|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
รู้สึกสักที(ทำไมเพิ่งรู้สึกวะ)
เมื่อวันเสาร์และอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ไปเจอคนๆนึง ที่(เคย)เป็นคนที่สำคัญมาก แล้วก็บังเอิญได้เจอกับพี่สาวของเค้า ก็ถามเกี่ยวกับเรื่องของเค้าน่ะแหล่ะ พอได้รู้เรื่องของเค้าก็รู้สึกว่า เออ เค้าไปจากเราจริงๆแล้วนะ ทั้งๆที่ความจริงเค้าก็ไปจากเราตั้งนานแล้วนี่หน่า แต่เราเองนี่แหล่ะที่ไม่ยอมรับความจริงซักที พอยิ่งพิมพ์ก็ยิ่งรู้สึกว่าเออ...มันก็เศร้านะ -*-
เราก็รู้อยู่แล้วนี่หน่าว่าเค้าไปจากเราตั้งนานแล้ว แต่ทำไมนะไม่ยอมรับความจริงซักที ถึงแม้เค้าจะบอกว่ายังคิดถึงเรานะ ยังรักเรานะ แต่ความเป็นจริงมันก็เห็นอยู่นี่หน่า ..............ว่าเค้าอยู่กับใคร..................
บางทีก็รู้นะว่าเรื่องมันจบไปตั้งนานแล้ว แต่ทำไมยังไปคิดถึงมันหว่า -*-
พยายามคิดว่าพอซักที....พอแล้วนะ คิดถึงความรู้สึกของคนที่เค้าอยู่ข้างเราตอนนี้บ้างสิ แต่ใจมันก็ทรยศทุกที พอๆๆๆๆ เลิกคิดดีกว่าเอาเป็นว่าดูแลคนที่เค้าอยู่กับเราตอนนี้ รักเค้าให้มาก ดีกับเค้าให้เยอะๆ นั่นแหล่ะดีที่สุด
นอกเรื่อง ตัวไม่ใช่ว่าเค้าไม่รักตัวนะรักมากกก แต่บางทีใจมันยังไม่ยอมลืมอดีตเท่านั้นเอง ..............เค้าขอโทษ...............
รู้นะว่าถึงบอกไปตัวก็ไม่ได้อ่าน แต่อยากให้ตัวรู้ไว้ว่าอดีตน่ะมันจะเป็นความทรงจำของเค้า แต่ปัจจุบันและต่อไปยังไงๆสำหรับเค้า เค้าคิดว่าเค้าคิดถูกเสมอและถูกที่สุด ที่เลือกรักตัว...แม้บางทีจะยังมีเรื่องอดีตในสมองก็ตาม...
ป.ล. ขอโทษทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วสับสนนะคะ แม้ความจริงเราคิดว่าไม่ควรเอามาพิมพ์ แต่เรารู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ได้ระบายดีที่สุด
สุดท้ายยยยยยย และท้ายสุดดดด ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ แล้วก็คิดถึงพี่แหม่มนะ ขอให้ทุกคนที่เข้ามามีแต่ความสุขค่ะ สาธุ....อิอิ
Create Date : 11 ตุลาคม 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 11 ตุลาคม 2550 2:06:53 น. |
Counter : 309 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
พี่ก็เป็น ไอ้อารมณ์จิตแป้วเมื่อนึกถึง "คน" ของความหลังเนี่ย แต่ก็อย่างว่าแหละนะ อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันและอนาคตต่างหากที่สำคัญสำหรับเราที่สุด..
..มาฝากความคิดถึงเอาไว้..
มีไรก็แว่บไปบล้อกนู้นเน้อ..
รัก