เงียบเหงาลงนิดหน่อย

น้องชายเพิ่งจะกลับอเมริกาไปเมื่อวานนี้ค่ะ หลังจากกลับมาทำธุระที่เมืองไทยแค่สิบกว่าวัน ก็ทำให้บ้านเงียบลงไปนิดเหมือนกันแฮะ

ในช่วงเวลาสิบกว่าปีนี้ ครอบครัวไอซ์จะหาเวลาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันยากมากเลย ไอซ์เป็นคนแรกที่ไปเรียนต่อที่อังกฤษ น้องชายไปเรียนต่อที่อเมริกา และน้องสาวไปเรียนต่อที่แคนาดา ... ออกจากบ้านไปตอนอายุประมาณ 17 กันทุกคนโดยไม่ได้นัดหมาย ฮา

เนื่องจากเรียนกันคนละประเทศ วันหยุดก็ไม่ได้ตรงกันเป๊ะๆ ช่วง summer หรือ X'mas นั่นแหละ ที่จะกลับบ้านมาพร้อมหน้าพร้อมตากันหน่อย

ไอซ์เรียนจบกลับมาเมืองไทยก่อน น้องชายตอนนี้เกือบจบเอกแล้ว อีกไม่กี่เดือน น้องสาวก็เกือบจบโท...หลังจากย้ายไปเรียนที่อังกฤษ ถ้าไม่มีใครชิ่งซะก่อน ปลายปีนี้คงจะอยู่กันพร้อมหน้า ((แต่ก็ไม่แน่ เอิ๊ก แต่ละคนไม่เห็นมีใครอยากกลับไทยเลย))


ยิ่งตอนนี้คุณพ่อเลื่อนยศเลื่อนตำแหน่งมาทำงานที่มีภาระมากยิ่งขึ้น แทบไม่ได้อยู่บ้านเลยเหมือนกัน พ่อไอซ์ทำงานอยู่ ตม. ค่ะ นอกเหนือจากงานปกติที่โครตจะยุ่งอยู่แล้ว ยังมีงานพิเศษที่ไม่ได้กำหนดอยู่ในหน้าที่ แต่ก็ต้องทำ นั่นก็คือ การไปรับ-ส่ง บุคคลสำคัญ ตั้งแต่ราชนิกูล ผู้ดำรงตำแหน่งสำคัญในประเทศ-นอกประเทศ ทูตทั้งหลาย ไล่ยันไปถึงผู้ต้องหา-นักโทษคนสำคัญเลยทีเดียว

เมื่อก่อนช่วงเสาร์-อาทิตย์ คุณพ่อยังมีเวลาให้ครอบครัวบ้าง ตอนนี้หรือคะ ขึ้นอยู่กับว่าจะมีคนสำคัญบินหรือเปล่า เอิ๊ก

อย่างเมื่อวันเสาร์ น้องชายอยากออกไปทานอาหารนอกบ้านกันทั้งครอบครัว แต่คุณพ่อก็มาไม่ได้ จำไม่ได้แล้วว่า เพราะต้องไปส่งหรือรับเสด็จสมเด็จพระบรมฯ ((ไม่ไปไม่ได้แน่ๆ แหะๆ))


ไอซ์ไม่ค่อยอะไรหรอกค่ะ ชอบอยู่คนเดียว อิอิ แต่ที่เหงามากหน่อยคงเป็นคุณแม่ ตอนน้องชายกลับบ้านมานี่ แฮปปี้มาก เพราะเป็นลูกคนโปรด ... ส่วนไอซ์หรือคะ ลูกคนที่ไม่ค่อยโปรดเท่าไหร่ เพราะความเห็นไม่ค่อยลงรอยกัน 555 รักนะคะ แต่เถียงและทะเลาะกันบ่อยมากจริงๆ ((แย่เนาะ))


จริงๆ ช่วงที่น้องชายอยู่ไอซ์เองก็ต้องไปทำงาน น้องเองก็ออกไปแร่ดๆ แท่ดๆ ข้างนอกเกือบทุกวันเหมือนกัน ((คุณน้องมีแฟนอยู่ที่เมืองไทย เอิ๊ก)) แต่ก็พยายามนัด พยายามหาเวลาไปทานข้าวข้างนอกกันสองคน คุยกันเรื่องเรื่อยเปื่อยโดยไม่มีแม่นั่งฟังบ้าง 555


อาจจะเพราะครอบครัวไอซ์ไม่ค่อยอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน เวลามีใครกลับมา ถึงจะยุ่งแค่ไหน แต่ก็จะต้องพยายามจัดเวลาที่ว่างพร้อมกันด้วย ^^


....


ช่วงทดลองงาน


อย่างที่เล่านะคะว่า เมื่อเย็นวันเสาร์น้องชายอยากไปทานอาหารกับครอบครัว บอกว่าอยากทานอาหารทะเล แต่คุณพ่อไม่ว่าง เลยไม่ได้ไปร้านประจำ เลือกไปร้านใกล้ๆ แทน...หัวปลาหม้อไฟช่องนนทรี ไม่ได้ไปทานร้านนี้นานแล้วนะ

ร้านนี้จะมีน้องๆ นักเรียน ตั้งแต่ ม.ต้น ((ส่วนใหญ่)) ไปจนถึงมหาวิทยาลัย ใส่ชุดนักเรียนมาทำหน้าที่ต่างๆ เด็กๆ หน่อยก็เก็บโต๊ะ บริการเล็กๆ น้อยๆ โตหน่อยก็จดรายการอาหาร เสิร์ฟอาหาร อะไรทำนองนี้ ((เวลาเก็บเงินนี่จะเป็นพนักงานของร้านค่ะ))

น้องๆ พวกนี้จะมีป้ายติดหน้าอกว่า "ทดลองงาน" ซึ่งจริงๆ แล้วก็มาทำงานพิเศษกันแหละ ... ระหว่างที่พวกเรานั่งทานอาหาร น้องๆ พวกนี้ไม่ได้นั่งเลย คอยยืนบริการ เก็บโน่นเก็บนี่

น้องที่บริการโต๊ะของเราเป็นน้องผู้หญิงม.ต้น ใส่คอซอง ท่าทางคล่องแคล่วว่องไว

คุณแม่ - หนูทำงานตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมง
น้องผู้หญิง - ตั้งแต่บ่ายโมงครึ่งถึงสี่ทุ่มค่ะ ((เหอๆๆ ตอนช่วงครอบครัวไอซ์ไปทานนี่ ประมาณหนึ่งทุ่มถึงสองทุ่มค่ะ มิน่าแอบเห็นน้องหยิบยาดมมาดม))
คุณแม่ - เค้าให้ค่าแรงเท่าไหร่
น้องผู้หญิง - วันละแปดสิบบาทค่ะ ((เหอๆๆๆๆๆๆ))

เอ่อ...ความคิดแว่บออกมาสองอย่าง ดีนะที่มีงานให้น้องๆ ทำช่วงปิดเทอม น้องๆ ก็น่ารักมากๆ ที่รู้จักคิดหารายได้ให้ตัวเอง

แต่...มันน้อยไปหรือเปล่าอะ วันละ 80 บาท ยังไม่ได้ครึ่งนึงของแรงงานขั้นต่ำเลย

จริงๆ แล้วมันเป็น win-win situation นะคะ เด็กๆ มีงานทำ ร้านก็ใช้แรงงานราคาถูก แต่ก็นะ...80 บาทต่อวัน อืมมมม


โต๊ะไอซ์ให้ทิปเฉพาะน้องคนนี้นอกเหนือจากทิปรวมไปอีก 100 บาทค่ะ

ก็ไม่รู้นะว่า ตกลงแล้วน้องๆ พวกนี้จะมีรายได้รวมกับทิปอีกคนละสักเท่าไหร่ แต่ก็หวังว่าจะได้เหมาะสมกับแรงงานที่ออกไปละกัน


.....


ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นกันไป

ในสังคมที่วุ่นวายและเศรษฐกิจตกต่ำอย่างทุกวันนี้ แต่ละคนก็มีปัญหา และมีหนทางในการดิ้นรน ใช้ชีวิตอยู่กันต่อไปนะคะ

สำหรับไอซ์ ที่ถึงแม้ว่าจะไม่มีความสุขกับการทำงาน แต่ก็นับว่าโชคดีกว่าใครหลายๆ คนเลยทีเดียว

ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ประกอบอาชีพสุจริตนะคะ

((จบแบบแอบมีสาระนะเนี่ย ^^"))

Create Date : 07 เมษายน 2551
Last Update : 7 เมษายน 2551 11:06:14 น.		9 comments
Counter : 727 Pageviews.
Share Tweet