บันทึกรักถึง Thank You
|
|||
เวลาแห่งการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน วันที่ 2 เมษายน 2554 ระยะเวลาเกือบ 1 เดือน ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน ตั้งแต่แม่มีหนู ชีวิตของแม่ก็เปลี่ยนไป จากเมื่อก่อนตื่นนอนตอนตี 5 อาบน้ำแต่งตัว พร้อมจะเดินทางไปทำงานได้เลย ตอนนี้ ถึงแม้แม่จะไม่ได้ไปทำงาน แม่ก็แทบจะไม่ได้นอนอยู่ดี ถึงแม้ว่าหนูจะเป็นเด็กที่ชอบการนอนมาก นอนครั้งละนาน ๆ ก็ตาม แต่แม่ก็ต้องตื่นขึ้นปั๊มนมสำรองเก็บไว้ให้หนู เมื่อแม่ต้องไปทำงาน ในอนาคตอันใกล้นี้ วันเสาร์ - อาทิตย์ เป็นวันหยุด แม่จะนอนยาว เรียกว่ายาวมาก ๆ ตอนนี้ วันไหน ๆ การตื่นและการนอนของแม่ไม่แตกต่าง ภารกิจของแม่ในแต่ละวัน 1 เดือนแรก (ระหว่างพักคลอด) เริ่มจาก 04:00 น. ปั๊มนมสำหรับทำสต๊อค 07:00 น. อาบน้ำ กินข้าว อย่างเร่งรีบ 09:00 น. อาบน้ำลูก 10:30 น. ปั๊มนมสำหรับสต๊อค 12:00 น. กินข้าวเร่งรีบร้อน บางทีกินไปก็ไกวเปลไปด้วย 555 13:00 น. ซักผ้าทุกชนิดของลูก 15:00 น. ปั๊มนมสำหรับทำสต๊อค 17:00 น. กินมื้อเย็น 20:00 น. รีดผ้า 22:00 น. ปั๊มนมสำหรับทำสต๊อค 24:00 น. ปั๊มนมสำหรับทำสต๊อค 02:00 น. ปั๊มนมสำรหับทำสต๊อค ** ช่วงเวลาอื่น ๆ ที่ไม่ได้โชว์ แล้วแต่คำบัญชาของลูกจ๊ะ** ถ้าหนูไม่สั่งงานอะไร แม่ก็ได้งีบบ้างเล็กน้อย ช่วงแรก ๆ เวลาหนูร้องไห้ แม่ยังแยกไม่ออกว่าลุกต้องการอะไร ถึงแม้จะ ดาวน์โหลดการฟังเสียงเด็กทารกร้องเพื่อบอกความต้องการก็เถอ แม่ก็ไม่เห็นถึงความแตกต่างสักนิด แต่ตอนนี้สบายมาก ทั้ง ๆ ที่หนูก็ร้องเหมือนเดิม แต่เหมือนเราต่างรู้ใจกันมากขึ้น ช่วงแรก ๆ หนูตื่น หนูนอน หนูกิน ไม่เป็นเวลา แม่ก็ทำตัวไม่ถูก แต่ตอนนี้ทุกอย่างเป็นเวลา เป็นขั้นตอน ถึงแม้มันจะไม่พอดีเป๊ะซะทีเดียว แปลกจังที่คน คนนึงจะมีอิทธิพลต่อคนอีกหลาย ๆ คนได้ในเวลาเดียวกัน ถึงแม้จะเพิงพบหน้ากันไม่เท่าไหร่ แต่เขากลับเป็นศูนย์รวมความรักของคนทั้งบ้านได้อย่างไม่น่าเชื่อ แม่ยังเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด แม่มีพ่อของลูกอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา ถึงแม้จะไม่สามารถช่วยแม่ในเรื่องของการเลี้ยงลูกได้เต็มร้อย แต่ก็ช่วยแม่เปลี่ยนผ้าอ้อมได้ ป้อนนม (ขวด) ให้ลูกได้ เวลาแม่เข้าห้องน้ำ ให้กำลังใจแม่เวลาที่แม่ไม่มีน้ำนม และที่สำคัญแม่มีคุณยายของลูกอยู่ข้าง ๆ ยามแม่เหนื่อย คุณยายก็จะเข้ามาช่วยแม่เลี้ยงลูก จนวันนี้ วันที่แม่เขียนบันทึกฉบับนี้อยู่ คุณยายก็เลี้ยงหนูอย่างเต็มตัวแล้วล่ะ คุณยายจะค่อย ๆ สอนแม่ถึงวิธีการเลี้ยง การแก้ปัญหา คุณยายรักลูกมากน่ะครับ รักมากกว่าที่รักแม่ซะอีก ณ เวลานี้ เหมือนเราสองคนจะรู้ใจกันดีแล้ว แม่รู้สิ่งที่หนูต้องการ และหนูก็น่ารัก ไม่ดื้อกับแม่และยาย ขอบคุณลูกรัก ที่ตลอดเกือบเดือน หนูยังไม่เคยสร้างความเป็นกังวล ความหนักใจ ตื่นตระหนก ให้แม่และพ่อเลยสักนิด หวังว่าหนูจะเป็นเด็กเลี้ยงง่าย เป็นเด็กดี แข็งแรง อย่างนี้ตลอดไป รักลูกน่ะจ๊ะ สู้ๆนะคะ
โดย: น้องเอมี่ IP: 110.169.252.105 วันที่: 12 มิถุนายน 2554 เวลา:5:32:13 น.
|
เสือน้อยเมืองนนท์
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ที่หลงทางเข้ามาใน Blog นี้ เจ้าของ Blog แอบดีใจที่มีคนเข้ามาทักทายกัน Blog นี้ ไม่มีสาระอะไรน่ะค่ะ มีแต่ความรักมอบให้กับทุก ๆ ท่าน โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก เจ้าของหัวใจของเจ้าของ Blog ผู้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการเขียน Blog ดังนั้นเนื้อหาส่วนใหญ่ก็จะเขียนถึงเจ้าตัวเล็ก ชื่อ "Thank you" เป็นหลักค่ะ หวังเอาไว้ว่าสักวัน เมื่อเจ้า Thank you โตพอที่จะอ่านออก และทำความเข้าใจอะไรได้แล้ว เขาจะเข้ามาอ่าน Blog นี้ของแม่ เพื่อจะได้รู้ว่า แม่รักเขา มากแค่ไหน สุดท้าย ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม และทุก ๆ ความเห็น ทุก ๆ คำแนะนำค่ะ Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |