one litre of tears

เพิ่งดูเรื่องนี้จบไปไม่กี่วันก่อน ตอนแรกๆเห็นกระทู้พูดถึงเรื่องนี้

แต่ก็พยายามไม่หาโหลดมาดู เพราะตอนนี้ยังมีภาระกิจใหญ่ คือ ต้องอ่านหนังสือสอบ ซึ่งอ่านมาสองเดือนแล้วยังไม่จบเลย กลุ้มใจตัวเอง

พอดีวันก่อนไปยืมแผ่น Densha ของเพื่อนมา พอเอาไปคืนเท่านั้นแหละ

เพื่อนเราเลยถามว่า รู้จักเรื่อง one litre of tears ไหม ต๊าย เราก็ไม่บอกว่า ไม่รู้จักนะ

พยักหน้าหงิกๆ เอาๆ เอามาวันอังคาร วันที่มีเหตุการณ์สำคัญนั้นแหละ พอดูๆสถานการณ์ว่าไม่มีอะไร ก็ดูเลย
ดูไปได้สองตอน ก็เที่ยงคืนเลยนอน

ตื่นมาหกโมงกว่า เหอๆ จริงๆต้องไปเรียนภาษาแหละ ไม่ได้ไปง่ะ ดูต่อ

จากชื่อเรื่องก็บอกได้เลยว่า เรียกน้ำตาแน่นอน จากแผ่นแรกถึงแผ่นสุดท้าย ดูไปร้องไห้ไป

ดูแบบ non-stop จบวันพุธนั้นแหละ จบแล้วไม่พอ ดูอีกรอบ แต่ดูแบบผ่านๆ

เข้าเรื่องๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องของเด็กอายุ 15 (มั้ง) ที่อยู่ๆก็มารับรู้ว่าตัวเองเป็นโรค...(จำชื่อไม่ได้) มันเหมือนเป็น เซลล์จะค่อยๆหมดความสามารถไปเรื่อยๆ
ตอนแรกๆอายะ(นางเอก)เริ่มล้มแบบไม่รู้ตัว ล้มแบบน่ากลัวมากๆ ล้มแบบอวัยวะอื่นๆไม่ปกป้องตัวเอง คือ ปกติคนเราล้ม ก็จะเอาแขนมาดันไว้ แต่นี้ล้มไปเหมือนหุ่นซะงั้นน่ะ ไม่คางแตกก็หัวแตก

เริ่มเดินเหมือนเพนกวิน ต่อมาต้องนั่งรถเข็น พูดไม่ถนัด แล้วก็พูดไม่ได้ เขียนหนังสือจากไม่ถนัด จนวันนึงก็เขียนไม่ได้เลย

แต่ก่อนอายะเคยเป็นนักกีฬาบาส พอเป็นโรคนี้ มันเหมือนอายะถูกแย่งทุกอย่างไป แต่...หนังมันก็ต้องมีพระเอกใช่ม๊า

ขอโทษเถอะ สงสัยมากๆ ว่าพระเอกน่ะ ได้ค่าตัวน้อยกว่าหมอในเรื่องหรือป่าว บทน้อยมากๆ ไม่ค่อยอยากเรียก พระเอก เลย

เราบ่นๆกับไอ้หมูน้อย ไอ้หมูน้อยก็บอกเลยว่า บทไม่ดี เราคิดว่า เขาคงต้องการสร้างให้มันสอดคล้องกับเรื่องจริงมากที่สุด เพราะถ้าพระเอกยื่นความช่วยเหลือมาให้ เรื่องหลายๆอย่าง มันอาจจะไม่เกิด ก็พยายามจะเข้าใจน่ะ แต่ก็ยังขัดใจอยู่

สรุป ไม่ว่ายังไง ตอนนี้ให้เรื่องเป็นเรื่องอันดับหนึ่งในดวงใจ

Create Date : 23 กันยายน 2549		1 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2549 0:31:42 น.
Counter : 693 Pageviews.
Share Tweet