ไปสแกนลายมือแล้วก็กลับมาบ้าน (หนีนักเรียน) ตั้งใจว่า จะทำคะแนนนักเรียน ลุยงานที่คั่งค้าง  แต่เปล๊า หันไปหันมาเห็นโน่นเห็นนี่ก็เลยหยิบมา อ้างกับตัวเองว่า สักครู่นะ.. จะบ่ายสองแล้วยังไม่ไปทำงานที่ว่าไว้เลย เฮ้อ สักครู่นะนี  มาดูกันมั้ยคะ ว่าอิชั้นไปงมงายอยู่กับอะไร  

        นี่เลยค่ะ  เปิด Fb เห็นครูทวงการบ้าน ก็เลยหยิบมาซักหน่อย บอกตัวเองว่าเอาซักครู่ ตั้งแต่เช้าจนจะบ่ายสองแล้วค่า  มันเป็นอะไรที่จับแล้วไม่อยากวางเลยจริงๆนะคะ คนที่ชอบอย่างเราก็คงเข้าใจอยู่ร็อก  แต่จับปลาหลายมืออย่างนี้จะเสร็จซักอย่างมั้ยล่ะนี่

        นี่ค่ะเจ้ากระเป๋าใบน้อยนี่แหล่ะค่ะที่เป็นสาเหตุ

        เป็นความตั้งใจที่จะย้อนกลับมาตั้งต้นเรียนเย็บผ้าตั้งแต่ระดับพื้นฐานไป จะค่อยๆเรียนรู้ เก็บประสบการณ์การทำงานผ้า ก้าวไปช้าๆ เพื่อให้เกิดความชำนาญ มองภาพงานออกตลอดแนว  หลังจากทะเล่อทะล่าโผล่หัวเข้าไปในงานนี้แล้วข้ามขั้นปรู้ดปร๊าดไปอย่างไม่รู้เหนือรู้ใต้  แล้วตัวเองก็งง ไม่เข้าใจงาน ได้แต่ถามๆๆๆคนรอบข้าม จนแม้แต่ตัวเองก็ยังเบื่อหน่ายตัวเองเลยค่ะ

        จึงหันกลับไปเริ่มใหม่  เรียนออนไลน์นี่แหล่ะค่ะ งานนี้เรียนกับคุณ Modish Quilt (ต้องขออนุญาตคุณครู ที่ต้องอ้างอิงนะคะ) มีเรียนออนไลน์แบบนี้เยอะแยะนะคะ เลือกเอาให้ถูกกับความสนใจของตนเอง  สนใจมั้ยคะ กับงานไซด์ไลน์ที่สร้างความสุขเล็กๆให้กับเรา

        นี่ยังไม่รู้เลยว่า โปรเจคอันแสนกระจ้อยร่อยในสายตาของใครๆ จะสำเร็จได้เมื่อไหร่  แต่แน่ใจว่า ปืดเทอนนี้อิชั้นจะลงมือจริงจังกับงานที่ชอบนี้เสียทีแล้วค่า

        มีความสุขกับวันเวลาของคุณนะคะ