ไม่รู้สิ แต่ถ้าเป็นเรานะ ก็คง...ออกอ่ะ
แต่เชื่อว่าทุกปัญหาย่อมมีทางออก
เจอปัญหาที่นี่อย่างนี้...เห็นมะ เจอทางออกเลย...
และถ้าออกไป เจอปัญหาอีก ก็มีทางออกอยู่แล้วล่ะ
ไม่ได้ขู่นะ แต่กำลังให้กำลังใจอยู่
ทุกวันนี้ ไม่ว่าตำแหน่งใหญ่เล็ก อยู่มานานหรือเพิ่งเข้า ความมั่นคง ความรู้สึกดีๆ ที่ตื่นเช้ามาละอยากไปทำงานน่ะ มีไม่ค่อยเยอะหรอก.... ยังไงก็สู้ๆ นะ...อย่าคิดมาก
อ้อที่ขอมา....จัดให้จ้า

'ผมขอบคุณพี่มากครับที่เสนองานนี้ให้ น่าสนใจมากครับ จริงๆ ผมก็อยากทำงานกับพี่นะครับ เพราะผมอยากเก่งเหมือนพี่นะครับ (ถ้าเค้าเก่ง) แต่ผมขอไปเรียนรู้ประสบการณ์จากที่อื่นบ้าง (อยู่ไม่ไหวแล้ว) ละไว้ถ้าพี่มีอะไรให้ช่วยจริงๆ (แบบจริงใจ) บอกผมได้นะครับ' (ผมจะปฏิเสธไปให้ดีกว่านี้ครับ) อิอิ...ไปแระ...อย่าคิดมากนะ ชรันจ์นะ เดี๋ยวหางานให้..อยู่หลังไมค์นะ

คุณเขียนใบลาออกแล้ว ก็จบดีกว่านะเมื่อใจเราไม่อยากอยู่ ก็อย่างที่คุณบอกจะมองหน้ากันไม่ติด ในเมื่อตัดสินใจออกแล้ว ใส่เกียร์น้องหมาเดินหน้าเลย
ถ้าถามความเห็น วนิสว่าคุณไม่ต้องพูดอะไรดีกว่านะเฉยๆ เค้าก็รู้เองแหละว่าเราคงไม่อยากรับข้อเสนอเพราะถ้าพูดไปเราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะถึงกันหรือเปล่า อย่าไว้ใจใครเลยนะ
สำหรับวนิสก็ทำงานกับบริษัทฝรั่งมาไม่น้อยกว่าคุณหรอก แต่ที่อยู่ได้ เพราะใจมากกว่า และที่สำคัญมีหัวหน้าดี จริงใจ ช่วยเหลือเราได้เมื่อมีปัญหา แค่นี้ก็เพียงพอกับการที่จะไม่คิดเปลี่ยนบริษัทแล้วเพราะไม่ว่าที่ไหนก็มีปัญหาทั้งนั้นแหละอยู่ที่ว่า เราสนุกกับการทำงานหรือเปล่า เพราะเมื่อเวลามาถึงเราก็คงเลือกที่จะเป็นนายตัวเองมากกว่า อิสระทั้งความคิด ทั้งเวลา เพราะฉะนั้นก็เลยตั้งหน้าตั้งตา เก็บเกี่ยวประสบการณ์ เงินให้ได้มากที่สุดเมื่อถึงวันนั้นเราคงจากกันด้วยดี เพราะเราไม่ได้มีแตงานอย่างเดียว เรายังมีความฝัน สิ่งที่เรารัก รอคอยเราอยู่

ไม่ต้องกลัวนะ เป็นกำลังใจให้อยู่แล้ว นึกถึงก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ ลมทะเลเย็นๆ กับวันสบายๆ วันว่างๆที่ไม่มีงานอยู่ในสมอง สู้สู้ สู้ตายคร๊าบ

แหะๆ เจอคำถามนี้ตอบไม่ออกเลยค่ะ...

ถ้าจะออกแน่..ก็ไม่น่าคิดมากหรอกนะคะ คุณชรันจ์ ก็ตั้งใจให้แน่วแน่ว่าออกชัวร์ อย่าทำท่าทางลังเล

และก็บอกไปว่ารับงานที่ใหม่ไว้แล้ว หรืออะไรก็ได้ค่ะ ...แค่เค้าดูหน้าเราว่าอยากออกแน่ ...ก็คงไม่รั้งไว้นานๆ หรอกค่ะ

เรื่องหนังสือหน่ะ ค้นห้องสมบัติ
แล้วมาบอกบ้างนะคะ จะรอค่ะ

เป็นเรา เราออกนะ... มันรู้สึกบ้างอย่างนะ ถ้าเราไม่ลาออกเขาก็ไม่ได้มอบงานใหม่ให้เรา แสดงว่าเขาก็ไม่ได้มองงานใหม่ให้เราตั้งแต่ที่แรกหรือเปล่า แถมตอนนร้คูณก็ได้งานใหม่แล้ว ถึงแม้ยังไม่รู้ว่าที่ใหม่จะเป็นอย่างไง เราไม่รู้นะ แต่ถ้าเป็นเรา เราลาออก...ไปโลด สู้ๆๆๆๆ
ไปเลยพี่ go go go...

แอบดูรูปถ่าย เห็นแม่โดม คิดถึงจัง ไม่ได้ไปมาเป็นปีแล้ว ทั้งๆที่หลายปีก่อนไปทุกวัน จนกลายเป็นความเคยชิน
แม่โดมยังอยู่เหมือนเดิม...
แต่คนที่เราเคยคุ้นไม่อยู่เหมือนเดิม

ป่านนี้ไปอยู่ที่ไหนนะ...

เห็น คุณชรันจ์ เอาเพลงฟั่นเฟือนมาเขียนตรง ด้านขวามือ ตกใจ เพราะเพิ่งร้องกล่อมลุกไปวันนี้ แหะๆ


ส่วนเรื่องงาน ลำบากใจด้วยเหมือนกัน ค่ะ ไม่รู้จะแนะนำยังไง เอาเป็นว่า ตัดสินใจว่าไง บอกกันบ้างนะคะ

งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลา..
ถ้าเป็นเรา..เราออกน่ะ..
1.เปลี่ยนงานใหม่ท้าทายกว่าเดิมแน่
2.ไม่จำเจมา11ปีแระลองอย่างอื่นบ้าง
3.เปลี่ยนสังคมใหม่ๆบ้าถึงไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม..แต่ก็ต้องเปลี่ยนบ้างเป็ฯสีสรรของชีวิต
4.ไม่อยู่ให้เค้าหาเรื่องต่อดีกว่า..เพราะเกิดวันึงเดือนขึ้นมาจะทำอย่างไร..น้ำตั้งอยู่บนไฟ..ถ้าไฟไม่เบาลง..มันต้องเดือนแน่ๆ
5.ตัดสินใจสมัครงานใหม่ไปแล้วเซ็นต์ค้ำก็แล้ว..คงถอยหลังลำบาก..
6.ตัดสินใจไปสมัครมี่ใหม่แปลว่าต้องการออกจากที่เก่าแล้ว..จะไม่หรอกตัวเอง
ปล.อนันี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวน่ะคุณ...ลองวิเคราะห์หน่อยก็ดี

ขอบคุณที่ให้แสดงความคิดเห็น

เอาบริษัทใหม่ดีกว่านะพี่

หนูว่าถ้าที่เก่าเขาอยากช่วยพี่จริงเขาน่าจะเสนอตำแหน่งให้ก่อนที่พี่จะยื่นใบลาออกนะ เพราะเขาก็พอรู้ว่าพี่คิดจะออกไม่ใช่เหรอคะ

อีกอย่างถ้าอยู่ที่เก่าก็ต้องเจอน้องสาว MD ที่ไม่ชอบพี่แล้วจะมีความสุขเหรอคะ

ขอบคุณครับ ทุกท่านที่ให้ความเห็น
ล่าสุดตะกี้ ไปคุยกับเค้าแล้ว

เค้าบอก ให้ไปคิดให้ละเอียดอีกหลายๆรอบ
เค้ายังรอได้

เราก็บอกเหตุผล
1. เรื่องค้ำประกัน เค้าบอกแค่ยก
2. เรื่องมองหน้าเจ้านายเก่าไม่ติด เรื่องนี้เค้าบอกว่าก็ถือว่าเราเขียนใบลาออกแล้ว
แล้วเค้าดึงมา ไม่ใช่ ยังไม่เขียนแล้วดึงมา

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออ
ทำไงต่อดี

อยากให้เดินไปข้างหน้าค่ะ

ถ้าตัดสินใจแล้วอย่าถอยหลัง

ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ก็มั่นคง

แล้วไม่ต้องเสียใจภายหลังนะคะ

เดินหน้าจ้า

หึ ๆๆๆ แสดงว่าคิดถึงที่ทำงานเก่าอะดิ แล้วผู้ร่วมงานชุดใหม่นี่อ่ะ นิสัยส่วนตัวกับนิสัยในที่ทำงานไปด้วยกันกับเราได้มัย แบบที่เรียกว่าเห็นแล้วอยากทำงานด้วยอ่ะ ไม่ใช่ว่าแบบทำก็ได้อ่ะ คือแบบที่เรียกว่าทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ แบบต้องรู้สึกดีมากๆ เพราะไม่งั้นเดี๋ยวพออยากลาออกอีกครั้ง จะลำบากใจมากกว่านี้อ่ะ...
ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นน่ะ

ไปลุยที่ใหม่เถอะ ท้าทายเหมือนกัน
แถมท้าทายมากกว่าอีก เพราะใหม่ทั้งคนทั้งงาน
ที่แน่ๆ ได้เจอสาวๆใหม่ๆด้วย
ลุยเลย สู้ๆๆๆ

Life goes on ครับ
ลูกผู้ชายเดินหน้าแล้วไม่ถอยหลัง
อย่าลังเลครับ..อะไรที่ไม่สบายใจ
ก็ปล่อยไปเถิด...
โชคดีกับการตัดสินใจ..
Good luck.

วันนี้คุณรัตน์ก็อ่านเจอกระทู้การเปลี่ยนงานในห้องไร้สังกัด...มีคำแนะนำดีๆหลากหลายเช่นกัน
แต่ป่านนี้คุณคงมีคำตอบให้ตัวเองแล้วนะคะ

เดินหน้าค่ะ