ยามอัสดง .. เยี่ยมเยือน ราตรีคือเพื่อนรอหน้า
พ้นสงัดข้ามห้วงเวลา อรุณเบิกฟ้า .. ทิวาครอง
|
||||||||||||||
ณ เซฟเฮ้าส์ เหล่าโฉมงาม .. ๑๖ ณ เซฟเฮ้าส์ .. โฉมงาม .. ๑๖ o ความเดิมเริ่มคลี่คลาย ที่แรกร้ายก็พ้นผ่าน โสนโอ้นงคราญ คนสำคัญไขคดี คาวีที่แปรพักตร์ ผูกพันรักแพงโฉมศรี ช่วยเหลือเหล่านารี มุ่งกลับที่เซฟเฮ้าส์พลัน o สายข่าวเขาส่งซิก ปลายนิ้วคลิกเหตุแปรผัน ร่างนางสีดานั้น ยิ่งนับวันดูเปลี่ยนไป เช่นเดียวเกี่ยวกับเอื้อย คล้ายจะเปื่อยหลุดลอกได้ เผยผิวพรรณภายใน ดั่งเป็นใครไปอีกคน o สองสาวถึงคราวหมด ยาสรรพรสซดแค่หน เสื่อมคลายสลายมนตร์ เตรียมรับผลโชคชะตา หากนางกลับดึงดื้อ เชื่อฝีมือตนหนักหนา ทั่วทั้งวังพารา และบิดาย่อมคุ้มครอง o นางนั้นสุวรรณมาลี หาทางหนีลี้หลบคล่อง อีกนางพิกุลทอง มีเอี่ยวคล้องดองกันมา ด้วยว่าข้อตกลง หุ้นส่วนตรงกิจการค้า เหตุเพราะนางสีดา ดุจเลขานางวันทอง o บัญชีรายรับจ่าย เช็คหุ้นขายถือจับจอง สลับจับทดลอง คิดฮุบของแปรเปลี่ยนมือ ส่วนเอื้อยนั้นสนิท และใกล้ชิดคนวงสื่อ นักขายที่เลื่องลือ นั้นก็คือนางอุทัย o จึงส่งไปแทรกซึม ตัวจริงขรึมจึงปลอมได้ พิกุลก็คล้ายใบ้ พูดมากไปทองร่วงพรู บุคลิกหาผิดแผก มิแปลกแยกไม่ล่วงรู้ ต้องลองสังเกตดู ว่าพธูต่างอย่างไร o เครือข่ายสายการบิน เทคให้สิ้นขายทอดได้ ลงหุ้นกับรถไฟ เหนือออกใต้ตกทั่วแดน ระบบความปลอดภัย ก็อปไว้ใช้สอดไส้แทน ซื้อหมื่นขายไปแสน ตัวเลขแล่นผลกำไร o แต่ที่มันผิดพลาด เพราะประมาทเลือกชี้ใช้ สั่งให้ประกบใคร มีแต่ไร้สามารถจริง ผิดหนึ่งวิมาลา แค่โสภาใช่ยอดหญิง แพ้ทางรจฯรุ่งริ่ง จะยิงทิ้งก็เกินงาม o ที่ใช้การได้ดี เห็นจะมีอยู่แค่สาม บัดนี้หนึ่งหนีตาม แม่โฉมงามนามเจ้าแพง ยังดีมีสายใน หลวิชัยส่งข่าวแจ้ง ให้เตรียมการพลิกแพลง เพราะลงแรงไปมากมาย o เรียกพิกุลปรึกษา สุวรรณมาลีเยืองกราย นอกห้องคือจุดหมาย แต่ก็สายเสียแล้วนาง อุณากรรณมาเฝ้า ด้วยคาดเดาอยู่ห่างห่าง ไม่ผิดไปสักทาง ก่อนก้าวย่างมาดักรอ o จะไปไหนหรือจ๊ะ มีธุระอันใดหนอ ว่าแต่นวลละออ คนนี้ขอถามใครกัน ณากรรณลืมแล้วหรือ เราเองคือสีดานั้น วันนี้ทาโลชั่น แอนตี้ซันบล็อคสกิน o มิน่าจำไม่ได้ จากหน้าใสไร้ราคิน ขาววอกเกินถวิล สิวเสี้ยนสิ้นหมดเกินมอง มาขวางไว้ทำไม เราจะไปจับจ่ายของ ก็จะมาขอร้อง ให้นิ่มน้องอย่าเพิ่งไป o อืม .. สุวรรณมาลีคิด มีจริตก็ต้องใช้ ขอออกไปได้ไหม ไปทำไมไหนชี้แจง เอ่อ .. เพราะเป็นวันมามาก มันลำบากหน้าไม่แห้ง อ๋อ .. เดี๋ยวจะไปขอแบ่ง จากน้องเอื้อยนะคนดี o ให้ตายไยยุ่งเหยิง แผนกระเจิงไม่อาจหนี คิดได้เพียงเท่านี้ ไร้วิธีฝ่าออกไป ยินยอมถอยหลังเข้า ทิศทางเก่าสู่ภายใน ต้องรอหลวิชัย มาสมทบกันอีกครา o ฝั่งเอื้อยริ้วรอยร่อง ด้วยหม่นหมองแกมอ่อนล้า หมดฤทธิ์ของน้ำยา จึงเห็นหน้าว่าเป็นใคร พิกุลทองร้องร่ำ ที่ถลำถูกหลอกใช้ ไม่อาจขัดขืนได้ ต่ำต้อยไซร้ใช่เจตนา o อุณากรรณรวบรวม คนที่สวมรอยเข้ามา สอบสวนดูทีท่า มาปรึกษาและหารือ กากีมีคำถาม จงตอบตามที่ยึดถือ คนที่น่าเชื่อคือ ผู้ใดกันวิเคราะห์ดู o ไม่มีเลยสักคน เล่ห์เกมกลกว่าชั้นครู ข้ออ้างฟังอดสู แม่โฉมตรูดันทุรัง รจนาที่มาถึง ว่าหากดึงและเหนี่ยวรั้ง ให้วิฯหันกลับหลัง มาเข้าข้างเป็นพยาน o วันทองยกหน้าที่ ตำแหน่งนี้รจฯคิดอ่าน เป็นเพื่อนกันมานาน น่าจะสานสายสัมพันธ์ รับปากจะลองก่อน บทเรียนสอนไม่ผลุนผลัน ส่วนเรื่องช่วยคนนั้น สำเร็จงานน่าพอใจ o พยานและหลักฐาน ทั้งแผนการที่เตรียมไว้ ถ้าสำนึกไม่ได้ คงจัดไปขั้นเด็ดขาด เรานั้นรอกันได้ เพราะอยากให้มีโอกาส ชดเชยสิ่งผิดพลาด หากแก้ไข .. จักอภัย ************************* โปรดติดตาม .. อนึ่ง .. เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงมิได้มีเจตนาอื่นใด
สวัสดีฮะคุณนุ่น ..
ช่วงนี้ .. ยุ่งๆอยู่ฮะ เลยไม่ได้มาทั้งที่นี่และกระทู้ วันนี้มาได้ พรุ่งนี้.. ยังไม่รู้เลบ  โดย: โค อัสดง
 วันที่: 19 พฤษภาคม 2556 เวลา:2:15:24 น. |
โค อัสดง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] .. ตามนั้น อย่างที่มันควรจะเป็น ..
Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
วันนี้คุณโคหายไปเนอะ ไม่เห็นที่กระทู้เลยค่า