เมษายน 2548

 
 
 
 
 
1
2
3
5
7
8
9
10
11
12
13
14
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
16 เมษายน 2548
Have you Ever?
เป็นกันมั่งมั้ย ที่บางครั้งพูดทำร้ายจิตใจอีกคนไปโดยตั้งใจ รู้ทั้งรู้ว่ามันทำร้ายความรู้สึกทั้งสองฝ่าย และทำลายความมั่นคงระหว่างกัน แต่มันก็หยุดไม่ได้ เวลาก่อนจะพูด เหมือนจะมีซัก 5 วิ ให้นับ แต่นับเสร็จก็ยังพูดออกไปอยู่ดี เหมือนกับว่า ข้างในตัวเราร้องว่า อย่าพูด อย่าพูด มันไม่ช่วยให้ดีขึ้น และทำให้แย่ลงอีกต่างหาก ก็ยังหยุดไม่ได้ ใครมีลูกอมอะไรที่ทำให้หยุดได้ช่วยบอกที

There is no point in speaking
unless you can improve upon the silence.

- - anonymous


เมื่อวานก็เอาอีกแล้ว เราเสียใจก็จริง แต่การพูดออกไป ทำให้เสียใจกว่าเดิม เพราะสิ่งที่ได้รับสะท้อนกลับมา ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการได้ยิน แต่เป็นความรู้สึกจริงใจของอีกฝ่ายที่ต้องการให้เราหยุดได้แล้ว "รำคาญ พอได้แล้ว น่าเบื่อ" คำที่เราพูดบ่อยๆ เพิ่งมารู้สึกวันนี้เอง ว่าพอโดนกับตัว บางครั้ง คำเล็กๆ ก็ขยายทับตัวจนหายใจไม่ออกจะตายไปเลย

They may forget what you said,
but they will never forget how you made them feel.

- - Carl W. Buechner


เคยอ่านเจอ ว่าคนที่สามารถพูดให้เราเจ็บช้ำได้ เป็นคนที่รู้จักเราดีที่สุด ในทางกลับกันก็เช่นกัน ถ้าเรารู้จักใครดี เราก็สามารถจะจี้จุดอ่อนของเค้าได้อย่างง่ายๆ ถึงแม้บางทีไม่อยากจะทำก็ตาม หรือจริงๆ แล้วเรามีความสุข ที่จะทำให้คนอื่นรู้ว่าเราไม่มีความสุข ดังนั้น จงอย่ามีความสุขกันเลย เหมือนกลายเป็นแม่มดสาปส่งคนมีความสุขยังงัยไม่รู้ แถมปกติ เวลาเป็นอย่างนี้ ใครจะมารับเคราะห์ถ้าไม่ใช่คนใกล้ตัว คนใกล้ตัวที่มีน้อยนิดจิ๊ดริดเนี่ยแหละ คนใกล้ตัวที่ควรจะถนอมรักษากันนี่แหละ รับไปเต็มๆ ใกล้มาก ก็หลายรอบหน่อย ไม่อยากเป็นเลย แบบนี้

I knew I would look back on my tears and laugh,
but I never thought I would look back on my laughs and cry.

- - anonymous


บางครั้ง ก็อยากเป็นคนอื่น ก็เหมือนอย่างที่มาเล่นเน็ตนี่แหละ เราชอบที่จะเป็นตัวเราอย่างในเน็ต มันเป็นตัวเราแบบที่ไม่ค่อยมีอะไรมากระทบ สบายๆ เหมือนเป็นลูกบอลชายหาดหยุ่นๆ นุ่มๆ โดนทรายก็ไม่ติด โดนเตะก็ไม่กร่อย ไม่ค่อยกังวล อาจเป็นเพราะ เราจะกังวลอะไรล่ะ มันก็แค่ virtual reality ปิดคอมก็เลิกแล้วกันไป จะคิดอะไรมาก เครียดก็ไม่ต้องเล่น มาเล่นแต่เวลาที่ไม่เครียด (แต่วันนี้เครียดแฮะ) เพื่อนหลายๆ คนที่เจอในเน็ต แล้วก็มาเป็นเพื่อนกันจริงๆ ก็บอก ว่าชอบตัวเราในเน็ต เลยอยากรู้จักมาเป็นเพื่อนกัน แล้วตัวจริงเราอ่ะ ไม่ดีหรอ ก็ไม่ใช่ เจอตัวจริงก็ยังชอบอยู่ เค้าว่า แต่เค้าก็ตอบกันไม่ได้หรอกว่าเพราะอะไร ต่างกันตรงไหน ในเมื่อ มันก็คนเดียวกัน นิสัยต่างๆ มันก็เห็นๆ กันอยู่ ทั้งตัวจริง ทั้งเน็ต แล้วทำไม เราถึงคิดเหมือนพวกเค้าว่า เราก็ชอบตัวเราในเน็ตมากกว่า

Trust yourself. Create the kind of self that you will be happy to live with all your life. Make the most of yourself by fanning the tiny, inner sparks of possibility into flames of achievement.

- - Foster C. McClellan


หรือว่า ในเน็ต ด้วยความปล่อยวาง เพราะมันก็ไม่รู้อยู่แล้วว่าใครเป็นใคร เราก็ไม่หวังอะไรจากใครมาก แล้วก็ไม่ใส่ใจใครมากด้วย ใครจะทำอะไรก็ทำ อย่างนั้นหรือเปล่า เรามองทุกอย่างเป็นเรื่องขำ เพราะเราไม่รู้จักใคร แล้วก็ไม่มีใครรู้จักเรา เราไม่เจ็บจากใครง่ายๆ เพราะเค้าเป็นใครล่ะ ถึงจะมาทำให้เราเจ็บ แล้วเราก็ไม่คิดว่า เราจะต้องไปซีเรียส กับคนเหล่านี้เช่นกัน เค้าก็มีชีวิตของเค้านอกคอม ชีวิตที่ไม่เกี่ยวกับเรา เพราะคิดแบบนี้หรือเปล่าเลยทำให้เราอยู่ในสังคมเน็ตได้นาน แถม คนยังจำได้อยู่อย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าคนที่ไม่เคยคุยกับเรา เมื่อสิบปีที่แล้ว แต่เห็นชื่อเราคุยกับคนอื่นตาม chatroom สมัยนั้น มาเจอเราอีกทีที่ใช้ชื่อเดิม แล้วจำได้พร้อมทั้งท้าวความกลับไปสมัย chatroom นั้นได้อีก แสดงว่า ตัวตนเราในเน็ต มันต้องมีอะไรดีให้คนจำได้จริงๆ น่ะแหละ

If I am dreaming let me never awake,
If I am awake let me never sleep

- - Chinese Proverb


แล้วมันคืออะไรล่ะ ไอ้ดีๆ อันนั้น อยากเอามาใช้บ้าง คนที่คุยกับเรามักจะสนุก เราเองก็ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ แต่บางครั้งก็สงสัยว่า ในชีวิตจริง เราได้คุยสนุกๆ แบบนี้บ่อยหรือเปล่า หรือเรามัวแต่กังวลเป็นห่วงเค้า จนบางทีกลายเป็นน่าเบื่อ หรือบางทีเราไปหวังดี หวังอะไรต่อมิอะไรกับเค้า จนกลายเป็นน่ารำคาญ อย่างนั้นหรือ

Muddy water left to stand will clear.

- - anonymous


ถ้าเราปล่อยวางในชีวิตจริงด้วยล่ะ มันจะดีกว่านี้มั้ย พูดได้ แต่มันจะทำได้หรือเปล่าน่ะซิ




Create Date : 16 เมษายน 2548
Last Update : 11 กันยายน 2548 4:56:19 น.
Counter : 420 Pageviews.

8 comments
  
อ่านจบแล้ว
จะพิมพ์ตอบ แล้วลบอยู่หลายครั้ง

เอาเป็นว่าสั้นๆลยดีกว่า

"เป็นกำลังใจให้นะคะ"

^___^
โดย: ~nawo~ วันที่: 16 เมษายน 2548 เวลา:16:26:31 น.
  
เห็นด้วยกับทุกคำพูดเลยค่ะ ...
โดย: +*~ S O u LM a T e~*+ วันที่: 16 เมษายน 2548 เวลา:22:30:34 น.
  
นึกว่าอ่านเรื่องตัวเองอยู่ซะอีกค่ะ แหะๆ

เราเป็นคนชอบวิเคราะห์ความคิดและการกระทำของคนซะด้วยสิคะ (เพราะมันซับซ้อนดี) เลยชอบเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับจิตวิทยาแบบนี้

บางทีการที่คนเราไม่ชอบตัวจริงที่เห็น ที่จับต้องได้เท่ากับที่เห็นในเน็ทก็อาจเป็นเพราะ เราคาดหวังว่าคนในเน็ทที่คุยสนุก ที่น่ารักๆคนนี้จะต้องเป็นอย่างนี้ๆแน่เลย(ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้รู้จักอะไรกับเค้าจริงจัง) พอไม่เป็นอย่างที่คิดเลยผิดหวังมังคะ

เหมือนกับเวลาอ่านแฮรี่พ็อตเตอร์ เราจินตนาการไว้ว่าตัวละครต้องเป็นแบบนี้ๆ พอเอามาทำเป็นหนังก็รู้สึกว่าตัวละครตัวนี้ไม่เป็นอย่างที่เราอิมเมจเลย ผิดหวังจัง

อะไรอย่างนี้รึเปล่า

หรือไม่ก็รู้สึกว่า คนที่อยู่ในเน็ทนั้นสามารถคุยกันได้หมดทุกเรื่อง แต่พอมาเจอกันเข้าจริง กลับกลัว กลับไม่กล้าเป็นตัวของตัวเอง กลับไม่กล้าหยอกล้อ เล่นกับอีกฝ่ายมากมายอย่างในเน็ท เพราะรู้ว่าเขารู้จักเราแล้ว...และเราก็ไม่อยากให้เขาเห็นอะไรแย่ๆในตัวเรา...เลยเกร็งๆ..หรือเปล่า?

โดย: แม่แอมเบอร์ วันที่: 16 เมษายน 2548 เวลา:23:35:57 น.
  
คุณ ~nawo~ - - > ขอบคุณค่ะ บางทีการจะทำอะไรดีๆ นี่ก็ต้องการกำลังใจดีๆ อย่างนี้แหละค่ะ ^_^

คุณ +*~ S O u LM a T e~*+ - - > ชื่อเก๋ไก๋มากเลยค่ะ

คุณแม่แอมเบอร์ - - > อยากให้ลองวิเคราะห์โกโก้มั่งจัง สับสนกับตัวเองบ๊อยบ่อย สำหรับโกโก้ คนในเนทเป็นเหมือน imaginary friends อ่ะค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร พอทำอะไรแปลกก็กลับกลายเป็นสนุก เหมือนอยู่ในความฝัน จับต้องไม่ได้อย่างที่คุณแม่แอมเบอร์ว่าน่ะค่ะ เวลาอยากได้ก็ออนแทนการจินตนาการ เวลาไม่อยากได้ก็ออฟ เหมือนหยุดคิด แต่เวลาเจอตัวจริงโกโก้ก็มักจะชอบทุกคนนะคะ เพราะถ้าไม่ชอบก็เลิกคุยไปนานแล้วอ่ะค่ะ อิอิ อย่างตอนนี้ แอบชอบคุณแม่แอมเบอร์ กับคุณลูกและคุณน้องล๊อตเต้ด้วย อยากรู้จังว่า เจอตัวจริงแล้วจะชอบมากไปกว่านี้แค่ไหนหนอ ^_^

ส่วนตัวโกโก้เอง เวลาเล่นเนท น่าจะเป็นตัวของตัวเองในด้านดีที่สุดแล้ว เพราะไม่มีปัญหามากระทบบ่อยๆ เหมือนตัวจริง มั้งคะ ... งง งง มั้ยเนี่ย วิเคราะห์ต่อหน่อยนะคะ ถ้าผ่านมา แหะๆ หาตัวช่วยสุดๆ -_-"
โดย: cocoa butter วันที่: 18 เมษายน 2548 เวลา:20:26:21 น.
  
โกโก้...คะ

พี่มีอมยิ้ม...ในเน็ทดูเคร่งเครียด บ้าบอ
เพี้ยน ๆ ไม่มีสาระ และบ้องตื้น....

เวลาคุยกะใครในเน็ทส่วนมาก จะมีคำว่า "อย่าเครียด"
"อย่าคิดมากนะคะ".....แต่จริง ๆ อยากบอกเลยว่าไม่เป็นนะ

ตัวจริงอะ....ใจดีมาก ๆ
ชอบเอาใจคนเป็นที่สุด

แต่ทั้งนี้...และทั้งนั้น
จะมีลิมิต ที่ให้....และชอบวิเคราะห์การกระทำของคนเช่นกันค่ะ

มีเหตุ.....ต้องมีผล

อย่างโกโก้
พี่มีอมยิ้ม...เข้ามาโดยไม่คาดหวัง เพราะมาเพราะชอบบล๊อก....ชอบโดยไม่หวังว่า เจ้าของบล๊อกต้องมาชอบเราตอบ
นั่นคือ...มีอมยิ้มตัวจริง

แต่ในสภาวะปัจจุบัน
คนในสังคม ไม่ว่าในเน็ท หรือ ตัวเป็น ๆ
ต่างต้องมีการสื่อสารแลกเปลี่ยน...แสดงน้ำใจ
ซึ่งบางครั้งตัวเองก็ไม่ได้อยากจะทำ แต่เหมือนสังคมสอนสั่งมาให้ควรกระทำ.......

สุดท้ายเมื่อผ่านจุดหนึ่งมาได้
คนเราต้องกลับมายืนอยู่ในจุดที่ตนเองเป็นและใช่ค่ะ
นี่คือสิ่งที่มีอมยิ้มคิด

ฉนั้น...การที่เราจะเจอมิตรในเน็ท
หรือคำพูดดี ๆ จากใครสักคน....อย่างจริงใจ
ไม่ใช่เพื่อตอบแทนน้ำใจ....ที่ไปมาหาสู่บ่อย ๆ
เราจะรับรู้ได้เอง...เหมือนขั้ว+และขั้ว-

เอ.....สรุปชักพูดนอกเรื่อง....
ขอตัวไปบ่นที่หน้าอื่นต่อนะจ๊ะ 5555
โดย: มีอมยิ้ม วันที่: 21 เมษายน 2548 เวลา:18:19:02 น.
  
เพิ่งเกิดกับตัวเองไปไม่นานมานี้

แบบว่า ไอ้เรื่องที่เราไม่อยากคิด ไม่อยากพูด แต่สุดท้ายก็ต้องพูดให้คู่สนทนาได้รับรู้ว่าเราไม่อยากให้โลกของเรามีคุณอยู่อีกต่อไปเพราะเหตุผลนานาที่เราไม่สามารถลืมได้

พูดไปแล้วก็ต้องกลับมาเซ็งตัวเอง เพราะพูดไปก็รู้ว่าไม่ได้ทำให้อะไรมันดีขึ้น แถมทำให้คนๆ นึงรู้สึกแย่ลงไปอีก

แต่คิดไปอีกที ก็ไม่ได้รู้สึกเลวอะไรที่พูดออกไป เพราะมันเป็นความจริง และถ้าเขาอยากรับรู้ก็จงรับรู้มันอย่างตรงไปตรงมา
โดย: break the silence (Le Petit Panx ) วันที่: 24 เมษายน 2548 เวลา:1:33:13 น.
  
เราว่าการที่คนใกล้ตัวกล้าพูดแรงๆ
กับเราได้ขนาดนั้นอาจจะเพราะ
สนิทกันจนลืมคิดไปว่า
อาจจะทำร้ายใจกันได้ขนาดไหน

แต่ก็มีอีกเหตุผลนึง
การที่คนใกล้ตัวพูดเตือนสติ
แต่พูดแรงๆอาจจะด้วยเข้าใจและสนิท
กันจนคิดว่าพูดได้ในบางเรื่อง

เขาว่าถ้าคนใกล้ตัวเรา
ไม่พูด ไม่สนใจเราเลย
แสดงว่า เขาอาจจะไม่สนแล้ว
ว่าเราจะเป็นไง

บางครั้งคำพูดแรงๆ
มันก็ช่วยให้เรากลับมามองตัวเองได้บางที
เราอ่ะ ชอบมากถ้าเพื่อนสนิทจะว่าว่าแรงๆ
ให้สติสตังกลับคืนมามั่ง

ยังไงก็เปนกำลังใจนะคะ
อย่าคิดมากเลย
โดย: prncess วันที่: 26 เมษายน 2548 เวลา:8:26:12 น.
  
เคย.....
เคยไหม
เคย
ไม่เคย
โกหก......

สิ่งที่เราเจ็บปวดที่สุดคือการทำตัวเอง

โดย: ตุ๊กตารอยทราย วันที่: 27 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:49:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

cocoa butter
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]