พ่อแห่งแผ่นดิน พ่อเปรียบเสมือนร่มโพธิ์บังร่มไทร เปรียบเสมือนร่มไม้ให้ลูกได้พักพิง เปรียบเสมือนร่มใจตลอดมา พ่อเป็นใหญ่ในใจลูก พ่อเป็นเหมือนทุกสิ่งที่ลูกหวัง พ่อเป็นคนชี้นำแรงบันดาล พ่อเป็นทุกสิ่งอย่างของลูกเอย บทความข้างต้นอาจจะไม่ไพเราะเพราะเหมือนบทกวีมากนัก แต่ที่ลูกได้แต่งขึ้นมานั้นเพียงแค่ลูกอยากจะบรรยายให้ทั่วสาระทิศว่าพ่อยังเป็นพ่อของลูกตลอดไป พ่อไม่ใช่เป็นเพียงแค่คนให้กำเนิดลูก พ่อเป็นเหมือนผู้ดูแลให้ความสำคัญพ่อเป็นพ่อที่ลูกนั้นจะไม่มีวันลืมเลือน บทความถึงในหลวง ถ้าบทความนี้ได้รับรู้ถึงหูของทุกคนรวมถึงในหลวงด้วยก็จะยิ่งดี เพราะบทความนี้จะเป็นบทความถึงความสำเร็จในชีวิตของนู๋ที่ได้มาเพราะพระองค์ท่าน ถ้าไม่มีพระองค์ท่านนู๋คงทำความสำเร็จนี้ไม่ได้ และนู๋ก็คิดว่าความสำเร็จที่นู๋ทำได้นั้นเพื่อนๆก็อาจจะเป็นหนึ่งคนในความสำเร็จนั้นด้วย ในหลวงค่ะ ทุกๆวันที่นู๋เจอะเจอกับปัญหามากมายจนทำให้นู๋ท้อแท้สิ้นหวังหมดกำลังใจ หมดไปในทุกสิ่งนั้นมันมาจากการกระทำของนู๋เองทั้งนั้น และความสำเร็จทื่นู๋ได้รับมันก็มาจากตัวนู๋เองด้วยเช่นกัน แต่จะไม่มีทางสำเร็จได้ถ้าไม่มี ในหลวง พ่อ แม่ และบุคคลรอบข้าง เด็กอย่างนู๋รู้ค่ะว่า สิ่งไหนควรสิ่งไหนไม่ควร แต่ยังไงเด็กก็คือเด็ก อาจจะคิดแบบเด็กๆ และนู๋ก็ขอบรรยายความในใจแบบเด็กๆอย่างนี้ค่ะ นู๋รักในหลวง ไม่ใช่เพียงแค่อยากรัก ถูกปลูกฝัง หรือแค่รักเพราะจิตใต้สำนึก คำเหล่านั้นที่พูดออกมาจากปากนู๋ได้ไม่ใช่เพราะคนอื่นเขาพูดกันแต่มันเป็น มันเป็นสิ่งๆหนึ่งที่นู๋ต้องการที่จะพูดออกมา มันอาจจะไม่สมควร แต่ในทางกลับกันหลายๆคนก็ให้ความรักความเข้าใจกับในหลวง กับนู๋ กับพ่อกับแม่ กับบุคคลรอบข้างของเขา และหลายคนที่พูดคำๆนี้ออกมานั้น ก็อาจเป็นเพียงแค่อยู่ในควารู้สึก ความนึกคิด เพียงแค่นั้น แต่นู๋รู้นะค่ะว่าอาจจะมีอีกหลายคนที่คิดแบบนู๋และนู๋ก็เข้าใจด้วยค่ะ ในหลวงทำงานมาเหน็ดเหนื่อยจนบางทีนู๋ยังคิดเลยว่า ในหลวงเกิดมาสูงเกิดมามีความอบอุ่นมีความเป็นอยู่ที่ดีแต่ที่ไหนได้ ทำไมในหลวงต้องมาลำบากทำในสิ่งที่ยากเย็นที่ทำในสิ่งที่ทุกคนไม่เคยแม้แต่คิดจะทำ นู๋รู้สึกปลื้มคำๆนึงมาก นั้นคือคำว่า ในหลวงเป็นเทวดาที่มีลมหายใจ และนู๋ก็จะเก็บคำๆนี้ไว้ในหัวใจของนู๋ตลอดไปค่ะ นู๋มีควาในใจที่จะบอกกับในหลวงมากมายจนเกินที่จะบรรยายออกมาได้ แค่คำว่ารักไม่พอสำหรับนู๋หรอกค่ะ รักอย่างเดียวไม่พอนู๋จะทำให้ในหลวงมีความสุขด้วยการทำดีเล็กๆน้อยๆที่น๋พอจะทำได้นู๋จะทำให้ดีที่สุดค่ะ และนู๋จบด้วยคำว่า นู๋ไม่ขออะไรให้ในหลวงเพียงแค่อยากจะขอให้ความดีที่นู๋ทำมาดลบันดาลให้ในหลวงมีชีวิตที่เป็นสุขอย่างที่เป็นอยู่ไม่ต่องลำบากอย่างที่เคยเป็น เพียงแค่ในหลวงมีความสุขอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ประชาชนชาวไทยอย่างนี้ต่อไปและตลอดไปค่ะ ทรงพระเจริญ   Create Date : 05 ธันวาคม 2550 10 comments Last Update : 5 ธันวาคม 2550 12:37:40 น. Counter : 851 Pageviews. Share Tweet

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทย   โดย: ข้ามขอบฟ้า 5 ธันวาคม 2550 18:09:48 น.

Long Live The King and happy father's day ka   โดย: saralove&Dan 5 ธันวาคม 2550 18:10:04 น.

สุขสันต์วันพ่อค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: annie_martian 5 ธันวาคม 2550 21:53:10 น.

สวัสดีค่ะ นู๋ยีนส์ ให้มีความสุขกับทุกวันน๊า คิดถึงจ้า   โดย: ปักเป้าจุด 7 ธันวาคม 2550 10:37:41 น.

ยีนส์ พี่ไม่เห็นยีนส์ไปเม้นบล็อกศิษย์พี่เลยอะ ป.ล.จำไว้เลย คนใจร้าย   โดย: ศิษย์พี่ IP: 222.123.103.129 7 ธันวาคม 2550 21:34:43 น.

เฮ้ลโล ยีนส์   โดย: กานต์คุง IP: 125.27.170.205 7 ธันวาคม 2550 22:15:00 น.

ยังไม่ไปเม้นบล็อกศิษย์พี่อีก แงๆ   โดย: emma watson IP: 117.47.110.73 9 ธันวาคม 2550 14:17:02 น.

มาเยี่ยมนะจ๊ะ คิดถึงๆๆ จ้านู๋ยีนส์   โดย: ปักเป้าจุด 9 ธันวาคม 2550 21:27:48 น.

หวัดดีนู๋ยันส์>   โดย: อันจัง IP: 125.24.102.28 15 ธันวาคม 2550 13:18:25 น.

"ฉันทนได้" ในเดือนหนึ่งของปี 2528 พระทนต์องค์หนึ่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวหักเฉียดโพรงประสาทฟัน พระ ทนต์องค์นั้นต้องการการถวายการรักษาเร่งด่วน แต่ขณะนั้นกรุงเทพฯ ก็กำลังประสบปัญหาอุทกภัย ต้องการการ บรรเทาทุกข์เร่งด่วนเช่นกัน เมื่อทันตแพทย์เข้ามาถวายการรักษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งถามว่า "จะใช้เวลานานเท่าใด" ทันตแพทย์กราบบังคมทูลว่า อาจต้องใช้เวลา 1-2 ชม. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งว่า "ขอรอไว้ก่อนนะ ฉันทนได้ วันนี้ขอไปดูราษฏรและช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำท่วมก่อน" บทความข้างต้นนี้เป็นอีกหนึ่งบทความที่ผมมั่นใจว่า ไม่ว่าใครจะได้อ่านก็ต้องรับรู้ได้ ว่าพระองค์ทรงมีความเมตตาและรักในประชาชนของตนเองมากน้อยเพียงใดแล้วแบบนี้ เราปวงชนชาวไทยจะไม่รักพระองค์ได้อยากไร ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน นศท. ชลธี จริตพันธ์   โดย: นศท. ชลธี จริตพันธ์ IP: 125.27.192.40 23 มกราคม 2553 15:19:24 น.