คิดถึงเชียงราย...

<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
28 กันยายน 2553
 

That Sounds Good เราสองสามคน: เสน่ห์ความรักที่ไม่ชัดเจน...





บ่อยครั้งที่ข้าพเจ้าตั้งปุจฉาถามตัวเอง ฉไนเราต้องมีภาระสายตาสั้น มองโลกละมุนผ่านเลนส์ หนักอึ้งดั้งจมูกและซอกหูทั้งสองข้างรองรับน้ำหนักแว่น เหล่ลงมองรอยบุ๋มสองฝั่งดั้ง ตั้งคำถาม ปุจฉา ปุจฉา ปุจฉา ทำไม ทำไม โลกเราภาพมัวเบลอเมื่อขาดมัน มันเป็นคำถามของคำตอบชะตาชีวิตฟากฟ้ากำหนดมา...








ข้าพเจ้าอยู่ในสถานะ “ชายพิกล” หาใช่ “ชายพิการ” ภาระสายตาสั้นขั้นฉกาจสร้างอุปสรรคให้ข้าพเจ้ามองโลกทัศน์แค่หยิบนิ้ว เมื่อใดแว่นตาพลัดพรากจากดั้ง การเดาสุ่มคือคำตอบความไม่ชัดเจนเข็มนาฬิกาที่รุกหน้า ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเบลอรอให้ข้าพเจ้าตีความมั่วซั่วไปหมด ขึ้นรถเมล์ผิด ๆ ถูก ๆ หยีตาดั่งเจ๊กกบฏ คุณไม่มีทางเข้าใจจิตใจข้าพเจ้าได้หรอก ถ้าคุณไม่ได้ IQ ต่ำด้านการสื่อสารเฉกนี้...








ก็เหมือนกับเวลาที่เราตีโจทย์ความรัก แม้หูตาเราไม่ได้พิกล เรายังดำน้ำเข้าใจมันผิด ๆ ถูก ๆ ยิ่งถ้าเราหูตึง สายตาสั้น การสื่อสารก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก คุณ...ลองหลับตามโนภาพดู???? ถ้าคุณยังนึกไม่ออก “เรา สองสาม คน” ภาพยนตร์จำลองคนที่ต้องประสบภาระรักไม่ชัดเจนนี้ช่วยคุณได้ (นะ)








“เรา สองสาม คน” เป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์ไทยน้ำดีปีนี้คู่ควรต่อการจดจำ หนังเล่าเรื่องแบบ Road Movie พัฒนาความรักสามเศร้าตลกกรุ้มกริ่ม สองสาว เต๋อ สาวสายตาสั้น และ สุนทรีย์ สาวหูตึง ที่ดันไปหลงรัก ส้มฉุน หนุ่มขับรถอาสาพาสองสาวร่วมทริปข้าม 3 ประเทศ ไทย ลาว เวียดนาม








ตลอดการเดินทางผู้กำกับคุณเรียว กิตติกร เลือกที่จะพัฒนาความลึกของตัวละครทั้ง 3 ด้วยบทสนทนาสไตล์แปลกมึนกวนเฉพาะตัวแบบ Goadclub, อหิงสา หนังเรื่องก่อน ๆ ของเขา โดยยึดหลักอยู่บนเส้นทาง Road Movie Comedy Ronmantic ซึ่งคุณเรียวก็ทำได้ดี ภายใต้ประเด็นการบอกเล่า “รักสามเส้า” และการสื่อสารผิด ๆ ของทั้ง 3 คน ใจไม่ชัด หูตึง และสายตาสั้น อย่างลงตัวสร้างอารมณ์ขันให้คนดูแสยะยิ้มเป็นอาจิณเตลอดเรื่อง








ด้วยภาษาภาพและการเล่าเรื่อง เราก็พอเดาออกตั้งแต่แรกแล้วว่า ส้น ฉุน จะเลือกใครตอนจบระหว่าง สุนทรีย์ กับ เต๋อ อาทิฉากที่ สุนทรีย์ นั่งหน้ารถโดยมี เต๋อ เป็นผู้บอกเล่าตัวตน วิธีสื่อสารให้ สุนทรีย์ เข้าใจต้องทำไง? มันเป็นฉากตลกที่สมเหตุสมผลในการพัฒนาความรักระหว่างหนุ่มสาวสองคน คนหูตึงจำเป็นที่เราต้องพูดให้เขาเห็นปาก สีหน้า แววตา และการที่คุณเรียว กิตติกร เลือกคุณ เจ มณฑล จิรา เล่นบท ส้มฉุน จึงเหมาะสมยิ่ง ด้วยต้นทุนหน้าตา แววตา เจ ที่หล่อมากอยู่แล้ว (แต่น้อยกว่าคนเขียน) จึงไม่แปลกที่ สุนทรีย์ จะตกหลุมรัก ส้มฉุน ด้วยเหตุผลของหน้าตาพ่วงแถมนิสัย








หนังบอกเล่าความรักที่ไม่ชัดเจนของ ส้มฉุน และความรักที่ฟังไม่ชัดของ สุนทรีย์ ได้อย่างลงตัวในช่วงแรก ก่อนจะเข้าสู่ช่วงพัฒนาความรัก เต๋อ ที่มีต่อ ส้มฉุน ในการสื่อสารแบบผิด ๆ ของ “สาวสายตาสั้นคนหนึ่ง”








เมื่อแว่นตาของ “เต๋อ” เกิดหายไป ทุก ๆ สิ่งที่ เต๋อ เห็น ล้วนเบลอ พร่า มัว เธอกำลังเผชิญอุปสรรคที่แก้ไม่ตกโลกของคนสายตาสั้น เธอย่ำก้าวอยู่ในภวังค์การตีโจทย์โลกแบบเดาสุ่ม ซึ่ง เต๋อ เองก็กำลังตีโจทย์ความรักแบบเดาสุ่ม เปรียบได้กับการมองโลกไร้เลนส์ ในฉากที่ ส้มฉุน หยอดคำหวานใส่สาวแว่นเวียดนาม เธอ นึกว่า ส้มฉุน กำลังสารภาพรักกับเธอ มันเป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าใจผิดที่ เต๋อ คิดกับ ส้มฉุน ซึ่งในฉากนี้จะว่าขำก็ขำ แต่ในทางกลับกันมันก็เป็นจุดด้อยของหนังที่เห็นได้ชัด “จัดฉากเกินพอดี” เพื่อเชื่อมโยงสู่ประเด็นรักสามเส้าลำดับถัดไป ข้าพเจ้าเชื่อว่าฉากนี้ถ้าคุณเรียว เลือกที่จะบอกเล่าเหตุการณ์การสื่อสารแบบผิด ๆ ระหว่าง เต๋อ กับ ส้มฉุน ให้สมเหตุสมผลกว่านี้ หนังจะดูสมบูรณ์กว่านี้








เมื่อ สุนทรีย์ เกิดเห็นถุงยาง ส้มฉุน และทะลึ่งเข้าใจผิดคิดว่า เต๋อ กับ ส้มฉุน หนีไประเบิดถังจิ๋มกันเมื่อคืน แล้วก็เข้าสู่โลเกชั่นฉากทะเลทราย ตลอดการเดินทางที่ สุนทรีย์ ได้เข้าสู่ประสบการณ์รักแรก เธอได้เรียนรู้ รับรู้ ว่าความรักอบอุ่นเช่นไร? ก่อนความอบอุ่นในใจเธอจะมาหนาวเหน็บสวนกับสภาวะอากาศกลางทะเลทราย แสงแดดสัมผัสผิวกายไหม้เกรียม การบอกเล่าด้วยภาษาภาพฉากนี้ช่างงดงามนัก มันเป็นการวางไทม์มิ่งที่ถูกจังหว่ะจับโคน








ขณะที่ สุนทรีย์ ยืนเป็นนางเอก MV กลางทะเลทราย หนังพยายามสื่อถึงความรักที่หนาวเหน็บในใจเธอท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนผ่าว เธอได้รู้จักความรักที่อบอุ่น ก่อนที่ลมหนาวจะโพยพัดเข้ามา “ความรักนี่ช่างอบอุ่นและหนาวเหน็บดีจัง” ใครที่เป็นแฟนหนังคุณเรียวอยู่แล้ว จะรู้ว่าอีกเสน่ห์หนังของผู้กำกับหนุ่มคนนี้ นอกจากคำพูดยียวนกวนประสาทแล้ว เขายังนำเสนอมุมมองกล้องที่แปลกตา ภาษาภาพอันน่าหลงใหล ซึ่งฉากนี้ก็เป็นภาษาภาพที่โดดเด่นอีกฉากหนึ่งของหนัง รวมไปถึงฉากตอนจบที่ เต๋อ ยืนบนภูเขาสูงท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บ เต๋อ ได้เรียนรู้ว่า ความรักช่างรื่นรมย์ ตื่นเต้น และ อบอุ่น! สวนทางกับอากาศที่เธอกำลังผ่ายผิวกายสัมผัส หลังต้องมารู้ความจริงที่แสนขมขื่น ขณะที่จิตใจ สุนทรีย์ เธอกลับมาอบอุ่นอีกครั้งกับคำตอบความรักที่ ส้มฉุน มีต่อเธอตลอดทริป








จริงอยู่ว่า...มีหลายเหตุการณ์ในหนังที่ดูไม่สมเหตุผลสมผล แต่สิ่งที่หนังชนะใจคนดูเช่นข้าพเจ้าคือ ความรู้สึกผูกพันกับตัวละครทั้ง 3 มันเป็นมนต์สะกดให้ข้าพเจ้าละคลาดสายตาหน้าจอแม้เยี่ยวนองโซฟา








จึงไม่แปลกที่ปม “ความรักไม่ชัดเจน” ของหนังได้สร้างเสน่ห์ให้ เรา สองสามคน เป็น Road Movie Comedy Real Love น้ำดีอย่างที่คุณเรียวนิยามไว้สำหรับคนดู ที่ต้องการความบันเทิงไม่โลภ Road Movie สูงดั่ง Little Miss Sunshine, Rainman เพราะความรักขำขันที่เราเห็นในหนังดู ๆ ไปมันก็ไม่ใช่เรื่องไกลตัวเราสักนิด (ถ้าเราลองด้อมมองสังเกตจั๊กนิด...) ความเข้าใจผิดคือก้าวแรกของความรักที่สุกงอม ทุกชีวิตย่อมมีอุปสรรคก่อนเรื่องแฮปปี้มาเยือน ก็เหมือนโลกของคนสายตาสั้น ภาพเบลอ ๆ มัว ๆ ที่เราเห็นล้วนเป็นโจทย์ให้เราตีเป็นคำตอบแบบเดาสุ่ม ก่อนแว่นตาประกบดั้งเฉลยคำตอบภาพที่เราเห็นใช่ตรงกับที่เราคิดมั้ย? นี่แหล่ะครับเสน่ห์ของ “ความรักที่ไม่ชัดเจน”



นี่แหล่ะครับเสน่ห์ของ “That Sounds Good เราสองสามคน” อีกหนึ่งหนังไทยน้ำดีปีนี้ที่คุณ...ต้องดู!!!





Create Date : 28 กันยายน 2553
Last Update : 28 กันยายน 2553 15:48:33 น. 2 comments
Counter : 2837 Pageviews.  
 
 
 
 
ชอบหนังเรื่องนี้มากเหมือนกันค่ะ
 
 

โดย: sweet (Sweet Cottage ) วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:13:45:58 น.  

 
 
 
ชอบตัวหนังเท่ห์ดี เหมือนได้ไปเที่ยว
แต่สงสารเต๋ออ่ะ

ความว่างเปล่า กับ ความเหงา

เต๋อร้องเพลงนี้ปุ๊บ น้ำตาเราไหลปั๊บ
 
 

โดย: sunying IP: 124.120.233.214 วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:14:17:46 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Chrono_Trigger
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




คิดถึงเชียงราย...
[Add Chrono_Trigger's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com