ไดอารี่ชีวาวาย(32)

สงกรานต์ปีนี้ไปเที่ยวแก่งกระจานครับ เป็นการไปเที่ยวครั้งที่เจ็ดพันสามร้อยล้าน

ฟังดูเว่อไปนิดเอาเป็นว่าผมไปบ่อยจนจำหินทุกก้อนที่อยู่ที่นั้นได้แล้วกัน

ถ้าภายในปีนี้ยังได้ไปอีกผมจะไปตั้งชื่อให้ต้นไม้ทุกต้นแทนแล้วนะ

การเล่นน้ำที่แก่งกระจานเป็นอะไรที่ฟินมากๆ

เพียงแค่คุณลงน้ำที่ไหลเชี่ยวให้มันพัดคุณราวกับเป็นผักตบชวาภายใน1นาที

เสร็จแล้วก็ว่ายขึ้นฝั่งใช้เวลาเกือบ10นาทีเดินกลับมาที่จุดเริ่มต้นเพื่อเล่นใหม่

กว่าจะเดินกลับมาอารมณ์อยากเล่นก็หายไปหมดแล้วละ 55555555

เป็นการมาพักผ่อนที่รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังแข่งไตรกีฬายังไงไม่รู้

บ้างคนมีปัญหาเรื่องรองเท้าหลุดตอนเล่นน้ำ

แต่ผมดันมีปัญหาเรื่องกางเกงหลุดตอนเล่นน้ำ

คนแถวนั้นเกือบได้เห็นของดีประจำอำเภอซะแล้ว

อยากพายเรือยางแต่หาคนเล่นด้วยไม่ได้

ตุ๊กตายางตัวโปรดจึงถูกนำมาเป่าลมเพื่อแอบเอาไปเล่นคนเดียวเงียบๆในห้อง

ตอน2ทุ่มมีการตั้งวงเล่นไพ่กันครับจนถึง3ทุ่มครึ่งไฟฟ้าเกิดดับ

วงไพ่แตกทุกคนแยกย้าย ผมกำเงินใครไม่รู้ได้แบงค์ยี่สิบมา2ใบ

หลังไฟมามีเสียงบ่นเป็นระยะๆว่า "เงินหนูหาย40บาท"

ตั้งแต่โตจนเลียตูดหมาไม่ถึงการมาเที่ยวครั้งนี้ทำให้ผมได้นอนกลางแจ้งเป็นครั้งแรก

สาเหตุมาจากจำนวนห้องพักกับจำนวนคนที่มามันไม่สมดุลกัน

21คนกับห้องพัก2ห้อง พยายามแก้สมการแล้วผลที่ได้คือการส่งกระดาษคำตอบเปล่า

ในเมื่อทรัพยากรมีน้อยงานนี้จึงต้องมีผู้เสียสละ

พี่ใหญ่สุดในบรรดาลูกๆหลานๆตอนนั้นก็คือผม

จึงถูกโหวตออกให้ไปนอนนอกห้อง ผ้าห่มและหมอนถูกส่งมาถึงมือผมอย่างรวดเร็ว

ผมเลือกนอนท้ายรถกระบะเพราะท้ายรถเก๋งแคบปีนขึ้นไปนอนทีไรไหลลงมาทุกที

นอนตรงนี้บรรยากาศดีมากครับเพราะผมสามารถนอนมองดวงจันทร์และฝันท่ามกลางดวงดาว

ตอนเช้าผมถูกแม่ปลุกด้วยคำถามที่ว่า "มานอนทำไมตรงนี้ในห้องก็มีให้นอน"

แม่จ๋า.. แม่เป็นคนเอาผ้าห่มกับหมอนมาให้ที่มือแล้วส่งผมมานอนนอกห้องเองเลยนะ

55555555

Create Date : 17 เมษายน 2556 Last Update : 17 เมษายน 2556 1:41:37 น. Counter : 1946 Pageviews.		40 comments
Share Tweet