เพื่อนเก่าVsเพื่อนใหม่

ขอตามกระเเสหนังเพื่อนสนิทครับ
จริงๆยังไม่มีโอกาสได้ดูหนังเรื่องนี้เพราะต้องรีบกลับญี่ปุ่นเพื่อมาทำงานต่อ คงต้องรอดูจากวีซีดี
ในช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมา ผมก็มีโอกาสได้กลับไปเยี่ยมบ้านที่เมืองไทยอีกรอบ(กลับทุกๆปี)
ความรู้สึกที่สนามบินในวันที่จะกลับบ้านนั้นมันเป็นอะไรที่ผมชอบมากๆ มันเหมือนกับได้ไปเจออะไรที่ดีที่สุดในชีวิตอีกครั้ง ผมไม่ค่อยชอบชีวิตที่ญี่ปุ่นนี่เลย มันน่าเบื่อ
หากมีโอกาสเลือกก็อยากกลับไปอยู่เมืองไทย ได้เจอเพื่อนๆที่เรียนด้วยกัน..อยากไปเที่ยวกับเพื่อนเหล่านั้น
ก้าวเเรกที่ออกจากสนามบินดอนเมือง มันทำให้ผมตื่นเต้นมากที่จะได้เจอหน้าแม่ของผม ซึ่งก็ไม่ได้เจอกันมาเกือบๆปี ดีใจมากครับที่เห็นท่านสบายดี

ชีวิตในเมืองไทยนั้นต้องขอบอกว่าไม่มีที่ไหนดีกว่านี้แล้ว
ทำไมถึงอยากไปอยู่เมืองนอกกันละครับ เมืองไทยดีที่สุดแล้วนะสำหรับผม

เพื่อนคนเเรกที่เจอก็คือ จือ แกเป็นเพื่อนเก่าสมัยเรียนมหาลัยด้วยกัน เป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทที่สุดในก๊วนผม
จือเค้าเรียนเก่งครับจบป.ตรี เอแบคกับจุฬาในปีเดียวกัน
คือได้ใบพร้อมๆกัน2ใบเลย ผมเห็นจือเรียนแล้วผมยังงง
ว่ามันทำได้ยังงั้ย แต่อย่างไรก็ตามจือกับผมก็ติดต่อกันมาเสมอ ทุกๆครั้งที่ผมกลับเมืองไทยมาก็จะเจอจือ

ไม่นานนักหลังพบกับจือ ผมก็ลองหาเบอร์โทรเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมบ้าง ผมก็โทรไปหา ดุ่ย แล้วก็นัดเจอกัน
ดุ่ยเป็นเพื่อนสมัยประถมและมัธยมที่ผมสนิทมาก
แกเป็นคนจังหวัดเเพร่ นิสัยดี หล่อ เท่ สาวๆหลงดุ่ยเยอะ
สมัยที่เรียนอยู่ แต่ผมก็ยังสงสัยว่าทำไมเพื่อนผมคนนี้มัน
แต่งงานเร็วจัง คือตอนนี้มีลูกชายอายุ 8 ขวบแล้ว
ชื่อดรีม ผมก็เป็นลุงของดรีมแล้ว วันนั้นดรีมอยากได้ของเล่นผมก็เลยจัดให้ ถือว่าเป็นของฝากจากลุง อิอิ
ดุ่ยกับผมนี่จะชอบคุยกันเรื่องมอไซค์และเพื่อนเก่าๆสมัยเรียนที่ อสช ลำปางกัน ผมก็จะรู้เรื่องเพื่อนเหล่านี้จากดุ่ยนี่แหละครับ อย่างเช่น ต่าย เพื่อนอีกคนจากพิษณุโลก
ต่ายเคยเป็นรูมเมทของผมสมัยตอนที่มาเรียนที่กทม
ก็อยุ่กันมาปีกว่าก็ต่างย้ายไปอยู่ที่อื่นกัน
ส่วนผมก็ไม่ได้ข่าวของต่ายมานาน จนกระทั่งดุ่ยให้เบอร์มา ผมก็เลยโทรไปหาต่าย ซึ่งก็แต่งงานไปเช่นกัน
ตอนนี้ทำงานอยู่ ธกส อยู่ ผมคงยังไม่มีโอกาสได้เจอต่าย
ตอนนี้เพราะเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่

พูดถึงเชียงใหม่ผมก็เจอเพื่อนสนิทอีกคน
ขอเรียกเธอว่าพี่หลินนะครับ
พี่หลินแกเรียนเก่งครับ จบ ป เอกที่แคนาดา
ตอนนี้แกสอนอยู่ที่มช ครับ
พี่เค้าดูมีชีวิตชีวากว่าตอนอยู่เเคนาดาเยอะ
สงสัยพี่หลินแกคงมีคนที่รู้ใจแกอยู่ข้างๆ
ผมเจอแกที่เเคนาดาครับ เคยเป็นรูมเมทพี่เค้าเหมือนกัน
พี่หลินนิสัยดีมากๆครับ ตอนนี้แกมีน้องสาวสองคน
มาอยู่ด้วย น้องสาวแกมาจากเมืองจีนครับ น่ารักทั้งคู่ครับ

จริงๆมีเพื่อนที่เชียงใหม่เยอะพอสมควรแต่บังเอิญที่ผม
ไม่ค่อยมีเวลานัดเจอกับใครเพราะเวลาน้อย และยังต้องพาแฟนไปเที่ยวกระบี่อีก ทุกอย่างก็เลยรีบไปหมด
ผมมีเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายอีกเยอะ ที่อาศัยอยู่เชียงใหม่ ไม่รู้เพื่อนๆเหล่านั้นเป็นงั้ยบ้าง

หลังจากกลับมาจากกระบี่ผมก็ไปส่งแฟนกลับญี่ปุ่น
แต่ผมยังอยู่เมืองไทยต่อ ช่วงนี้เเหละที่ผมได้เจอเพื่อนใหม่ คือผมอยากเที่ยวผับ เธค อะไรพวกนี้เเหละครับ
ตลอดเดือนกันยาทั้งเดือน ผมหมดเงินไปเยอะกับค่าเหล้าและเบียร์ เล่นเที่ยวกันเกือบทุกคืน กลับบ้านตีสาม ตีสี่ทุกวัน บางวันเจ็ดโมงเช้า
แล้วท้ายที่สุดผมก็มีเพื่อนใหม่ ชื่อนุ่น อายุห่างจากผม10ปี
ความคิดของนุ่นนั้นไม่เหมือนอายุครับ แกจะดูเป็นผู้ใหญ่กว่าอายุ คุยเก่ง ผมไปเที่ยวกับนุ่นบ่อยมาก คือประมาณว่าต้องเจอกันทุกวันตลอดเดือนกันยานั้นเลย
ผมคิดว่าผมรู้จักนุ่นดีขึ้นพอสมควร แต่อยากมีเวลาให้มากกว่านี้อีกหน่อย และที่สำคัญผมรู้สึกว่าผมหลงรักเพื่อนใหม่คนนี้แล้ว ยิ่งอยากรู้เรื่องเธอมากก็ยิ่งหลงเธอ
นุ่นเป็นคนร่าเริง พูดเก่ง อัธยาศัยดี มีเพื่อนเยอะ
ผมก็รู้จักเพื่อนที่สนิทของนุ่นเช่นกัน ในทางกลับกันผมก็แนะนำนุ่นให้รู้จักเพื่อนเก่าๆของผมเหมือนกัน
ดูแล้วว่าเพื่อนผมจะเข้ากับนุ่นได้ดี

ในช่วงที่ผมนัดเจอผมก็ยังเจอเพื่อนสมัยมหาลัยอีกสองสามคน เริ่มที่ พี่เอกก่อน พี่เอกเป็นคนดีมากๆ
ผมกล้าพูดว่าดีที่สุดที่ผมเคยเจอ ผมก็สนิทกับพี่เอกพอสมควร พี่เอกเป็นคนรักเพื่อน และผู้ตกทุกข์ได้ยากนิสัยแกจะเป็นแบบนั้น
แกเคยไปทำเป็นอาสาสมัครที่วัดพระบาท ลพบุรี
อยู่กับผู้ป่วยเอดส์ แกเสียสละเงิน เวลาของแกให้คนเหล่านั้น จนคนเหล่านั้นเรียกแกว่า หมอเอก ทั้งๆที่แกเรียนป.เอกด้านธุรกิจ ที่สเปนมา ตอนtsunamiแกก็ไปกับทีมเเพทย์ไทย
ไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ และแยกแยะศพต่างๆ
แกเป็นทีมเเรกๆเลยที่ไปเหยียบพื่นที่เหล่านั้น...
ผมดีใจมากๆที่ได้รู้จักแก

คนต่อไปก็ หมวย...เรารู้จักกันตั้งแต่ปี1 ที่เอแบค
ก็คบกันมาเรื่อยๆ หมวยเป็นคนชอบพูดตรงๆ
ไม่อ้อมค้อม หมวยเป็นคนน่ารักแล้วก็แฟนผม
ก็เข้ากับหมวยได้ดี หมวยยังเป็นโสดอยู่
ผมก็อยากให้หมวยมีคนรู้ใจเร็วๆ
ผมอยากกลับเมืองไทยไปงานแต่งงานของหมวย เอิกเอิก

เพื่อนอีกคนก็เป็นเพื่อนที่มหาลัยเช่นกัน ชื่อวุฒิ
คบกันตั้งแต่ปี1 เช่นกัน ติดต่อกันตามเมล์บ้าง
โทรศัพท์บ้าง มีช่วงหนึ่งที่ผมไม่สามารถติดต่อหมวยได้
ก็ได้วุฒินี่เเหละที่ช่วยหาเบอร์หมวยให้
ทั้งๆที่วุฒิกับหมวยรู้จักกันก็เพราะผม
ทั้งสองไม่เคยเรียนห้องเดียวกันมาก่อน แต่ด้วยความ
ที่บ้านทั้งสองอยู่ใกล้กัน แล้วผมก็รู้จักทั้งคู่ด้วย
ตอนนี้วุฒิแกมีงานที่มั่นคง แต่ดูแล้วงานหนัก กดดันมาก
หัวเริ่มล้านแล้วนะวุฒิ นายดูแกกว่าเราอีก
เชื่อมั้ยเวลาไปเที่ยวเธคกับวุฒินะ การ์ดที่ตรวจบัตรประชาชนนะมันดูบัตรผมละเอียดมาก
พอตรวจวุฒินะมันไม่เห็นจะดูอะไรมาก
อย่างนุ่นก็บอกว่าผมนะหน้าอ่อนกว่าวุฒิอีก
นุ่นยังไม่เชื่อผมเลยว่าผมอายุ30แล้ว
เคล็ดลับการรักษาหน้าให้อ่อนคือไม่สูบบุหรี่ ไม่เครียด
ยิ้มเยอะๆ
พูดถึงนุ่นนี่ทำให้ผมคิดถึงเดือนกันยาทั้งเดือนเลย
คิดไปว่าทำอะไรกันมาบ้าง ไปเที่ยวไหนกันมาบ้าง
ไปดูหนังอะไรมา อยากพานุ่นไปดูเพื่อนสนิทนะ
ต้องถือว่าการไปเที่ยวเมืองไทยครั้งนี้ ผมมีความสุขมากๆ
กับการใช้ชีวิตที่คุ้มค่า ได้รู้จักเพื่อนทั้งเก่าและใหม่
ในวันกลับที่ดอนเมืองก็มี เพื่อนเก่าอีกคนที่สนิทมากๆ
มาส่ง เพื่อนชื่อเอกเหมือนกัน ไม่ได้เจอและได้คุยกันมากว่า12ปี บังเอิญเอกเค้าได้เบอร์ผมจากเพื่อนอีกคนหนึ่ง
ถือว่าเป็นเรื่องดีก่อนกลับมาทำงาน และที่สำคัญนุ่นก็มาส่งผมด้วย ผมจะเก็บพระห้อยคอที่นุ่นให้มาไว้อย่างดี
ผมจะพกติดตัวเสมอ เพราะเป็นของที่สำคัญที่นุ่นใช้มาตั้งแต่เด็ก เวลาเหงาๆก็จะได้ดูให้หายคิดถึง
ต้องขอบคุณเพื่อนทั้งเก่าและใหม่ที่ทำให้เวลาที่เมืองไทยของผมผ่านไปอย่างรวดเร็ว...ตอนนี้ผมก็เริ่มทำงานอีกครั้งแล้ว หลังปีใหม่2006ก็คงอาจจะมีโอกาสได้กลับไปเจอกันอีก....mata ne

Create Date : 09 ตุลาคม 2548		0 comments
Last Update : 10 ตุลาคม 2548 9:56:35 น.
Counter : 388 Pageviews.
Share Tweet