ยามอัสดง .. เยี่ยมเยือน ราตรีคือเพื่อนรอหน้า
พ้นสงัดข้ามห้วงเวลา อรุณเบิกฟ้า .. ทิวาครอง
|
||||||||||||||
ณ เซฟเฮ้าส์ เหล่าโฉมงาม .. ๑๐ ณ เซฟเฮ้าส์ .. เหล่าโฉมงาม .. ๑๐ o ความเดิมมิพ้นคืน หน้าตาตื่นเหล่านงราม จนเกือบจะสองยาม ถูกติดตามมาหารือ เช็คดูทั้งระบบ ยังไม่พบควานหาชื่อ ไส้ศึกที่ว่าคือ ผู้ใดนั้นด้วยหวั่นเกรง o มุมมืดค็อกเทลเลานจ์ นางในเงาหน้าคร่ำเคร่ง รอคอยคนกันเอง ใจรีบเร่งดังไฟลน เลี่ยงหลบจากห้องนอน อารมณ์ร้อนซ่อนมัวหม่น วุ่นวายในกมล เพราะเล่ห์กลผลพลิกแพลง o บุคคลที่รอท่า บอกมาช้าต้องจัดแจง สวมบทบาทแสดง ให้แนบเนียนอย่างแพรวพราย อีกคนหนึ่งจึงก้าว รี่ซอยเท้าไร้กรีดกราย นั่งลงตรงสหาย มีอะไรเรียกเรามา o งามทรงขนงเนตร วับวาวเลศนัยมายา โอษฐ์อิ่มพริ้มวาจา เจ้ามาช้าอย่าถือดี สิ้นเสียงเกรียงศักดิ์ฤทธิ์ ประกาศิตนางโฉมศรี ผิดแผกแปลกท่าที รึรูปนี้คือตัวตน o โปรดเถิดแม่สีดา อภัยข้าเพียงสักหน ข้าน้อยเกิดร้อนรน เพราะมีคนเชิดเงินไป พูดพล่ามทำแก้ต่าง เอาสีข้างเข้าถูไถ ยิ่งพูดยิ่งเจ็บใจ ทำกันได้ .. รจนา .. (ฮึ่ม) o เจ้าได้อะไรบ้าง ให้สตางค์ไปสปา เอ่อ .. คือ เอ่อคือว่า วิมาลาหน้าซีดเซียว อ้ำอึ้งซึ่งคำตอบ แล้วแอบลอบมองหวาดเสียว ใจโรยโหยห่อเหี่ยว อีกนิดเดียวชักจูงนาง o เจ้าโง่แถมซื่อบื้อ ไม่รู้หรือตำแหน่งข้าง รจนานั้นอยู่ทาง ฝ่ายพวกนางโฉมกากี ทั้งหมดที่ผ่านมา นางตบตาข้ารึนี่ คบหามานานปี ไม่เห็นมีระแคะคาย o ข้าเหนื่อยกับเจ้านัก ถึงจะภักดีก็หน่าย เสียรู้กลอุบาย อย่างง่ายง่ายไร้ปัญญา น้ำคำที่ปรามาส ดุจคำขาดนางสีดา เจ็บจำวิมาลา ทำงานมาไม่มีดี o ในแสงไฟสลัว เงาทอดตัวมัวแสงสี เสียงเท้าก้าวมาที่ สองนารีศรีสำอาง สีดาแย้มกรุ้มกริ่ม พักตร์อวบอิ่มคลี่ยิ้มบาง สบตากับเรือนร่าง อนงค์นางเยื้องย่างเดิน o เจ้ามาถึงสักที ข้ายินดีเสียเหลือเกิน สิ่งที่เจ้าประเมิน และกล่าวเกริ่นเป็นเรื่องจริง นางเอื้อยค้อมคำนับ ศีรษะรับหน้าเรียบนิ่ง ก้าวย่างดั่งนางสิงห์ น่าเกรงกริ่งดุจสีดา o คนที่ตื่นตะลึง คาดไม่ถึงวิมาลา เหลียวซ้ายแลไปขวา แล้วนี่ข้าตัวอะไร เป็นแค่เบี้ยแค่หมาก คิดหลายหลากอยากซักไซ้ ราวกับโดนหลอกใช้ แสบทรวงในสะท้านเทือน o โอ้พระแม่สีดา ขอขมาหาแชเชือน ต้องถ่วงหน่วงรั้งเลื่อน ด้วยกลัวเพื่อนจะรู้ตัว ในนี้เป็นรายนาม พวกติดตามหารอยรั่ว คงหวั่นไหวระรัว ขยับหัวหางเป็นทิว o ว่าพลางยื่นกระดาษ ส่งแทบปาดกระทบผิว วิมาลานึกฉิว โกรธแล่นริ้วทั่วทั้งกาย จากนั้นเอื้อยขอลา เกรงหูตามาสอดส่าย แผนจักพังทลาย ก่อนลับหายใต้เงื้อมเงา o ความลับนับกี่หน ย่อมมีคนยลยินเข้า มัทนาโสนเจ้า แม้ว่าเมาสติครอง สองนางห่างเพียงคืบ อยู่ในหลืบไร้แสงส่อง มาหากินรองท้อง กลับได้ของดีติดมือ o พูดไปใครจะเชื่อ หนอนจากเกลือเนื้อราอื้อ เก็บไว้ใช่คนซื้อ เรื่องกินหรือลืมได้เลย ตรึกตรองกันสองคน บอกเบื้องบนอย่าเมินเฉย ไม่คิดว่าทรามเชย เฉื่อยเฉยเมยร้ายน่าดู o เวลาที่ผ่านไป นานเท่าไรสุดจะรู้ นิ่มเนื้อสองคู่หู ก็ไม่อยู่รีบไคลคลา สายตาที่คมกริบ ประกายวิบวับวาบมา คนใดพันแข้งขา อย่าหวังว่าจะอยู่ดี o แค่นางพยักหน้า ซิกส่งมารู้หน้าที่ สะกดรอยสตรี สองนางนี้ไปทันใด วิมาลาเอ่ยถาม จะติดตามนางไปไหน สีดาตอบเสียงใส เอาไว้ไย..ต้องจัดการ o เหตุการณ์น่าพรั่นพรึง งามลึกซึ้งสวยประหาร ห่วงนางสองนงคราญ มิรู้ผ่านได้อย่างไร จะมีใครมาช่วย หรือมอดม้วยชีพดับไซร้ ติดตามตอนต่อไป เพื่อเอาใจ .. ไปช่วยกัน **************************** โปรดติดตาม .. อนึ่ง .. เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงมิได้มีเจตนาอื่นใด
แวะมาหาเหล่าโฉมงาม
โดย: มาโซคิส IP: 124.121.3.168 วันที่: 11 พฤษภาคม 2556 เวลา:7:54:04 น.
แวะมาหาโฉมงามเอาตอนดึกดื่นเลยค่ะ หุหุ
มัทนา สู้ๆ โสน สู้ตาย 555  โดย: lovereason
 วันที่: 12 พฤษภาคม 2556 เวลา:0:08:27 น. |
โค อัสดง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?] .. ตามนั้น อย่างที่มันควรจะเป็น ..
Group Blog
All Blog
Friends Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
