที่นั่นเธอได้พบกับ เลโอดิอัส ชายหนุ่มผู้องอาจและเพียบพร้อม

จากวันเป็นเดือน ความคุ้นเคยเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความผูกพัน

จนก่อเกิดเป็นสายสัมพันธ์ที่เรียกว่า รัก

รักซึ่งอยู่เหนือกฎเกณฑ์แห่งกาลเวลา...

ความรู้สึกหลังอ่าน

รีวิวเรื่องก่อนเป็นแนวย้อนกาลเวลา  รีวิวเรื่องนี้ก็เป็นแนวย้อนกาลเวลาอีก เอ๊ะยังไง! (จงใจลงซ้ำค่ะ ^v^)  ก่อนอื่นขอชมผู้แต่งสำหรับลูกเล่นใหม่อย่างการเลือกเมืองเฮอร์คิวเลเนียมและภูเขาไฟวิสุเวียสมาเป็นพล็อตหลักของเรื่องนี้  ส่วนตัวแล้วเราค่อนข้างชอบเรื่องที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงมากกว่า  พูดถึงภูเขาไฟวิสุเวียสนี่ใครๆ มักจะนึกถึงเมืองปอมเปอี  เราเคยอ่านเจอในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นและนิยายแปลตะวันตก  ยังคิดเล่นๆ อยู่เลยว่านิยายไทยน่าจะจับเอาเรื่องภูเขาไฟวิสุเวียสมาเล่นบ้าง  แล้วก็โชคดีที่ได้หนังสือเล่มนี้มาทำให้สมหวัง

เริ่มเรื่องมาก็คล้ายๆ สูตรสำเร็จของนิยายย้อนกาลเวลาทั่วไปคือ นางเอกมักฝันแปลกๆ และมีเหตุให้ได้เดินทางไปยังสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับความฝัน (แบบว่าเราไม่ใช่นักเขียนแต่ก็คิดว่ามันน่าจะพลิกแพลงได้มากกว่านี้อีกนิดอ่ะนะ  อ่านแนวนี้กี่เรื่องไม่ฝันบอกเหตุก็เจอสร้อย  แหวน  กำไล หรืออะไรที่เป็นไอเท็มวิเศษให้นางเอกของเราเดินทางข้ามกาลเวลาได้)  ไม่ถือเป็นจุดติงนะคะเพียงแต่เจอนิยายส่วนใหญ่เริ่มเรื่องมาแบบนี้บ่อยเลยต้องขอกล่าวถึงเสียหน่อย   แต่ก็ไม่ได้ทำให้หนังสือเรื่องนี้สนุกน้อยลงแต่อย่างใด  ความเก๋มันอยู่ตรงวิธีการดำเนินเรื่องไปพร้อมกับประวัติศาสตร์ต่างหาก 

เมื่อนางเอกคนสวย เภตรา  เดินทางไปอิตาลีพร้อมทีมงานจากห้องเสื้อไลแล็คเพื่อร่วมงานเทศกาลผ้าไหมโลก  ก่อนกลับระหว่างท่องเที่ยวในเมืองเฮอร์คิวเลเนียมเธอได้ยินเสียงสวดมนตร์และตามไปจนกระทั่งปรากฏตัวอีกทีที่วิหารเทพีจูโนในอดีตเมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว  หลังจากหายงงเธอจึงรู้ว่าตนเองกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างยิ่ง เพราะอีก 6 เดือนข้างหน้าต่อจากนี้ภูเขาไฟวิสุเวียสต้องระเบิดแน่ และเมืองนี้ก็จะโดนลาวาและโคลนเดือดพาล้มตายจมหายไปในพริบตา  ผู้คนสมัยนี้ก็ดูจะไม่รู้จักภูเขาไฟและเชื่อว่าภัยธรรมชาติเกิดเพราะเทพเจ้าพิโรธอีกต่างหาก  แต่มันก็น่าสนุกตรงนี้แหละ  ถ้าเป็นในภาพยนตร์หรือนิยายเรื่องอื่นๆ ลองได้มีสิทธิ์กลับไปในอดีตแบบนี้ตัวละครก็มักจะหาทางแก้ไขไม่ให้เรื่องร้ายๆ เกิดขึ้น  แต่นางเอกคนนี้เธอเชื่อว่าตนเองไม่มีสิทธิ์ไปเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ใดๆ เลยทำตัวกลมกลืนไปกับคนอื่นๆ แทน  ระหว่างนี้ก็ไปอาศัยอยู่กับครอบครัวของพระเอกซึ่งเป็นนายพลใหญ่  ตรงนี้ก็น่าสนใจเพราะระหว่างที่รอภูเขาไฟระเบิดอยู่นี่ก็มีการตามสืบสวนคดีความผิดของข้าราชการระดับสูงบางคนอยู่  เลโอดิอัส พระเอกของเราเลยได้บทเด่นไปเต็มๆ กลายมาเป็นอารมณ์สืบสวนแทน  นางเอกจึงเกือบจะว่างงานวันๆ นั่งวาดรูปอย่างเดียว 555   แต่เห็นเล่ามาแบบนี้เนื้อหาก็ไม่ได้หนักมากนะคะ  คนร้ายตัวจริงก็เดาได้ไม่ยาก  ระหว่างเรื่องผู้แต่งก็คอยหยอดความหวานน่ารักของคู่พระ-นางเป็นระยะ   บางคนอาจจะรู้สึกว่าไม่ค่อยโรแมนติกเท่าไหร่  แต่เรากลับรู้สึกว่าอร๊ายย...คนโบราณเขาจีบกันน่ารักเนอะ  สุภาพบุรุษแบบพระเอกคนนี้หาได้ที่ไหนบ้างนี่^^  มดขึ้นค่ะมดขึ้น  สุดท้ายจะสามารถครองคู่อยู่ด้วยกันได้ไหมคงต้องรอลุ้นกันเอาเอง 

คิดว่าเรื่องนี้ผู้แต่งทำการบ้านมาดีกับการหาข้อมูลเมืองเฮอร์คิวเลเนียมและวิถีชีวิตของผู้คนสมัยก่อนค่ะ  ดูสมจริงดีแม้เราจะไม่รู้ว่าประวัติศาสตร์จริงๆ เป็นยังไงก็ตาม  แต่อาจจะกล่าวถึงบทบาทของผู้หญิงน้อยไปหน่อย  คงอาจเป็นเพราะสมัยก่อนผู้หญิงไม่ค่อยมีบทบาททางสังคมมากนักกระมัง(อันนี้คิดเอาเอง)  แล้วก็มีอีกอย่างที่สงสัย  ในฉากงานแต่งงานในอดีต(ว่าจะไม่สปอยล์แล้วนะ)  นอกจากครอบครัวพระเอกที่รู้ที่มาของนางเอกอยู่แล้ว  คนอื่นๆ ไม่มีใครสงสัยพ่อแม่ของเจ้าสาวฝ่ายหญิงบ้างเหรอคะว่าทำไมไม่มาร่วมงาน  งานแต่งท่านนายพลทั้งทีนะมันน่าสงสัยค่ะ  ถ้านักเขียนเผลอเข้ามาอ่านช่วยมาตอบข้อสงสัยให้ด้วยนะคะ ^^

โดยรวมเป็นนิยายพาฝันเหมาะกับคนที่ไม่ชอบเรื่องเครียดๆ  คู่พระ-นางก็เพอร์เฟ็คไปหมดเสียทุกอย่าง  ไม่มีนางร้ายมาแว๊ดๆ รับประกันว่าผู้อ่านจะไม่ต้องพานพบเรื่องสะเทือนใจ  ก็เป็นอีกเรื่องที่ชอบค่ะ  อ่านเอาเพลินได้  แบบว่าอยากเห็นภูเขาไฟระเบิด 555