กลับมาอีกแล้ว...อาการแบบนี้...วันแม่ซินโดรม
มันหายไปสามสี่ปีแล้วนะ....กับอาการวันแม่ซินโดรมเนี่ย ขออนุญาติตั้งชื่ออาการเองเลย..... มันจะเริ่มจากต้นเดือนสิงหาคม...ที่ใครๆก็เริ่มพูดถึงวันแม่ รายการต่างๆก็เริ่มมีแม่ลูกมาออกรายการคู่กัน มีละครเรื่องราวแม่ลูก การกล่าวข้อความถึงกันซึ้งๆ .............. คนไม่มีแม่...มันปวดใจ คำว่าไม่มีแม่...มีหลายความหมาย อาจจะคุณแม่จากไปแล้ว..... อยู่กับคุณพ่อเพราะพ่อกะแม่เลิกกัน.... หรือเป็นเด็กกำพร้า...ไม่มีทั้งพ่อและแม่ เราละ....เราก็คงมีแม่ละนะ ไม่งั้นจะเกิดมายังไง เราอยู่กับพ่อ....ใช้คำว่าอยู่ก็ไม่ค่อยแน่ใจ เพราะไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน ปีนึงได้ถึงห้าครั้งก็บุญแล้ว แม่เราจะจากไปแล้วหรือเปล่า...ไม่รู้ แต่เขาเลิกกับพ่อไปนานมาก... นานตั้งแต่เรายังจำความไม่ได้ อย่าถามว่าแม่เราหน้าตายังไง...สวยมั้ย...ขาวหรือคล้ำ...เตี้ยหรือสูง ......ไม่เคยรู้จักอะไรเกี่ยวกับแม่นอกจากชื่อ...เท่านั้น....... ตั้งแต่จำความได้....โหยหาแม่มาตลอด เพราะถามใครก็ไม่มีใครยอมพูดถึง เป็นเด็กมีปัญหา...ซึมเศร้ามายันโต จนสามสี่ปีที่แล้ว...เริ่มจะพอทำใจได้บ้าง ว่าแม่เขาคงอยู่ดี....ไม่มีเขาก็ไม่เป็นไร....มั้ง แต่ไหง...ปีนี้อาการมาอีกแล้ว น้ำตาพาลจะไหล........... .................... .................... (เดินไปร้องไห้ในครัว....กลัวหัวหน้าตกใจ) ................มันไม่ใช่ความคิดถึงแม่...เหมือนสามสิบกว่าปี มันคือความชัดเจนในอารมณ์ของคนที่มองแล้ว..... ........ว่างเปล่า.............. เพราะไม่เคยเห็นหน้า...ไม่มีแม้รูป.... แต่มีคนทำให้เรารู้ว่าเขามีตัวตน....เท่านั้นเอง ไม่ได้เกลียดวันแม่.....เพราะอย่างน้อยก็เป็นวันมงคลของราชินีเรา แต่พวกคุณที่มีแม่อยู่ข้างๆ....คุณรู้มั้ยว่าคุณแสนโชคดี และคุณที่จะเป็นแม่....ขอให้คุณรู้ว่า...ชีวิตที่คุณร่วมสร้างขึ้นมา เขาต้องการคุณ.....และรักคุณตั้งแต่เริ่มสร้างตัว
คุณหมอสั่งให้ทานยาแล้วละ...ก่อนที่อาการจะเลวร้ายกว่านี้ อย่างน้อย....อีกไม่กี่สิบวัน... มันจะจะพ้นเดือนสิงหานี้ไป... แล้วมันก็จะพ้นไป...อีกปี
| Create Date : 07 สิงหาคม 2555 |
| Last Update : 8 สิงหาคม 2555 10:36:51 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 924 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [