คุยสบายๆ กับ ‘พิช’ รักแห่งสยาม ...กับแง่มุมดีๆ เรื่องการเรียน + ความรัก เครดิต kide //www.witwisit.com จาก นิตยสาร ALL ปีที่ 2 ฉบับที่ 10 กุมภาพันธ์ 2551 หน้า 90-91 คอลัมน์ เลียบรั้วสถาบัน เรื่องโดย พี่ดาด้า / ภาพ-พศิน หลังจากผ่านพ้นปีใหม่กันไป นี่ก็เข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์ เดือนแห่งความรัก เป็นอย่างไรบ้างคะ ได้เริ่มทำอะไรดีๆ ให้ชีวิตบ้างแล้วหรือยัง ...เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศหวานๆ พี่ดาด้าจะพาไปพบกับหนุ่มน้อยคนหนึ่งที่ฝากผลงานไว้ในภาพยนตร์รักซึ่งเป็นที่กล่าวขวัญกันมากมาย นั่นก็คือ “รักแห่งสยาม” ...นี่เลยค่ะ หนุ่มพิช... วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงษ์กุล เฟรชชี่ ปี 1 คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ หนุ่มหน้าใสขวัญใจหลายๆ คน รวมทั้งพี่ดาด้าด้วย... ฮิ ฮิ “ตอนแรก ไม่คิดหรอกครับว่าหนังจะดังเปรี้ยงปร้าง เป็นที่รู้จัก มีแฟนคลับมากขนาดนี้ บางทีก็ตั้งตัวไม่ทันเหมือนกัน แต่การใช้ชีวิตของเราไม่ได้เปลี่ยนไปนะ เพียงแต่คนอื่นที่เขาเห็นเราจากภาพยนตร์ ก็ให้ความสนใจเรามากขึ้น ทุกวันนี้ พิชยังทำตัวปกติ เป็นธรรมชาติของเรา โดยนิสัยส่วนตัวจะเป็นตัวของตัวเอง ไม่ค่อยซีเรียสกับชีวติ มีเรื่องอะไรก็ผ่านไป ไม่ค่อยโกรธใคร” พิช เกริ่นให้ฟัง ด้วยความที่เป็นลูกคนเดียว ภูมิลำเนาอยู่อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ ตั้งแต่ประถมถึงมัธยมปลาย พิชเรียนที่โรงเรียนมงฟอร์ตวิทยาลัย การเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัย จึงนับเป็นครั้งแรกที่ใช้ชีวิตอยู่ไกลบ้าน “เลือกเรียนคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน เพราะสนใจอยากเรียนอะไรที่เกี่ยวข้องกับสื่อ รู้สึกว่าเรื่องของการสื่อสารนั้นแทรกซึมอยู่ในชีวิตของเรา ส่วนตัวสนใจอยากมุ่งไปทางด้านภาพยนตร์ แรกๆ อยากเป็นผู้กำกับ แต่พอมาทำงานตรงนี้ เรารู้ว่าจริงๆ แล้ว ในวงการภาพยนตร์ยังมีหน้าที่ มีงานอีกเป็นร้อยอย่าง ก็กำลังมองหาอยู่ว่าอะไรคือสิ่งที่เราชอบจริงๆ และในระหว่างที่เรียนอยู่ก็คงจะสร้างผลงาน สั่งสมประสบการณ์ อาจจะทำหนังสั้นเล่นๆ เองก่อน พอรู้สึกว่าทำได้ดีอาจจะลองส่งประกวด” ถามถึงชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย พิชบอกว่าช่วงแรกๆ ก็ค่อนข้างขลุกขลัก เพราะต้องปรับตัวกับเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ซึ่งแต่ละคนมาจากหลายที่ มีพื้นฐานแตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว นิสัย นอกจากนี้ยังต้องปรับสภาพกับการเรียนแบบใหม่ที่ต้องรับผิดชอบตัวเองมากขึ้น เพราะไม่มีการเช็คชื่อ “ตอนอยู่ที่นั่นจะมีเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ เลยไม่รู้สึกว่าเราจะต้องเข้าหาใคร แต่ทีนี้พอมาอยู่กรุงเทพฯ ก็ต้องมาปรับกันใหม่ รวมทั้งการใช้ชีวิตในหอพัก ที่ทำให้ต้องทำอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยทำ อย่างเช่น ทำความสะอาดห้อง ซักเสื้อ ฯลฯ เลยได้เรียนรู้อะไรมากมาย ก็สนุกดี” พิช เล่าให้ฟัง ถ้าใครได้ไปดูภาพยนตร์ ‘รักแห่งสยาม’ จะรู้ว่าน้องพิชร้องเพลงเก่งมาก แถมยังแต่งเพลง ‘รู้สึกบ้างไหม’ ซึ่งเป็นอีกเพลงที่ใช้ประกอบในภาพยนตร์เรื่องนี้ “เรื่องการร้องเพลง จริงๆ แล้วมันซึมซับมามากกว่า อย่างเวลาแม่ไปส่งที่โรงเรียน ในรถแม่จะมีเทปเพลงหลากหลาย เราก็ฟัง และร้องตาม ฝึกจากในรถนี่แหละ พอหลังๆ เวลาฟังเพลงเดิมๆ ก็ลองเปลี่ยนการร้อง ฝึกๆ ไป เลยได้เทคนิคหลายอย่าง แล้วพอมารู้จักกับพี่มะเดี่ยว (ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล.. ผู้กำกับภาพยนตร์รักแห่งสยาม) ซึ่งเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน เขารู้ว่าเราร้องเพลงพอได้ เลยชวนเราไปร้องตามงานต่างๆ จนมีงานใหญ่ เป็นงานร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ เรื่องข้าวเหนียวหมูปิ้ง จากนั้นก็ได้มาเล่นหนังรักแห่งสยามแล้วก็มีโอกาสร้องเพลงอีกนี่แหละ เลยได้ประสบการณ์จากตรงนี้มาด้วย อย่างตอนนี้ก็เข้าร่วมอยู่ในชุมนุมโฟล์คซองของทางมหาวิทยาลัย ซึ่งตรงกับความชอบและความสนใจ และชุมนุมนี้เป็นชุมนุมที่ค่อนข้างจริงจัง มีกิจกรรมค่อนข้างเยอะอย่างเดือนมกราคมที่ผ่านมา มีการจัดคอนเสิร์ตที่หอประชุมเล็ก ธรรมศาสตร์ท่าพระจันทร์ มีพี่โก้ มิสเตอร์แซกแมน มีพิช และอีกหลายๆ คนมาร่วมงานด้วยกัน ก็รู้สึกดีที่ได้ทำในสิ่งที่เรารัก พิชอยากฝากไปถึงเพื่อนๆ ที่ชอบร้องเพลงว่า ต้องลองดูครับ ต้องใช้เวลาฝึกๆ ไป อาจจะฝึกร้องตามจากเทปหรือถ้ามีโอกาสได้ไปเรียน ไปอบรม หรือไปประกวด ก็น่าจะลองไป” หลายคนอยากรู้ว่าถ้าพิชเรียนจบแล้วจะมาเป็นดารา นักร้อง หรือไม่ ตรงนี้ลองไปฟังจากเจ้าตัว “จริงๆ ตอนนี้มีคนติดต่อให้ทำงานในวงการบันเทิง แต่เราอยากให้เวลากับการเรียนให้มากที่สุด เพราะนั่นคือวัยของเรา คือหน้าที่ที่เราต้องทำ เรื่องงาน คงจะมาทีหลัง พูดกันจริงๆ ทุกวันนี้ยังต้องแบมือของเงินพ่อแม่อยู่ เลยไม่รู้สึกว่าที่เราทำอยู่คือการหาเงิน แต่มองว่าเป็นโอกาส เป็นประสบการณ์ อย่างเรื่องทำเพลงมีคนติดต่อมา แต่ขอให้เวลาศึกษาหาความรู้ด้านดนตรีเพิ่มขึ้น อยากทำงานให้ออกมาเป็นแนวตัวเองที่สุด ส่วนจบแล้วจะเป็นดาราเต็มตัว หรือออกเทปหรือไม่ เป็นเรื่องของอนาคต บอกไม่ได้ แต่คงจะวนเวียนอยู่แถวนี้ ไม่ทำงานเบื้องหน้าก็เบื้องหลัง ต้องรอดูกันต่อไป” ไหนๆ เดือนนี้ก็เป็นเดือนแห่งความรัก พี่ดาด้า เลยขอถามถึงมุมมองเรื่องความรักของน้องพิชเขาเสียหน่อย เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศ “ความรักในมุมมองของพิช คือ จริงๆ พิชคิดว่าตลอดชีวิตของเราเนี่ย ความรักมันจะมีอยู่ และเราก็จะให้นิยามกับมันไม่เหมือนกันในแต่ละช่วงเวลา บางทีตอนเป็นเด็ก เราอาจคิดว่าความรักคือเรื่องของคนสองคน พอโตขึ้นมาความคิดอาจเปลี่ยนไป พิชไม่รู้ว่าในอนาคตพิชจะมองความรักเป็นอย่างไร แต่ ณ ตอนนี้พิชคิดว่า ความรักคือ สิ่งที่ทำให้ชีวิตของเรามีคุณค่าอยู่ในทุกวัน ทำให้รู้ว่าวันนี้เราตื่นขึ้นมาแล้ว เรากำลังจะทำอะไร เพื่อใคร” อื้อ หืม.. ซึ้ง พี่ดาด้า กระซิบถามว่า พิชมีแฟนแล้วหรือยัง ก็ได้คำตอบว่า “ยังไม่มีแฟนครับ ก็เรียนกับทำงาน ไม่รู้จะเอาเวลาที่ไหน สิ่งที่ให้ความสำคัญตอนนี้ก็คือการเรียนเป็นหลักอย่างอื่นตามมาทีหลัง รักที่สุดตอนนี้มอบให้กับพ่อแม่ครับ” และก่อนจากกัน พิชยังฝากไปถึงน้องๆ และเพื่อนๆ วัยเรียนทุกคนด้วยว่าอย่าลืมให้ความสำคัญกับการศึกษาเล่าเรียน สิ่งสำคัญที่สุดก็คงจะเป็นการเรียน เป็นหน้าที่ที่เราจะต้องรับผิดชอบ อย่างน้อยไม่ได้ทำเพื่อเราก็ทำเพื่อพ่อแม่ แต่ความรักมันไม่ผิด มันคือสิ่งที่ทุกคนสามารถจะมีได้ เกิดขึ้นได้ เพียงแต่อย่าหลงทุ่มเทไปกับมันจนลืมว่าสิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คืออะไร” แหม! ได้รับรู้ รับฟังเรื่องราวของพิชแล้ว คงจะเป็นปลื้มตามๆ กันใช่ไหมล่ะจ๊ะ ทั้งน่ารัก ทั้งมีความสามารถและมีความคิดดีๆ แบบนี้ มิน่า ใครๆ ก็เทใจให้เต็มร้อย สำหรับวันนี้พี่เองคงจะต้องโบกมือบ๊าย บาย พวกเราไปแล้วล่ะนะ ขอให้ทุกคนมีความรักที่เต็มเปี่ยม และมีความสุขมากๆ ในทุกวันของชีวิตนะจ๊ะ Create Date : 24 มีนาคม 2551 Last Update : 24 มีนาคม 2551 23:07:27 น. 0 comments Counter : 353 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet