Bloggang.com : Charming Girl : Back to Reality

Back to Reality

ก่อนอื่นเลย ก็ต้องขอไว้อาลัย สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ทรงสิ้นพระชนม์ ขอพระองค์เสด็จสู่สวรรคาลัย

แล้วก็ สวัสดีปีใหม่ ปี 2551 ค่ะ

กลับมาสู่โหมดปกติ

ถึงเวลาต้องกลับหออีกแล้ว ช่วงเวลาที่มีความสุขมันผ่านไปเร็วจริงๆ คือ จริงๆก็แค่อยู่บ้านนะ แต่แบบรู้สึกดีที่ได้อยู่บ้านนานๆน่ะ

แล้วไม่รู้ทำไมช่วงนี้เราไม่อยากกลับหอเอาซะเลย ไม่อยากจริงๆ ไม่ใช่ว่าอยากอยู่บ้านหรืออะไรหรอกนะ แต่มันมีความรู้สึกอย่างนึง ที่ไม่อยากอยู่หออ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าทำไม

คือ ส่วนนึงเราอยากอยู่คนเดียวด้วยล่ะมั้ง จริงๆแล้ว กับเพื่อนร่วมห้องเราก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันเลยนะ แต่บางทีก็เบื่อๆ เห็นหน้าก็เบื่อ เห็นแล้วหงุดหงิดอ่ะ เพราะเห็นกันตลอดเวลา แบบ อยากจะอยู่คนเดียวบ้าง แบบว่า อยู่ด้วยกันนานเกินพอแล้วมั้ง เราคงเป็นคนชอบอยู่คนเดียวมั้ง เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว อยู่คนเดียวแล้วรู้สึกดี

เวลาเราอยู่บ้านเราก็มีห้องส่วนตัว คนเดียว ลงมาก็เจอพ่อแม่ เราเลยรู้สึกดีกว่าอยู่ในห้องเล็กๆห้องนึง ที่ไม่มีความเป็นส่วนตัว

ยิ่งกว่านั้นคือ เราหลับยาก เลยต้องหลับเป็นเวลา ถ้าเลยเวลาก็จะกลายเป็นนอนไม่หลับไปซะ แต่เพื่อนเราน่ะ ชอบหลับดึก อาบน้ำดึก ทำอะไรก็จะทำดึก บางทีก็ลุกมาเก็บกวาดห้องตอนเที่ยงคืน แล้วเสียงคนทำอะไรแบบนั้น เราจะหลับได้ยังไง เราไม่กล้าบอกหรอก เพราะมันไม่ใช้ห้องเราคนเดียว เค้าจะทำอะไรก็ทำได้ เพราะนั่นก็ห้องเค้าเหมือนกัน พูดมันก็พูดได้นะ เราก็รู้ว่าเพื่อนเราเข้าใจ แต่พูดบ่อยๆมันไม่ดีหรอก

แล้วทุกคืน เราก็จะต้องมาคอยกังวลว่า วันนี้เราจะหลับมั้ย เราเลยรู้สึกไม่สบายใจตอนเราอยู่หออ่ะ เพราะเวลาอยู่บ้านเราไม่เป็นเลยนะ นอนไม่หลับเนี่ย จะเป็นก็นานๆครั้ง ไม่ได้เป็นบ่อยๆเหมือนตอนอยู่หอ

วันนี้ขอบ่นหน่อยเถอะ เป็นอย่างนี้มาเป็นเดือนแล้วล่ะ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรากันแน่

ที่เรากลับบ้านทุกอาทิตย์ ก็ยังไม่เป็นหนักเท่าตอนนี้เลย ตอนนั้นไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่หอ อยู่หอก็สบายดี แต่แค่อยากกลับบ้าน แต่ตอนนี้ คือมันไม่อยากอยู่หอเลยน่ะค่ะ เพื่อนๆเราคงไม่เข้าใจ เพราะต้องมีคนบอกทุกทีว่า กลับบ้านอีกแล้ว เพิ่งกลับมาเองนะ

วันศุกร์นี้เราก็คงจะกลับมานอนบ้านอยู่ดี ถึงแม้ว่าใครจะว่ายังไงก็เถอะ เราไม่มีข้ออ้างอะไรให้อ้างทุกครั้งหรอก ก็แค่เราอยากกลับน่ะ แค่นี้พอมั้ย?

Create Date : 02 มกราคม 2551

Last Update : 2 มกราคม 2551 12:26:12 น.

2 comments

Counter : 528 Pageviews.

เป็นโรคเดียวกันเลยคะ เป็นคนนอนหลับยาก
สงสัย เราจะhyperเหมือนกันนะคะ

ช่วงมหาลัย เวลาอยู่หอ ทำให้รู้ว่า roommateเนี้ย
สำคัญมากเลยคะ ต้องรู้จักเกรงใจกัน ....

เพราะเคยผ่านจุดนั้นมา จึงเข้าใจหัวอกคุณCharming Girlมากเลยอ่ะ...

โดย: ใจดี (jaidee.jaidee

) วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:14:23:23 น.

อ่านแล้วรู้สึกว่า บางทีเรื่องเล็กๆของคนนึง กลับกลายเป็นปัญหาใหญ่ของอีกคนนึงได้ ถ้าเราไม่ได้เจอเหตุการณ์นั้นกับตัวจะไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกนั้นจริงๆได้เลย

จากที่ได้ฟังมาตลอดว่านอนไม่หลับ แต่ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้มาก (หรืออาจไม่ได้เลย) เค้าว่า ก่อนอื่น หยุดกังวลก่อนมั๊ย เพราะถ้ากังวล ใจมันก็ต้องคอยคิดอยู่ตลอด มันไม่สบายใจหรอก

ส่วนเรื่องเพื่อนที่ไม่เข้าใจ อ่านแล้ว วูบๆไงไม่รู้แฮะ เค้าชินละอ่ะ เทอ กลับตั้งแต่ปีหนึ่งอยู่แล้ว แม้อาจจะมีบ่นๆแซวๆบ้าง ว่ากลับอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะรู้ว่า ยังไงก็ต้องกลับ
ส่วนคนอื่นๆที่บ่น ก็ช่างมันปะไร เพราะว่า เค้าไม่มาออกค่าน้ำมันให้หนิ สนใจไป จิตก็ป่วยเปล่าๆ

ปล. อยู่คนเดียวมันสบายจริงๆอ่ะแหล่ะ แต่ถ้ามีเพื่อนอยู่อย่างน้อยก็คอยดูแลกันได้
ปล.2 เค้าก็ชอบอยู่คนเดียวนะ ช่วงที่มีเพื่อนมาอยู่ด้วย มันก็ลำบากใจเหมือนกัน ได้แต่คิดว่า ก็เค้าเป็นเพื่อนเรานี่นา
ปล.3 ยาวจัง เผ่นดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: :: Not Really ::

วันที่: 2 มกราคม 2551 เวลา:15:24:18 น.