Bloggang.com : ชลบุรีมามี่คลับ : ข้อความกระทุ้งจิต สะกิดใจ ของ คาลิล ยิบราน

ข้อความกระทุ้งจิต สะกิดใจ ของ คาลิล ยิบราน

Kahlil...คาลิล ยิบราน...Gibran

*****
ระหว่างทรายกับฟองคลื่น
คลื่นจะสาดลบรอยเท้า
ลมจะพัดฟองแตกกระจาย
แต่ทะเลและฝั่งจะคงอยู่
ตลอดไป
*****
ความทรงจำ เป็นรูปแบบหนึ่งของการพบปะ
การลืมเลือน เป็นรูปแบบหนึ่งของอิสระภาพ
*****
บุคคลมิอาจลุถึงรุ่งอรุณได้
โดยไม่ผ่านมรรคาแห่งราตรี
*****
ต้นไม้เป็นบทกวีซึ่งพื้นปฐพีจารึกบนฟากฟ้า
เราโค่นมันลงมาทำกระดาษ
เพื่อบันทึกความว่างเปล่าของเรา
*****
บ่อยครั้งที่เราเห่กล่อมลูกหลาน
เพื่อเราเองจะได้หลับไป
*****
ถ้อยคำทั้งหมดของเรา
เป็นเพียงเศษขนมปัง
ที่ร่วงจากโต๊ะเลี้ยงของความคิด
*****
บทเพลงที่เงียบใบ้ในดวงใจของแม่
ปรากฎบนริมฝีปากของลูก
*****
ไม่มีความปรารถนาใดที่ไม่บรรลุ
*****
ถ้าเธอปรารถนาจะครอบครอง
ก็อย่าได้อ้างสิทธิ์
*****
ความรักซึ่งไม่เกิดใหม่ทุกวัน
จะกลายเป็นความจำเจ
แล้วก็เป็นทาส
*****
เมื่อเธอหันหลังให้ดวงอาทิตย์
เธอก็จะเห็นแต่เงาของตนเอง
*****
หากปราศจากผู้เยี่ยมเยือนเสียแล้ว
บ้านทั้งหลายก็กลายเป็นสุสาน
*****
ความพลาดหวังที่เอียงอาย
มีศักดิ์ศรีกว่าความสำเร็จที่ไม่ยอมถ่อมตน
*****
การเกิดและการตาย
เป็นการแสดงความกล้าหาญ
อย่างมีเกียรติที่สุด
*****
ความงานส่องสว่างในดวงใจของผู้ปรารถนา
ยิ่งกว่าในดวงตาของผู้พบเห็น
*****
ผู้ริษยา...สรรเสริญฉันโดยไม่รู้ตัว
*****

*****
บางที มนุษย์ อาจฆ่าตัวตาย
เพื่องป็องกันตนเอง
*****
ชีวิตเป็นขบวนแห่
คนเดินช้าเห็นว่าเร็วเกินไปก็หลีกออก
คนเดินเร็วเห็นว่าช้านัก...ก็หลีกออกด้วย
*****
หากมีสิ่งที่เรียกว่าบาป
เราบางคนก็ทำบาป
ถอยกลับไปตามรอยเท้าของบรรพบุรุษ
และบางคนก็ทำบาปล่วงหน้า
โดยข่มขี่บังคับลูกหลาน
*****
เราทั้งหลายต่างเป็นผู้ต้องขัง
ต่างกันตรงที่ว่าห้องขังบางคนมีหน้าต่าง
ส่วนบางคนไม่มี
*****
น่าแปลกที่ว่าเราทั้งหมด
ปกป้องความผิดของตนแข็งแรง
ยิ่งกว่าที่ปกป้องความถูกของตน
*****
ถ้าผู้ใดหัวเราะเยาะเธอ เธอสมเพชเขาได้
แต่ถ้าเธอหัวเราะเยาะเขา
เธออาจไม่มีวันให้อภัยตัวเอง
ถ้าผู้ใดทำร้ายเธอ เธออาจลืมบาดแผลได้
แต่ถ้าเธอทำร้ายเขา เธอจะจดจำตลอดไป
โดยสัจธรรมนั้น ผู้อื่นคือ
ผู้อื่นคือตัวตนของเธอที่อ่อนไหวที่สุด
ในอีกร่างหนึ่ง
*****
ความเกลียดชังเป็นสิ่งที่ตายไปแล้ว
เธอคนใดบ้าง...อยากเป็นสุสาน
*****
วิเวกเป็นพายุเงียบ
ที่หักรานกิ่งตายแห้งของเราจนหมดสิ้น
แต่มันก็ส่งรากที่มีชีวิตของเราลึกลงสู่ดวงใจ
ของพื้นพสุธาอันมีชีวิตชีวา
*****
เมื่อเธอร้องเพลงนั้น
ผู้หิวโหยฟังด้วยท้องของเขา
*****
บางที งานศพของมนุษย์
จะเป็นงานเลี้ยงฉลองวิวาห์ในหมู่เทวทูตกระมัง
*****
ชื่อเสียง...เป็นเงาของตัญหา
ซึ่งยืนอยู่ในแสงสว่าง
*****
มหาบุรุษแท้จริงไม่เป็นนายใคร
และไม่เป็นสมุนบริวารใคร
*****
ฉันเป็นเปลวไฟ และฉันเป็นพุ่มไม้แห้ง
และส่วนหนึ่งของฉันก็ขม้ำอีกส่วนหนึ่ง
*****
การรอคอย...เป็นกีบของเวลา

Create Date : 05 ตุลาคม 2555

Last Update : 5 ตุลาคม 2555 14:10:06 น.

1 comments

Counter : 917 Pageviews.

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 20 เมษายน 2559 เวลา:19:21:25 น.