Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
17 กรกฏาคม 2550
 
All Blogs
 

เ ว้ น

02/06/50

ว ร ร ค (เว้นวรรค)

















ทั







(เว้นบรรทัด)



ตอนเด็กๆ คงไม่ค่อยมีใครสนใจอะไรกับภาษาที่ใช้อยู่ทุกวัน แค่เรียนผ่านๆ จำๆ พอให้สอบได้ไปเป็นครั้งๆไป อ่านออก เขียนได้ ก็คงพอ

เด็กไทยทุกคน คงคุ้นเคย กับหลักสูตรภาษาไทย ที่ร่ำเรียนถึงการเขียนบทความ เรียงความ จดหมาย ฯ

คุณครู เคยสอนถึงการเว้นวรรค เว้นบรรทัด หรือย่อหน้า ในวิชาการเขียนต่างๆ มาบ้าง แต่มันก็ผ่านๆ ไป กับความไม่ใส่ใจของเด็กที่เป็นเจ้าของภาษาคนหนึ่ง เด็กที่ใช้ภาษานั้นอยู่ทุกวัน

เติบโตขึ้นมา เริ่มทำงาน มีการเขียนรายงาน บันทึก เป็นจริงจัง มากมายหลายฉบับ ความสำคัญ กับคำสอนต่างๆ รวมทั้งหน้าอาจารย์ ภาษาไทย ที่ไม่เคยสนใจ เริ่มมีมาหลอกหลอนเป็นบางเวลา หลายครั้งรู้สึกว่าเขียนหนังสือไม่ค่อยดี ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง มีปัญหากับการตัดสินใจ กด Spacebar , Enter or Tap บนแป้น Keyboard อยู่เนืองๆ...แต่ก็ยังชอบมานั่งเขียน(พิมพ์)ให้คนอื่นอ่านอย่างนี้อยู่ดีอ่ะ

การเว้น...ที่ดี ย่อมช่วยให้บทความ เรียงความ หรือความอะไรก็แล้วแต่ที่เราเขียน สื่อถึงผู้อ่านได้ง่ายขึ้น ถ้าหากเราไม่ได้ตั้งใจจะเขียนพงศาวดาร ก็ควรหัดเว้นวรรค เว้นบรรทัด ให้โปร่งสบาย จะได้ไม่ลายตาและไม่น่าเบื่อ





แถมบาง ครั้ง





การเว้ น









อา จทำให้











การเขียนอ่า น













น่าส นใจ มา กขึ้น

(จริงไหมครับ )



การจะเว้น... ให้ได้ดี ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องมีความรู้ในหลักภาษา(ที่คนเขียนคนนี้ไม่ค่อยจะมี) ความเข้าใจ เนื้อเรื่องที่จะเขียน และมีความรอบคอบ หลังจบบทความ ความเขียนใดๆ ควรตรวจช่องไฟ ระยะห่างระหว่างตัวหนังสือ ระหว่างบรรทัด... ว่ามันเว้นตรงกับระยะห่างที่ใจ และสมองของเรา ต้องการสื่อสาร ให้ผู้อ่านเข้าใจหรือเปล่า



...........



ถ้าใครได้อ่าน Blog นี้ของเรา....คงไม่ได้คุยกันอีกประมาณครึ่งเดือนหลังจากวันที่ Up Blog

พรุ่งนี้จะขอลาไปอุปสมบทครับ

ขอ “เว้นวรรคทางโลก” ไปสัก 15 วัน

ไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนกัน กับ “การเว้น” ครั้งนี้ ต้องเตรียมตัวหลายอย่าง ทั้งซื้อของ เคลียร์งาน ท่องบทสวด(ยากสุด) ต้องเตรียมใจ กับ “ห่วง” หลายๆอย่าง ที่ผูกเราอยู่ในโลกใบนี้ ห่วงบ้าน ห่วงคนที่บ้าน ห่วงรถที่บ้าน ห่วงคนที่บ้านที่ขับรถ ห่วงงาน ห่วง(+เกรงใจ)คนที่ทำงาน ห่วงคนที่รัก ห่วงที่รัก ฯลฯ

แค่ 15 วัน ยังเยอะขนาดนี้

หวังว่า... ระหว่างการเว้นครั้งนี้ เราคงไม่มีห่วงใดๆ มาทำให้กังวลใจ

หวังว่า... หลังจากการเว้นครั้งนี้ เราคงได้แนวทาง เข้าใจ การดำเนินชีวิตในโลกเบี้ยวๆใบนี้ อย่างมีความสุขมากขึ้น

หวังว่า... คงจะเว้นได้ตรงกับระยะห่างที่ใจ และสมองของเรา ต้องการ





ปล. ขอโทษ เพื่อน พี่ น้อง ที่ไม่ได้บอกข่าวว่าจะไปบวช... อยากไปเงียบๆน่ะ ไม่ได้มีจัดงานอะไรด้วย คงไม่โกรธกันนะครับ





 

Create Date : 17 กรกฎาคม 2550
1 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2550 19:03:22 น.
Counter : 1011 Pageviews.

 

ไปบวชมาด้วย
เล่าให้ฟังมั่งซิ
ต้องได้ไรดีๆมาชัวร

 

โดย: กอล์ฟเอง IP: 68.202.186.224 26 กันยายน 2550 2:55:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


mole_bury
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ชีวิต ตุ่นๆ...
not good , not bad ,
not sad , not happy ,
not wealthy , not poor
....not sure I know myself
Friends' blogs
[Add mole_bury's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.