บทที่ 4 หัวใจเต้นแล้ว

บทที่ 4 หัวใจเต้นแล้ว

และแล้วก็ถึงวันที่พ่อกะแม่รอคอยซะที ก็วันที่เราจะได้เจอตัวเป็นๆของลูกไงจ๊ะ แต่วันนี้พ่อกะแม่ต้องไปธุระที่จังหวัดหนองคายกันก่อนแต่เช้าซึ่งก็โดดงานกันทั้งคู่ กว่าพ่อของลูกจะคุยกะเพื่อนเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบหกโมงเย็นแล้วยังจะหลงทางไปคลินิกอีก วันนั้นเป็นวันแรกที่แม่รู้สึกว่าควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เพราะคลินิกปิด 2 ทุ่ม (2 ทุ่ม พ่อยังวนรถหาซอยไปคลินิกไม่เจอเลย) แม่บอกว่าไม่ใช่เลี้ยวตรงนี้ แต่ดันเลี้ยว แล้วก็ไปเสียเวลาติดไฟแดงอิ๊ก อิแม่ก็โมโหจัด คลินิกจะปิดแล้วนะเฟ้ย แต่ไม่พูดค่ะ นั่งน้ำตาร่วงผล็อยๆ แบบเบรคไม่อยู่ พ่อของหนู ก็เอาและตกกะใจนึกว่าเมรียเป็นไร แต่ไม่พูดด้วยเฟ้ย พอไปถึงคลินิก พยาบาลเค้าเห็นแม่ตาแดงๆ ก็ตกใจ

พยาบาล:คุณแม่ไม่สบายรึป่าวคะ

อิแม่: ไม่ค่ะมีเรื่องกะฝาชีนิดหน่อย (ตอบไปแบบนั้นเลยนะ)

แต่โชคดียังเป็นของพ่อ ที่ไปทันเป็นคิวสุดท้ายพอดี คุณหมอก็จัดการซาวด์เลยดีก่า วันนี้หนูโตไปถึงไหนและ วันนี้หนูตัวยาว 3.1 ซ.ม. แล้วนะจ๊ะ
นี่ๆๆๆ คือหัวใจของหนูเต้นนะ คุณหมอจิ้มๆที่หน้าจอให้แม่ดู เอาอีกแล้วครับท่านน้ำตามาอีกแระ (รู้สึกว่าตัวเองเป็นนางเอกมากช่วงนั้น) แต่คราวนี้ยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ ยิ้มให้พ่อของหนูตาหยีเชียว (ลืมเรื่องตะกี๊ซะสนิท) คุณหมอมีคุยกะหนูด้วยนะ
คุณหมอ: เอ้าดิ้นให้แม่เค้าดูหน่อย คืนนี้เค้าจะได้นอนหลับ คุณแม่ขยับตัวนิดนึงนะคะ
แม่:พลิกตัวไปมา สองที
หนู: ดิ้นยุกยิกๆใหญ่เลย
คุณหมอ: เค้ากะลังหลับอยู่ค่ะ เลยไม่ดิ้น เวลาคุณแม่ขยับเค้าถึงจะดิ้น

โอ้โห..มหัศจรรย์ชีวิต แม่มีเด็กยาว 3.1 ซ.ม. อยู่ในพุงด้วย แม่เห็นศีรษะ แขน ลำตัว แล้วก็ขาหนูชัดเลยลูก แล้วคุณหมอก็ พริ๊นท์ออกมาให้ แบบเนี่ยะ


ตอนออกมาพ่อยังแซว ไหงเมื่อกี๊หน้ายังกะตูด พออกมาหน้าบานเชียะ
แหม..แซวแรงไปหน่อยนะจ๊ะ

รักหนูปานจะกลืนกินเลยนะจริงๆ

Create Date : 21 กันยายน 2553		1 comments
Last Update : 21 กันยายน 2553 14:35:12 น.
Counter : 384 Pageviews.
Share Tweet