ท่านไม่สามารถแสวงหาความสุขและจับมันไว้ได้
ความสุขจะมาหาท่านเมื่อท่านไม่ได้นึกถึงมัน เช่น
ในขณะที่ท่านกำลังตั้งใจช่วยเหลือผู้อื่นอยู่

ความสุขเปรียบเสมือนดั่งหยาดน้ำหอม
ซึ่งเมื่อท่านประพรมไปยังผู้อื่น
กลิ่นหอมของมันก็จะโปรยปรายมายังท่านด้วย

ความสุขมิได้ขึ้นอยู่กับตำราแห่งปรัชญา
แต่ขึ้นอยู่กับจิตใจที่อิ่มเอิบด้วยความคิด
อันสวยงาม
และหัวใจที่เปี่ยมด้วยอารมณ์อันเบิกบาน

ความสุขมิได้ขึ้นอยู่กับสิ่งภายนอก
แต่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่อยู่ภายในใจเรา
เราสัมผัสกับมันได้จากคุณภาพที่เรา
ได้เผชิญกับปัญหาในชีวิต

ความสุขเป็นสภาพหนึ่งของจิตใจ ดังคำกล่าวที่ว่า
"เราจะมีความสุขเท่าใดนั้น
ขึ้นอยู่กับว่าเรากำหนดจิตใจเราได้อย่างไร"
ความสุขมิได้มาจากการทำสิ่งที่เราชอบ
แต่มาจากความพอใจในสิ่งที่เรากระทำอยู่

ความสุขเกิดจากการที่เราให้หัวใจกับงานที่เราทำ
และทำงานนั้นด้วยความร่าเริงเบิกบาน

ความสุขมิได้เกิดจากการทำงานที่ง่ายๆ
แต่มันเกิดหลังจากที่เราพอใจในการได้
ทำงานที่ยาก และท้าทายความสามารถของเรา

ความสุขจะงอกงามขึ้นจากความสัมพันธ์อันกลมกลืนกับผู้อื่น โดยวางรากฐานอยู่บนทัศนะแห่งความเป็นมิตรไมตรี ความอดทน ความเข้าใจและความรัก

ความสุขนั้นพบได้ในสิ่งเล็กๆน้อยๆ
และเป็นธรรมดาๆ เช่น
รอยยิ้มของเด็กทารกอันอ่อนวัย จดหมายจากเพื่อน เสียงร้องของนกหรือแสงสว่างอันงดงามที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง

ความสุขจะเกิดขึ้นจากการงานอันสร้างสรรค์
งานอดิเรกที่แปลกใหม่เป็นกุญแจซึ่งนำเราไปสู่ความสุขในวันเวลาอันปลอดโปร่งสบายและในวัยสูงอายุ

ความลับอันสูงสุดของความสุขคือการมีชีวิตทุกวันใหม่โดยความเชื่ออันมั่นคงว่า

"ทุกอย่างจะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นสุขสมบูรณ์และ
เป็นอมตะสำหรับผู้มีความรักในธรรมชาติอันลึกซึ้ง"