จริงอย่างที่เค้าว่า.... "เวลาเรามีความสุขมันมักจะผ่านไปเร็วเสมอ"
...วันสุดท้ายที่เมืองปายก็มาถึง รู้สึกหดหู่ ไม่อยากตื่นจากความฝันกลับไปสู่ความจริงที่แสนจะวุ่นวาย งานการที่รออยู่เบื้องหน้า สำหรับบางคนการมาเที่ยวอาจจะเป็นการชาร์ตแบตให้ชีวิตพร้อมทำงานต่อ แต่สำหรับเรามันยิ่งทำให้ขี้เกียจและเบื่อการทำงานมากขึ้น เคยตัวชะมัด...

วันนี้ตื่นกันแต่เช้าเก็บข้าวเก็บของ เดินเล่นถ่ายรูปในโรงแรมให้หนำใจ ที่โรงแรมมีมุมสวยๆ เยอะไปหมด จากนั้นก็ได้เวลาบอกลาโรงแรมเดอะ ควอเตอร์ ที่พักที่แสนจะสบาย จะกลับมานอนอีก...(ถ้ามีโปรโมชั่นถูกๆ)

ทริปนี้จะจบลงอย่างสมบูรณ์ไม่ได้ถ้าขาดร้านนี้ "All about Coffee" มาวนเวียนตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่ฝนทำท่าจะตก เลยต้องรีบกลับโรงแรมซะก่อน "All about Coffee" ร้านกาแฟเล็กในบ้านไม้อายุร่วม 140 ปี เจ้าของร้านเป็นจิตรกร ภายในร้านจึงมีภาพผลงานอยู่เต็มไปหมด ขนาดเมนูขนมยังเป็นผลงานจากปลายพู่กันเจ้าของร้าน

หลังจากเล็งๆ กันอยู่นานก็สั่ง Fudge Brownie, Banoffi Pai กับเครื่องดื่มร้อนๆ คนละแก้ว
ขนมอรอ่ยมากกกกกกกก อีกเช่นเคย ทำไมเมืองปายมีแต่เค้กอร่อยๆ อ่ะ แล้วจะไปหากินเค้กอร่อยๆ แบบนี้ที่กรุงเทพได้ยังไง
แครกเกอร์ใต้ Banoffi ก็กรุบกรอบ กินพร้อมกล้วยหอม คาราเมลและวิปปิ้งครีม สุดยอดมากๆๆ ได้ไอเดียการแต่ง Banoffi มาด้วย สวยดี...ส่วน Fudge Brownie ก็หอม Chocolate เข้มข้นกำลังดี ได้ Chocolate With Cream ร้อนมาอีกแก้ว โอ้ย!!! มีความสุข... ก่อนกลับสอยของฝากอีกซักหน่อย (ห้ามใจไม่ได้จริง)

และแล้วก็ได้เวลาบอกลา "เมืองปาย" กันจริงๆ เศร้าจัง...T0T ลาก่อน"เมืองปาย"อันแสนสุข...สัญญาว่าหน้าหนาวจะมาเยือน"เมืองปาย"อีกให้ได้

ขอบคุณ "แป้ม" เพื่อนร่วมทาง ที่ทำให้ทริปนี้ไม่เหงาหงอย...
ขอบคุณ "เฮียบอย" ที่ตื่นตี 4 ไปส่งถึงสนามบินสุวรรณภูมิ...
ขอบคุณ "โรงแรมเดอะ ควอเตอร์" ที่ออกโปรโมชั่นราคาพิเศษ...
ขอบคุณ "Air Asia" ที่มีโปรโมชั่นตั๋ว 49 บาท ถึงแม้ว่าขากลับจะต้องให้นั่งรอ 1 ชม.เต็มๆ...@o@"
ขอบคุณ "เมืองปาย" ที่ทำให้เรามีความสุข...

สุดท้าย...ขอบคุณ "ใจ" ที่กล้าออกจากกะลา ท้าทายเดินทางท่องโลกด้วยตัวเองครั้งแรก...