|
สัญญาของย่า
ตอนสมัยตอนเด็ก ๆ เนี่ย ย่าเราเค้าก็ชอบมาค้างที่บ้านเราบ่อย ๆ ก็ที่บ้านหลังแรกเนี่ยอยู่ติดทะเลเลยแหละ ญาติ ญาติ ก็จะมากันบ่อย เพราะมันไม่ไกลกรุงเทพไง (ดูไฮโซไงไม่รุ อิ อิ) พวกเรา ลูกๆ หลาน ๆ ตกเย็น เล่นน้ำโดดน้ำกันตูม ตูม สนุกคอด คอด
ต่อมา......................
ย่าเราเค้าก็ป่วยอ่ะ เดินไม่ค่อยไหว แต่ยังสามารถด่าลูกหลานได้นะ อิ อิ อาเรา (คนที่เป็นหมอ ) เค้าก็บอก ให้ย่ามานอนพักผ่อนที่บ้านเรา เพราะอากาศดี (เหมือนปริศนาเลย มีบ้านพักตากอากาศดั้วะ อิ อิ )
ก็มา ๆ ไป ๆ งี้อยู่ที่พักนึง แต่อยู่ครั้งนึงก็นานนะเป็นเดือนย่าเค้าชอบด้วยแหละ
ครั้งสุดท้าย ย่ามาอยู่เดือนนึงพอดี วันที่กลับย่าบอกกับแม่เราว่า เนี่ยเดี๋ยวจะมาอีก เที่ยวนี้ชั้นจะมาอยู่นาน ๆ เลย แม่เราเค้าก็ ค่ะ ค่ะ
ผ่านไป................
พ่อก็กลับมาบ้านกลางอาทิตย์ ( ลืมบอก พ่อเราทำงานกลับบ้านวันเสาร์อาทิตย์ ) สมัยเราเด็ก ๆ ยังไม่มีโทรศัพท์บ้านเลย (อ๋า รู้อายุเลยดิเนี่ย) บอกว่า ย่าเสียแล้วที่บ้านแม่น้ำเมื่อวานตอนบ่าย ( บ้านย่าเป็นร้านขายยาไทย แล้วอาเราก็เปิดคลีนิคอยู่ด้วย ) ก่อนเสียย่าเข้าไปอาบน้ำประแป้งซะขาว นุ่งผ้าถุงใส่เสื้อคอกระเช้า แล้วก็เข้าไปนอน ก็หลับไปเลย
พอพ่อบอกเสร็จก็กลับไปดูแลงานศพย่า แล้วให้แม่ เรา และน้องชายตามไปทีหลัง เราเพราะบ้านเราอยู่ไกลแล้วต้องไปถึงนครปฐมโน่น
คืนวันที่เจ็ดที่ย่าเสีย แม่เราเค้าก็นอนอ่านหนังสือ อยู่บนเตียง เรากับน้อง ก็นอนหลับอยู่ข้างแม่บนเตียงเนี่ยแหละ ไฟก็เปิดสว่าง ทีวีก็ยังเปิดอยู่
คงนึกออกใช่มะว่า ถ้าเวลาเราทำอะไรแล้วมีคนจ้องเนี่ย มันจะรู้สึกได้ แม่เราก็เหมือนกัน แบบนึกภาพว่าเค้านอนหงายอ่านหนังสืออยู่เงี๊ย หนังสือมันก็ปิดหน้าอยู่ แล้วเค้าก็ค่อย ๆ ลดหนังสือลงมา ช้า ช้า โห เต็ม เต็ม ย่าเราเอง ย่าเรายืนยิ้มอยู่ข้างเตียง ติดกะที่แม่เรานอนเลยแหละ แต่เค้ามาแค่ครึ่งตัว มีแต่เสื้อคอกระเช้าข้างล่างโล่งมองเห็นพื้นห้องนอนเลยหล่ะ แม่เราเห็นชัด ๆ เพราะย่าเค้าห่างจากแม่เราเนี่ยคืบเดียวเองนะ แล้วย่าเราเค้าก็พูดกะแม่ว่า
// นี่....แม่มาหาตามสัญญาแล้วนะ
แม่เราเนี่ยไม่รู้จะทำไง อยู่กัน สามคนแม่ลูก แถมอิลูกก็หลับไม่รู้เรื่องรู้ราวกันอีกต่างหาก (นอนกัน ข้างแม่นั่นแหละ ) แม่เลยไม่รู้ทำไง เอาหนังสือปิดหน้า แล้วนอนคว่ำหน้าตรงนั้นแหละ แม่บอกยังได้ยินเสียงทีวี ปาว ปาว อยู่เลยนะ แม่บอกนอนท่านั้นจนหลับ ไม่กล้าขยับเลยอ่ะ กัว
พอเจอพ่อ แม่เค้าก็เล่าให้พ่อฟัง บอกเสื้อแถมสีผ้าถุงที่แม่เรามองเห็นลาง ๆ ด้วย ตรงเป๊ะ
เรื่องเนี๊ยแม่มาเล่าให้ฟังอีกทีตอนโตเนี่ยแหละ ถึงเก็บรายละเอียดได้ ตอนเล็ก ๆ เหรอ วิ่งเล่น กันตัวงี้มันเป็นเลื่อมแหละ ( ดีนะ พอโตแล้วสีค่อยตกไปหน่อย )
ดีนะย่าเค้ามาให้คนที่บ้านเห็นหนเดียว แต่คนข้างบ้านเนี่ยดิ อิ อิ แอ๊...... อยากรู้ใช่ม๊า เม้นไว้หน่อยเด้อ จะได้รู้ว่ามีคนมาอ่าน กลัวพูดอยู่คนเดียว เหงาอ่ะ
Create Date : 17 พฤษภาคม 2550 |
|
8 comments |
Last Update : 31 พฤษภาคม 2550 13:46:00 น. |
Counter : 275 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: star คึกคัก IP: 58.8.101.237 17 พฤษภาคม 2550 22:29:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: Quasar IP: 203.113.36.8 18 พฤษภาคม 2550 14:08:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: nabe IP: 125.25.83.22 18 พฤษภาคม 2550 15:56:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: hedgehog 24 มิถุนายน 2550 6:53:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: suchi IP: 122.0.3.201 21 สิงหาคม 2550 10:58:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กลัวง่ะ