เอาหละ...คนเขียนอั้นไม่อยู่เหมือนกัน...เอาตอนแรกไปเชยชมกันก่อนเลย

ย๊ากกกกกกกกกกกก คนแรกกกกกกก โฮะๆๆ

กำลังอ่าน SOD จบ แวะที่บ้านจาง กะจะปิดบ้าน เห็นจางงี้ยืนโบกมือก็เลยไม่ปกไม่ปิดมันแระ วิ่งปรู๊ดดดดดมานี่เลยง่า

สนุกมากกกกกกกกกก เลยค่ะจางงี้ ไม่คิดว่างี้ก็เขียนเรื่องแนวสนุกๆ ขำขัน น่ารักๆ ปนบู๊ๆ ผจญภัยได้ด้วยนะเนี่ย เพราะคิดว่าถนัดแต่ดราม่าหนักๆ ซะอีกล่ะ

เปิดตัวคุณบอดี้การ์ดก็จิ้นตามได้เลยค่ะ เส้าหลงเฟย หนุ่มฉลาด เจ้าเล่ห์นิดๆ มีน้ำใจ (ช่วยเหลือคู่แข่งด้วยแหน่ะ) และก็เก่งกาจ เฮ้อ...

ว่าแระก็ขอแปะรูปปลากกรอบหน่อย "เส้าหลงเฟย" (ชอบชื่อหนุ่มที่มี เฟยๆ จังเลย ทำให้นึกถึงเยิ่นหงเฟยอ่ะ)

ส่วนคุณหนูเถียนซย่าผิง โหย....เห็นน่ารัก แก่ว เฮี้ยว แต่แฝงด้วยเล่ห์กระเท่แพรวพราว อันนี้ก็จิ้นอาเส่ในบทนี้ออกเลยค่ะ ภาพปลากรอบที่ o-yo เอามาแปะน่ะใช่เล้ย เรียกว่าหวานอมเปรี้ยว ไม่ได้อ่านบุคลิกนางเอกแนวนี้มานาน ถูกใจยิ่งนัก ชอบนางเอกฉลาดๆ เจ้าเล่ห์ เอาใจยากเนี่ยแหล่ะ มันท้าทายความสามารถคุณบอดี้การ์ดที่จะปราบเซียนยิ่งนัก เหอๆ

แล้วก็มาหนุ่มมาดเข้ม หล่อ มาดดี อบอุ่น มีความเท่ห์ หลี่เฟ่ยหลาง โหย..จางงี้ใส่บุคลิคได้สมกะนักแสดงมากค่ะ ไม่แปลกๆ ที่คุณหนูเถียนจะหลงไหลได้ปลื้มพี่เฟ่ยหลาง

แล้วก็หลี่ซาซา หลินกุว่าเธอเป็นนางร้ายก็ไม่เชิง เพราะรักและหวงพี่ชายนี่เอง ถึงได้เห็นคุณหนูเถียนเป็นคู่อริ (แบบเด็กๆ) ต้องดูต่อไปอีกหน่อย แต่ว่าเจอคุณหนูเถียนเป็นคู่แข่งนี่ หนักใจแทนซาซาอ่ะ ไม่รุจะไหวรึป่าว แหะๆ

ลุ้นๆๆ อยากให้เสือพบสิงห์ไวๆ จังค่ะ หลงเฟย พบ คุณหนูเถียน อะไรจะเกิดขึ้น อย่าให้คนอ่านรอนานนะจ๊ะจางงี้ แล้วจะมีคำถามเหมือนทู๊กทีป่าวอ่า รอตอบค่ะ อิอิ

คืนนี้ไปนอนก่อนแระ รอชมภาพปลากรอบของนักแสดงทั่นอื่นๆนะคะแฟนคลับ

กรี๊ด . . ดีใจมากๆ ค่ะ My Love Bodyguard ได้ฤกษ์คลอดก่อนกำหนด

อ่านไปก็ยิ้มไป หัวเราะไป กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่จริงๆ ค่ะ พี่หลงเฟยเท่ห์สุดๆ หล่อบาดใจกับมาดนุ่มๆ แต่สมองนั้นทำงานฉับไว ชอบตอนที่ทำให้พวกหล่อไม่เสร็จฟัดกันเอง เจ้าเล่ห์จริงๆ เลยพี่หลงเฟยเนี่ย แบบนี้คงจัดการกับคุณหนูเถียนได้อยู่หมัดแน่ๆ เลย


ชอบพี่หลงเฟยกับคุณหนูซย่าผิงมากๆ
เป็นอีกรูปแบบที่แปลกไปจริงๆ ค่ะ


ตอนที่อ่านคุณสมบัติตรงข้อทีว่า ทนต่อเสียงรบกวนโสตประสาทหูได้ดีก็จำก๊ากเลย นี่มันอาเส่ตัวจริงนี่หน่า ขี้โวยวาย เจ้าเล่ห์ งานนี้พี่หลงเฟยคงต้องทำงานหนักมิใช่น้อย มานั่งเอะใจก็ตรงที่ซย่าผิงหลงรักพี่เฟ่ยหลาง ตรงนี้เริ่มมีกลิ่นของละครเชือดเฉือนตามสไตล์จางงี้แล้วค่ะ เพราะพี่เฟ่ยหลางก็เข้ามาแบบมีจุดประสงค์เช่นกัน ไม่รู้ว่าจะหลอกให้ซย่าผิงตกหลุมรักแล้วทำให้ช้ำใจรึเปล่า เพราะดูแล้วพี่เฟ่ยหลางน่าจะรู้ดีว่าซย่าผิงร้ายกาจแค่ไหน แต่ทำเป็นว่าไม่รู้ทำเป็นเอ็นดู แบบนี้เนี่ยน่ากลัวนักเชียว หวังว่าพี่หลงเฟยคงปกป้องหัวใจของซย่าผิงไว้ได้นะคะ ชิงมาให้ได้ ก่อนที่ซย่าผิงจะถลำลึกไปกว่านี้
ก็ตอนนี้คงแค่กรี๊ดกร๊าดกับพี่ใหญ่มาดเท่ห์ตามประสาวัยรุ่น แต่จะกลายเป็นความรักมั๊ย อืม . . น่าคิด

ส่วนหลี่ซาซา ขอบอกว่าคนนี้ o-yo ไม่ถูกชะตาค่ะ รู้สึกเขม่น 55 ก็อยากมาเป็นศัตรูกับซย่าผิงทำไมล่ะ

ปล. เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย ที่เพิ่งเรียนรู้มา เลยอยากนำมาแบ่งปันค่ะ

เกี่ยวกับการใช้ภาษาไทย คืออาจารย์ท่านนึงเพิ่งให้ความรู้มาว่า
คำว่า “กิน” นั้นเมื่อพูดให้สุภาพจะใช้คำว่า “รับประทานอาหาร”
ซึ่งที่ถูกต้องจะใช้แค่สองคำนี้เท่านั้น ส่วนคำว่า “ทาน”
เป็นคำที่เราใช้ติดปาก เหมือนเป็นคำย่อของ รับประทานอาหาร
ซึ่งเหมือนว่าเป็นคำสุภาพกว่าคำว่ากิน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่นะคะ
คำว่า “ทาน” เมื่อเปิดตามพจนานุกรมแล้ว มีแค่ 3 ความหมายคือ

ทาน ๑ (คำนาม) หมายถึง การให้,
มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทาน

ทาน ๒ (คำกิริยา) หมายถึง ยันหรือรับไว้,
มักใช้เข้าคู่กับคํา ต้าน เป็น ต้านทาน

ทาน ๓ (คำกิริยา) หมายถึง สอบหนังสือให้ตรงกับต้นฉบับ


ซึ่งไม่มีคำไหนเลย ที่มีความหมายว่า “กิน” ถ้าเป็นไปได้
และไม่ติดว่าเคยชินจนเกินไป คิดว่าคงดีไม่น้อย
หากพวกเราเปลี่ยนมาใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องนะคะ

รูปปลากรอบ . . ขอบอกว่าหายากมากค่ะ แค่บุคลิกก็ยากแล้ว ก็อาเส่แทบจะไม่เคยเล่นบทแนวนี้มาก่อนเลย จะมีก็แค่เจ๊ฮัว ซึ่งเอ่อ . . บวกกับวัยที่ผู้กำกับกำหนดมา เด็กมัธยม อายุ 19 ปี แม่เจ้า จะให้อาเส่ลดอายุยังไงดีเนี่ย เข้าวงการครั้งแรก อาเส่ก็อายุตั้ง 22 ปีเข้าไปแล้ว ไปหาภาพตามงานโชว์ตัวต่างๆ ก็พอมีบ้างค่ะ แต่ว่า ก็ติดที่อายุอีกเช่นกัน จริงๆ อยากบอกว่า อายุ 19 ปีเนี่ยนะ อยู่มหาวิทยาลัยแล้วไม่ใช่เหรอคะ จำได้ว่าตอนอายุ 17 ปี o-yo ก็จบชั้นมัธยมแล้วนะ ที่จำได้เพราะอายุไล่ตามปีเลย อายุ 11 ปี อยู่ ม.1 อายุ 12 ปี อยู่ ม.2 พออายุ 16 ปี ก็อยู่ ม.6 แต่ถ้าท้วง แล้วจางงี้ลดอายุให้เหลือ 16 ปี งานนี้ยิ่งหารูปยากกว่าเดิมแน่ๆ ก็เลยเอาตามนี้แล้วกัน

คงต้องให้ทุกคนดูแค่บุคลิกล่ะนะ ส่วนเรื่องอายุ ก็มองข้ามไปหน่อยนะคะ (ข้ามเยอะเลยล่ะ 555)

ฟังเพลงประกอบตอน ให้บรรยากาศเจ้าพ่อจริงๆ ค่ะ

เข้ากับฉากที่พวกสมัครบอดี้การ์ดตีกันเลย

ปล. อีกนิด ว่าจะทักตั้งแต่คราวที่แล้วแล้วค่ะ

คำว่า Bodyguard สะกดภาษาไทยว่า "บอดี้การ์ด" ค่ะ

ไม่ใช่ บอร์ดี้การ์ด นะ

อืม แล้วมันจะเป็นไงต่อล่ะเนี่ยะ

แวะมาอ่านคร้าบบบบ...........

+++++++++++++++++

ขอบคุณพ่งี้มากๆเลยค่ะที่เข็นตอนแรกออกมาให้ได้ชม ก็ทับทิมได้อ่านในวันที่ 7 ซึ่งตรงกะวันเกิดพอดีเลย ถือว่าเป็นของขวัญจากพี่งี้นะค่ะ เหมาๆ ฮ่าๆ

ตอนแรกก็สนุกเข้มข้นซะแล้ว คุณหนูเถียนท่าทางจะเอาเรื่องน่าดูเลย แต่แหม..กลายเป็นลูกแมวเชื่องๆต่อหน้าพี่เฟ่ยหลางได้อย่างน่าเอ็นดู ส่วนคุณพี่มาดเข้มก็น่าร๊ากกกมากๆ( คนนี้คนอ่านลำเอียงค่ะ) ตอนนี้กำลังลุ้นพี่หลงเฟยอย่างแรง หวังว่าพี่จะผานด่านทดสอบนี้ไปได้อยางปลอดภัยไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื่อนะค่ะ รู้ว่าพี่ชนะใสๆ (เพราะพี่เป็นพระเอก) แต่ก็อดห่วงพี่ไม่ได้ค่ะ กลัวพี่จะได้รับบาดเจ็บ เดี๋ยวถ้าพี่หลงเฟยได้เป็นบอดีการ์ดแล้ว ทับทิมจะซื้อเอียร์ปลั๊กมาให้เป็นของขวัญนะค่ะ

เอ่อ !!...แบบว่าคนเขียนอั้นไม่อยู่จริงๆ ค่ะ ตอนแรกที่กะว่าจะเปิดโรงสัปดาห์หน้าเพราะเกรงว่าจะเขียนไม่ทัน...ที่ไหนได้พอเพื่อนๆ เรียกร้องกันมาเยอะ...พล็อตก็มาจากไหนไม่รู้แยะไปหมด...ก็เลยอั้นไม่ไหวคลอดก่อนกำหนดซะเลย...แต่ไม่รู้ว่าพอคลอดก่อนกำหนดน้ำหนักมันจะน้อยไปหรือเปล่า...อยากฟังคอมเม้นต์จากเพื่อนๆ เหมือนกันว่าตอนเปิดเรื่องถูกใจหรือเปล่า

ทีนี้ก็มาถึงคำถามประจำสัปดาห์...เส้าหลงเฟยรอดหรือไม่รอด และเพราะอะไร

ปล. จริงๆ ก็ไม่น่าถามเท่าไหร่ เพราะถ้าไม่รอดมันจะเหลือเหรอ...แต่อยากให้เพื่อนๆ ช่วยจิ้นกันหน่อยว่าพี่หลงเฟยรอดได้ไง

ยังไม่ได้อ่านค่ะ แวะมาก่อน 55 จริงๆ ไม่ได้อ่านนิยาย มานานมากแล้ว

ชอบมากๆ เลยค่ะจางงี้ ชอบที่มีหลากหลายอารมณ์ดี ฉากบู๊ก็เห็นภาพ แต่ไม่บู๊เกินไป เพราะจริงๆ ไม่ชอบบู๊ๆ เท่าไหร่ แบบที่จางงี้เขียนเนี่ยกำลังเหมาะเลย ออกแนวตลกนิดๆ อ่านไปก็ขำไป ตอนที่ซย่าผิงอ้อนคุณพ่อนะ o-yo ก็นึกถึงตัวละครอาเส่จากเรื่อง Seven Sisters เรื่องนี้อาเส่เล่นเป็นคุณหนู สุดแสบเหมือนกัน แต่เสียดายที่เป็นยุคประมาณ 30-40 ซึ่งชุดไม่ใช่แนวสากล แล้วก็ไม่โบราณมาก เลยเอาภาพมาใช้ไม่ค่อยได้ ถ้าไงวันหลังจะลองหามาแปะ ให้คนอ่านจิ้นหน้าอาเส่เวลาแก่นและเอาแต่ใจได้ แต่คงต้องมองข้ามพวกชุดไปบ้าง ในเรื่องนั้นนะ อาเส่จะอ้อนคุณปู่ได้น่ารักสุดๆ ไปเลยค่ะ แต่เวลาแสบนะ อูย .. อยากจับมาหวดก้นให้ลายนักเชียว ตัวละครในเรื่องนี้เป็นตัวละครที่ o-yo เอ็นดูที่สุดเลย


มาที่คำถาม พี่หลงเฟยจะรอดยังไง คำตอบก็คือ . .

ใช้วิชากังฟูผสมกายกรรม หลบหลีกอาวุธที่อยู่ให้ถ้ำได้สำเร็จ
ทีนี้ด่านต่อไป ก็ขอผูกกับชื่อตอนที่ 2 ที่จางงี้ตั้งไว้ ประมาณว่าคุณหนูเถียนรู้ว่าจะมีบอดี้การ์ด ก็เลยหาทางขัดขวาง แต่ที่ไหนได้กลับกลายเป็นว่าวิธีที่คุณหนูขัดขวาง กลับช่วยให้พี่เส้าหลงผ่านด่านทดสอบมาได้

ไปหาภาพเจอแล้วค่ะ หยกจัมกับคุณปู่
ดูแล้วก็จิ้นเป็นซย่าผิงกับคุณพ่อได้นะ


ภาพยามออดอ้อน

ยามงอนสุดน่าชัง

ชอบคะพี่งี้ ถึงจะคลอดก่อนกำหนด แต่น้ำหนักตัวถือว่าไม่น้อยจนเกินไป กำลังดีคะ ถึงจะบู๊ก็ยังมีความฮาสอดแทรก ฮาตั้งแต่พี่เอียง พี่อ่างออกมาแล้วคะ ส่วนพี่หลงเฟยก็จิ้นภาพตามได้เลยคะ พระเอกของเราเท่ห์สุดๆ ฉลาดอีกด้วย ส่วนพี่เฟ่ยหลาง (ลำเอียง) เท่ห์ทุกฉาก ฮ่าๆ จิ้นภาพตามรู้เลยว่าบทพี่เฟ่ยหลางมาแล้ว ก็แบบว่า "ชายหนุ่มผิวเข้ม" ไม่มีใครล่ะ พี่เฟ่ยหลาง เฉาก๊วยขัวร์ ส่วนบทคุณหนูก็ได้รสชาติของความแกร่นมาเลย มิน่าถึงต้องมีบอร์ดี้การ์ดมาคุม(ความประพฤติ) ทับทิมว่าน่าจะเป็นแบบนี้มากกว่า


ตอบคำถามก่อน...คิดว่าพี่หลงเฟยคงใช้วิธีกังฟูคะ เอี่ยวตัวหลบ เท้าเตะ ตีลังกา แล้วฉากจบคือในมือซ้าย-ขวาพี่หลงเฟยรับอาวุธลับไว้ได้

ลืมเม้นต์เพลงค่ะ เพลงเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้เพลงนี้ หลินกุเคยฟังนานมากๆแล้ว สมัยเรียนอยู่เลย ตอนนั้นคลั่งสะสมเพลงจีนมากๆ แต่ไม่ได้คลั่งดาราเป็นตัวเป็นตนค่ะ ยิ่งได้อ่านว่าเรื่องนี้จบเศร้าแล้ว มาฟังเพลงก็ยิ่งเศร้าไปด้วยล่ะ ฟังแล้วออกแนวเจ้าพ่อเลยล่ะค่ะจางงี้

เห็นภาพปลากรอบของคุณหนูเถียนที่ o-yo แปะข้างบน ใช่เลยค่ะ ทำให้จิ้นภาพคุณหนูได้แจ่มแจ้งเลยล่ะ ยิ่งทำให้อยากอ่านตอนต่อไป อยากให้พี่หลงเฟยเจอคุณหนูเถียนไวๆ อยากรู้ว่าใครจะถูกลบเหลี่ยมก่อนกัน 555

เห็นด้วยกะทับทิมค่ะ ว่าฟิคน้ำหนักกำลังดี ไม่ต้องเข้าตู้อบสักนิ๊ดดด ไม่ดราม่าเกินไป มีให้ขำเป็นระยะ ชอบมากค่ะ ตะก่อนเห็นจางงี้เขียนแต่แนวชีวิตหนักๆ แต่นี่มีทั้งตลก ฮา น่ารักๆ ที่ผ่านมาก็ยังไม่ได้อ่านแนวสวีทสุดๆเหมือนกัน ขอให้อยู่ในเรื่องนี้ให้ครบเลยนะคะจางงี้ ในยามหวีดก็ขอหวีดเยอะๆๆ ชดเชยเรื่องก่อนๆค่ะ

ตอบคำถามค่ะ พี่หลงเฟยรอดมาได้ไง ตอนที่เหล็กแหลมพุ่งเข้าใส่ พี่เฟยก็จะกระโดดหลบลงหลุมที่ขวางอยู่ด้านหน้าไปเลยค่ะ

โอ๊ะ โอ . . แย่แล้วจางงี้ ดูท่าทางหลินกุจะอัดอั้นเอามากๆ เลยนะเนี่ย ข้ามมาเรื่องนี้ก็ยังขอฉากสวีท 55 นี่ถ้าจางงี้ไม่เขียนล่ะก็ หลินกุคงอาการแย่แน่ๆ จางงี้อย่าทำบาปเลยนะคะ ความหวานมีแค่ไหนปล่อยมาให้หมด อย่าแอบกักตุนไว้เป็นอันขาด

ขอบคุณคุณ ploy 666 นะคะที่มาเป็นกำลังใจให้...อย่าลืมตามตอนต่อไปด้วยหละ

ตามมาอ่านฟิคของจางงี้ค่ะ ตอนนี้คุณบอดี้การ์ดกะคุณหนูยังไม่เจอกัน อยากรู้จังว่าถ้าเจอกันแล้ว ใครจะแน่กว่ากันน้า...รออ่านตอนต่อไปนะคะ

อ่านแล้วสนุกดีค่ะพี่งี้
เพียงแต่ตอนที่เถียนซย่าผิงกับลี่ซาซาทะเลาะกัน ดูเด็กไปนิดนึงค่ะ
แต่นางเอกของเราแก่นเซี้ยว กำลังน่ารักเชียวค่ะ :D

ส่วนนางร้ายนี่ไม่ปลื้มเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว ยิ่งมาตบซย่าผิงนี่เลยยิ่งไม่ปลื้มเข้าไปใหญ่ค่ะ อย่างนี้ละครเรื่องนี้มลเลือกข้างได้ง่ายมากๆ เลยค่ะ (ปกติก็เลือกได้อยู่แล้วเนอะ)

ภาพประกอบพี่โหยวที่เอาเจ้โซเนียมาเป็นเพื่อนนางเอกนี่โดนใจค่ะ ชอบค่ะ:)

มานอนรอวันเสาร์ทุกวันเลยง่ะ คร่อกฟี้ZZZZZZZZZZZZZZ

o-yo ก็ขาดน้ำตาลในเลือดจริงๆตั้งกะเรื่องนู้นของจางงี้แล้วแหล่ะ ฮึกๆ T-T

ไหง ศิษย์สำนักเสอน้องไม่ค่อยถูกโฉลกกับหลี่ซาซาเลยค่ะ ต้องมีประวัติแน่เลย เห็นด้วยกะน้องมลว่าช่วงนี้ซาซากับซย่าผิงยังทะเลาะกันแบบเด็กมากกก ไว้ให้โตกว่านี้คงได้เข้มข้นกว่านี้นะคะ

ก็พี่หลิน ถ้ามลตบกับใครแล้ว คงไม่หยุดเพราะคนที่เราปลื้มเดินมาแน่ๆ ค่ะ เจ็บตัวทั้งทีต้องเอาให้รู้ผลค่ะ (แต่มลไม่เคยตบกับใครนะค่ะ ไม่นิยมความรุนแรงค่ะ จะมีคนเชื่อไหมเนี่ย 5555)

ตอบน้องมล...ก็เพราะว่าทั้งคู่ยังเด็กไง...เลยคิดอ่านทำอะไรแบบเด็กๆ อยู่ การตบตีกันตอนเรียนก็มีให้เห็นแยะไปว่าเป็นการกระทำแบบเด็กๆ...แต่ที่ซย่าผิงหยุดตีกับซาซาตอนพี่เฟ่ยหลางเดินมา เพราะต้องการสร้างภาพไง....ก็แหม !! คนที่ตัวเองปลื้มทั้งทียังไงก็อยากให้เขาเห็นแต่ภาพน่ารักไร้เดียงสาของตนเองไว้ก่อนอ่ะนะ

นั่นสิเนอะพี่งี้ เด็ก 19 ทำอะไรรุนแรงมากไปจะไม่งาม ต้องรักษาภาพพจน์กันหน่อย

เฮ้อ...แต่บอกจริงๆ นะค่ะว่าไม่ค่อยเข้าใจคนที่ทะเลาะกันแล้วต้องทำร้ายร่างกายกันเนี่ย เค้าคิดยังไงกัน หรือเค้าคิดอะไรตอนที่ทำอย่างนั้น อะไรที่ทำให้เค้าคิดว่าเราสมควรใช้ความรุนแรงกัน

ตามมาอ่านแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ พี่จางงี้

แวะมาอ่านแล้วค่ะพี่จางงี้ 555

สนุกดีค่ะ แต่ว่านางเอกราวสาวม.ปลายหรือม.ต้น เนี่ย

เริ่มส่อเค้าความวุ่นวาย ว่าแต่พี่งี้เขียนแนวนี้คิขุไปเลยอ่ะ

แต่ชอบ...เอ่อแต่ตัวหนังสือสีชมพูมันแสบตาจัง

มาอ่านตอนแรกค่ะ