ที่บนโลกนี้มีตั้งมากมาย ทำไมเหมือนฉันไม่มีที่ยืน
เวลาที่มีสุข โลกนี้ช่างมีแต่ความสดใส
เวลาที่มีความทุกข์ ฉันช่างอยู่บนโลกนี้อย่างเดียวดาย
รู้สึกเหงา และเสียใจ อ้างว้าง เหลือเกิน
คนที่เดินร่วมทางกัน
เมื่อมีปัญหาต่อกัน แล้วไม่ปรับความเข้าใจ
คงจะร่วมทางเดินกันไปได้ไม่ไกล
ฉันรออยู่ แต่เธอเมินเฉย
ฉันอาจจะทำอะไรขัดใจเธอไปบ้าง แล้วเราทะเลาะกัน แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า เป็นฉันคนเดียว เธอก็ด้วย
หลายๆครั้งที่ฉันยอมรับผิดและขอโทษเธอ มันไม่ใช่ความผิดฉันทั้งหมด
แต่ฉันก็ทำอย่างไม่ลังเลใจ เพราะฉันรักเธอ และยอมทำลายทิฐิ ของตัวเอง เพื่อเธอ
เธอล่ะ รออะไรอยู่
ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้คำตอบว่าใครถูกหรือใครผิด
แต่ฉันอยากให้เธอรู้ว่า อะไรควร อะไรไม่ควร
ที่จะทำทั้งในตอนนั้นและตอนนี้
ที่เธอทำกับฉัน ฉันเสียใจมาก แต่ฉันก็ให้อภัยเธอ
ฉันพยายามจนจะสุดทางแล้ว ฉันกำลังจะหมดแรง ที่จะวิ่งตามเธอ และอยากหยุดพักเสียที
Create Date : 28 ธันวาคม 2553 |
|
0 comments |
Last Update : 28 ธันวาคม 2553 18:19:45 น. |
Counter : 1255 Pageviews. |
|
|
|