พอเพียง
ไม่ได้เขียนบล็อคซะนาน..
เราคงโตขึ้นหรือแก่ขึ้นกันแน่นะ ความรู้สึกแบบนี้ถึงได้เกิดขึ้นมาได้.. เมื่อเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้คุยและคิดกับตัวเองมาก่อนหน้านี้แล้วว่า
เราอยากสร้างโน้น สร้างนี้ มีบ้าน มีรถ มีที่ดิน มีไร่สวน.. แต่มีไปแล้ว ไม่คิดจะสร้างครอบครัวที่สมบรูณ์แบบ ไม่คิดมีลูก ไม่มีใครสืบทอดเจตนารมย์ แล้วของทุกอย่างที่สร้างมา จะไปตกที่ใครเหรอ..
คิดไปคิดมา ก็ทุกข์นะ คิดอะไรที่มันยังมาไม่ถึง มันยังไม่เิกิด ถ้าพรุ่งนี้ หมดพ่อกับแม่แล้ว บ้าน..ใครจะอยู่ ถ้าเราแก่ตัวไป ตายไป ใครจะอยู่บ้านหลังนี้หรอ..
คิดไปคิดมา จะบริจาคให้สาธารณะกุศล เขาจะเอาไปทำอะไรต่อนะ ให้ญาติพี่น้อง ญาติพี่น้อง จะดูแลดีหรือเปล่า เขาจะเอาไปผลาญไหม..
คิดได้แบบนั้นแล้ว ก็เป็น ทุกข์ เพราะฉะนั้นเลิกคิด..เรื่องที่ยังไม่เกิด ยังมาไม่ถึง
สาธุ...
Create Date : 23 เมษายน 2555 |
|
28 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2555 18:55:26 น. |
Counter : 1460 Pageviews. |
|
|
|
|
ปล.สิ่งใดที่ยังไม่เกิด อย่าไปยึดติด ให้เป็นทุกข์