ASA ... by the blurry eye

โดนทิ้ง ... ให้อยู่บ้านคนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ

แบกสังขารที่ไม่ค่อยจะเที่ยง น้ำหนักลด ตาซ้ายกระตุกไม่หยุด ... มาสองอาทิตย์แล้ว (ก็ได้แต่รอว่า เมื่อไหร่มันจะมีเรื่องดี หรือต้องกระตุกให้ครบหนึ่งเดือนก็ไม่ทราบได้)

เอาเถอะ ไปเที่ยวงานอาษากันดีกว่า


ปีนี้ฝนมาเร็ว โปรยปรายตลอดระยะทางไปงานที่อิมแพ็ค ไปถึง ตะลึง ตึ่ง ตึ่ง รถล้นออกมาข้างนอกยันแยกใต้ทางด่วน ตกใจมาก เด๋วนี้คนสนใจงานนี้ขนาดนี้เชียวหรือ ไม่น่าเชื่อ วนๆ หาที่จอดรถเจอป้าย "สู้จนรวย" โอ้ว ปริศนาไขกระจ่างแล้ว เขามาดูงานเกี่ยวกับ เงิน เงิน เงิน กันนั่นเอง งานแนวนี้มักดึงดูดคนได้เยอะเสมอเลยนะนี่

เข้าไปในงานปีนี้อึ้งๆ เล็กน้อย บูธสวยๆ ลดลงจากปีที่แล้วเยอะมาก ส่วนนึงคงเป็นเพราะเศรษฐกิจ ไปถามไถ่เพื่อนได้ความว่า อ๋อ ค่าเช่าที่มันแพงขึ้น และถ้าทำสูงจะกลายเป็นแพงโค่ด ยิ่งสูงยิ่งหนาว(งบประมาณ)กันเลยงานนี้ บูธตะละแม่ เลยยุบตัวเหลือเรี่ยๆ พื้นกันหมด นัยว่าเอางบไปทำอย่างอื่นดีกว่า (เดินไปเดินมากว่าสามชั่วโมง เลยได้ซึมซับว่าเค้าเอาเงินไปทำอะไร... หึหึ)




บูธที่สูงที่สุดเป็นของสมาคมฯ ใช้โครงเหล็ก บวกกับตาข่ายสีดำ ข้าพเจ้าว่าหน้าตาเหมือนถุงปุ๋ย เพื่อนว่าเหมือนถุงขยะ ไม่แน่ใจว่าจะสื่ออะไรเหมือนกัน ไม่บังอาจกล้าถามในงาน ไว้จะลองไปแย็ปๆ ดูทีหลัง รอเวลาผ่านไปนานๆ ซักหน่อย

หรือเขาจะแสดงให้เห็นถึง slogan ...



แต่มันทำให้แอบนึกไปเยี่ยงนี้แทน



สงสัยจะตาไม่ถึง แหะๆ


ภายในบูธสมาคมฯ ที่นอกจากจะทำให้รู้สึกว่าตัวเอง"เข้าไม่ถึง"แล้ว ยัง"เข้าไม่ถึง"จริงๆ ใครวางผังอยากฝากไปบอกจังว่า งงมั่กๆ ด้วยความที่ใช้โครงเหล็กมันก็ทำให้การกั้นห้องดูซับซ้อนแล้ว ทางเดินก็ซับซ้อนเลี้ยวลด ขึ้นลงไปอีก กว่าจะเดินไปถึงส่วนที่มีการจัดการอภิปราย SOM ก็บรรยายจบไปแล้ว อันนี้ไม่เกี่ยวกับผังหรอก มันเกี่ยวกันการไม่ได้เตรียมตัวมาว่ามีรัยในงานมากกว่า (ความผิดตัวเอง)



ในบูธแบ่งเป็นหลายส่วนมาก ก็เลยหลงน่ะแหละ เช่นส่วนหมอบ้าน เป็นที่รับปรึกษาปัญหาครอบครัว... ที่ไม่เกี่ยวกับคนนะ ส่วนห้องอภิปรายซึ่งเป็นยกพื้นขึ้นไป ปกติจะใช้ห้องประชุมชั้นล่าง ปีนี้เกิดรัยขึ้นไม่รู้เหมือนกันเลยต้องมาทำห้องใน hall แทน ส่วนจัดแสดงก็แยกเป็นของนักเรียน บริษัท สถาปัตยกรรมไทย international แล้วก็ส่วนงานประกวดและงานได้รับรางวัล



ที่ตื่นตาตื่นใจมากคือมี interactive computer กระจายอยู่ทั่วไปในบูธ ไม่ใช่อะไรหรอก samsung เค้าให้จอเบ้งมาใช้ เห็นแล้วแทบอยากเอากลับบ้านเจรงๆ (หรือเค้าแอบรู้ว่าช่วงนี้กระแส samsung ตกกันแน่ ฮี่ๆ)

สิ่งดีๆ ที่เห็นคือเด็กๆ จะให้ความสนใจมากขึ้น เมื่อมันเป็นทีวีจอใหญ่ ไม่ใช่บูธนิ่งๆ หรือนี่จะสะท้อนให้เห็นว่า เด็กยุคนี้ถูกเลี้ยงมาด้วยทีวีเป็นส่วนมากกันแน่



การจัดแสดงก็อืมม เหมือนทุกปีมั้ง แต่ปีนี้มันเป็นโครงเหล็กยุบยับ งานเลยไม่ค่อยเด่น (หรือเปล่า) เอาเป็นว่า นี่เป็นบางส่วนที่ชอบภายในบูธของสมาคมละกันนะ

อันนี้เป็นส่วนจัดผลงานประกวด น่ารักมากๆ มี model เล็กๆ ตั้งอยู่บนยอดเสา





การ present งานของบริษัทสถาปนิก A49 เห็นแล้วนึกถึงหนัง The Cell และงานของ Damien Hirst ที่เอาสรรพสิ่งมาตัด Cross Section



อีกงานชอบของ Design 103 แบบว่า โลกในการ์ตูน กับโลกของจริงจะ merge กันแล้ว ทำได้งามมากมาย แทบอดใจรอดูของจริงไม่ไหวเลย (ขอให้สวยเหมือนใน 3D นะ)



ส่วนอีกส่วนที่คนเยอะคือส่วนจัดแสดงของนิสิตนักศึกษา คาดว่าเป็นคนจัด และกองกำลังเสริมซะส่วนมาก แต่ก็ทำให้บรรยากาศแถวนั้นคึกคักดี แบบว่าชอบไปเดินๆ ดูงานพวกนี้ เหมือนมันสด มันใหม่ เป็นการเพิ่มไฟในการทำงาน ที่ไม่ต้องมีเรื่องเศรษฐกิจ สังคม การเมืองมาเกี่ยวข้อง



เลือกมาสองบูธ (เพราะบูธอื่นถ่ายมาได้ เอริ่ม... มาก)

จุฬาฯ ... ยกหน้าคณะมากันเลยทีเดียว


ธรรมศาสตร์ ไม่น้อยหน้า มากันเหมือนแผนที่โลกสวยเชียว
(ชอบมาก เก้าอี้ทำจากฝาขวดน้ำพลาสติก แต่คงรับน้ำหนักข้าพเจ้าไม่ไหวเป็นแน่)



ไว้ว่างๆ จะมาต่อละกัน เหนื่อยละ ตาก็ไม่ยอมหยุดกระตุกซะที บ๊อกต่อไปจะเป็นบูธที่ประทับใจในงาน และเฉลยว่างบประมาณการจัดบูธมันไปไหนหมด แต่ไม่รู้เมื่อไหร่นะจ๊ะ

Create Date : 06 พฤษภาคม 2550 Last Update : 6 พฤษภาคม 2550 22:25:44 น. Counter : 1239 Pageviews.		16 comments
Share Tweet