ตรงไหนของความรัก
" คุณ..มาหาเราหน่อย " เสียงสะอื้นมากับปลายสาย " เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม " เราถามกลับไป " เราก็ไม่รู้เราเป็นอะไรเหมือนกัน แต่เราอยากเจอคุณ "
เมื่อคืนฉันมีงานที่เยอะและอัดแน่นมาก ฉันพยายามบีบเวลาทุกอย่างให้ลงมา เพราะไม่งั้นฉันจะเดือดร้อนด้วย หลังจากเสร็จงานเราขับรถมาเจอกัน เขากอดฉันพร้อมกับร้องไห้สะอึก สะอื้น
" เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม " " เราคิดถึงคุณ เราไม่รู้ว่า เราจะทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร " " เฮ้อออออออออ " ฉันถอนหายใจยาวๆ ออกมา
" เพื่อพรุ่งนี้ เพื่อความจริงของโลกใบนี้ไง " " คุณเราทรมาน เราอยากให้ปัญหามันจบไป ถ้าเราตายไปก็คงดี "
ฉันหัวเราะออกมาจากในคอพร้อมกับตอบกลับเขาไปว่า " ตาย..แล้วมันจบหรอ..ไม่มีประโยชน์ อยู่ต่อไปแบบนี้แร่ะ เอาให้ถึงวันหนึ่งให้ใครสักคนทนไม่ได้กันจริงๆ จะได้ถอยออกไปกันเอง " " เราขอโทษ ที่เราเลือกไม่ได้ ที่บ้านเราก็รัก คุณเราก็รัก " " ใช่สิ..ไม่แปลกหรอก คุณเป็นคนตรงกลาง คุณไม่ต้องเสียใจอะไรเลย เพราะผู้หญิง 2 คนที่มีปัญหากันอยู่ เป็นคนเจ็บปวดจากคุณเองทั้งหมด "
ไม่มีเสียงตอบจากเขา มีแต่เสียงร้องไห้แรงๆ ออกมา ตอนนี้ฉันเริ่มน้ำตาไหลลงมาบ้าง สมเพชตัวเอง ผิดหวังกับตัวเองที่อ่อนแอเกินไป มองความรักยิ่งใหญ่เกินกว่า ความจริงของชีวิต
ตอนจบเป็นยังไง ไม่เห็น ไม่มี แต่เลือกให้หัวใจมีอิทธิพลมากกว่าความจริงของชีวิต
ร่วมกัน สมน้ำหน้า สมเพช สาปแช่งฉันกันหน่อย..
กลับบ้านไป ตัวเองก็ต้องทะเลาะกับคนของตัวเอง พร้อมกับที่ต้องเลิกกับคนที่ดีอยู่แล้วด้วย ไม่คุ้มเลย เฮ้อออ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด..
ปล่อย..ฉันเหนื่อยเกินไปแล้ว
|
แม้เราจะไม่รู้ตอนจบ แต่เรารู้ว่า ...
ถ้าเราทำอะไรแล้วมีความสุข
เราทำนะ
อยู่ข้างๆเพื่อนเสมอนะ