Bloggang.com : pawiamp : "หากไม่กุมดาบ ก็ปกป้องเธอไม่ได้ หากกุมดาบแล้ว ก็คงกอดเธอไม่ได้"

"หากไม่กุมดาบ ก็ปกป้องเธอไม่ได้ หากกุมดาบแล้ว ก็คงกอดเธอไม่ได้"

"เพราะว่าไร้รูปร่าง พวกเราจึงได้เกรงกลัว"

ชอบมากมายการ์ตูนเรื่องเนี้ย ใครชอบเรื่องนี้ไปสมัครสมาชิกได้ที่//www.bleach4th.com/board/ส่วนในพันทิพมีคุณDRAKEสปอยทุกวันเสาร์

คำโปรยของแต่ล่ะเล่มในBleach ใครชอบเรื่องนี้คงรู้ดีมีตั้งแต่1-38มาให้ค่ะ
เล่มหนึ่ง "The Death and The Strawberry"
"เพราะว่าไร้รูปร่าง พวกเราจึงได้เกรงกลัว"

เล่มสอง "Goodbye Parakeet Goodnite My Sista"
"ที่มนุษย์สร้างความหวังขึ้นมาก็เพราะว่ามองไม่เห็นความตายอยู่เบื้องหน้า"

เล่มสาม "Memories in the Rain"
"ถ้าหากฉันเป็นเม็ดฝนละก็ ฉันคงจะเหนี่ยวประสานหัวใจของใครบางคนไว้ได้
เหมือนดั่งที่เหนี่ยวประสานแผ่นดินกับผืนฟ้าที่ไม่มีวันมาประจบกันได้ตลอดกาล"

เล่มสี่ "Quincy Archer Hates You"
"พวกเราดึงดูดซึ่งกันและกันเหมือนอย่างหยดน้ำ ดาวนพเคราะห์
พวกเราผลักกันเหมือนอย่างแม่เหล็ก เหมือนอย่างสีผิว"

เล่มห้า "RightTerm of The Giant"
"หากไม่กุมดาบ ก็ปกป้องเธอไม่ได้ หากกุมดาบแล้ว ก็คงกอดเธอไม่ได้"

เล่มหก "The Death Trilogy Overture"
"ใช่แล้ว พวกชั้นน่ะ ไม่มีชะตากรรมหรอก พวกที่ถูกดูดกลืนอยู่ในความโง่เขลา ความหวาดกลัว และก้าวเท้าพลาดนั่นแหละ ที่จะตกลงไปในกระแสวังวนที่เรียกว่าชะตากรรม"

เล่มเจ็ด "The Broken Coda"
"พวกเราไม่ควรจะเสียน้ำตาเพราะนั่นคือความพ่ายแพ้ของร่างกายที่มีต่อจิตใจ
และเป็นเครื่องหมายพิสูจน์ว่าเราไม่สามารถรับมือกับจิตใจตัวเองได้"

เล่มแปด "The Blade and Me"
"ถ้าสนิมขึ้นก็ไม่สามารถปักได้อีก ถ้าจับพลาดก็จะฟันตัวเอง
ใช่แล้ว ความภูมิใจน่ะ คล้ายกับคมมีด"

เล่มเก้า "Fourteen Days For Conspiracy"
"อา พวกเราทุกคนฝันว่าบินอยู่บนท้องฟ้าทั้งๆที่ยังลืมตาอยู่"

เล่มสิบ "TattooOn The Sky"
"แม้พวกเราจะยื่นมือออกไปปัดเป่าเมฆหมอก ทะลุผ่านท้องฟ้า คว้าจับดวงจันทราและดวกดาวไว้ได้ ก็ยังไปไม่ถึงความเป็นจริง"

เล่มสิบเอ็ด "A Star and A Stray Dog"
"จุดไฟแผดเผาคมเขี้ยวที่ไม่อาจไขว่คว้าเพื่อที่จะไม่ต้องมองเห็นดาวดวงนั้น เพื่อไม่ให้ลำคอนี้ต้องแตกเป็นเสี่ยงๆไป"

เล่มสิบสอง "Flower On The Precipice"
"ที่เราเห็นว่าดอกไม้ริมผานั้นงดงาม ก็เพราะขาของพวกเราจะหยุดนิ่งอยู่ริมผา
ไม่สามารถกล้ำกรายขึ้นไปยังท้องฟ้าอย่างไร้ความกลัวเกรง ดั่งเช่นบุปผานั้นได้"

เล่มสิบสาม "The Undead"
ในยามที่ทิ้งศักดฺ์ศรีไปก้าวหนึ่ง พวกเราก็จะก้าวเข้าสู่ความเป็นสัตวืป่าไปก้าวหนึ่ง
ในยามที่ยับยั้งชั่งใจไปหนึ่งพวกเราก็จะถอยห่างออกมาจากความเป็นสัตว์ป่าก้าวหนึ่ง

เล่มสิบสี่ "White Tower Rocks"
"เอี๊ยดอ๊าด เอี๊ยดอ๊าด หอชำระโทษ แสงสว่างนั้นชำแรกแทรกผ่านโลก หอกระดูกสันหลังโอนเอนไปมา ที่ร่วงหล่นลงมานั้นเป็นพวกเราหรือว่าท้องฟ้ากันแน่"

เล่มสิบห้า "Beginning Of The Death Of Tomorrow"
"ฉันก็แค่ซ้อมกล่าวอำลากับเธอเท่านั้น"

เล่มสิบหก "Night Of WIJNRUIT"
"แผงคอแห่งสุริยันที่โปรยปราย ลบเลือนรอยเท้าบนพื้นน้ำแข็งอยู่เรื่อยไป อย่าได้หวั่นกลัวคำหลอดลวงใดใด เพราะโลกเราไซร้ยืนอยู่บน
คำหลอกลวง"

เล่มสิบเจ็ด "Rosa Rubicundior Lilio Candidior"
"เเดงฉานดุจโลหิต ขาวดุจกระดูก แดงฉานดุจความเดียวดาย ขาวดุจความเงียบงัน
แดงฉานดุจสัมผัสของสัตว์ร้าย ขาวดุจดวงใจแห่งเทพเจ้า
แดงฉานดุจความเกลียดที่หลอมละลาย ขาวดุจเสียงกรีดร้องอันเย็นเยียบ
แดงฉานดุจเงาที่กลืนกินรัตติกาล
เปล่งประกายสุกขาว แล้วจึงร่วงโรยเป็นสีแดงฉาน ดุจเสียงถอนหายใจที่ยิงทะลวงจันทรา"

เล่มสิบแปด "The Deathberry Returns"
"เงาของท่านเย็บย่างก้าวของข้าอย่างเงียบงัน เหมือนดั่งเข็มพิษไร้ที่มา
แสงสว่างของท่านบั่นทอนแหล่งกำเนิดชีวิตของข้าอย่างแช่มช้า
เหมือนดั่งสายฟ้าฟาดผ่านหอเก็ยน้ำ"

เล่มสิบเก้า "The Black Moon Rising"
"ใช่แล้ว ไม่ว่าสิ่งใดก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงโลกของข้าได้"

เล่มยี่สิบ "End of Hypnosis"
"ผู้เปรียบความรักว่างดงามคือผู้ไม่รู้จักความรัก
ผู้เปรียบความรักว่าคือความน่าเกลียดคือผู้โอ้อวดตนว่ารู้จักความรัก"

เล่มยี่สิบเอ็ด "Be My Family Or Not"
"โลกทั้งใบมีไว้เพื่อไล่ต้อนนายให้จนมุมเท่านั้นแหละ"

เล่มยี่สิบสอง "Conquistadores"
"โลกของพวกเรานั้นไร้ซึ่งความหมายใดใด
พวกเราที่อาศัยอยู่ณ ที่นั้นก็ไร้ซึ่งความหมายใดใด
แต่พวกเราซึ่งไร้ความหมายใดใดก็ยังคิดถึงโลกแห่งนั้น
ทั้งๆที่รู้ว่าที่แห่งนั้นไร้ซึ่งความหมายใดใดก็ยังไร้ความหมายเลยก็ตาม"

เล่มยี่สิบสาม "MALA SUERTE!"
พวกข้าคือมัจฉาเบื้องหน้าน้ำตกใหญ่
พวกข้าคือแมลงในสุ่มตะกร้า
พวกข้าคือเศษซากแห่งคลื่นใหญ่
คือไม้เท้าหัวกะโหลก คือกระแสธารแห่งพลัง
คือปลาวาฬซึ่งกลืนกินส่ิงเหล่านั้นเป็นภักษาหาร
พวกข้าคือวัวกระทิงห้าเขา
พวกข้าคือผีร้ายที่เป่าพ่นเปลวไฟ
คือเด็กน้อยที่ตะโกนร่ำไห้
อา พวกข้าคือผู้ต้องพิษร้ายแห่งแสงจันทรา

เล่มยี่สิบสี่ "Immanent God Blues"
"หน้าไหนๆก็ไปตายซะให้หมดเหอะ"

เล่มยี่สิบห้า "No Shacking Throne"
"พวกเราทั้งหลายล้วนแต่ไร้ซึ่งชีวิตนับตั้งแต่ถือกำเนิดมา
มรณะทั้งหลายล้วนเเต่อยู่เบื้องหน้าการก่อเกิด
หากการมีชีวิตคือการรับรู้บางส่ิ่งเรื่อยไปแล้วไซร้
สิ่งที่เราจักได้รับรู้ในห้วงสุดท้ายนั้นก็มิใช่อื่นใดนอกจากมรณะ
ได้ค้นพบมรณะ ได้รู้แจ้งมรณะ นั่นแหละไซร้คือมรณะ
พวกเราทั้งหลายมิบังควรรับรู้ซึ่งสิ่งใด
ผู้ไม่อาจเป็นใหญ่เหนือมรณะ ย่อมมิบังควรรับรู้ซึ่งสิ่งใด"

เล่มยี่สิบหก "The Mascaron Drive"
"เสียงที่เสียดแทงเข้าไปในอกของข้า ช่างฟังดูคล้ายเสียงโห่ร้องที่มิอาจหยุดยั้งยิ่งนัก"

เล่มยี่สิบเจ็ด "GoodBye, Halcyon Days"
"พวกเราทั้งหลายมิได้หลอมรวมกันเป็นหนึ่ง มิได้มีรูปร่างเหมือนกันเป็นสอง
มิได้มีดวงตาที่สาม จึงไม่มีความหวังในทิศทางที่สี่
แต่ในหัวใจมีอย่างที่ห้า"

เล่มยี่สิบแปด "Baron's Lecture Full-Course"
"พระผู้เป็นเจ้า พวกข้าเฝ้ามองพระองค์
ด้วยสายตาราวกับกำลังเฝ้ามองนกยูงรำแพนหาง
สิ่งนั้นถูกประดับด้วยความหวัง ด้วยความศรัทธา
ด้วยสิ่งยากหยั่งถึง ที่คล้ายคลึงกับความหวาดกลัว"

เล่มยี่สิบเก้า "The Slashing Opera"
"เพียงเเค่ดันทุรังตกแต่ง แม้รู้ว่าจะต้องถูกตัดทิ้งในไม่ช้า
เพียงเเคดันทุรังดูแลให้เงางาม แม้รู้ว่าจะต้องถูกตัดทิ้งในไม่ช้า
กลัวเหลือเกิน กลัวเหลือเกิน เวลาที่ต้องถูกตัดทิ้ง
เส้นผมที่ถูกตัดทิ้งเหล่านั้น ช่างดูคล้ายกับตัวเจ้าผู้วางวายยิ่งนัก
ทั้งเส้นผมทั้งเล็บ ล้วนแต่ถูกประดับตกแต่งอย่างงดงามราวกับสมบัติล้ำค่า
แต่เหตุไฉนเมื่อถูกตัดออกจากร่างกายแล้ว จึงกลับเป็นแค่สิ่งสกปรกไร้ค่าเล่า
คำตอบนั้นง่ายนิดเดียว
ก็เพราะส่ิงเหล่านั้นเป็นแค่ตัวตนที่ตายไปแล้วของเรายังไงล่ะ"

เล่มสามสิบ "There is no herat without you"
"บาดแผลนั้นช่างล้ำลึก
ดุจเหวทะเลที่สุดหยั่ง
ความผิดบาปนั้น ช่างแดงฉาน
ดุจความตาย ที่ไร้ซึ่งสีสันใดๆ"

เล่มสามสิบเอ็ด "Don't kill my volupture"
"จงบอกมาเถิด
ว่าชิงชังข้า
ยิ่งสิ่งใด
ในโลกนี้"

เล่มสามสิบสอง "Howling"
"ราชานั้นไซร้ คือผู้โจนทะยาน
สลัดหลุดจากเงามืด
ขู่คำรามฝ่าเกราะเหล็ก
เตะเท้าถีบกองกระดูก
สูบเลือดเนื้อและโลหิต
บดขยี้ดวงจิตที่หาญกล้า
ท้าประจัน
ให้พินาศเป็นผุยผง
แล้ว
เหยีบย่างสู่ฟากฝั่ง
อันไกลห่าง
แต่เพียงเดียวดาย"

เล่มสามสิบสาม "The Bad Joke"
"พวกข้าทั้งหลายคือหนอนแมลง
หนอนแมลงที่คืบคลานอยู่ภายใต้จิตชั่วร้ายที่ไม่มีวันแห้งเหือด
ไขว่คว้าตะกายไปให้สูงกว่าจัทราที่กำลังแหงนคอ
จนกว่าจะพ้นจากสายตาน่าสมเพชของพวกเจ้าไป"

เล่มสามสิบสี่ "King of the Kill"
"หากท่านมอบปีกให้ข้า
ข้าจะโบยบินเพื่อท่าน
มาตรแม้นพสุธาทั้งหลาย
จะจมดิ่งสู่สายน้ำก็ตาม
หากท่านมอบดาบให้ข้า
ข้าจะยืนหยัดต่อสู่เพื่อท่าน
มาตรแม้นฟากฟ้าทั้งหลาย
จะสาดแสงทะลวงร่างท่านก็ตาม"

เล่มสามสิบห้า "Higher than the Moon"
"หากเกิดมาแล้วต้องตกต่ำ ก็ไม่ต่างอะไรกับตายไปแล้วนั้นละ"

เล่มสามสิบหก "Turn Back The Pendulum"
"จะ
เชื่อ
มั่น
น่ะ
มัน
เร็ว
เกิน
ไป"

เล่มสามสิบเจ็ด "Beauty is so Solitary"
"แม้ข้าจะไม่เชื่อว่ามนุษย์นั้นงดงาม
แต่ก็เชื่อว่าบุปผานั้นงดงาม
มนุษย์จะมีรูปลักษณ์คล้ายบุปผาที่สุด
ก็ยามเมื่อถูกฟาดฟันล่มลงทอดกายแล้วเท่านั้น"

เล่มสามสิบแปด " Fear For Fight"
"ต้องกลายเป็นนักรบที่ไม่รู้จักความหวาดกลัว
นั่นละคือความหวาดกลัวเพียงหนึ่งเดียวของข้า"

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 18 สิงหาคม 2552 23:06:58 น.

2 comments

Counter : 6619 Pageviews.

"หากไม่กุมดาบ ก็ปกป้องเธอไม่ได้
หากกุมดาบแล้ว ก็คงกอดเธอไม่ได้"

จั่งหัวข้อมา..น่าอ่านมากค่ะ
แต่เนื้อหา...อ่านยากจัง
สีตัวหนังสือกับแบล็คกราวมันกลืนกันน่ะค่ะ

ขอโทษนะคะ...สายตาไม่ค่อยดี
อ่านแล้ว....มันปวดตา

โดย: nikanda

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:21:03:14 น.

คำโปรยในแต่ละเล่มคมๆทั้งนั้นเลยอ่ะ

ชอบ ^^

อ.คุโบะนี่คารมคำคายจริงจริ๊งงงง

โดย: Akaba

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:16:41:46 น.