|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อ่านหนังสือใหม่ในวัย 2- (ไม่บอกอายุหรอกย่ะ)
หนังสือเล่มหนึ่ง เมื่ออ่าน ณ วันวัยที่ต่างกัน เราจะได้อะไรที่ต่างออกไป...
เพราะคิดถึงคำพูดประโยคนี้ ที่เคยอ่านเจอจากที่ไหนสักที่ สองสามวันที่ผ่านมาก็เลยไปรื้อชั้นหนังสือของตัวเอง เอาหนังสือที่สะสมไว้มากมายมาพลิกๆ อ่านอีกรอบ เผื่อจะได้แรงบันดาลใจใหม่ๆ บ้าง (ยิ่งแก่ จินตนาการยิ่งเสื่อม สงสัยจะจริง- - -แต่ไม่แก่มากหรอกน่ะ (ปลอบใจตัวเอง))
[นอกเรื่อง: ไอน์สไตน์บอกว่า "จินตนาการสำคัญกว่าความรู้" แล้วคนไม่มีทั้งจินตนาการทั้งความรู้อย่างอิฉัน จะทำยังไงล่ะเนี่ย?>]
จริงอย่างนั้นแฮะ หนังสือบางเล่มที่ "อ่านไม่รู้เรื่องเลย" ในสมัยย่าง 20 ตอนนี้กลับ Get (แถมออกจะปลื้มความ Get ครั้งนี้อยู่เอาการ) แล้วหนังสือที่เคยชอบนักชอบหนา ในวัยเดียวกัน กรี๊ดกร๊าดซื้อหามาเก็บไว้ แล้วก็อ่านมันอยู่นั่นแล้ว พอมาถึงวันนี้กลับรู้สึกงั้นๆ เผลอๆ ยังแอบบ่นอยู่ในใจเลยว่า "มันเขียนอะไรของมัน(วะ)"
ไอ้เรื่องที่เข้าใจหนังสือบางเรื่องที่เราเคยคิดว่า "ยาก" ในสมัยเด็กๆ ก็เป็นเรื่องดี แต่บางที การไม่ Get ในสิ่งที่เคย Get การไม่เข้าถึง ในสิ่งที่เคยเข้าถึงอีกต่อไป มันเป็นเรื่องน่าเสียดายหรือเปล่านะ?
ความคิด มุมมอง ต่อโลกเปลี่ยนแปลงไปตามกาล เป็นเรื่องดีที่เราเติบโตและเป็นผู้ใหญ่ขึ้น... แต่บางที การสูญเสียความไร้เดียงสาในวัยเยาว์ ก็ทำให้เราใจหาย...
รายชื่อหนังสือที่เคยอ่านตอนอายุ 17 แล้วพบว่าไม่เข้าใจ และคิดว่าจะลองกลับไปอ่านอีกที - เจ้าชายน้อย - ต้นส้มแสนรัก
เป็นหนังสือที่พูดถึงเด็กทั้งคู่เลยนะ
Create Date : 27 กรกฎาคม 2551 |
Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 0:03:18 น. |
|
6 comments
|
Counter : 784 Pageviews. |
|
|
|
โดย: Paulo วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:26:07 น. |
|
|
|
โดย: nathanon วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:00:57 น. |
|
|
|
โดย: nathanon วันที่: 1 สิงหาคม 2551 เวลา:6:38:09 น. |
|
|
|
โดย: BestChild วันที่: 8 สิงหาคม 2551 เวลา:20:30:46 น. |
|
|
|
โดย: ริวไผ่ (ริวไผ่ ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:5:48:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]
|
กวีนิพนธ์...ความงาม ความใฝ่ฝัน ความอ่อนโยนอ่อนหวาน และความรักต่างหากเล่า คือเหตุผลหล่อเลี้ยงมนุษย์เรา ดำรง "ชีวิต" อยู่บนโลกได้อย่างจริงแท้
-'ปราย พันแสง-
|
|
|
|
|
|
|
มีหนังสือที่เคยอ่านตอนเด็กๆ จำได้ว่า
อ่านแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้นเลยล่ะค่ะ
พอหยิบมาอ่านอีกที...
ก็ยังคงร้องไห้เหมือนเดิม!
แต่ร้องไห้น้อยลงกว่าเมื่อก่อนค่ะ
ไม่รู้ว่าอีกสิบปีข้างหน้าหยิบมาอ่านอีกที
ยังจะร้องไห้อยู่อีกรึเปล่านะคะ