ไข่เจียว ผัดยอกมะระหวาน ลูกชิ้นเบตงนึ่ง มีแต่กับข้าวเด็กๆชอบค่ะ หมอนั่นน่ะ ลูกชายคนโตนะ ไม่ใช่เด็กข้างบ้าน

ยัยหนูน้ำพั้นซ์ ซนมาก ทานก็น้อย ไม่ไหวๆ

แสบอ้วน แสบสุดๆ แต่ขี้อ้อนนะคนเนี๊ยะ

โทรมมากมายเพราะหน้าตาไม่ได้บูรณาการก่อนออกจากบ้านมา ฮ่วย เซ็ง แต่ลูกน่ารักเสมอค่ะ

ตบท้ายของหวานด้วยไอศครีมเชอร์เบทมะนาว อร่อยจนลืมถ่ายรูปมาเลย 555 หมดค่าเซ็งไป 320 บาท ไม่แพง อิ่ม อร่อย กลับบ้าน โสน๊าหน้า คนขับรถอดข้าว ยังไม่ได้ทานข้าวเพราะเราไปเที่ยววัดกันต่อ ได้พระจากคุณแม่เพื่อนรักที่บังเอิญอารฒณ์เดียวกัน(แต่วัยต่างกัน)มาด้วย 1 องค์  

หลวงปู่ทวดวัดช้างให้ จังหวัดปัตตานีค่ะ

หลังจากที่แกล้งให้คนต้นเรื่องอดข้าวอย่างพอใจแล้ว เราก็กลับสู่นิวาสสถานเช่นเดิม ทุ่มกว่าๆ พอดี 555 สะใจไม่มีอะไรเปรียบจริงๆ อิอิ