วันนี้ขอทำอาหารชื่อน่ากลัวนิดนึงครับเพื่ออุทิศให้เพื่อนคนนึง
อาหารจานนี้ดูรูปแล้วน่าจะเผ็ด ... แต่จริงๆไม่เผ็เลยครับ ก็เลยตั้งชื่อใหเหมือนกับนิสัยของเพื่อนคนนี้ อิอิอิ
ไม่อยากไปรื้อฟื้นเรื่องที่แล้วมาให้รู้สึกแค้น และเสียใจขึ้นมาอีก แม่บอกว่าให้ให้อภัยเค้าเถอะ เรามีชีวิตข้างหน้าที่ต้องเดินต่อไป ทำชีวิตนี้ให้ดี และดีขึ้นไปอีก .....
พยายามไม่คิดแล้วนะแม่ แต่มันอดไม่ได้ ... ขอซักนิดนึงก็แล้วกันน่า ....
ชั้นขอทำอาหารจานนี้เป็นจานสุดท้ายให้เธอว่ะ ... ชาตินี้ชาติหน้าเราอย่ามาพานพบกันอีกเลยนะ เธอเดินทางของเธอ ชั้นก็เดินทางของชั้น ให้มันขนานกันไปอย่างนี้แหละดีแล้ว อาหารจานนี้ชั้นว่ามันเหมาะกันแกมากๆเลยวะ...."ผัดหมูตอแหล"
ส่วนประกอบก็มีหมูหั่นชิ้นๆ ... เหมือนชั้นช่ายมะ ... ที่เป็นหมูให้แกเชือดง่ายๆ
พริกหวาน... เหมือนแกไง... ปากหวานก้นเปรี้ยว... คำนี้ทำไมน๊า .. พ่อชั้นไม่พูดให้ชี้นฟังตั้งนานแล้วชั้นจะได้รู้ทันแกไง... บอกแล้วให้เชื่อพ่อแม่ เพราะเค้าอาบน้ำร้อนมาก่อน
พริกชี้ฟ้า.... เหมือนเธออีกนั่นแหละ ทะเยอทะยาน อยากได้ อยากดี อยากเด่น มีเท่าไหร่ก็ไม่พอ ... มักใหญ่ใฝ่สูงถึงขนาดเหยียบเพื่อนก็เอา
พริกไทยอ่อน.... กับกระเพรา ... ไม่รู้จะเปรียบกะอะไรแล้ววววว
ก่อนอื่นต่องเอาหมูลงผัดในน้ำมันร้อนๆก่อนครับ
ใส่พริกทั้งหลายลงไป แล้วปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล ดให้พริกทั้งหลายสุกซักนิด ใส่พริกไทยอ่อน ใบกระเพราลงไป
พอกระเพราสลดก็ใส่จานได้ กินกับข้าวร้อนๆ
อยากรู้มั๊ยครับ ทำไมถึงตั้งชื่อเมนูอย่างนั้น ก็เพราะว่า.... เมนูนี้หน้าตาดูดุดัน.... แต่รสชาติไม่เผ็ดเอาซะเลยครับ
เป็นเพราะเอาเม็ดพริกออกหมดครับ... พริกมันเผ็ดที่เม็ดครับ...
เหมือนใครบางคน .. ถ้าไม่ได้รู้จักตัวตนเค้าจริงๆแล้วจะไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นคนยังไงครับ
จานนี้จะออกหวานๆ มากกว่าเผ็ด น่าแปลกนะครับ ... ถ้าไม่กินโดนเม็ดพริกก็จะไม่รู้สึกเผ็ดเลย... ยังมีรสชาติออกหวานๆซะด้วย ก็เลยตั้งชื่อน่าหวาดเสียวซะขะหนาดนั้น แต่มันก็เหมาะกันกะแกแล้วหล่ะ อ้าว... ชั้นลืมไป.. แกจะมากินได้ไง..... งั้นชั้นกรวดน้ำ "คว่ำชาม !!!!!" ส่งไปให้นะ... แกจะได้รับเร็วๆไงล่ะ
วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:7:50:30 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [