 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
ต้นไม้ใหญ่ (เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ)
น้องคนหนึ่งเดินมาหาฉันด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย เขารู้สึกหดหู่ใจกับการกระทำของใครบางคนที่เอาเปรียบเขา มันเป็นความเจ็บปวดลึกๆ ในใจที่ทำให้ความสุขกลายเป็นเพียงคำในพจนานุกรม เรานั่งลงคุยกัน และฉันเอาภาพต้นไม้นี้ให้เขาดู มีหลายอย่างที่อยู่รวมกับต้นไม้ต้นนี้ มันเป็นต้นไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาร่มรื่น ฉันวาดพื้นดินเป็นสีอ่อน เพื่อให้ฉันมองเห็นรากที่แผ่ขยายหนักแน่น รูปของฉันไม่ค่อยเหมือนจริง เพราะฉันกำลังบอกเล่า มากกว่ากำลังวาดรูป
“ต้นไม้นี้จะไม่ล้มง่ายๆ หร่อก” ฉันชี้ไปที่รากซึ่งแผ่กว้างแข็งแรง
“แต่การเป็นต้นไม้ใหญ่ แน่นอนที่จะต้องรับน้อยกว่าให้ บางทีอยากให้ บางทีต้องให้ บางทีเสียไปโดยยังไม่ทันให้
แม่นกตัวนี้ กำลังคาบเหยื่อมาป้อนลูก มันเพียงแต่ทำรังบนต้นไม้นี้ มันจะช่วยจับหนอนให้ เมื่อลูกมันอิ่มแล้ว มันจะร้องเพลงให้ต้นไม้ฟัง มันเป็นนกผู้รู้จักรับและรู้จักให้ เหมือนคนบางคนที่ดีกับเรา
เห็นมดตัวนี้ไหม มันมาดูดน้ำหวานที่ดอกไม้ คนบางคนมาอาศัยเรา เราเลี้ยงดูอย่างดี แต่เขาก็ยังแอบขโมยบางอย่างจากเราไปอีก คนแบบนี้ถ้าเราว่าเขา เขาจะว่าเราใจร้าย ถ้าเราไม่ว่าเขา เขาจะว่าเราโง่
ตัวนี้คือแมลงที่มากินใบ อิ่มแล้วกำลังนอนไขว่ห้างรับลมสบายใจ คนพวกนี้มีปรัชญาว่า ชีวิตนี้รื่นรมย์นัก กินแล้วก็นอนหลับ กินอะไรของใครไม่สนใจ ทั้งโลกมีหน้าที่เสริฟให้ฉันมีความสุข อย่าไปบอกให้เขาทำอะไรเพื่อเธอทีเดียว เพราะเขาจะไม่เข้าใจเลย และคิดว่าเธอเป็นมนุษย์ที่ยุ่งยากมากที่สุดเช่นต้นไม้ต้นนี้ แมลงตัวนี้ก็จะบอกว่า
“อะไร....กินใบหน่อยก็ไม่ได้เหรอ” มันจะพูดแบบนี้ไปได้จนแม้ขณะที่มันกำลังเคี้ยวใบสุดท้ายของเธออยู่เชียวล่ะ
นกเงือกเจาะโพรงเบ่อเริ่มเพื่อเข้าไปอยู่ ก็ตัวมันใหญ่ โพรงก็เลยต้องใหญ่ตาม คนบางคนคิดว่าบ้านของเขาคือบ้านของเขา และบ้านของเราก็คือบ้านของเขา ยามเขาหิวโหย เรามีหน้าที่คอยกันไม่ให้เขาตาย กับคนอื่นเขาจะดีมาก เกรงใจทุกคนในโลก ยกเว้นเรา และถ้าเราทำอะไรไม่เป็นไปอย่างที่เขาหวัง เขาจะหัวเสียมากราวกับเจ้านายหัวเสียกับทาสที่อุ่นน้ำอาบจนร้อนเกินไป บางครั้งเขาหวังกระทั่งให้เราไปปฎิบัติกับคนที่เขากำลังทึ่งสุดใจอีกด้วย เขาจะรู้ว่าเขาเป็นใคร แต่เขาไม่รู้หรอกว่าเราเป็นใคร แต่ด้วยความใจดีของเราทำให้เขาหลงไป นี่สรุปว่าเป็นความผิดของเราเองนะ
นกหัวขวานตัวนี้ไม่เหมือนตัวอื่น มันกำลังจิกกิ่งไม้ให้หัก คนบางคนน่าแปลก มาอาศัยร่มเงาของต้นไม้ แต่ไม่เคยทำอะไรให้ต้นไม้เลยนอกจากการทำลาย คนบางคนอิจฉาเราด้วยความต่ำต้อยในใจของเขาเอง โดยที่เราไม่ต้องไปทำอะไรให้เขาเลย วันๆ เขานั่งอิจฉาจนต้องเอาตาแช่น้ำ แล้วก็นั่งคิดแผนเจมส์บอนด์ ตอนพระเอกกลับใจเป็นผู้ร้ายว่าจะทำยังไงกับเราดี
พวกต้นกาฝากก็คอยดูดน้ำเลี้ยงจากเราไปทุกวิถีทาง ถ้าเราโตพอเราก็อยู่ได้ แต่ถ้าเราปล่อยให้มันโตกว่าเรา บางทีก็ถึงคราวพ่ายแพ้แล้วกระมัง บางทีเราก็ต้องป้องกันตัวเองเหมือนกัน
แต่ยังไงเราก็มีไส้เดือนพรวนดินให้ต้นไม้อยู่สบายขึ้น เพราะโลกนี้ไม่ได้มีแต่สิ่งเลวร้ายไปเสียทั้งหมดหรอก”
“แต่เราไม่ใช่ต้นไม้ใหญ่นี่พี่ เราก็ธรรมดา” น้องคนนั้นบอกอย่างเหนื่อยอ่อน
“ใครๆ ก็เป็นต้นไม้ได้ เพียงแต่ว่าใหญ่ขนาดไหนเท่านั้นเอง ใหญ่มากก็โดนรุมมากหน่อย ผกากรองต้นเล็กๆ ก็ยังมีเพลี้ยรุมได้ ชีวิตต้องการประสบการณ์จากบาดแผล กว่าที่เราจะมองเข้าไปในผู้คนได้ถึงหัวใจ เมื่อเราเปิดปากแผลของเราให้กว้าง หัวใจก็จะไม่เป็นบาดทะยัก เมื่อเราเรียนรู้ผู้คนแล้ว ก็ควรจะปล่อยใจให้พฤติกรรมของคนอื่นเหล่านั้นเหินผ่านชีวิตของเราไป กฎข้อแรกคือ อย่าคิดว่าเราเสียเปรียบ เพราะไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะได้เป็นต้นไม้ใหญ่”
* * * * * * * * *
ฉันยังจำเรื่องราวตอนหนึ่งในหนังเรื่องก๊อตฟาเธอร์ได้ ขณะที่บาทหลวงหยิบก้อนหินขึ้นมาจากน้ำให้ ดอน คอร์ลิโอเน่ ดู ท่านทุบมันแตกออกเป็นสองเสี่ยง แล้วบอกว่า
“หินก้อนนี้แช่น้ำมานานหลายปี แต่ดูสิข้างในมันไม่เปียกเลย”
เพราะวันเวลาเป็นของมีค่า อย่าเสียเวลาเศร้าหมองอยู่เลย เราคนเดียวเท่านั้นที่จะให้สิ่งดีๆ แก่ชีวิตของเรา เราคนเดียวเท่านั้นที่จะใส่ความสุขลงในหัวใจของเรา แม้ความทุกข์ทนของโลกจะเกลือกกลิ้งอยู่กับเราเหมือนหินที่เปียกน้ำ แต่ในใจของเราจะไม่เปียกไปด้วยความทุกข์เหมือนกับหินที่ข้างในจะไม่เปียกน้ำ
ทุกวันนี้ ฉันมายืนตรงรูปภาพของฉันโดยไม่ตั้งใจ ฉันเป็นต้นไม้ใหญ่มาโดยครรลอง แม้จะต้นไม่โตนักก็ตาม สิ่งที่ฉันพบเห็นและเกิดขึ้นทุกวัน ปีแล้วปีเล่า ล้วนเป็นสิ่งที่ต้องอดทนให้เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่มีแต่ให้ และไม่เคยจำสิ่งที่ให้ รับ และไม่เจ็บปวดกับสิ่งที่รับ คนโบราณมักพูดว่า
“คนที่เหน็ดเหนื่อย เมื่อหลับพักใต้ร่มเงาต้นไม้จนหายเหนื่อยแล้ว เขาก็เดินจากไปโดยลืมบุญคุณของต้นไม้นั้น” เมื่อฉันจำเป็นต้องเป็นต้นไม้ใหญ่ ฉันจึงควรเลียนแบบต้นไม้ใหญ่ และมีความสุขอย่างมันด้วย
อังคาร กัลยาณพงศ์ เคยสอนไว้ในบทกวีว่า
“ถังขยะใหญ่หนึ่งนั้น ดวงใจ เราฤา
ไฉนใส่ปฏิกูลไป ไป่อั้น
วิเศษสรรพสิ่งเลิศสมัย ไม่ใส่ ใจเลย
แหลกช่วงชีวิตสั้น ค่าสิ้นเปล่าสูญ”
ธรรมชาติเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นสิ่งใหญ่ เช่น ภูเขาลูกโตๆ หรือมหาสมุทรสุดขอบฟ้า เพียงแต่ต้นไม้เล็กที่ผุดโตพ้นหญ้าผืนใหญ่ขึ้นมาไ ด้ ก็ยิ่งใหญ่แล้ว แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยจะยอมยิ่งใหญ่คือตัวเราเอง เรายอมแพ้ง่าย ปล่อยหัวใจดวงเท่ากำปั้นโดนรังแก เราไม่ลุกขึ้นมาปกป้อง และป้อนสิ่งดีๆให้กับหัวใจดวงเล็กของเราเอง
--- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---
คัดลอกบางส่วนมาจากหนังสือ
“สวนดอกไม้กับชีวิต” ของ........ "ขวัญ เพียงหทัย"
--- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---
..........มอบสำหรับคนที่กำลังต้องการกำลังใจ...........
โดยเฉพาะน้องคนนึงที่อยู่แคนาดา
อยากบอกเธอว่า.........จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
| Create Date : 30 กันยายน 2552 |
| Last Update : 30 กันยายน 2552 21:05:16 น. |
|
28 comments
|
| Counter : 4417 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: หนูเมเปิล  วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:21:09:48 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:8:07:05 น. |
|
| โดย: แม่ริม วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:11:33:12 น. |
|
| โดย: ช้อนชา วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:20:32:42 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:19:31:53 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:9:51:35 น. |
|
| โดย: ช้อนชา วันที่: 22 ตุลาคม 2552 เวลา:13:50:30 น. |
|
| โดย: P_ปรัชญา วันที่: 23 ตุลาคม 2552 เวลา:18:25:21 น. |
|
| โดย: ช้อนชา IP: 58.9.57.88 วันที่: 31 ตุลาคม 2552 เวลา:16:20:16 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:30:20 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:48:17 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:28:50 น. |
|
| โดย: coji วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:30:01 น. |
|
| โดย: แม่ริม วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:21:11:09 น. |
|
| โดย: แม่ริม วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:21:11:31 น. |
|
| โดย: แม่ริม วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:21:11:50 น. |
|
| โดย: แม่ริม วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:21:13:10 น. |
|
| โดย: ช้อนชา วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:12:43:49 น. |
|
| โดย: sunnyslope วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:1:15:38 น. |
|
| โดย: ~ ดาวดวงนั้น ~ IP: 58.10.77.113 วันที่: 29 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:19:02 น. |
|
| โดย: MolellaJok IP: 190.2.133.230 วันที่: 13 มิถุนายน 2564 เวลา:12:31:21 น. |
|
| โดย: Walterembex IP: 89.38.97.125 วันที่: 10 ธันวาคม 2564 เวลา:22:37:29 น. |
|
| โดย: DJGiankoJek IP: 46.166.182.65 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2565 เวลา:6:22:06 น. |
|
| โดย: Mariontes IP: 181.214.206.8 วันที่: 17 กันยายน 2566 เวลา:5:22:03 น. |
|
| โดย: SteveNon IP: 141.193.68.200 วันที่: 1 ธันวาคม 2566 เวลา:8:00:45 น. |
|
| โดย: RaymondOmive IP: 51.210.176.129 วันที่: 17 มีนาคม 2567 เวลา:18:31:11 น. |
|
| โดย: Mariofef IP: 203.10.98.33 วันที่: 26 มีนาคม 2567 เวลา:7:50:03 น. |
|
|
|
|
| ช้อนชา |
 |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เรามักจะพูดกันว่า :
เราโชคดีน๊ะที่ได้เิกิดมาบนโลกใบนี้...........
เราโชคดีน๊ะที่ได้มีโอกาสเห็นความสวยงามบนโลกนี้..........
เราโชคดีน๊ะที่ได้มีชีวิต พบเจอ พบเห็น รับรู้รสชาติสิ่งต่างๆ มากมายบนโลกนี้..............
แต่จะมีใครสักกี่คนกัน ที่เข้าใจจริงๆ ว่า
----- แท้ที่จริง เราเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร----
|
|
|
|
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ