Candid Kaching!!! - $

ได้บัตรพักฟรีที่ cache creek casino resort & spa มา มีหรือ คนอย่างโกโก้จะพลาด ฮี่ๆ งานนี้ พักฟรี แค่ขับไปนอนก็คุ้มสำหรับโกโก้แล้ว ว่าแล้ว ก็ไปเที่ยวกันเลยดีกว่า

ตอนแรก กะว่าจะออกเดินทางแต่เช้า แต่ทว่า คืนนั้นนอนดึกมากๆ มัวแต่เม้าท์แตกไม่ยอมนอน แหะๆ ดึกขนาดที่ว่าแถวบ้านหลายคนอาจจะเรียกว่านอนเช้าก็ว่าได้ ^^" ตื่นมาเลยโอ้เอ้ไม่ยอมออกจากบ้านจนบ่าย แต่ด้วยความกังวลว่าจะไปถึงตอนค่ำเกินไป แถมทางก็ไม่ได้คุ้นเคยอะไร ก็เลย อ่ะ ออกก็ออก แหม อิดออดซะยังกะไม่อยากไปพักฟรี อิอิ ก่อนไปก็เตรียมเสื้อผ้า เครื่องบันเทิงทั้งหลาย laptop ฯลฯ โดยเฉพาะเครื่องอาบน้ำ ก็ห้องน้ำเค้าใหญ่กว่าห้องนอนโกโก้อีกนี่นา ไปแล้วก็ต้องใช้ให้คุ้มหน่อย เอาไปหมดเลย อะไรที่จะสร้างความบันเทิง(ในห้องน้ำได้ เอ๊ะยังงัย) ว่าแล้วก็ขนของขึ้นรถ ไปกันเลยดีกว่า

ออกจากบ้านก็แวะ safeway ซื้อขนมน้ำ และข้าวเที่ยงให้พร้อม เตรียมเดินทางไกลนี่นา ทุกครั้งที่ไปต้องซื้อซูชิไปทานในรถ ไม่รู้ทำไม เป็นทุกครั้ง จนเพื่อนร่วมทางเริ่มจับได้ พอออกจากบ้านก็ต้องให้คุณเธอซื้อซูชิก่อน มิฉะนั้น ระหว่างทาง หิวๆ อาจมีหงุดหงิดได้ อาการนี้ ต้องเอาซูชิปิดปากเท่านั้น ถึงจะหาย เท่านี้ นางมารก็จะกลายเป็นนางฟ้าเหมือนเดิม (ง่า ง่า ง่า 555 ขอชมตัวเองหน่อยละกันน้า อิอิ)



ออกจากบ้านต้องผ่าน san francisco ผ่านจริงๆ แหละ ก็ขึ้น interstate ผ่านข้างๆ เมือง พยายามจะถ่ายรูปให้ทันมาหลายครั้งแล้ว แต่ไม่รอด ไว้เอาใหม่วันหลัง ผ่านตัวเมือง san francisco แล้วก็ข้ามสะพาน bay bridge เพื่อไปยังจุดหมายของเรา ที่อยู่ทางเหนือขึ้นไปประมาณ 2 ชั่วโมงก่าๆ ที่ถ้าโกโก้ง่วงอยากกลับบ้าน สามารถย่นระยะลงมาได้เหลือ
ชั่วโมงก่าๆ พร้อมเพิ่มความเสียวในการนั่งด้วย กับการเสี่ยงจะได้ speeding ticket แฮ่

ขับรถที่นี่ มีอะไรแปลกๆ ให้ดูเยอะ ส่วนมากจะเป็นรถรูปทรงแปลกๆ ตามจินตนาการของ
เจ้าของว่าสวยแต่พวกเราซุบซิบกันว่า โห spoiler หรือราวตากผ้ากันนั่น หรือไม่ก็เป็นพวกรถเก่าๆ หรือรถแพงๆ พวกน้องเฟอร์ น้องป๊อด น้องเบนเล่ แต่ว่า ตอนหัดขับรถใหม่ๆ รถแบบเดียวที่อยู่ในความกังวลคือพวกรถ supper truck เพราะคันมันจะใหญ่มากๆ ขับข้างๆ แล้วเหมือนจะไปมุดล้อมันยังงัยไม่รู้ กลัวหลุดเข้าไป แต่พอเห็นบ่อยๆ ก็ชิน แต่ก็ยังตื่นตาตื่นใจเวลาเห็นรถพวกขนบ้านชั้นเดียวผ่าครึ่งขับผ่านเหมือนกัน



ขับขึ้นเหนือมาทาง I-80 ซักพัก จะมาถึงด่านเก็บเงินขาออกด่านแรก ตรง carquinez strait bridge ซึ่งเดิมมีอยู่สะพานเดียว คืออันทางขวา แต่ว่าปริมาณการจราจรมันมากขึ้นก็ขยายเป็นสองสะพาน และสามสะพานตามลำดับ ดูแล้วก็แปลกๆ เหมือนกัน มีเรียงกันสามสะพาน แต่ก็สวยดีนะ







พอจ่ายค่าผ่านทาง $3 เรียบร้อย ก็เดินทางต่อ ตอนมาแรกๆ งงมาก ว่าจะไปไหนหรอ ทำไมมันป่าเขาลำเนาไพรเช่นนี้ ที่ดีคือ มันสงบดีจัง เหมือนหลุดออกมาจากความวุ่นวายของคนในเมือง (แต่มาเจอรถวุ่นวายแทน ^^") ยิ่งวันไหนอากาศดีๆ แค่นั่งดูสองข้างทางก็เริ่มมีความสุขแล้ว และแน่นอน วันนี้ก็อากาศดีตามเดิม แดดดีมาก แขนเริ่มดำข้างเดียวอีกแล้ว 5 5 5





ที่ดีใจที่สุดเวลามองฟ้าวันนี้คือ มองแล้วคิดถึงใครบางคน เอ๊ย ไม่ใช่ ^_^ มองแล้วเห็นเมฆ
ปกติ มาทีรัย ฟ้าก็ใสเป็นฟ้าหน้าหนาวเรื่อยเลย วันนี้ มีน้องเมฆมาเป็นหมู่ แสดงว่า จะหน้าร้อนแล้วใช่มั้ย ดีใจจัง อยากเก็บภาพมาเยอะๆ แต่ว่ามัวแต่เถียงกับเพื่อนเรื่องเนื้อเพลงเฉลียงที่ว่า ฟ้าสีคราม เมฆปุยขาวทั้งสองปุย สวยทั้งสองปุย อยู่ที่เขาที่เราคุย คือ นึกเนื้อต่อไม่ได้ (ตามปกติ) เห็นฟ้าแล้วอยากร้องได้จัง เลยพยายามกันใหญ่ แต่ก็ไม่สำเร็จ ว้า

ว่าแต่รูปนี้ เห็นแล้วนึกถึงฟ้าใน dragonball กะอาราเร่ ยังงัยไม่รู้ซิ ดูการ์ตูนจัง


มัวแต่จะร้องเพลง น้องเมฆเลยหายไปหมดเลยอ่า แต่แอบชอบรูปนี้เป็นการส่วนตัวนะ
ดูเงา console รถที่สะท้อนขึ้นไปแล้วมันอวกาศดี (คิดอยู่คนเดียวแท้ๆ)


พอใกล้ถึง ก็เริ่มต้องเข้าป่าเข้าดงกันอีกแล้ว คราวนี้ไม่มีน้องเมฆ มีแต่คุณแม่เมฆก้อนบะเร่งมาแทน ตาย อย่าเพิ่งตกนะ ขอเข้าตัว resort ก่อน มาตกๆ ในเขาแบบนี้ขับไม่มั่นใจแย่เลย ว่าแต่ ช่างคิดจังเลยนะ มาเปิด resort ซะในซอกในหลืบลึกขนาดนี้ แต่ก็ยังมีคนอย่างเรา และอีกหลายๆ คันหน้าเราที่ถ่อมาอยู่ดี



ระหว่างทางช่วงนี้มีทุ่งดอก lavender ขึ้นเพียบ สวยจนอยากจอดลงไปเล่น แต่ถนนไม่มีไหล่ทางกว้างขนาดให้จอดลงไปเล่นได้ อาจเจอคุณพ่อสายตรวจแจก ticket เอา กับอีกอย่างคือ มันล้อมรั้วหมดเลยอ่า จะปีนเข้าไปก็ใช่ที่ (แต่เคยปีนรั้วแบบนี้ไปถ่ายรูปกับทุ่ง dandelion ที่สวิสนะ 555 บ้านนอกมากๆ ตอนนั้นไม่เคยเห็น ปีนกับเพื่อนสองคนลงไปนอนกลางทุ่ง คนมองกันเต็ม แต่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง อาศัยว่าเด็กด้วยแหละ แต่ทว่าเพื่อนใช้กล้อง manual ไม่เป็น แล้วไม่บอก เลยได้รูปตัวเองเบลอๆ มารูปนึง ส่วนรูปมัน ชัดแจ๋ว จำไว้เลย ฮึ่ม)



และแล้วก็มาถึงวิวที่คุ้นตา เป็นการการันตีว่า จะถึงแล้ว เย้ ง่วงแล้วด้วยเรื่องของเรื่อง แหะๆ




และแล้วก็มาถึงจนได้โดยปลอดภัย แถมฝนไม่ตกอีกต่างหาก ตามที่เชิญ เค้าให้ check-in ตอนบ่าย 4 แต่ไปถึงตั้งกะบ่าย 3 เอางัยดี ง่วงด้วย เมื่อยด้วย เลยเดินไปถาม เค้าก็ดี๊ดี
หาห้องที่จัดเสร็จแล้วให้ พอไปถึง โห ห้องแรก ปลายตึกเลย เดินกันขาลากค่ะงานนี้
ที่ว่าขาลากเพราะ ตอนกลางคืน กลับขึ้นมาเบลอๆ เดินไปผิดจนสุดอีกฝั่ง ก็แหม ห้องมันห้องสุดปีกซ้าย ก็ต้องเดินไปจนสุดปีกด้านขวา ใส่ card ไปสองรอบเปิดไม่ได้ หงุดหงิดมาก
เงยหน้าขึ้นมาดูเบอร์ห้อง เอ่อ ฮือๆ ต้องเดินไปจนสุดอีกด้านนึงใหม่ ... เซ่อจริงจริงตู

หน้าตาป้าย resort มันเป็นอย่างนี้แหละค่ะ พยายามมาหลายรอบก็เก็บไม่เต็มป้ายซักที เผื่อที่ไว้จินตนาการกันเองมั่งละกันเนอะ (ไปได้น้ำขุ่นๆ อิอิ)

Create Date : 15 พฤษภาคม 2548 Last Update : 11 กันยายน 2548 4:28:03 น. Counter : 678 Pageviews.		15 comments
Share Tweet