ผมรู้สึกถึงลมหนาว ที่เริ่มพัดเข้ามาทางหน้าต่างรถบนทางด่วน (ที่ไม่ด่วนสมชื่อ) ลมเย็น ๆ ที่จับต้องได้ผมรู้สึกผ่อนคลาย และ ชอบช่วงเวลาแบบนี้ที่สุด ช่วง"ปลายฝนต้นหนาว"เมื่อตอนเด็ก ๆ ผมรักฤดูหนาวมากกว่าฤดูไหน ๆมีวันหยุดเยอะ ได้เที่ยวเล่นสนุกสนาน มีความสุขในช่วงเทศกาลต่าง ๆนอนคดตัวอยูในผ้าห่ม ผมรักเตียงนั่นจัง โชคดีที่เป็นเด็กต่างจังหวัด เพราะในยามค่ำคืน ดวงดาวหน้าหนาวจะเห็นได้ชัด สว่างใสวเต็มท้องฟ้า พร่างพราวผมชอบปีนไปนอนดูดาวบนหลังคาบ้าน อากาศดี บรรยากาศดี ผมยิ้มทุกครั้งทุกค่ำคืนครั้งหนึ่งเคยร่วงลงมาหัวแตก กลัวพ่อตี เลยแอบไปล้างเลือดในห้องน้ำยิ่งล้าง เลือดยิ่งไหล หัวใจผมตกไปอยู่ตาตุ่ม ก่อนจะเดินไปเคาะห้องสารภาพบาป แต่คืนนั้นพ่อไม่ได้กลับบ้าน ผมรอจนหลับ เช้ามาแผลก็ปิดเองดีใจที่ไม่ต้องไปหาหมอเย็บหัว และ รอดจากการถูกทำโทษนั่นมันเป็นความสุขเล็ก ๆ ในวัยเด็กแต่ปัจจุบัน ผมเริ่มกลัวความหนาวเข้าแล้วซิ..ฤดูหนาวทีไร อดคิดถึงคุณไม่ได้ซักทีผมมันก็แค่มนุษย์เมืองคนหนึ่ง ที่อยากพาคนรักไปเที่ยวเหนือในบรรยากาศแบบนี้แอบจินตนาการเสมอ ว่าหมอกหน้าหนาวจะเป็นสุขขนาดไหน ถ้ามีคุณอยู่ใกล้ ๆผมคิดไปถึงภาพเรา ๒ คนกอดกัน ขณะที่ดาวเต็มฟ้าแต่ก็ทำได้แค่คิด..หนาวแรกที่เราคบกัน คุณโกหกผมเรื่องแฟนเก่า ที่ไม่ได้เก่า ผมเหงา..หนาวที่ ๒ ผมต้องไปทำงานในที่ไกล ๆ หลายเดือน คุณเหงา..หนาวที่ ๓ คุณอยากอยู่คนเดียวซักพักใหญ่ ผมเหงา..หนาวที่ ๔ ผมอยากอยู่กับคุณ แล้วคุณล่ะ อยากอยู่กับผมไหม ?