|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ได้บัตรฟรีไปดูม่านประเพณีมา
เผอิญได้บัตรละครเวทีเฉลิมพระเกียรติพระเทพฯ เรื่องม่านประเพณีมา 4 ใบ
----หาเพื่อนไปดูได้แค่ 2 คนเองแฮะ
--รวมตัวเองเข้าไปก็กลายเป็นว่า ยังมีบัตรว่างอยู่หนึ่งใบ เผอิญพยายามโทรหาใครๆ เขาก็ติดเรียน ติดแฟน ติดใจอย่างอื่นอยู่จนถอนตัวไม่ขึ้น---เลยต้องปล่อยบัตรว่างไปโดยปริยาย (มารู้ตอนหลังว่า เออ ลืมโทรหาเพื่อนอีกคนหนึ่งง่ะ มันต้องอยากดูด้วยแน่เลย ....แค่ฉันวุ่นจนลืมชวนแกก็รู้สึกผิดอยู่เต็มประตูใจแล้ว ถ้ามาอ่านเจอ อย่าโทรมาด่าเลยนะ....ครั้งหน้าฉันจะชวนแกเป็นคนแรกเลย )
ด้วยอานิสงค์บัตรราคาใบละ 1500 บาท (ที่ได้มาฟรีๆ) ทำให้การดูละครเวทีคราวนี้ได้เห็นหน้าค่าตาของนักแสดงแบบจะๆ ไม่ต้องดูแบบเอากล้องส่องทางไกลไปยังเห็นไม่ชัด
ที่อยากไปดูเพราะเราชอบเรื่องนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ...ขอเล่าเรื่องเผื่อคนที่ไม่เคยรู้เรื่องละกัน
มันเป็นความรักภายในกรอบสังคมประเพณีของขงจื้อที่บอกว่า ทุกคนต้องทำตามหน้าที่และคุณธรรม รักของจูอิงไถ่กับเหลียงซานป๋อก็เลยเหมือนโรมิโอกับจูเลียตไปตามระเบียบ....แต่ฉันว่ามันเศร้ามันซึ้งเยอะกว่าเยอะเลยเพราะมันมีเรื่องของหน้าที่และศักดิ์ศรีของแต่ละคนมาเกี่ยวด้วย ไม่ใช่เป็นเรื่องความรักที่เกิดขึ้นในครอบครัวมาเฟียที่เขม่นกันเท่านั้น
เรื่องมันมีอยู่ว่า....น้องจู ลูกสาวคหบดี เขาอยากเรียนเหมือนผู้ชายเลยออกอุบายจนพ่อแม่ต้องยอมให้ไปเรียน ซึ่งผิดหลักหน้าที่ของผู้หญิงตามแบบของขงจี้อ
พอไปเรียนก็ได้รู้จักกันเหลียงซานป๋อ ชายหนุ่มขยันหัวดีบ้านจ๊นจน ที่อยากเป็นขุนนางเพื่อสร้างเกียรติยศให้ครอบครัว .....แล้วสองคนก็ผูกพัน รักกัน พี่เหลียงรู้ว่าน้องจูเป็นสาว พอจะจากกันพี่เหลียงกับน้องจูก็ร่ำลาจนได้เสียกัน (บรรยากาศมันเป็นใจ) แล้วก็แอบหมั้นหมายกัน
เมื่อพี่เหลียงได้เป็นนายอำเภอสมใจก็เอาขันหมากมาสู่ขอ น้องจู้ก็ดีใจ แต่บ้านน้องจู้กีดกันเพราะรับหมั้นขุนนางที่เป็นเจ้านายพี่เหลียงไว้แล้ว และหวังว่างานแต่งงานของน้องจู้จะทำให้ครอบครัวมีคอนเนกชั่นกับราชวัง ....คู่รักเลยตัดสินใจพากันหนี แต่ถูกจับได้ ในที่สุดแม่น้องจู้ก็บังคับให้พี่เหลียงกินเค้กหมั้นน้องจู้กับคนอื่น
แล้วแม่นางเอกก็ไปขอให้พี่เหลียงเขียนจดหมายร่ำลา พี่เหลียงเขียนไม่ไหว เพียงแต่กระอักเลือดลงบนจดหมายแล้วตาย พอน้องจู้ที่ถูกขังอยู่ได้อ่านจดหมายก็รู้ว่าคนรักมีชะตากรรมเช่นไร
น้องจู้ยอมแต่งงาน แต่ขอให้เกี้ยวแต่งงานผ่านหลุมศพของพี่เหลียงเป็นครั้งสุดท้าย ตอนเกี้ยวผ่านน้องจู้ลงไปที่หลุมศพ ถอดชุดแต่งงานออกมาเป็นชุดไว้ทุกข์ ร่ำไห้ถึงคู่รัก แล้วพื้นดินก็แหวกให้น้องจู้ลงไปเคียงคู่กับพี่เหลียง ทั้งสองกลายเป็นผีเสื้อสองตัวบินเคียงคู่กันไปด้วยความรัก
เข้าใจว่า ความรักของทั้งสองก็เหมือนถูกกั้นด้วยม่านของประเพณี เป็นเหยื่อของประเพณีและความโลภของคน (ประเพณี--ลูกสาวต้องแต่งงานตามความเห็นชอบของพ่อแม่โดยต้องมีแม่สื่อจัดการให้ พ่อนางเอกก็โลภอยากใช้การแต่งงานของลูกสาวให้ตัวเองใหญ่โต แม่นางเอกก็เห็นแก่หน้าที่ของผู้หญิงมากกว่าความรัก ผู้หญิงต้องแต่งงานดูแลครอบครัวสามีโดยต้องหักใจจากความรักของตัวเอง)
ฉันไล่ชื่อตัวแสดงให้ฟังละกัน น้องจู...ชมพู่ เอฮาร์เกต (หน้าหนูฝรั่งมาก มาเล่นเป็นจีน แต่หนูก็เล่นดี เสียจนพี่ร้องไห้ให้หนูได้) เหลียงซานป๋อ...น้องน้ำ พระเอกช่อง7 ตาโต แม่จูอิงไถ่...เจ้ดา ไฮโซบ้านนอก (เจ๊ดาเล่นดี๊ดี เหมือนคนจีนที่เป็นแม่นางเอกที่แบกหน้าตาถึงแม้จะเข้าใจความรักมาก่อน) พ่อน้องจู...ชลิต เฟื่อง (ฉันไม่ชอบเขาแสดง พูดติดกันเป็นพรวน ไร้จังหวะจะโคน ไม่เป็นละครเวทีเลย แต่คนอื่นเล่นดีมากๆ ) คนรับใช้...โอ๋ ภักจิรา คนรับใช้+เล่าเรื่อง...อ. วิโรจน์ ตั้งวานิช
เอาเป็นว่ามันเป็นละครที่ดี และซึ้ง....ก่อนไปดูฉันไม่คิดว่าพวกเขาเล่นดีกันหรอก เพราะมาจากสายละครทั้งนั้นเลย แต่เออว่ะ เล่นดีกันหมดเลย
ฉันร้องไห้ตอนเหลียงซานป๋อตายเพราะซ้ำใจในรักหลังจากแม่น้องจูมาบอกให้เขียนจดหมายบอกเลิกเพื่อให้น้องจูไปแต่งงานเพื่อตำแหน่งหน้าที่ของพ่อเสียที ตอนพี่เหลียงตายก็อืมเศร้าซะ
ตอนแรกคิดว่าร้องไห้คนเดียว ปรากฎว่าคนที่พาไปด้วยร้องกันหมดเลยอ่ะ...แถมตอนที่ละครเล่าถึงตอนที่น้องจูกับพี่เหลียงเขาเรียนด้วยกัน ถูกทำโทษด้วยกัน รักและปกป้องกัน....เพื่อนฉันอมยิ้มหันมาบอกว่า ดูสนิทกันกว่าเรื่องเพื่อนสนิทอีกเนอะ....
พอดูจบ แม่เพื่อนสาวตัวดีคนหนึ่งของฉันเขาก็บอกว่าช๊อบชอบ แถมยังคิดว่าฉันคงอินสุดๆ เพราะเรื่องมันคล้ายชีวิตฉัน....เอ่อ ฉันก็อึ้งๆ อ่ะจ้ะ....ไม่นะ ไม่ชีวิตฉันไม่มีเทรจิดี้แบบนั้น จะไปเหมือนชีวิตของน้องจู้กับพี่เหลียงได้ไงกันยะ ฉันไม่ได้อินเพราะมันเหมือนชีวิตฉันหรอก แต่ตอนดูฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ไม่ต้องไปอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น รู้สึกดีที่ไม่มีใครรักฉันมากและฉันไม่รักใครมากจนนำไปสู่จุดจบแบบนั้น
...สรุปว่า ชอบละครเวทีเรื่องนี้จ้ะ...คนเขียนบทก็เขียนดี๊ดี ฉากก็อลังเหมาะกับเรื่อง...นักแสดงก็เล่นกันดี...ที่สำคัญดนตรีก็เพราะโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กู่เจ้ง กับซอจีนที่มันเพราะสุดๆ ไปเลยล่ะ
Create Date : 16 ตุลาคม 2548 |
Last Update : 16 ตุลาคม 2548 12:22:15 น. |
|
4 comments
|
Counter : 545 Pageviews. |
|
|
|
โดย: **mp5** วันที่: 16 ตุลาคม 2548 เวลา:14:35:41 น. |
|
|
|
โดย: โอม IP: 195.93.21.68 วันที่: 18 ตุลาคม 2548 เวลา:21:37:25 น. |
|
|
|
โดย: มาริอา วันที่: 1 พฤศจิกายน 2548 เวลา:21:47:40 น. |
|
|
|
|
|
|
ไม่ได้ดูนานแล้ว...น่าสนุกเนาะ...