เพื่อนสนิทที่ชื่อ..ความเปลี่ยนแปลง.. Bismillahir Rahmanir Raheem (บิสมิลลาฮิร์ ราฮฺมานิร์ ราฮีม) ห่างหายไปทิ้งบล็อกให้รกร้างอยู่นานเพราะมีเรื่องราว มีการเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่างประดังเข้ามาในชีวิตช่วงที่ผ่านมา ที่ใหญ่และวุ่นวายที่สุดก็คือการย้ายบ้าน ต้องวุ่นอยู่กับการหาบ้านใหม่ จัดเก็บของ ขนย้าย และจัดของเข้าบ้านใหม่อยู่นาน บวกกับความช่วยเหลือ (ช่วยให้ยุ่งยากกว่าเดิม) ของเจ้าตัวเล็กที่กำลังอยู่ในวัยซนจนลิงยังอาย ทำให้เสร็จช้ากว่าที่ควรจะเป็นหลายเท่าตัว เก็บของเข้าที่ได้หนึ่งชิ้น ไอ้ตัวเล็กรื้อออกมากองใหม่สี่ชิ้น เฮ้อออ กว่าจะเสร็จได้เล่นเอาเหนื่อยอยู่นาน Elhamdulillah! ตอนแรกรู้สึกใจหายที่ต้องย้ายจาก บ้านที่รู้สึกอบอุ่นปลอดภัยเสมอ บ้านที่อยู่มานานปีกว่าจนคุ้นเคยและรู้สึกผูกพันธ์ เหล่าดอกไม้และองุ่นที่ระเบียงบ้านที่เคยเฝ้าคอยดูแลและสังเกตการเติบโตอยู่ทุกวัน ตอนนี้กำลังงอกงามรอวันเก็บเกี่ยว แต่ชีวิตในโลกนี้คือการเปลี่ยนผ่าน เราทุกคนเป็นเพียงนักเดินทางที่ผ่านมาเยือนโลกนี้ เราทุกคนกำลังเดินทาง ไปสู่จุดหนึ่งที่รอคอยทุกคนอยู่ จุดที่เปลี่ยนผ่านจากโลกแห่งความไม่จีรัง ไปสู่ชีวิตในโลกอันเป็นนิรันดร์ บ้านที่แท้จริงที่รอคอยอยู่ ชีวิตวันวาน... วันนี้... วันพรุ่งนี้เราไม่อาจรู้ได้ว่าจะเกิดอะไร จะเป็นอย่างไร... การเปลี่ยนแปลงเป็นเพื่อนสนิทของชีวิต ที่มาเคาะประตูบ้านเยี่ยมเยียนในเวลาใดก็ได้โดยไม่มีการบอกกล่าวให้รู้ตัวล่วงหน้า เพื่อนสนิทที่เข้ามาเติมเต็มรสชาดให้กับชีวิต เพื่อนสนิทที่สอนให้เราเติบโต เรียนรู้ เข้าใจธรรมชาติของชีวิตและทุกสรรพสิ่งว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นนิรันดร ยกเว้นพระผู้ทรงเป็นนิรันดร ที่คู่ควรแก่ความรักอันเป็นนิรันดร อย่าเอาหัวใจที่ถูกสร้างไว้เพื่อรักนิรันดร ไปผูกติดกับสรรพสิ่งที่เปลี่ยนผัน ลาจาก เจ็บปวดและทรมานเมื่อมันเปลี่ยนผ่าน รักแต่พอควร ให้ความสำคัญแต่พอดี เข้าใจเมื่อเวลาของสรรพสิ่งนั้นหมดลง มีเพียงพระผู้ทรงสร้างทุกสรรพสิ่งเท่านั้นที่ทรงรู้ดีที่สุดว่าสิ่งไหนดีกับเรา จงเชื่อมั่นว่าด้วยพระเมตตาอย่างที่ไม่สิ้นสุดนั้นจะทรงมอบแต่สิ่งที่ดีที่สุดนั้นให้กับเรา เปิดประตูหัวใจ ต้อนรับเพื่อนสนิทที่ชื่อการเปลี่ยนแปลงคนนี้ด้วยรอยยิ้ม เพราะเพื่อนคนนี้ไม่ได้เป็นผู้ส่งข่าวร้ายที่เราต้องคอยหวาดกลัว หากแต่เค้าเป็นผู้นำมาซึ่งสิ่งใหม่ๆ ที่ดีกว่า เพียงแต่เรายอมเปิดใจรับเค้าเท่านั้น เช่น เมื่อใครซักคนลาจากเราไปด้วยเหตุผลล้านแปด ทั้งที่เราเข้าใจได้ และไม่อาจเข้าใจได้ หากเรามัวแต่เจ็บปวด ไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ผูกติดหัวใจอยู่กับความร้าวราน ก็อาจเป็นการปิดกั้นโอกาสในการพบเจอ รู้จักกับใครคนใหม่ที่ดีกว่า คนที่เราจะสามารถรักและผูกพันธ์ได้เหมือนคนเก่าเมื่อเวลาผ่านผันไป ขอเพียงเธอเปิดใจ อย่ากลัวที่จะเผชิญหน้ากับความเปลี่ยนแปลง...   Create Date : 18 กรกฎาคม 2553 9 comments Last Update : 18 กรกฎาคม 2553 16:08:08 น. Counter : 1312 Pageviews. Share Tweet

สวัสดี วันอาทิตย์ค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ แวะเข้ามาอ่านเพราะชอบหัวข้อค่ะ   โดย: yzai 18 กรกฎาคม 2553 17:16:37 น.

เข้ายูทูปไม่ได้เหรอคะ ลองเข้าไปลิงค์นี้แทนนะคะ //www.tudou.com/programs/view/Wy_B5pGnE6c/ ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อก ฝันดีค่ะ   โดย: yzai 18 กรกฎาคม 2553 23:53:45 น.

โห ไม่ได้เห็นซะนาน เจ้าตัวเล็กไม่เล็กแล้วเนี่ย หล่อซะด้วย สบายดีมั้ยคะพี่เอ ย้ายบ้านใหม่แล้วไงก้อหมั่นๆ มาอัพบล็อกมั่งนะ หนูคอบติดตามความเคลื่อนไหวอยู่ อิอิ ชอบจัง พี่เขียนบล็อกน่าอ่านดีค่ะ หนูเขียนไม่เป็นเรื่องเลย เลยไม่ค่อยชอบเขียนเท่าไหร่ แต่ชอบอ่านมากกว่า ชอบดูรูปด้วย มันทำให้เราเกิดจินตนาการดีค่ะ สู้ต่อไปนะคะ...^_^   โดย: คนธรรมดา...ที่นางฟ้าอยากเป็น 19 กรกฎาคม 2553 20:56:11 น.

คนธรรมดา...ที่นางฟ้าอยากเป็น : ทางนี้สบายดีจ้า เรื่อยเปื่อยตามประสาคนที่มีลูกซน ทางโน้นเป็นไงมั่งเอ่ย สุขภาพ ความรักเป็นไง เรื่องอัพบล็อกนี่ก็พยายามเรื่อยๆ ตามแต่ลูกจะอำนวยแหละจ้า ว่าแต่พี่เข้าไปเยี่ยมเราที่บล็อกไม่ได้ สงสัยแอบตั้งเป็นไพรเวทไว้อ่ะจิ (คราวก่อนถามพี่มาเรื่องใส่รูปในบล็อก ลองไปดูวิธีการแต่งบล็อกที่บล็อกป้ามดได้เลยจ้า ของป้าเค้าดี มีหมดทุกอย่าง เข้าใจง่ายด้วย)   โดย: Charming Princess 20 กรกฎาคม 2553 9:58:36 น.

แวะมาิอ่านข้อความดีๆ กับหนุ่มน้อยน่ารัก   โดย: ayse IP: 125.26.82.204 20 กรกฎาคม 2553 11:17:40 น.

หายไปนานมากมาย หนุ่มเกาหลีเป็นหนุ่มแล้ว แถมมาพร้อมกับความซึ้งจนน้ำตาซึมเลย ชอบมากมาย สบายดีนะจะ คิดถึงๆๆ   โดย: Noo Maew IP: 182.52.159.227 20 กรกฎาคม 2553 22:09:16 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ บทความมีหลายประโยคที่ฟังดูเศร้าเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 กรกฎาคม 2553 6:45:44 น.

ayse ..เป็นไงบ้างคะพี่มล (ใช่มั้ยเนี่ย ถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยจ้า อิอิ) ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันจ้า   โดย: Charming Princess 22 กรกฎาคม 2553 10:21:38 น.

ตอนนี้หนูตั้งเป็น public แล้ว แต่ในบล็อกของหนูยังไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่รู้จะเอาอะไรใส่ดี เขียนอะไรก้อเขียนไม่เป็น ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาด้วยค่ะ ทั้งเรียน ทั้งทำงาน แล้วก้อดันป่วยอีก เรื่องรักอย่าถามเลย ขอไปเรื่อยๆ ดีกว่า รีบไปก้อไม่ดี ช้าไปก้อกลัว ม.ค.ป.ด อิอิ ช่วงเข้าพรรษานี้พี่คงไม่ได้ไปทำบุญกะเค้าหรอกเนอะ แต่ไม่เป็นไร หนูเอาบุญมาฝากพี่แล้วค่ะ ^_^   โดย: คนธรรมดา...ที่นางฟ้าอยากเป็น 29 กรกฎาคม 2553 19:12:34 น.