มาเล่าสู่กันฟัง...อย่าง(ไม่)ตั้งใจ
ไหน ๆ ก็อยู่ในกระแส tag fever เลยคิดจะเล่าสู่กันฟัง แม้จะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม.. แต่เต็มใจนะคะ เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก ๆ จำได้ว่าตอนเป็นเด็กชอบไปเที่ยวบ้านคุณอาเพื่อไปอ่านหนังสือ (ตอนนั้นอยู่ต่างจังหวัด หาหนังสืออ่านไม่ค่อยได้) ทางบ้านไม่ชอบให้อ่านอะไรที่ไม่ใช่หนังสือเรียน ต้องแอบ ๆ อ่าน พอถึงบ้านคุณอาก็มุดเข้าห้องแล้วอ่านอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นหนังสือกำลังภายในประเภทฤทธิ์มีดสั้น ดาบมังกรหยก อ่านจนลืมกินข้าว โผล่ออกจากห้องได้หน้ามืดเป็นลมเลย ตอนหลังเลย(แอบ)ยืมคุณอามา(แอบ)อ่านที่บ้าน ตั้งใจว่าโตขึ้นจะเปิดร้านขายหนังสือ จะได้นั่งอ่านทั้งวันทั้งคืนเลย มีบุคลิก 2 อย่างในตัวเอง ตัวตนจริง ๆ ของชิงดวงเป็นคน(เคย)ขี้อาย ขี้เกรงใจ ไม่ชอบทำตัวเด่น พูดไม่เก่ง มนุษยสัมพันธ์ย่ำแย่และมีโลกส่วนตัวสูง แต่โดยหน้าที่การงาน อิชั้นเป็นพิธีกรประจำของที่ทำงาน เวลามีงานต้องยืนหน้าไมค์ตลอด พอไมค์จ่อปากเป็นต้องพูด ๆ ๆ จนรำคาญตัวเอง (ใคร ๆ เขาว่าพูดดีกันนะคะ ไม่รู้ว่าประชดรึเปล่า แต่ไม่มีใครยอมทำหน้าที่นี้แทนเลย)อิชั้นมีคุณสมบัติของเบญจกัลยาณีครบครัน 5 ประการ ประกอบด้วย อ้วน เตี้ย แก่ โสด และ เก่ง ค่ะ (จริงข้อเดียวค่ะ ข้อสุดท้ายน่ะ อิอิ..) เพื่อนรักคนนึงมันว่าอิชั้นเหมือนตุ๊กตา ดีใจสุด ๆ เลย แหม.. ตาถึงจริงนะแก แต่มันเฉลยว่า เหมือนตุ๊กตาเก่า ๆ น่ะ...แป่ว ก็ตุ๊กตามันไม่แก่ไง มันแค่เก่า ๆเป็นศิราณีของเพื่อน พี่ น้อง เป็นผู้ฟังที่ดี เก็บความลับได้ ชีวิตมีความสุข ขอยืนยันว่ามีความสุขแม้จะ"ไม่ครบ"ในหลาย ๆ เรื่องที่ไม่เท่าเทียมคนอื่น เช่น ไม่รวยเท่า ไม่สวยเท่า แต่ไม่เคยคิดว่าขาด มองโลกในแง่ดี มีศรัทธาต่อการทำดีเสมอ (ดูเหมือนจะดีเกินไปรึเปล่าเนี่ย เหมือนองุ่นเปรี้ยวยังไงไม่รู้) ชอบเที่ยวค่ะ ชอบมากถึงมากที่สุด เที่ยวได้หมดทั้งเมืองนอกเมืองไทย ทุกปีต้องไปชาร์จแบตให้กับตัวเอง ปีละครั้งสองครั้ง แล้วกลับมาทำงานด้วยพลังที่เต็มเปี่ยม (เรื่องเที่ยวนี่เอาไว้เขียนทีหลัง มันเยอะมาก มันเป็นที่สุดอยู่หลายทริป) อยากเล่าให้ฟัง คราวหน้าก็แล้วกันนะ จบแล้วค่ะ 5 เรื่อง ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ขอโทษที่ยาววว..มากไปหน่อย และยังไม่รู้จะส่งต่อใครดี
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมเยียน ค่ะ
เป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก ๆ จำได้ว่าตอนเป็นเด็กชอบไปเที่ยวบ้านคุณอาเพื่อไปอ่านหนังสือ (ตอนนั้นอยู่ต่างจังหวัด หาหนังสืออ่านไม่ค่อยได้) ทางบ้านไม่ชอบให้อ่านอะไรที่ไม่ใช่หนังสือเรียน ต้องแอบ ๆ อ่าน พอถึงบ้านคุณอาก็มุดเข้าห้องแล้วอ่านอย่างเอาเป็นเอาตาย เป็นหนังสือกำลังภายในประเภทฤทธิ์มีดสั้น ดาบมังกรหยก อ่านจนลืมกินข้าว โผล่ออกจากห้องได้หน้ามืดเป็นลมเลย ตอนหลังเลย(แอบ)ยืมคุณอามา(แอบ)อ่านที่บ้าน ตั้งใจว่าโตขึ้นจะเปิดร้านขายหนังสือ จะได้นั่งอ่านทั้งวันทั้งคืนเลย 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
