เอาล่ะค่ะ ตอนนี้คงทำให้ผู้อ่านยิ้มกันได้บ้างนะคะ กับตาจื้อเหลยตัวแสบ เขาจะเข้ามาทำให้หัวใจของหลินเกาฟงคันยิบๆ เลยทีเดียว

เดินเข้ามาสู่ปลายทางแล้วนะคะสำหรับ Twins' Love Story เห็นแววลงตัวไป 2 คู่แระ เหลือแต่มวยคู่เอกแล้วค่ะ ใกล้จะเข้าเส้นชัยรำไรแล้วค่ะ (ถึงจะสะบักสะบอมกันไปบ้าง)

สัปดาห์หน้างดนะคะจัดงานเลี้ยงปีใหม่ให้พนักงาน แถมยังต้องมีงานแต่งงานเพื่อนอีกค่ะ

ขอบคุณแฟนคลับทุกคนล่วงหน้าไว้ก่อนเลยที่ติดตามกันเหนียวแน่น เห็นทีว่าคงต้องเริ่มคิดพล็อตเรื่องต่อไปเสียแล้วค่ะ

ประโยคนี้ ควรเปลี่ยนจาก "เขา" เป็น "เธอ" หรือเปล่าคะ

ส่วนหลินเกาฟง หลังจากที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มของ "เขา" มานานหลายวันก็กลับได้เห็นเอาในวินาทีนี้ กับความรู้สึกแปลกใหม่ที่แล่นเข้ามาจับในหัวใจของเขา หรือว่าเขาไม่ควรเชื่อชะตาอีกต่อไป?

--

“ให้ผมไปด้วยนะฮะพี่สาว” ฝงจื้อเหลยกระเด้งตัวจากเก้าอี้ตามเสิ่นเหมียนอี้ทันที ก่อนที่จะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียง "ห้าวหนุ่ม"

ไม่แน่ใจคะว่า ควรจะเป็น "ห้าวหนุ่ม" หรือ "ห้าวนุ่ม"

--

ฟางเจียซินค่อยๆ เปิดใจให้กับเจิ้งเจียสง แม้จะไม่ยอมพบหน้าเขาแต่ก็ยอมรับดอกไม้ของเขาและยอมพูดคุยกับเขาทางโทรศัพท์ เวลานี้สีหน้าของฟางเจียซินจึงได้ดูเปล่งปลั่ง "มีน้ำมีนวน" สมกับคนที่กำลังมีความรักเป็นอย่างยิ่ง


นวล สะกดด้วย "ล" จ้า

ฝงจื้อเหลย เจ้าชู้เหมือนใครกันน๊า

ใกล้จะจบอีกหนึ่งเรื่องแล้วหรอค่ะ ไวจังเลย เห็นแววว่าจะได้ลงเอยอยู่สองคู่ เหลือเพียงคู่เอกของเรื่อง แต่คิดว่าคงเหลือแค่ปรับความเข้าใจกันเท่านั้น แต่จื้อเหลยโผล่มาแบบนี้ สนุกแน่ๆ

อ่านตอนนี้ต้องใช้พลังจิ้นเล็กน้อย ในเรื่องวัยของตัวละครค่ะ เพราะว่าอาชาร์ลปะทะจื่อเหลียง / น้าแมนดี้แล้วก็ซู่ฟัง มึนเล็กน้อย นี่ดีนะที่ตาจื้อเหลยไม่ได้เจอซู่ฟัง ไม่อย่างงั้นคงงงแน่ว่าแม่ลดวัยหรือไง 55


ตาจื้อเหลยเนี่ยนะ เอานิสัยทะลึ่งทะเล้นมาจากใครเนี่ย แม่ก็แสนจะเรียบร้อย พ่อก็ไม่ได้เจ้าชู้สักกะหน่อย แต่เรื่องชอบสาวอายุมากกว่า อันนี้เหมือนพ่อแน่เลย เพราะตอนแรกพ่อชาร์ลก็ปิ๊งแม่ของเหมียนอี้นี่หน่า มิน่าจื้อเหลยถึงได้ปลื้มพี่เหมียนอี้น่าดู

กำลังคิดว่าคงตามจีบพี่เหมียนอี้แน่ๆ ไหงสเปคชิ่งไปหาหลี่ลี่ได้ล่ะเนี่ย แต่ก็มันส์ดีค่ะ เกาฟงจะได้รู้ใจตัวเองสักที คู่เจียซินกับเจียสง จีบกันกุ๊กกิ๊กชื่นฉ่ำหัวใจ


ตอนนี้คนอ่านคิดถึงซู่ฟัง ออกจิ๊ดเดียวเอง คิดถึงซู่ฟัง แต่ว่ามีน้าแมนดี้มาชดเชยนิดนึงให้หายคิดถึงก็ยังดี

ตอนนี้ยาวจุใจดีค่ะ แถมตัวละครหลากหลายจากตอนเก่าๆ เห็นด้วยกะ o-yo ว่า คนอ่านพลังจิ้นชักสับสน เพราะจิ้นแมนดี้อายุวัยกลางๆคนไม่ค่อยออก ส่วนอาชาร์ลก็นะ ต้องพยายามจิ้นน่าดู

ตอนนี้หลี่ลี่ดูเป็นผู้ใหญ่มากค่ะ และเป็นคนเดียวที่จะดึงเอาเกาฟงคนเดิมกลับมา ซึ่งตัวแปรก็โผล่มาละก็คือ ฝงจื้อเหลย คราวนี้เกาฟงจะได้ถูกกระตุ้นให้รู้สึกตัวไวๆล่ะ เห็นด้วยที่ว่าพ่อแม่ก็ออกจะเรียบร้อยรักเดียวใจเดียว ไหงลูกถึงเจ้าชู้ได้ละเนี่ย

ชื่นชมเจียสงมากค่ะ แบบนี้สิ ถูกใจสุดเลยค่ะ ชอบก็บอกว่าชอบออกไปตรงๆ เล้ย ส่วนเจียซินไม่แปลกที่จะระวังตัวอยู่ แต่เส้นชัยรออยู่ข้างหน้าละ

ด้านจื่อหลังก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่ารักใครกันแน่ อย่ารอนานนะจ๊ะ คนอ่านสงสารจื่อเหลียงกับซู่ฟังแล้ว สงสารเหมี้ยนอี้ด้วย
ขอให้สองคู่นี้หวีดสุดๆเลยนะจ๊ะ ผกก. ไม่รู้ว่าจะลากไปถึงวันวาเรนไทน์ได้ป่าว ถ้าถึง ขอหวีดรับวันแห่งความรักเลยน้า

ขอบคุณนักพิสูจน์อักษรค่ะ แก้ไขเรียบร้อย

เออเนอะก็ลืมนึกไปว่าคงจิ้นกันมันส์น่าดู ดีไม่ให้จื่อเหลียง-จื่อหลัง-จื้อหลิน มาเจ๊อะหน้ากัน

หรือจะจัดวันรวมญาติดี พี่น้องแซ่จาง-จื้อหลิน-จื้อเหลย-แมนดี้-ซู่ฟัง เอากันให้มันส์ไปข้างนึงเลย

อ้อ...ขอบคุณแฟนคลับที่ติดตามเหนียวแน่นค่ะ จะพยายามลากให้ถึงวันแห่งความรักก็แล้วกันนะ ถ้าปัญญาพอจะมีอยู่ อีก 3 ตอนก็พอได้ลุ้นอยู่นะ

เอาล่ะ แล้วตอนต่อไปเป็นไงดีจากชื่อตอนเลย 'ลองใช้ใจวัดกันดู' คิดว่าหมายถึงใครคะ แล้วเพราะอะไร

ขอบคุณสำหรับฟิคตอนนี้ค่ะ ท่านผู้กำกับ


สงสารพี่เจียสงจังค่ะ เจียซินไม่เปิดใจสักที




"เจียสง" ไม่ใช่แค่เพียงท้องฟ้า ที่จะมืดมิดลงไปทุกที
รู้ไหมว่ามันยังมี ใจดวงนี้ ที่มืดตาม
รักแท้ที่เกิดในใจ หมดวันนี้ไปคงเป็นแค่ฝัน
มีใครจะหยุดตะวัน หยุดเอาไว้แค่ตรงนี้

เวลาหมดแล้วทุกที เรื่องราวที่มี จะเลือนลบหาย
มองดูท้องฟ้า แล้วจะขาดใจ

อยากจะเอาหัวใจไปกั้นฟ้า ห้ามดวงตะวัน ไม่ให้ลับไป
หยุดไว้ที่ตรงหัวใจ ให้เธออยู่กับฉันไปจนนิรันด์
และเวลาก็คงหยุดเคลื่อนไหว ไม่พรากเธอไปให้ทรมาน
แค่ขอเวลาได้ไหมตะวัน อย่าพึ่งลับไป

มองหน้าเธอช่างเลือนลาง เมื่อความอ้างว้างมาคลุมหัวใจ
ถึงรักกันมากเพียงใด แต่สุดท้ายคงต้องจาก
ทำได้แค่กอดเธอไว้ ให้ใจสองใจใกล้กันนานๆ
แล้วรับความจริงว่ามัน ไม่มีทาง หยุดเวลา

เวลาหมดแล้วทุกที เรื่องราวที่มี จะเลือนลบหาย
มองดูท้องฟ้า แล้วจะขาดใจ

อยากจะเอาหัวใจไปกั้นฟ้า ห้ามดวงตะวัน ไม่ให้ลับไป
หยุดไว้ที่ตรงหัวใจ ให้เธออยู่กับฉันไปจนนิรันด์
และเวลาก็คงหยุดเคลื่อนไหว ไม่พรากเธอไปให้ทรมาน
แค่ขอเวลาได้ไหมตะวัน อย่าพึ่งลับไป

เจ็บปวดแค่ไหน ต้องยอมไม่อาจห้ามไว้
ปล่อยมือเธอให้ไป ด้วยใจ ที่ปวดร้าว

อยากจะเอาหัวใจไปกั้นฟ้า ห้ามดวงตะวัน ไม่ให้ลับไป
หยุดไว้ที่ตรงหัวใจ ให้เธออยู่กับฉันไปจนนิรันด์
และเวลาก็คงหยุดเคลื่อนไหว ไม่พรากเธอไปให้ทรมาน
แค่ขอเวลาได้ไหมตะวัน อย่าพึ่งลับไป

แค่ขอให้เราไม่ต้องไกลกัน แค่นั้นก็พอ


พี่เจียสงขอมอบเพลงนี้ให้คุณหนูฟางเจียซินค่ะ