ฉะนั้นแล้วจงทำใจกับสิ่งเกิดขึ้นอ่ะ ใครๆๆเค้าก็มาเที่ยวกันเนอะ ดีออกเพื่อนเยอะดี

ซื้อบัตรแบบไม่เหมาเครื่องเล่น เพราะว่าเราคงไม่บ้าเล่นทุกอย่างแน่ เอาแบบที่เด็กเล่นได้ก็พอ

กิจกรรมที่ขาดไม่ได้ "ถ่ายรูปฮ่ะ"(ฉีกยิ้มนิดๆๆ เหงื่อเริ่มซึมๆๆตั้งแต่รอซื้อตั๋ว)

มุมถ่ายรูปเยอะมาก และคิวแน่นจริงๆ

เราเองก็ไม่ย่อย รอได้คร้า

จูงลูกเดินหาของเล่นเหมาะ

เห็นเระ อย่านึกว่าง่ายนะ ถีบจักรยานน้ำ เด็กร้องอยากเล่น พากันไปต่อคิว วันนี้คิวยาวอ่ะ

แม่มันไม่สามารถถ่ายรูปออกมาให้ดีได้ กลัวน้ำ เฮ้ยกลัวตกน้ำ

โปนัสโวยวายอยากปั่นเอง ต้องหาที่ให้ แต่..รอโตกว่านี้อีกนิ๊ดนะลูก ขาไม่ถึงคร๊าบบบบ

เดินไปเจอ ช้าง เกิดอารมณ์รักสัตว์ ตามประสาเด็ก ปล่อยตามใจ ยืนคุมเชิงอยู่ใกล้ๆๆ(เฮ่อะๆๆ จริงๆแล้ว แม่มันแอบกลัว)

ปรกติช้างเร่รอนเราไม่หนับหนุน แต่ก็แอบสงสัยเหมือนกัน ว่าตรงนี้แตกต่างอะไรกัน จริงๆๆแล้ว มันควรอยู่ในที่ ที่เค้าควรอยู่มั้ย รึที่ดีเหมาะกับเค้าจริงๆ

อ้อ เค้า ฉลาดนะ ตุนกล้วยเยอะก่อน แล้วหม่ำเข้าปากที่เดียว งานนี้อิ่มแน่นอน ผู้คนรอป้อนเยอะมากๆ

ออกเดินเล่นไปต่อ เจอเจ้ายักษ์ นอนหงายเหงือก โปนัสเล่นเพลินเลย

พ่อ แม่เดินตามอย่างเดียว

เจอของเล่นเหมาะกับแม่มัน รถคุณปู่ 30 บ.งี่เง่าสุดๆๆ อ้อ ไม่ได้หยาบคลาย นะ แบบ วิ่งไปจิ๊ดหนึ่งคิวเยอะ ไม่กี่เมตร ไม่ได้เสียวอะไรเล้ย แฮ่ะๆ อะไรไม่ว่าพอใกล้จะถึง เจ้านายที่วิ่งมารับลากรถไปเองเลย

คิวยาวๆๆที่เค้ายืนรอ คือ รถไฟเหาะตีลังกาอ่ะ งานนี้ไม่ไดแอ้มเงินแม่มันแน่นอน กลัวอ่ะ แอบพอลูกเดินหนีและบอกเค้าว่าลูกโตกว่านี้เดี๋ยวมาใหม่ เพราะเครื่องเล่นบางอย่างจำกัดอายุเด็ก โชคดีตาไวหาของชิ้นใหม่ไม่งั้นเมื่อยปากอธิบายไปเถอะ

เจ้าปาหมึกยักษ์ เหวี่ยงขึ้นๆลง โปรดสังเกตุหน้าพ่อ ฮ่ะๆๆ

ลงจากเครื่องเล่นแอบปรึกษากัน ประมาณว่าไม่ไหวแล้วตรู มึนหัวเครื่องเล่น กะฝูงชนและแสงแดด เล็งเส้นทางกะพาลูกเดินออก พร้อมหลีกเลี่ยงเครื่องเล่นที่เย้ายวนใจเด็ก เอาไอศครีมเข้าแรก พาเดินถ่ายรูป และออกทันที มองนาฬิกาก็ออกจะตกใจไม่น้อย ขนาดไม่ค่อยได้เล่นอะไรมาก อยู่ในนั้นไปตั้ง3ชม.อ่ะ

เอาไอศครีมเข้าล่อ ได้ผล เค้าคงหมดแรงเหมือนกัน บอกแม่ว่าให้แม่พามาใหม่นะ โปนัสอยากเล่นๆๆๆ ปราๆๆ

ที่เหมาะกับการเดินเล่น ถ่ายรูปมากๆ

ครั้งหนึ่งในความทรงจำของลูก

เก็บไว้ให้ประทับใจตอนโต

มื้อกลางวันแวะหม่ำเตี๋ยวเรือรังสิต ก่อนมุ่งตรงสู่เมืองกรุง เช็คอิินน์เข้าที่พัก อาบน้ำ พาลูกเล่นน้ำที่โรงแรมให้เค้าหายเหนื่อย แล้วไปต่อแสงสีกันที่นี่

เมืองกรุง

ทำตัวเนียนเข้าบรรยากาศ

เิดินๆๆ แต่ยังไม่หายเหนื่อยนัก ดูลูกสิ ยังกะปลาได้น้ำเลย งานนี้ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเระ พ่อกะแม่เริ่มจะง่อยๆๆ

เติมพลังด้วยโออิชิ ได้ผลมากๆ

อยู่ไม่สุขเล่นของหวานไปเยอะ

ถ่ายดีๆไม่ได้เลยอ่ะ

เอ้าเข้าไป คนแถวนั้น ยิ้ม ให้มันรู้กันไปกว่าจะได้รูปนี้

อยู่ไม่สุขเลย

โปรดสังเกตุหน้าแม่มัน บอกอารมณ์ชัดเจน

เดินทุกห้าง แต่ไม่ซื้อ คือสโลแกนของเรา (แล้วมาทำไม งงมั้ย) วันนี้มาเดินเล่น กิน เที่ยวดูแสงสี

เก็บรูปได้แค่นี้ แบตเตอร์ พ่อ กะ แม่ เริ่มหมด

จปด้วยรูปลิงเช่นเคย

แต่เด็กคนนี้เข้าไม่หมดง่าย กลับที่พัก เปิดน้ำเล่นลงอ่าง กว่าจะนอนเกือบห้าทุ่ม ปล่อยไป วันนี้วันสบายๆค่ะ

สุดท้ายนี้ ขอสวัสดีปีใหม่อีกครั้ง ขอให้เพื่อนๆมีความสุขตลอดปีและตลอดไปจ้า