ไม่ว่าใครเหล่านั้นจะเป็นคนไทยหรือคนต่างชาติ ได้กำไรแล้วจะนำไปลงทุนที่ไหนก็ได้

คำว่า ”เศรษฐกิจชาติ” ต้องไม่มีอยู ่ในปทานุกรมเศรษฐศาสตร์อีกต่อไป


2 ระบอบทักษิณ...

หลงใหลทุนนิยมใหม่จนลืมประเทศชาติ

ใครลงทุนทำอะไรแล้วก็ต้องขายได้ทุกแห่ง จะไม่มี การอุ้มชูดูแลปกป้องคนเล็กคนน้อย กระเทียมไทย ผลไม้ไทย ปากกาไทยจะตายด้วยสินค้าจีน โคนมไทยจะตายด้วยโคนิวซีแลนด์ ด้วยโคออสเตรเลีย ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเป็นไปตามกฎตลาดเสรี อันศักดิ์สิทธิ์เป็นนิรันดร์กาล

ในส่วนผู้คนนั้นก็เช่นกัน ต้องมีเสรีขายแรงงาน ขายฝีมือได้ทุกแห่งในโลก

บัณฑิตไทยสู้บัณฑิตฝรั่งไม่ได้ ก็ต้องยอมหลีกหนีไปทอผ้าในโรงงาน

การลงทุนร่ำเรียนพัฒนาตนเองของเยาวชนไทย
ครอบครัวก็ต้องลงทุนด้วยตนเองเพราะรัฐจะเลิกอุดหนุนการศึกษา ปล่อยค่าเล่าเรียนลอยตัวโดยรัฐบาลจะให้ กู้ก่อนผ่อนทีหลัง
ได้ปริญญาเมื่อใด...ก็แบกหนี้ไม่ต่ำกว่าสองแสนบาท

สำหรับการลงทุนให้บริการตามหน้าที่ของรัฐนั้นก็ต้องทำเป็นโครงการยักษ์หรือเมกกะโปรเจคต์ ชีวิตเศรษฐกิจทั้งการเดินทางการขนส่งสินค้า ,การใช้น้ำประปา,ใช้น้ำเพื่อการเกษตร,การใช้ไฟ แม้กระทั่งการศึกษานั้น

คนไทยต้องถูกรัฐบาลลอยแพให้กลายเป็นลูกค้า จ่ายค่าตอบแทนให้กับต่างชาติที่เข้ามาลงทุนทั้งหมดทั ้งสิ้น รัฐบาลจะกลายเป็นเพียงนายหน้าคอยตัดแบ่งตลาดหรือคนไทยผู้บริโภคไปขายให้ทุนต่างชาติโดยสมบูรณ์เท่านั้น

นอกจากจะฉุดกระชากลากเศรษฐกิจที่เป็นทางการ ไปอยู่ในเงื้อมมือของต่างชาติแล้ว เศรษฐกิจชาวบ้านกลับถูกทำให้เป็น เศรษฐกิจขอทาน แทนที่จะอุ้มชูให้เข้มแข็งก้าวเข้าสู ่ตลาดอย่างมั่นคงเป็นตัวของตัวเองกลับถูกมองถูกแบ่งแยกเป็นเช่นเห็บหมัดในนิเวศเศรษฐกิจแล้วเรียกว่า”รากหญ้า”แทนที่จะเป็น“รากฝอย”ที่ช่วยเสริมสร้างเชื่อมโยงมีส่วนกับความเจริญโดยรวมของประเทศอย่างมีศักดิ์ศรี

ความอับจนหมดความเชื่อมั่นเฝ้ารอแต่เงินกองทุน, โคใต้ถุนบ้าน หรือลงทุน

ดิ้นรนลงทุนหาดาวสินค้าโอท๊อปที่สุ่มเสี่ยง คอยแก่งแย่งเศษเงินและความเมตตาของพรรคไทยรักไทยหรือ

"คอยหาผัวฝรั่งให้ลูกสาว" จึงเป็นความจริงที่น่าเศร้าสลดยิ่ง

ความเชื่อมโยงของการผลิตและบริการในประเทศจะสิ้นสูญความเข้มแข็งโดยรวมจะหมดไป กลายเป็นถิ่นฐานที่มีข้าวแต่ละมื้อกินอยู่ได้เพราะหากินโดยอาศัยฐานทรัพยากรราคาถูกและแรงงานราคาถูกเท่านั้น

ภายใต้แนวทางเช่นนี้เป็นที่แน่ชัดว่า ทักษิโณมิคส์จะนำเศรษฐกิจไทยไปสู่ความเป็นทาสเต็มรูปแบบ

ที่ดินและฐานทรัพยากรจะถูกยึดครองโดยต่างชาติ

การผลิตและบริการสำคัญจะเป็นของทุนนอกกำไรส่วนเกินจะถูกดูดออกนอกประเทศทุกขณะ

การลงทุนจะหมุนกลับลงมาน้อยพร้อมจะบินหนีไปที่อื่น

เงินออมของชาติจะลดลง ผู้คนจะตกเป็นเพียงผู้ใช้แรงงานทั้งในเมืองและในทุ่งนา นวัตกรรมและการตลาดของตนเองจะไม่มี สมองไม่ต้องการ ขอแรงงานราคาถูกเท่านั้นก็พอ

คำตอบ น่าจะอยู่ที่ ชุดความคิดเป็นประการแรก ที่แม้เท้าจะติดดิน
อยู่ที่เมืองไทยแต่หัวใจและสมองกลับอยู่เมืองฝรั่ง จนมองไม่เห็น ไม่เชื่อมั่นในการเติบโตที่เพ่งและพึ่งตนเองของเมืองไทย ไม่รู้จักคิด ไม่รู ้จักเหนื่อยยากทุ่มเทพัฒนาเศรษฐกิจชาติให้เข้มแข็งและมีสัมพันธ์กับเศรษฐกิจโลกาภิวัฒน ์อย่างรอบคอบชาญฉลาด

ด้วยที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่สร้างสรรค์ขึ้นอย่างมั่นคงเช่นนานาประเทศ


ในประการที่สอง อยู่ที่ความอับจนของนโยบายอัดฉีดแบบทักษิโณมิคส์ที่ต้องพยายามอัดเงินสาธารณะเข้าไปในเศรษฐกิจ ด้วยมาตรการประชานิยมต่าง ๆนานา ครั้นเมื่อเงินรัฐแห้งเหือดเริ่มขาดมือ ก็ต้อง...

เร่ง แปรรูปรัฐวิสาหกิจเข้าตลาดหลักทรัพย์
เร่ง เปิดการค้าเสรี
เร่ง โครงการเมกกะโปรเจคต์

เพื่อจะล่อเงินทุนต่างชาติเข้ามาในเศรษฐกิจที่เริ่มขาดเลือด ขาดความดันจนหายใจไม่ออกอีกครั้งให้จงได้

อนาคตของบ้านเมืองของผู้คนในระยะยาวจะเป็นเช่นใด ก็ต้องห้ามเถียงห้ามคิด เพราะนี่คือทางออกเพื่อความอยู่รอดเฉพาะระบอบ
ทักษิณ แม้ผู้ประกอบการในไทยจะลังเลวุ่นวายสับสนล่มจมกันอย่างใด

ระบอบทักษิณนี้ก็จะใช้กำลังเผด็จการกดหัวผู้คน

ฉุดลากเศรษฐกิจไทยไปเดินซัดเซ เคว้งคว้างเป็นเช่น "หมาบนทางด่วนโลกาภิวัฒน์" อย่างสุดแรงเลยทีเดียว

ทำไม ระบอบทักษิณจึงยอมจำนนต่อทุนโลก
ยอมทอดทิ้งหน้าที่ของรัฐ
ยอมละทิ้งเอกราชทางเศรษฐกิจ
และยอมให้คนเล็กคนน้อยในบ้านเมืองถูกข่มเหงรังแกสิ้นอนาคตได้ถึงเพียงนี้ ?

ถ้าไม่ยอมจำนนจนสิ้นชาติ
เราต้องหยุดระบอบทักษิณ
ให้จงได้ !

ระบอบทักษิณมีคอรัปชั่นเป็นลมหายใจเข้าออก
เพราะคอรัปชั่นเป็นทั้งเหตุและผลของระบอบนี้

เริ่่มจากต้องมีค่าใช้จ่ายในการซื้อเสียงเลี้ยงหัวคะแนนเพื่อคะแนนเลือกตั้งทั้งประเทศ ต้องเลี้ยงดู สส.และ สว.จำนวนมากใช้ทีมงานมหาศาลทำให้มีค่าใช้จ่ายติดพันมากมาย ขณะ เดียวกันเมื่อมีค่าใช้จ่ายมากเหนื่อยมากเสี่ยงมาก ก็โลภมากต้องการผลตอบแทนสูงสุด แรงโกงกินของระบอบนี้จึงถึงขั้นกินบ้านกินเมือง เพราะต้อง กินกว้างกินลึกกินสลับซับซ้อนจึงจะได้เป็นกอบเป็นกำ ดังพอจะแยกแยะกิจกรรมได้ดังนี้

3 ระบอบทักษิณ...
โกงกินชาติบ้านเมือง

- ทำได้ทั้งที่เป็นการแบ่งสรรให้กลุ่มการเมืองวังต่างๆ ไปหากินเอาเอง
เช่น ทุจริตปุ๋ยปลอม,ทุจริตลำไย,ทุจริตประกันข้าว,
ทุจริตกล้ายาง และทุจริตโคล้านตัว เป็นต้น

- ทุจริตในกลุ่มหัวหน้า เพื่อหาเงินมาใช้จ่ายส่วนกลาง

เช่น โครงการปั้นส่วนต่างในการจัดหาเครื่องตรวจระเบิด
สนามบินสุวรณภูมิ เป็นตัวอย่าง

- ทุจริตหาความร่ำรวยเป็นส่วนตัวด้วยอำนาจรัฐ
ในการซื้อหุ้นเล่นหุ้นรัฐวิสาหกิจ,
ลงทุนซุ่มปั่นหุ้นโดยอาศัยข้อมูลภายใน,
ให้ภรรยาดักซื้อที่ดินแล้วกำหนดให้รัฐตัดถนนพาดผ่านครั้นจะต้องเสีย
ภาษีธุรกิจที่ดินก็สั่งกรมสรรพากรขยายเวลาผ่อนผันไปอีกสองเดือน,

ตัดแบ่งโครงการหลวงต่างๆมาให้บริษัทเครือญาติ ทั้งการติดต่อสื่อสารรอบสนามบินสุวรรณภูมิ, ทุบแล้วยุบรสพ. นำโครงข่ายทั่วประเทศมาให้บริษัทในเครือรับช่วงเตรียมขายต่อฝรั่งอีกชั้นหนึ่ง

ท้ายที่สุดเมื่อต้องลงสนามเลือกตั้งครั้งใด ระบอบนี้ก็จะแบ่งเงินจากการคอรัปชั่นให้ประชาชนด้วยการซื้อเสียงอีกชั้นหนึ่ง

จนในที่สุดแล้วประเทศชาติก็จะเน่าเปื่อยเพราะถูกทั้งระบอบทักษิณและประชาชนสมคบร่วมกันเกาะกัดกินจนสิ้นชาติไปในที่สุด

เมื่อสังคมทนไม่ได้ จับตัวเป็นกระแสเข้าประณามและประท้วง ก็พยายามพลิกเกมส์หลีกหนี จนยุบสภาพาประเทศชาติมาสู่ทางตัน
เกิดวิกฤตทางการเมืองและเศรษฐกิจจนทุกวันนี้

- ทุจริตระดับสูงสุดโดย
การใช้อำนาจรัฐสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่กิจการชินคอร์ป
ที่มีลูกและบริษัทผีรับเป็นตัวแทนเชิด เพื่อหนีรัฐธรรมนูญ
มาตรา ๒๐๙ ทำจนมูลค่าหุ้นพุ่งขึ้นสู่ระดับสูงสุด จากนั้นจึงตกลงให้
ทุนพันธมิตรสิงคโปร์รับซื้้อหุ้นไปทั้งหมดโดยไม่เสียภาษีแม้แต่บาทเดียว

ผิดทั้งกฎหมายรัฐธรรมนูญ, ทั้งกฎหมายภาษี, กฎหมายตลาดหลักทรัพย์ กฎหมายประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว และกฎหมายเฉพาะอื่นๆ

ระบอบที่โตมาจากคอรัปชั่นจึงต้องคอรัปชั่่นอย่างหยุดไม่ได้

เราต้องหยุด !

ในทาง "จิตวิทยาการเมือง" นั้นระบอบทักษิณพยายามป้อนความหวังทางเศรษฐกิจอันเกินจริงให้แก่ประชาชนที่ หวั่นวิตกในอนาคตหลังวิกฤตเศรษฐกิจได้อย่างเหมาะเจาะ มีความเคลื่อนไหวคิดโน่นทำนี่ให้ตื่นตาตื่นใจหลงเชื่อมั่นว่ากำลังเดินทางไปสู่อนาคตที่ดีกว่ามิได้หยุด จนเกิดอาการเสพติดผู้นำเสพติดความหวังที่สวยงามอย่างเรื้อรังขึ้นในบ้านเมือง

ในขณะเดียวกัน ระบอบนี้ได้ลงมือขจัดอิสรภาพของทุกชีวิต อย่างสุดชีวิต

ในส่วนการทำมาหากินนั้น ชาวบ้านจะถูกทำให้มองว่าตนเองนั้นเป็นรากหญ้าที่อับจนสิ้นหวัง เสพติดลูกกวาดและอนาคตลม ๆ แล้ง ๆ ทุกวัน

ดัชนีตลาดหุ้นกลายเป็นของสุดรักสุดหวงของคนชั้นกลาง นักธุรกิจต้องศิโรราบห้ามขัดขืน และหันกลับมาเป็นหุ้นส่วนหรือขอส่วนแบ่งบ้างจะดีกว่าเป็นศพให้คนอื่นเขาเมินมอง

4 ระบอบทักษิณ...
ทำให้บ้านเมืองไม่สงบสุข

ในทางการเมืองการปกครอง รัฐสภาต้องถูกยึดด้วยคะแนนที่มากที่สุด ใช้ทั้งเงินและการบีบบังคับ ต้อนกลุ่มต่าง ๆ มาเข้าคอก

จน ฝ่ายค้านและวุฒิสภา กลายเป็น

...ไส้ติ่งทางการเมือง...

จากนั้นจึงแต่งหุ่นเชิดเข้าไปยึดองค์กรอิสระจนราบคาบอีกชั้นหนึ่ง

ความหวังของเสรีชนที่จะต่อสู้โดยสันติจึงเป็นเช่นฝันกลางวันเข้าทุกที ๆ

สำหรับ ประชาชนคนทั่วไปนั้น สื่อมวลชนทั้งรัฐและเอกชนถูกตีกรอบ
จนกระดิกตัวไม่ได้ ทั้งโดยอำนาจให้สปอนเซอร์ของรัฐ และรังสีอำมหิตเป็นระยะ

ทุกวันเสาร์ผู้คนจะถูกหล่อหลอมละลายความคิดความเชื่อด้วยลมปากของท่านผู้นำอย่างสม่ำเสมอ

เสียง ๑๙ ล้านเสียง จะถูกอ้างอิงยึดครอง แถมด้วยการเอาใจและ
ผลประโยชน์ แบ่งให้แปลกแยกจากเพื่อนร่วมแผ่นดินลึกซึ่งขึ ้นทุก

ขณะ เสียงที่คัดค้านท้วงติงจะถูกทำให้หม่นหมองสิ้นหวัง จนสิ้นกำลัง หรือยอมจำนนเป็นระลอก ๆไป ดังกลุ่มสหภาพรัฐวิสาหกิจเป็นตัวอย่าง

ในด้าน ทฤษฎีประชาธิปไตย ได้ถูกลดค่า ถูกอธิบายเป็นเพียงเครื่องมือเป็นเพียงระบบการเลือกตั้งเจ้าขึ้นครองแผ่นดินโดยสิทธิ์ขาด ตามวาระ ๔ ปีเท่านั้น

ความคิดและความเคลื่อนไหวในระบอบประชาธิปไตยถูกทิ้งทำลายจน
แทบจำไม่ได้อีกต่อไป

การปฏิรูปการเมืองจึงหยุดชะงักลง

แทนที่่ประชาธิปไตยไทยจะลงจากต้นไม้แล้วจะเริ่มรู้จักเพาะปลูก หัดใส่เสื้อผ้า จนกลาย เป็นคนเต็มตัว

กลับปีนกลับไปเป็นลิงบนต้นไม้ไปเสียได้

โอกาสที่ประชาชนจะต้องต่อสู้โดยยืดเยื้อ ขยายพื้นที่ ลงแรงจัดตั้งอย่างเป็นระบบจึงเป็นไปได้สูง ความจำเป็นที่จะต้องขยายทั้งปริมาณและคุณภาพของมวลชนจึงชัดเจนยิ่ง

ด้วยเหตุดังกล่าว นอกจากจะต้องรักษาการชุมนุมในกรุงเทพไว้เป็นหลักแล้ว ก็ควรที่จะเร่งริเริ่มถือเอาการเลือกตั้งกำมะลอในวันที่ ๒เมษายนนี้ เป็นการเผชิญหน้าเพื่อหยุดระบอบทักษิณ และพัฒนามวลชนด้วยอีกทางหนึ่ง ดังแนวทางต่อไปนี้

การใช้ระบบปฏิเสธระบอบทักษิณ

โดยใช้ สิทธิเลือกตั้งไม่เลือกผู้ใด

กรอบของแนวทางพัฒนาขบวนการ

๑. ยุทธศาสตร์ใหม่ ต้องมุ่งไปที่การจัดตั้งกลุ่มต่างๆให้ก่อตัว และรณรงค์จนเติบโตด้วยตนเองเป็นสำคัญ

คะแนนเลือกตั้งปฏิเสธทักษิณที่จะได้มา เป็นเพียงเงาที่ทาบทอให้เห็น เงานี้จะเล็กหรือใหญ่ไม่สำคัญ สำคัญที่ตัวตนของมวลชนได้ก่อตัวขึ้นแล้ว

การจัดขบวนส่วนกลางต้องเน้นสำรวจและสนับสนุนแกนนำให้ปรากฏ แล้วสนับสนุนด้วยสื่อและข้อมูล พร้อมกับการประชาสัมพันธ์ภาพรวม ให้สังคมสนใจและติดตามพัฒนาการโดยรวมไปตลอด คณะผู้นำจะไม่ปรากฏมีแต่คณะผู้ประสานงานเท่านั้น

เป้าหมาย

อาศัยการเลือกตั้งกำมะลอใน ๒ เมษายน ๒๕๔๙ เป็นโอกาสรณรงค์ไปใช้สิทธิปฏิเสธเผด็จการทักษิณาธิปไตย

จะได้คะแนนงดออกเสียงเท่าใดไม่ใช่เป้าหมายสำคัญ

สำคัญที่สามารถจัดตั้งกระแสต่อต้านทักษิณาธิปไตยได้อย่างมั่นคงแข็งแรงเพียงใด

ต้องสร้างกลุ่มพลังมวลชน ให้เกาะติดปฏิเสธและขัดขืนระบอบนี้ไปตลอดเวลาให้จงได้ ได้โมเมนต์เช่นนี้เมื่อใด ก็ถือเป็นความสำเร็จของแนวทางนี้แล้ว

เพราะนี่คือการลุกขึ้น ต่อสู้ตามสำนึกเสรีชนที่ทนอยู่กับโซ่ตรวนความตลบตะแลงของระบอบทักษิณไม่ได้ เป็นตายก็ต้องลุกขึ้นสู้กันให้มันรู้ไป

๒. กรอบชี้นำใหม่ ต้องมุ่งไปที่่ตัวระบอบมากกว่าตัวทักษิณ

ชี้ให้เห็นว่า เราฝากอนาคตชาติบ้านเมืองไว้กับระบอบนี้ไม่ได้

ทุนนิยมคลั่งตลาดของระบอบนี้ เป็นแนวทางที่รับไม่ได้ ทำให้คนชั้นกลางและคนเล็กคนน้อยอยู่ไม่ได้ ชาติจะไม่มีที่ยืน ความมั่นคงทางเศรษฐกิจจะไม่มี

คอรัปชั่่นจะกลายเป็นลมหายใจเป็นทั้งเหตุและผลของระบอบนี้

เสรีภาพ ทางความคิดและการสื่อสารถึงกันจะสาบสูญ ผู้คนจะทะเลาะแตกแยกกันเพราะได้ความคิดและข้อมูลแตกต่างกัน

การใช้กำลังและความรุนแรงกับฝ่ายตรงข้ามจะระบาดให้หวาดกลัวกันไปทั่ว

เรากำลังอยู่ในรถโดยสารที่ลัดเลาะไปตามหุบเหว แต่มีคนขับที่บ้าระห่ำ สุ่มเสี่ยง ถือดี มัวเมาอำนาจ มีลูกน้อง ถือปืน หรือ แจกลูกกวาดให้ผู้โดยสารนั่งนิ่งๆ อย่าขยับ ดังนั้นถ้าไม่อยากถูกเทกระจาด

ต้องหยุดรถคันนี้ ไล่คนขับหรือระบอบนี้ออกไปให้ได้ แล้วมาตั้งหลักเดินทางกันใหม่

ไม่นำไม่ตามใครแต่ไปด้วยกันจริง ๆ

๓. ทัศนคติใหม่ ต้องเลิกความคิดพึ่งพาหาวีรบุรุษซึ่งสุ่่มเสี่ยงหรือปิดไฟใส่กลอนเข้านอนดีกว่าชี้ให้เห็น ชี้ให้ตระหนักถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของตนเองที่อับเฉาเจ็บป่วยอยู่ในปัจจุบันด้วยระบอบนี้ ต้องเน้นปัจจุบันมากกว่า

การทุ่มเถียงถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ต้องสงวนจุดต่างที่มีอยู่มากมายให้มากที่สุด และชูจุดร่วมหยุดรถโดยสารมหาภัยคันนี้ เดี๋ยวนี้ ให้จงได้

ขบวนการนี้ ไม่ใช่ขบวนการที่ยอมรับหรือปฏิเสธการเลือกตั้ง

แต่เป็นจุดเริ่มต้นของขบวนการปฏิเสธทักษิณ ที่เราต้องตื่นมารวมตัวและร่วมมือกันสร้างสรรค์ความเคลื่อนไหวด้วยน้ำมือของทุกคน โดยต้องรู้จักแยกแยะผู้คน มุ่งเป้าไปที่ ผู้คนที่มีทัศนะคติก้าวหน้ากล้าต่อสู้แต่ก็รู้จักเคารพผู้คนเป็นหลัก

ข่าวสารข้อมูลจากส่วนกลางที่ใช้เผยแพร่นั้น ต้องตรงเป้า ชัดเจน ไม่ฟูมฟายอวดรู้ ปรุงแต่งให้เข้าถึงทัศนะชาวบ้านทั่วไปให้ได้ ห้ามใช้ผลงานจากการนั่งหลับตาตรัสรู้ริมฝั่งแม่น้ำของนักคิดคนใดเป็นอันขาด

นี่คือข่าวสารที่มวลชนจะต้องได้รับ

หาใช่เพียงคำเชิญชวนให้ไปออกเสียงโดยงดลงคะแนนเท่านั้น

ทักษิณจะติดยึดอยู่กับคะแนนก็ช่างเขา
แต่สำหรับเรานั้นชัยชนะจะอยู่ที่ความตื่นรู้
ความเคลื่อนไหวอย่างยั่งยืนของมวลชนประชาธิปไตยเป็นสำคัญ

เราจงรวมกันเข้าและยึดเอาการเลือกตั้งในครั้งนี้
เป็นชัยชนะขั้นแรกของเราให้จงได้

๔.แบบอย่างใหม่

นี่คือการต่อสู้ทางการเมือง
ของประชาชนแบบจรยุทธและยืดเยื้อ
ขบวนการนี้ต้องไม่มีกรอบเวลาของการเผด็จศึก เพราะเป็นศึกทางความคิดความเคลื่อนไหว

ในระยะยาวต้องเพาะการจัดตั้งให้เบิกบานโดยเสรี เช่นดอกไม้ร้อยดอกในทุ่งกว้าง อาศัยความหลวมของเครือข่ายเป็นความเข้มแข็ง เลือกพื้นที่ เลือกกิจกรรม เลือกเป้าหมายไปตามภาวะวิสัยของแต่ละกลุ่มแล้วรายงานเข้าส่วนกลาง เพื่อเผยแพร่ต่อสาธารณะและส่งต่อให้กลุ่มอื่นได้ศึกษาพัฒนาต่อไปอีก

ขบวนการนี้ต้องเปิดกว้างสนับสนุนการรวมตัวของทุกกลุ่ม
ทั้งพรรคการเมือง, สหภาพ, องค์กรนิสิตนักศึกษา, กลุ่มคณาจารย์,กลุ่มนักธุรกิจ, กลุ่มเกษตรกร, ชมรม อบต.เพื่อประชาธิปไตย ทั้งหมดนี้สามารถรวมตัวและเคลื่อนไหวด้วยตนเอง แล้วแจ้งให้ส่วนกลางได้รับรู้เพื่อสนับสนุนข้อมูลข่าวสาร สื่อเผยแพร่ และช่วยประชาสัมพันธ์ ต่อไปได้

การจัดตั้งในส่วนกลาง ต้องเข้าใจว่าเป็นงานสนับสนุนเครือข่ายไม่ใช่งานเคลื่อนไหวชี้นำ

ใครเก่งเคลื่อนไหว เก่งชี้นำ ต้องไปสร้างสรรค์
กลุ่มของตนขึ้นมา อย่ามาอยู่ที่ส่วนกลางนี้

งานตรงนี้ไม่ใช่งานพระเอก....แต่เป็นงานรับใช้

ผลที่่คาดหวัง

๑. เกิดการรวมตัวของประชาชนกระจายไปทั่วพื้นที่ทั้งพื้นที่ภูมิศาสตร์ และพื้นที่กลุ่มอาชีพ มีฐานความรู้ความเข้าใจจริงว่ากำลังสู้กับระบอบไม่ใช่ตัวทักษิณ มีแกนนำ มีกิจกรรมได้ต่อเนื่องมีชัยชนะให้เห็นได้ และมุ่งขยายมวลชนมากกว่าชัยชนะเฉพาะกาลเวลา

๒. การเคลื่อนไหวโดยรวมมีความหลากหลาย มีส่วนร่วมกว้างขวางชัดเจน ไม่ถูกจำกัดสนามต่อสู้ ไม่ถูกจำกัดอาวุธ ไม่ถูกจำกัดเวลา สามารถต่อต้านระบอบทักษิณได้อย่างเกาะติด พลิกแพลงไม่สุ่มเสี่ยง มีความเชื่อมโยงทั้งระหว่างปัญญาชน ชาวบ้านและนักกลยุทธต่างๆ

๓. ขบวนการมวลชนจะเกิดความหยุ่นตัวสูง ไม่ล้มทำลาย เมื่อพลาดพลั้งหรือถูกปราบปรามในบางส่วน สามารถจำแนกต่อสู้ไปตามความถนัดเฉพาะและเงื่อนไขเฉพาะของตน ในระหว่างกลุ่มด้วยกันก็จะมีแบบอย่าง

ให้เรียนรู้ในระหว่างกันเอง
จนพัฒนาล้ำหน้าการต่อต้าน
ปราบปรามของระบอบไปได้

ท่านเคยถูกถามหรือไม่ว่า “ทำไมท่านถึงต่อต้านทักษิณ? ”
หนังสือเล่มน้อยนี้กลั่นกรองสร้างสรรค์ขึ้นเพื่อเป็นคำตอบต่อเขาเหล่านั้น

ทั้งพ่อแม่, ญาติพี่น้อง,แฟน,เพื่อนฝูง แม้กระทั่งเพื่อนร่วมแผ่นดิน

เราไม่ได้คิดจะปรองดองหรือไม่ปรองดองกับใคร

เพราะเราไม่ได้เกลียดทักษิณเป็นส่วนตัว แต่เราโกรธและหวั่นกลัว

เมื่ออนาคต เมื่อความอยู่รอดของเราและลูกหลาน
ต้องถูกคุกคามอย่างรุนแรงลึกซึ้งโดยระบอบทักษิณ
ถ้าท่านอ่านแล้ว...เข้าใจแล้ว...ได้คำตอบแล้ว
โปรดช่วยกันส่งต่อ ช่วยกันอธิบาย

ช่วยกันบากบั่นทำลายล้างความหลอกลวงของระบอบนี้

นำความรักความเข้าใจในบ้านในเมืองของเรากลับคืนมาให้จงได้


จัดทำและรับผิดชอบโดย :

นายแก้วสรร อติโพธิ,
นายขวัญสรวง อติโพธิ
นายเขมชาติ วงศ์ทิมารัตน์,
นายกำแหง อติโพธิ
นายวิทยา ดวงธิมา
และนายอภิสิทธิ์ ผลกังวาน

ไม่จริงจ้า..

ขอบคุณครับ อ่านหมดแล้วครับ ต้องค่อย ๆ ทำความเข้าใจก่อนครับ

คิดอยู่ว่า ถ้าผู้นำครอบครัวของผม มีลักษณะแบบนี้ ผมควรจะชอบหรือเกลียดเขาดีนะ

โฆษณาชวนเชื่อ
คอมมิวนิสต์สไตล์

เรียน นักวิชาการหลายท่านด้วยความเคารพ

ถ้าหลายปีก่อนนักวิชาการเข้มแข็ง ตั้งหน้าตั้งตาทำเพื่อบ้านเมืองเหมือนที่กำลังทำอยู่ในขณะนี้ เสนอแนะทฤษฏีพัฒนาประเทศให้เกิดผล นายกทักษิณ คงไม่มีโอกาสเกิด คนรากหญ้าคงไม่ถูกประณามว่าเป็นคนโง่

ถ้าพรรคประชาธิปัตย์ ในขณะที่มีเวลาเป็นรัฐบาลทำงานให้รวดเร็วเหมือนการหาหลักฐานว่าพรรคไทยรักไทย จ้างพรรคเล็กมาสมัคร เราคงมีนากยกอภิสิทธิ์ ไปนานแล้ว

ศึกษากรณีที่เกิดขึ้นแล้ว เราหันกลับมามองดูตวเราเองว่า ก่อนหน้ามีนายกชื่อทักษิณ เรามีโอกาสไหม เราอายุเท่าไหร่กันแล้ว เรารู้จักการเมืองมานานเท่าไรแล้ว เพราะเราด้วยหรือไม่ ที่เหตุการณ์เป็นไปเช่นนี้

ทำไมคนทั่วประเทศไม่ขานรับการชุมนุม เหมือนในอดีต ทำไมการใช้คำว่า พลังประชาชน ดูไม่ศักดิ์สิทธิ์เหมือนในอดีต เขาโง่ขึ้นอย่างนั้นหรือ

คนฉลาดในบ้านเมืองนี้คงจะมีแต่ลุงแคนกระมัง ประชาชนไทยส่วนใหญ่คงกินฟางกินหญ้าใช่ไหม ในสายตาของลุงแคนน่ะ.... ผมน่ะอยากรู้จริงเชียว

อ่าน...แล้วคิดครับ ไม่ได้บังคับให้เชื่อ...ค่อย ๆ คิด ก็ได้

"ทัศนคติใหม่ ต้องเลิกความคิดพึ่งพาหาวีรบุรุษ"
^^^
เห็นด้วยมานานแล้วครับ



"ทักษิณจะติดยึดอยู่กับคะแนนก็ช่างเขา
แต่สำหรับเรานั้นชัยชนะจะอยู่ที่ความตื่นรู้"
^^^^
รอวันคนไทยใส่ใจการเมืองอย่างตื่นรู้ด้วยคนครับ
เพราะตอนนี้ถ้าไม่ใช่"ศรัทธางมงาย" ก็ "เอาหูไปนาเอาตาไปไร่"กันซะเยอะ เพราะคิดแต่ว่า..เลือกใครไปก็โกง

เป็นบทความที่ดี ไล่นายกคนนี้เหนื่อยหน่อย
เพราะมันเป็นคนชั่วที่หน้าด้าน
พันธมิตรสู้ๆ อิอิ

สิ่งที่น่าห่วงคือ...
การสถาปนาตัวเองของทักษิณเป็นตัวสัญลักษณ์ของประชาธิปไตย
ระบบคิดแบบนี้อันตรายและจะนำไปสู่เผด็จการในที่สุด
ซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงกับระบบสมบูรณาญาสิทธิราช...

(และผมไม่เห็นด้วยกับสนธิกับกรณีการถวายคืนพระราชอำนาจ การขอพระราชทานนายกรัฐมนตรี และการเรียกร้องให้ทหารปฏิวัติ)

ดังนั้นจึงต้องตอบคำถามให้ได้ว่า...
วันนี้คุณรักประเทศชาติ ประชาธิปไตย....หรือ..คุณรักทักษิณ

ตอบให้ชัดๆ

ฉบับจริงมีภาพประกอบด้วย อ่านแล้วสนุกนะลุงแคน เดี๋ยวจะปแอบฉกมาจากหน้าทำเนียบสักเล่ม อิอิ

อืมม...ผมไม่ได้ไปหลายวันแล้ว...ได้แต่รับโทรศัพท์จากเพื่อน ๆ

สันติบาลยึดไป 20,000 เล่ม อ. แก้วสรร บอกว่า ตามมาตรา 39 มันทำไม่ได้อยู่แล้ว

มาใช้พรบ.การพิมพ์ ซึ่งถือว่าเป็นกฎหมายทางปกครอง พรุ่งนี้คงมีคำสั่งจากศาลปกครองให้ส่งคืน

อนาถใจกับพวกเอาใจนายจริง ๆ ครับ

การ์ตูนเยอะค่ะลุง วาดเก่งดีอ่ะ

มีแต่คำพูดเลื่อนลอย กล่าวหา แน่จริง ทำไมไม่ไปฟ้องทักษิณที่ศาลล่ะ ดีแต่ออกหนังสือเรียกร้องให้คนสนใจ ไม่จริงใจ โมษณาชวนเชื่อ กรรมจะตามทันนะคุณ ดูหน้าคุณแก้วสรร ก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดี ภายในใจคิดอะไรอยู่คุณแก้วสรรน่าจะรู้ดี คุณแก้วสรรกล้าพูดไหมว่าจริงใจ

ยาวมาก ขี้เกียจอ่านครับ แน่นอนเชื่อใจ

ยังงัยก็ไม่ชอบคนโกงเมืองอยู่แล้ว

ทักทายครับ

เราคนไทยจะช้าไม่ได้แล้วครับลุงแคน
ทักษิณมีแต่จะทำร้ายบ้านเมือง
พวกเราต้องหยุดระบบ ทักษิณ ให้ได้ครับ

น่ากลัวจังเวลาที่เห็นคนคิดว่าไม่เป็นไรที่จะโกง

อ่านความเห็น อ.มีชัย ฤชุพันธุ์ ก็บอกน่ากลัวครับ

ถ้าคิดว่าโกงได้แต่ต้องทำงาน อาจารย์ก็รับไม่ได้เหมือนกัน

ถ้านายกไม่ลาออก ท้ายสุด.....ม็อบก่อจราจล...?
ทำไมนายกต้องทะเลาะกับป๋าเหนาะ.......?
วันนี้ถ้าจตุรงค์ลาออก ผมจะอยู่ข้างม็อบ
การเมืองคือเรื่องของผลประโยชน์
อย่าเถียงกันเลย สิทธิของทุกคนคือเลือกตั้ง

ทุกรัฐบาลก่อนรัฐบาลนี้ก็โกงกันทั้งนั้น ไม่งั้นซื้อเสียงเข้าไปทำไม คุณรู้ไหมว่าเทศกาลชุมนุมไล่ นรม.บนถนนราชดำเนินและสนามหลวงมีผลประโยชน์เกิดขึ้นมหาศาล ประมาณใด..แต่อย่างน้อย นสพ.ผู้จัดการ สามารถเพิ่มยอดจำหน่ายจากเดิมวันละ ราว 70,000 เล่ม แต่ปัจจุบันมียอดขาย ถึงวันละ 150,000 เล่ม ราคาเล่มละ 15 บาท ก็เป็นรายได้วันละ 2.25 ล้านบาท คิดเป็นเดือนละ 67.5 ล้านบาท..แผ่นcd เมืองไทยรายสัปดาห์ แผ่นละ 79 บาท มียอดขายถึงปัจจุบัน 5แสนแผ่น เป็นเงินถึง 39.5 ล้านบาท, เสื้อข้อความ เราสู้เพื่อในหลวง แขนสั้นตัวละ 150 บาท แขนยาว 200 บาท ยอดขายได้แบบละ 1 แสนตัว ก็คิดเป็นเงินรวม35 ล้าน, พ็อคเก็ตบุ๊ค เมืองไทยรายสัปดาห์ 1 แสนเล่ม เล่มละ 190 บาท เป็นเงิน 19 ล้าน , จานดาวเทียม ASTV เดือนละ 5,000 จานๆละ 10,900 บาท รวม 54.5 ล้าน...ตอนนี้ผมรวมตัวเลขรายได้ที่คุณสนธิแทบไม่ถ้วนเลยครับ คุณๆๆช่วยผมบวกรายได้ที่คุณสนธิได้ต่อเดือนที่ผ่านมา ว่ามันสักกี่ร้อยล้านนะครับ.......555 ยังชุมนุมไปได้อีกนานครับ....แถมผมว่ารวบรวมเงินเอาไว้ใช้หนี้ก็คงหมดในเร็ววันนะครับ ช่วยๆคุณสนธิกันหน่อยดีไหมครับ...ไหนจะมีเงินบริจาคหลัวเวี วันละไม่รู้เท่าไหร่....ช่วยผมคิดด้วยครับ

เห็นด้วยกับลุงแคน 100 % ครับ

ถ้าสังคมมันทำให้เราสูญเสียอัตลักษณ์ ก็ควรถอยออกมา

ใครอยากพบคนราชดำเนินผู้ประท้วงความอยุติธรรม

เชิญที่ ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด

//ithai.awardspace.com/forums/index.php

คุณ Can ไทเมือง ประจำที่นั่นทุกวัน พร้อม ๆ ชาวราชดำเนินเกือบ ๆ 300 คน

ปู่แคนฮะ
ทำไมปู่...ไม่บอกให้อาจารย์แก้ว ....ฯ ฟ้องเลยอ่ะ ครับ จับเขาติดคุก 7 ชั่วโคตรเล้ย...มา ด่า...ด่า..ด่า อย่างนี้แม่ผมก็เคยพาผมไปวัดสังฆทาน ที่อยู่สะพานพระราม 5 อ่ะครับ ระวังกรรมเวรจะเข้าตัวอ่ะครับ ผมเป็นห่วงจัง..จริงมั่งไม่จริงมั่ง เดี๋ยวกรรมมันติดสะเก็ด เอ๊ยติด SKATE อ่ะครับ ผมว่าการที่สอนลูกหลานผู้คนให้ด่าหยาบคาย ผมเองไม่ชอบลุงชวนที่ท่านเชื่องช้า แต่แม่ผมสอนไม่ให้ด่าคนอย่างนั้นอ่ะครับ ถ้ามีเหตุผลที่ดี พิสูจน์ได้ผมคิดว่าผมก็มีสมองครับจะพิจารณาแน่นอนครับ แม่ผมสอนว่าก่อนว่าใครให้ก้มหน้ามองตัวเองก่อนครับ