เริ่มต้นใหม่สักที

บันทึกนี้เป็นคำให้การของข้าพเจ้า มิได้มีเจตนาหมิ่นประมาณหรือล่วงละเมิดตัวเองแต่อย่างใด
เป็นบันทึกที่ไม่มีประโยชน์ทางด้านงานเขียน ใช้เป็นหลักฐานทางวรรณกรรมไม่ได้ ใช้อ้างอิงอะไรก็ไม่ได้
เป็นเรื่องของความสะใจสนองตัณหาตัวเองล้วน ๆ ใช้อารมณ์นำเหตุผล และไม่รับผิดชอบต่อผลที่ตามมา
อารัมภบทมาขนาดนี้ บางท่านอาจจะบอกว่า "บอกกูทำไมครับ" หรือ "เรื่องของมึงเถอะ"
โอเคครับ จุดเริ่มต้นของบันทึกนี้เกิดขึ้นเพราะ "ว่าง" เลยอยากบันทึกเรื่องราวส่วนตัวสักหน่อย
การจะให้คนอื่นเสียเวลามาอ่านเรื่องส่วนตัวเราได้นั้นอย่างน้อยมันต้องมีดีอะไรบ้าง เช่น
1. อ่านแล้วได้ประโยชน์
2. สนุก น่าติดตาม
ถ้าคาดหวังประโยชน์ตามข้อ 1. ไปทานผักดีกว่าครับ
ถ้าคาดหวังความสนุกตามข้อ 2. ไปดูหมากัดกันดีกว่าครับ
หรือ
3. เป็นบุคคลมีชื่อเสียง มีประวัติชีวิตที่ดี หรือประสบความสำเร็จ ก็จะได้รับการพิจารณาข้อ 1. และข้อ 2. เป็นกรณีพิเศษ
เคยทำใบขับชี่หล่นในห้างแล้วโดยประกาศตามหา โดยตีตูดหน้าเสาธง เกิดช่วงหน้าทุเรียนล้นตลาดและสัญชาติไทย
อ่านจบแล้วเกินความคาดหวังตามข้อ 3. ไหมครับ
ไปทานหมาและดูผักกัดกันดีกว่า แฮ่!! เป็นไง ๆ จังหวะตลกคาเฟ่
มาพิมพ์ทิ้งไว้เล่น ๆ ให้เปลืองค่าเน็ตเล่นก็แล้วกัน
แนะนำตัวเองให้ตัวเองกันก่อน ตอนนี้เป็นรับราชการเป็นปลัดอำเภอ
ต่อไปจะมาบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมาจากการเป็นปลัดอำเภอ ไม่มีเชิงวิชาการใด ๆ ทั้งสิ้น เอาแค่เรื่องสนุก ๆ อย่างเดียว
เพราะเรื่องใกล้ตัวคือวัตถุดิบอย่างดีในการเล่า
พ่อเป็นเหน็บ แม่เป็นตะคริว ไม่เอามาเขียนนะครับ ใครเขาจะอยากรู้กัน
เรื่องที่เคยเล่ามาก่อนหน้านี้จะทำการรีบูทใหม่
พร้อมแล้วใช่ไหมครับ
ป่ะ... ไปนอนกัน

Create Date : 04 กรกฎาคม 2565 Last Update : 4 กรกฎาคม 2565 22:38:32 น. Counter : 274 Pageviews.		1 comments
Share Tweet