ปีสามของชีวิต

จาก 3 ถึง 6 ปี ขั้นการสืบพันธ์ ชีวิตทางสังคมของเด็ก ย่อมประสบกับการเปลี่ยนแปลง อย่างใดอย่างหนึ่ง อยู่เสมอ โดยเฉพาะ ถ้าหากเขายิ่งใช้เวลาอยู่ร่วมกลุ่มของเขามาก ตัวอย่างเช่น การใช้เวลาอยู่กับเพื่อนเด็กคนใหม่ หรือ กับเพื่อน ๆ ที่อยู่รวมกัน ในโรงเรียนเลี้ยงดูเด็กเล็ก ความรู้สึกต่าง ๆ เกี่ยวกับ ความอิจฉาริษยา และ การแข่งขันชิงดีชิงเด่น จะเพิ่มมากยิ่งขึ้น กับเด็กที่อยู่ในวัยนี้ เด็กจะต้องการบรรลุ ความปรารถนาในสิ่งต่าง ๆ อย่างทันทีทันใด เมื่อไหร่ที่เด็กเกิดความรู้สึกท้อแท้หมดกำลังใจ ก็จะทำให้เขาไม่สามารถควบคุม แรงกระตุ้นต่าง ๆ และเกิดมีอารมณ์เกรี้ยวกราดขึ้นมาแทนที่ แต่เขาจะต้องไม่ได้รับการกระทำที่นอกลู่นอกทางด้วย และเด็ก ๆ ในวัยนี้ ก็จะเริ่มสำรวจร่างกายของเขาเอง รวมทั้งอวัยวะที่ใช้ในการสืบพันธ์ด้วย

ขณะที่เด็กวัยนี้ เริ่มจะรู้ดีเกี่ยวกับ ลักษณะเฉพาะตัวของเขาเองได้ว่า เป็นเหมือนบุคคลหนึ่ง และเกี่ยวกับทางกามารมณ์ ที่ช่วยยึดเหนี่ยว ให้เกิดมีความคงอยู่ต่อไป ระหว่างพ่อแม่ของเขา เด็กก็จะพัฒนาสิ่งใหม่ และแหล่งอำนาจของความตื่นตระหนก ตามสติความรู้สึกที่เขาพึงมีอยู่ได้ เราจำต้องระมัดระวัง เกี่ยวกับวิธีการลงโทษ หรือ วิธีที่หยาบคายมากเกินไป ในทุกครั้งที่เด็กได้ทดลอง จับต้องอวัยวะสืบพันธ์เล่น มิฉะนั้นแล้ว การกระทำดังกล่าว สามารถก่อให้เกิดสภาวะน่าตื่นเต้น อย่างรุนแรงเกินไปก็ได้ ถึงตรงนี้ เราจะหยุดสักครู่ และมองไปที่แนวความคิดต่าง ๆ เกี่ยวกับ การครอบงำและความเสื่อมถอย

ทุกครั้งที่เด็กเผยตัวเอง เข้าสู่สถานการณ์ต่าง ๆ ซึ่งเร้าใจ ให้ตัวเขาเกิดความหวาดวิตกมากขึ้นว่า การที่เขาจะจัดการกับมันได้ จะมีกลไกทางจิตใจ ที่เป็นไปได้ กลไกหนึ่ง ที่จะช่วยให้เขาเลิกล้มรูปแบบความประพฤติ ที่สมกับอายุของเขา และจะผกผันตัวเอง ไปสู่ความประพฤติในการสำเร็จความใคร่ ให้แก่ตัวเองแทน ตัวอย่างเช่น การออกมาดูโลกของเด็กทารกแรกเกิด และการเอาใจใส่ ที่ได้รับการค้นหา ที่น้อยกว่า จะเป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับตัวของเขา เด็กอายุสี่ปี อาจจะเริ่มฉี่รดที่นอนของตัวเองอีกครั้ง เพียงเพื่อเขาอาจจะได้รับ การดูแลเหมือนวัยเด็กทารกขึ้นมา มากกว่าอีกครั้งหนึ่ง ระดับที่แสดงให้เห็นถึง ความเสื่อมถอยในตัวเด็กก็คือ ความนึกคิดที่ถูกตัดสิน โดยประสบการณ์จริง ตามที่เขาเคยมีในช่วงของเวลาอายุเริ่มแรก ซึ่งกล่าวง่าย ๆ ก็คือ ตามช่วงเวลาที่เขาถูกครอบงำนั่นแหละ การฉี่รดที่นอน ถือเป็นเรื่องปกติของเด็ก ๆ ทั้งหลาย

ความตื่นตระหนกอันมากล้น หรือ ความปิติยินดี ที่มากเกินไป สามารถนำพาไปสู่การครอบงำ ทั้งในเชิงบวก ในเชิงลบ ในระยะหนึ่งของขั้นตอนทั้งสาม ดังกล่าวมาแล้วนั้น การครอบงำในเชิงลบ จะถูกถือเป็นเรื่องธรรมดามากกว่า เพราะว่า เด็กคงไม่สามารถจับยึด ความตื่นตระหนก ที่มีให้ดำเนินไปอย่างมีเหตุผลได้

ปีที่สี่ของชีวิต

จาก 6-12 ปี ซึ่งเรียกกันว่า "ขั้นตอนการซ่อนเร้น" ในช่วงระยะเวลาดังกล่าวนี้ พลังงานต่าง ๆ ของเด็ก จะแปรผันจาก ความสัมพันธ์อันเริ่มแรกทั้งหลาย ที่เกิดขึ้นในครอบครัว ไปสู่ความสัมพันธ์กับเพื่อน ๆ ทั้งที่ทำงานและเล่นด้วยกัน ระยะซ่อนเร้น จะถูกนำมาใช้กับเด็ก ๆ เนื่องจากในช่วงเวลาของความรู้สึกต่าง ๆ ทางเพศ ที่เกิดขึ้นกับวัยของเด็กแรกเริ่มนี้ ได้ถูกละเลยอยู่ข้างหลัง จนกว่าจะถึงวัยหนุ่มสาว ที่สามารถสืบพันธ์ได้ มาถึงตัวพวกเขาอีกครั้ง มากกว่าอายุดังกล่าวนี้จริง ๆ เสียก่อน

ปี่ที่ห้า จาก 13-15 ปี ซึ่งเรียกกันว่า "วัยหนุ่มสาวและวัยรุ่น"

ข้อเท็จจริงบางอย่าง ที่ควรจดจำ

ประสบการณ์ต่าง ๆ ในแต่ละขั้นของเด็ก จะนำพวกเขาเข้าสู่ การพัฒนาในความเป็นตัวของตัวเองได้ "เด็กทารกที่มีความสุขใจ จะก่อให้เกิดความจริงบางอย่างขึ้นมา เด็กทารกที่มีความต้องการมาก ๆ มักจะได้รับการดูแล อย่างไม่เพียงพอ จะยังผลให้เกิดการมองโลกในแง่ร้าย และการไม่เชื่อในความเป็นจริง"

ในขั้นการใช้ทวาร การได้ใช้ประสบการณ์อย่างถึงพริกถึงขิง จะช่วยทำให้ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมา เป็นไปอย่างสอดคล้องกับผู้ใหญ่ ที่มีอำนาจเหนือกว่าได้ เด็กที่อยู่ในขั้นเดินเตาะแตะ ได้อย่างน่าพอใจนั้น จะสร้างอิสระ เพื่อปกครองตัวเอง และสร้างความเชื่อมั่น ตามความสามารถที่มีอยู่ในตัวเอง เพื่อการสร้างความพึงพอใจให้แก่ผู้คนอื่น ๆ ได้ ในขณะที่ขั้นการใช้ทวารอย่างรุนแรง กลับทำให้เด็กเข้าไปสู่ความกังวล และความอับอายแทน

การยินยอมพร้อมใจ อย่างเกินขอบเขต ในชีวิตของผู้ใหญ่ หรือ ความดื้อรั้น ใช้เหตุผลอย่างมีหนทางเลือกอยู่เสมอ จะทำให้แลเห็นส่วนลึกต่าง ๆ ภายในตัวเด็ก ต่อประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ผลัดเปลี่ยนไปมาในเด็ก ๆ ทั้งหลายได้อย่างดี ประสบการณ์ต่าง ๆ ในช่วงเวลาของขั้นการสืบพันธ์ ที่ทำให้เด็กรู้ถึงกฏต่าง ๆ ทางเพศ อย่างแรง กระตุ้นทางกามารมณ์ จะช่วยให้พวกเขา ปรับปรุงตัวเองอย่างริเริ่ม และตระหนักถึง ความอยากรู้อยากเห็น ในเรื่องของสุขภาพ หรือ ความรู้สึกตื่นเต้น การสะกดกลั้น และการเพิกถอนตัวเองออกจากเรื่องราวอื่น ๆ

เด็กที่อยู่ในช่วงเวลา ของการเป็นอยู่ตลอดไปในขั้น การซ่อนเร้น จะมีทัศนคติรุดหน้า ต่องานที่ทำ... เพื่อนร่วมงานและเพื่อน ๆ จะยอมแพ้ในตัวเขา ในช่วงเวลาดังกล่าวนี้ หากเด็กมีความตื่นตระหนกมากเกินไป ผลที่เกิด จะทำให้การเติบโตของเด็ก เต็มไปด้วยความรู้สึกที่มีปมด้อย ในสิ่งต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ หรือ การเผชิญหน้า เพื่อทำงานร่วมกับเพื่อน ๆ ทั้งหลาย วัยรุ่นที่อิ่มเอิบใจ จะบรรลุผลสำเร็จในสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างแท้จริง ก็ต่อเมื่อมีความเป็นส่วนตัว ต่อการบรรลุถึง ความรู้สึกอันมั่นคง เกี่ยวกับ การพิสูจน์ถึง ความเป็นตัวของตัวเอง และมีความพอใจกับทางเลือกหลายทาง ที่เขาได้ทำให้เกิดมีขึ้นมา

สรุปแล้ว เราสามารถกล่าวได้ว่า ในช่วงเวลาแรกของเด็กวัยสามขวบนี้ ความต้องการในสิ่งต่าง ๆ ของเด็ก จะมีอยู่มาก ตามความต่อเนื่อง ที่เกิดจากการกระทำของมารดา อาทิเช่น ความสัมพันธ์ในการได้รับความรักที่ดี ทั้งทางกายและจิตใจ จะมีเกิดขึ้นกับเด็กในวัยนี้อยู่เสมอ และหลังจากเวลาดังกล่าวนี้แล้ว พ่อและแม่ก็จะเสนอให้เด็ก ได้พบกับ ความมั่นคงของความสัมพันธ์ที่อบอุ่น และเริ่มนำการลงโทษมาใช้กับลูก ๆ โดยจะไม่ให้เกี่ยวข้องกับการข่มขู่ ถึงความสัมพันธ์ที่มีอยู่แล้ว ทัศนคติดังกล่าวนี้ ถือเป็นสิ่งสำคัญต่อวัยรุ่น มากทีเดียว นโปเลียนเคยกล่าวเอาไว้ว่า

"จงให้แม่พันธ์ที่ดีแก่ฉันสิ แล้วฉันจะให้ชาติที่ดีแก่คุณ"

มีอาจารย์คนหนึ่ง ที่เข้าใจในเรื่องดังกล่าวนี้ ได้เผยแนวทางที่ดียิ่งทางหนึ่ง ต่อการยกระดับความเชื่อมั่น ในตนเองให้เกิดขึ้นในตัวเด็ก ให้ได้ นั่นคือ

... จงอย่าหัวเราะเยาะ นักเรียนในที่สาธารณะชน

... อย่าใช้วิธีการลงโทษ เหมือนกับที่ศาสนาใช้

... อย่าทำคุณค่าในตัวเด็ก ให้ต่ำลง

ซึ่งถ้าหากปฏิบัติกับเด็กในสามสิ่ง ที่ห้ามเอาไว้นี้เสียแล้ว ก็จะเกิดมีอันตรายที่สุด จนยากที่จะแก้ไขได้ ความผุกร่อนของพ่อแม่ และครูบาอาจารย์ ในทางความเป็นส่วนตัวที่มีต่อเด็ก จะแสดงให้เห็นถึง บทบาทหนึ่งที่สำคัญยิ่ง และอำนาจต่าง ๆ ควรมีประโยชน์ ที่สอดคล้องกับ ความรู้สึกตามความสามารถ ในการรับผิดชอบที่ควรจะพึงเกิดขึ้นด้วย

0000000