Nikky หลับให้สบาย ชาติหน้าเกิดเป็นคนนะ Nikky เป็นหมาลูกผสมระหว่างอัลเซเชี่ยนที่เป็นลูกของดาราที่เล่นเป็นไอ้มอม กับหมาข้างถนน แน่นอน .บ้านที่เลี้ยงอัลเซเชี่ยนแบบนั้น Nikky จะดูเป็นหมานอกคอกไปทันที แค่ชื่อ แม่ Nikky ชื่อ Pookie แต่เค้าตั้งชื่อ Nikky ว่าจอย ลำเอียงกันเห็นๆ เราเจอ Nikky บ่อย เพราะช่วงนั้นพาชาลี ดัชชุนตัวเดิมไปหมอ ก็เจอ Nikky ที่โรงพยาบาล จนกระทั่งชาลีเสีย เจ้าของ Nikky เลยถามว่าสนใจมั้ย เค้าจะขาย Nikky 2000 บาท ที่บ้านไม่มีใครอยากได้ Nikky เพราะเป็นผู้หญิง เห็นแววตา เห็นความน่าสงสาร แล้วที่สำคัญ ไม่มีหมามันเหงาๆ ก็เลยตกลงใจ พา Nikky กลับมาบ้าน แล้วเปลี่ยนจากจอยเป็น Nikky ซะเลย Nikky ต่างกับชาลีมาก ชาลีเป็นหมาตัวเล็ก เรียบร้อย มีมารยาท ขี้อ้อน Nikky เป็นหมาไฮเปอร์ ไม่ชอบใครให้มากอด แต่มันจะไปอยู่ใกล้ๆ คนที่มันอยากอยู่ด้วยเอง และเราก็เป็น 1 ในไม่กี่คนที่มันเลือกแล้วว่าชั้นจะสนิทกับคนนี้ เอาง่ายๆ ว่าสนิทขนาด Nikky จะเดินตามเราเข้าห้องน้ำเกือบทุกครั้ง เข้าไปก็นั่งทำหน้าเบื่อๆ รอ ก็ไม่รู้จะเข้ามาทำไม แรกๆ ไม่รู้ว่ามันติดเรา เราเดินไปข้างนอก มันวิ่งตาม ข้ามถนนตาม โดยที่เราไม่รู้ตัว รู้แต่ว่าคนโวยวายว่ามันจะโดนรถชนอยู่แล้ว เราเลี้ยง Nikky เหมือนคน เพราะ Nikky ไม่กินอาหารหมาเลย หมอและเพื่อนบอกว่าให้ตั้งไว้ พอหิวมันต้องมากินเอง แต่ Nikky ก็เหมือนรู้ มันไม่กินทั้งวัน เราต้องใจอ่อนคลุกอาหารคนให้มันกินทุกที ในที่สุดมันเลยกลายเป็นคน กินข้าวคลุกกับข้าว กินขนม นม เนย เวลาตะโกนว่าหมามา มันจะวิ่งไปเห่าเค้า ราวกับว่ามันไม่ใช่หมา การเลี้ยงแบบตามใจ ทำให้ Nikky เอาแต่ใจตัวเอง ห้ามเอาสัตว์เลี้ยงอื่นๆ เข้าบ้านเด็ดขาด เคยเอาหนูใส่กรงวิ่งไปแอบชั้นสอง มันนั่งเฝ้าที่บันไดทางขึ้นทั้งวันทั้งคืน จนต้องเอาหนูไปคืนเค้า อยากจะหาหมามาให้เป็นเพื่อน Nikky ก็จะไปฆ่าเค้า เลยไม่มีเพื่อนซักตัว Nikky ไม่เอาใครเลย คนที่มาบ้านประจำ มาถึงเรียก Nikky จ๋า สองปีผ่านไป มันยังเห่าอย่างเอาเป็นเอาตาย จนเค้าจะเอาเก้าอี้ทุ่มมันอยู่แล้ว เวลาพาไปฉีดวัคซีนตามคลีนิก ต้องรอเวลาที่สามีของหมออยู่ ไม่งั้นไม่มีใครเอามันอยู่ แต่มันเป็นหมาแข็งแรง ไม่เคยเป็นอะไรเลย ไม่เคยต้องเข้าโรงพยาบาลเลย มีอยู่ครั้งนึงเป็นเกี่ยวกับมดลูก พาไปหาที่คณะสัตวแพทย์ จุฬาฯ แล้วนิสิตเค้าไม่รับไว้ เค้าบอกว่าหากคุณจัดการหมาคุณไม่ได้ ก็ไม่ต้องพามาที่นี่ (เสียใจมาก คิดว่าคนนี้คงไม่ได้อยากเรียนคณะนี้ แต่ว่าบังเอิญสอบติดมากกว่า) เลยต้องพา Nikky ไปโรงบาลเอกชน ไปถึงก็มีคนมาช่วยกันหลายคน ในที่สุดก็ฉีดยาแก้อักเสบ ก็หาย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ไม่คิดจะพา Nikky ไปโรงพยาบาลรัฐบาลเลย ในที่สุด ก็อายุสิบกว่าปี Nikky เริ่มทรุดโทรม แต่ก็ยังอาละวาดเวลาจะไปหาหมอ มันเริ่มผอม ไม่กินอะไร ฉี่เป็นเลือด เลยพาไปหาที่โรงพยาบาลเอกชน หมอจับ X-ray ก็ไม่เจอว่าเป็นอะไร ให้น้ำเกลือ พอกลับบ้านดีขึ้น แล้วก็ทรุดอีก ก็พาไปหาหมออีก เป็นแบบนี้ซักพัก มันก็แก่ลงทุกวัน มีคนบอกว่าให้ลองพาไปหาที่คณะสัตวแพทย์ที่เกษตรฯ ดูบ้าง เค้ายืนยันว่าดีจริงๆ เลยตัดสินใจพาไป ตอนนั้น Nikky ไม่ค่อยอาละวาดแล้ว แต่ยังดิ้นๆ อยู่ โทรไปคุยกับหมอ หมอบอกว่าพามาเลย เราก็ถามเรื่องมันดิ้น เค้าบอกว่า พามาเถอะ โรงพยาบาลต้องหาทางจัดการได้ เราน้ำตาไหลเลย ทำไมเราไม่พา Nikky มาที่นี่ตั้งแต่แรกนะ พอไปถึง ก็มีเจ้าหน้าที่หลายคนมารุม ก็เอาอยู่จริงๆ จับ Nikky X-ray สวนท่อปัสสะวะ สวนก้น ทำทุกอย่าง ก็เลยเจอว่า Nikky เป็นเนื้องอกระหว่างกระเพราะอาหารและลำไส้ ทำให้อาหารเข้าไม่ได้ ไตและตับเริ่มเสื่อมเพราะแก่ ทุกอย่างมันกำลังแย่ คุยกับหมอแล้ว หมอให้ตัดสินใจว่าจะผ่ามั้ย หากเป็นหมอ ไม่ผ่า เพราะมันจะเจ็บ หากผ่าออกมาเจอว่าทำอะไรไม่ได้ หมอจะปิดแผลเข้าไป มันก็จะเจ็บเพิ่มขึ้นอีก แต่ถ้าจะผ่า จะนัดหมอเฉพาะทางให้ ซึ่งให้มาหาหมอวันที่ 25 สิงหาคม แล้วให้น้ำเกลือกับยาหลายอย่าง ประคองอาการไปก่อน น้ำเกลือนี่ ต้องจิ้มเข้ากล้ามเนื้อมันทุกวัน วันละครั้ง เจ็บน่าดูเลย ช่วงนี้เป็นช่วงที่แอบร้องไห้ทุกวัน เพราะเดิม Nikky เป็นหมาสะอาดมาก มันจะฉี่และอึในห้องน้ำ พอฉี่หรืออึเสร็จจะยกขาเขย่งออกมา ไม่ทำให้ขาเลอะ เวลากินข้าว กินน้ำเสร็จ ต้องมีผ้าของมันให้มันเช็ดปากให้สะอาด นี่คงเป็นนิสัยผู้ดีจากแม่ของมัน ช่วงหลังๆ มันพยายามจะเดินไปห้องน้ำ แต่ฉี่หรืออึยังไม่เสร็จจะล้มลงไปทุกที ก็เลอะเทอะ ต้องไปเช็ดไปล้าง มันก็คงจะอึดอัด หลังๆ มันไม่เดิน เลยหาผ้าอ้อมผู้ใหญ่มาปูให้ ก็ดีขึ้นแต่ยังเลอะเทอะอยู่ดี เพราะมันกินแต่อาหารเหลว มันก็จะออกมาเป็นน้ำๆ รู้ว่ามันไม่อยากเป็นแบบนี้ ในที่สุด คืนวันที่ 24 มันก็จากไปอย่างสงบ มันเห่าและส่งเสียงเรื่อยๆ ตั้งแต่เช้า พอไปนั่งด้วยมันก็เงียบ ก่อนหน้าจะไปมันก็อึ เราก็กำลังเช็ดให้มัน พอเช็ดเสร็จ กำลังจะจับแขนมันเข้ามา แขนมันแข็งมาก ตกใจ แล้วมีก็อึอีก เลยสงสัยว่า Nikky เป็นอะไร เลยมองหน้ามัน ลิ้นมันห้อยออกมา เลยร้องว่า Nikky เป็นอะไร คนที่บ้านก็ร้องว่ามันหยุดหายใจแล้ว ในอ้อมแขนเราจริงๆ ขณะทำใจมาตลอด ว่าอีกไม่นาน Nikky ต้องไป แต่น้ำตามันไหลออกมาเป็นสายเลย ไม่ได้ร้องไห้แบบนี้มานานแล้ว ไม่เคยคิดว่าจะร้องได้ขนาดนี้ คิดว่า Nikky คงไม่อยากไปหาหมอ ไปแล้วโดนจับ โดนจิ้ม โดนสวน อะไรต่างๆ นานา เลยเลือกทำแบบนี้ คืนนั้น ตกดึกๆ ซักตีสาม ก็ไปฝัง Nikky เช้าก็ใส่บาตร วันจันทร์ ก็มาถวายสังฆทานที่ออฟฟิศ ให้ Nikky หมดเลย นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำให้ Nikky แล้วล่ะ ดีใจที่ไม่ได้ออกไปไหน ช่วงนี้ เรามีคอนเสิร์ทที่จะไปดูทุกวันเสาร์ แต่พอเห็น Nikky ก็คิดว่าไม่ไปดีกว่า เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้พาไปโรงพยาบาลได้ นานแล้วที่ไม่ได้ไปไหนนานๆ นอกจากออกมาทำงาน เสาร์ที่ผ่านมาก็คิดว่าจะไป อยากไปมาก สองจิตสองใจ ในที่สุดก็ไม่ไป หากไปคอนเสิร์ท แล้ว Nikky จากไปแบบนี้ เราคงเสียใจและรู้สึกผิดมากกว่านี้ไม่รู้กี่เท่า พอ Nikky จากไป เราก็ไหว้พระที่บ้านที่นับถือ ขอให้ Nikky ไปเกิดเป็นคนซักที การเป็นหมา ลำบาก เจ็บตรงไหน ปวดตรงไหน พูดไม่ได้ หากพูดได้ คงจะมีวิธีรักษาที่ดีกว่านี้ ตอนนี้มีคนจะเอาหมา หรือหาหมามาให้ แต่เรายังทำใจไม่ได้ เวลาเลี้ยงหมา กลัวเวลาแบบนี้ที่สุด หลับให้สบายนะ Nikky   Create Date : 27 สิงหาคม 2550 8 comments Last Update : 27 สิงหาคม 2550 23:17:09 น. Counter : 1593 Pageviews. Share Tweet

ใช่ เวลาแบบนี้เป็นเวลาที่เศร้าที่สุดเลย แต่จริงๆแล้ว เวลาแบบนี้ มันต้องมาถึงสักวันแหล่ะ ทั้งคนและสัตว์ ปฎิบัติต่อสิ่งที่คุณรักให้เหมือนกับเป็นวันสุดท้ายของคุณในทุกๆวัน เสียใจด้วยกับนิกกี้ นะคะ   โดย: AccessError 27 สิงหาคม 2550 23:55:55 น.

เสียใจด้วยนะคะ เรื่อง นิกกี้ ป่านนี้ไปวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้วมั้ง รักเค้าดูแลเค้าให้มาก ๆ คะ เวลาเค้าเจ็บป่วยเค้าพูดไม่ได้ เราจะไม่รู้เลยคะ ต้องคอยสังเกตุพฤติกรรมเค้าคะ ที่บ้านมีดัชชุนอยู่ 2 ชีวิต รักเค้าม๊าก ๆ คอยสังเกตุตลอดเพราะคุณยายวุ้นของเจ้าเตี้ย อายุ 12 ขวบแล้วคะ แก่แต่ใจวัยรุ่นอยู่ คอยดูเค้าตลอด ตั้งแต่อาหารการกินยันดูเวลาเค้าอึคะ แฟนหาว่าบ้า ก็เรารักเค้าจริง ๆ นี่ใครไม่เป็นเราไม่รู้หรอก แวะมาให้กำลังใจนะ อย่าโทษตัวเองเลย ไม่มีใครอยากให้เกิด รักษาสุขภาพบ้างนะ แล้วจะแวะมาเล่นใหม่   โดย: เจ้าเตี้ย 28 สิงหาคม 2550 9:55:00 น.

เสียใจด้วยนะคะ Nikky ก็คงพยายามอยู่กับคุณจนถึงที่สุดแล้วหละ แต่สังขารเขาถึงที่สุดแล้วจริงๆ หากรั้งไว้เขาจะยิ่งทรมาน คิดว่าอย่างน้อยเราก็เคยมีช่วงเวลาดีดีในชีวิตด้วยกัน และเราได้ทำให้เขาอย่างเต็มที่แล้ว บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเวลาเพื่อนซี้ 4 ขาจากไป ต่อหน้าต่อตา หรือว่าตอนเผลอ อันไหนมันเจ็บปวดกว่ากัน ตั้งใจไว้แล้วว่าสักวันจะเขียนถึงเรื่องนี้   โดย: นางไม้หน้า3 28 สิงหาคม 2550 13:14:35 น.

เข้าใจเลยว่ารู้สึกยังไง...เสียใจด้วยค่ะ..ที่บ้านก็เกือบ 9 ขวบแล้ว..กลัวเหมือนกันค่ะ..ได้แต่ภาวนาอย่าเพิ่งให้วันนั้นมาถึงเร็วเลย..ขอเวลาให้แม่ชื่นใจหนูนาน๐เถอะ..   โดย: BLACK BERRIES 29 สิงหาคม 2550 0:48:26 น.

เสียใจด้วยนะคะ อ่านแล้วเศร้าที่สุดเลย เข้าใจนะ ถ้าเป็นเราก็คงจะทำใจได้ยากมาก ชีวิตก็เป็นอย่างนี้แหล่ะึค่ะไม่ว่าจะคนหรือสัตว์ เข้มแข็งไว้นะคะ   โดย: sailamon 30 สิงหาคม 2550 17:32:16 น.

แรกๆ ที่ Nikky ไม่ตามเข้าห้องน้ำ เวลาเข้าห้องน้ำจะเหงาๆ ก็จะบอกว่า จะไปห้องน้ำแล้วนะ มันก็จะมองหน้า 4 วันทำงานที่กลับบ้าน เหงาจับใจ เพราะทุกวันที่กลับมา จะต้องเรียก Nikky ก่อนคนในบ้านทั้งหมด แล้วต่อว่า เจ้...มาแล้ว แล้วก็พุ่งเข้าหากัน ช่วงที่ Nikky ไม่สบาย กลับมาก็ยังคงตะโกน Nikky มันก็จะกระดิกหาง แล้วยกหัวขึ้นมา แต่ 4 วันมานี่ กลับมาเผลอเรียก Nikky ไป มองไปที่มันเคยนอนป่วย ไม่มีแล้ว Nikky หวังว่าเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น... ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาดูแลความรู้สึกนะคะ   โดย: Boolin 31 สิงหาคม 2550 2:36:22 น.

nikky ไปสบายแล้วค่ะ เราก้พึ่งเสียหมาที่รักมากไปตัวนึงเมื่อเดือนที่แล้ว ชื่อโอเลี้ยง โอเลี้ยงก้ 11 ขวบแล้วเหมือนกัน เราหน่ะไม่มีแม้กระทั่งโอกาสได้อยู่วันที่โอเลี้ยงจากไป.... หวังว่าทั้งโอเลี้ยงและ nikky คงได้ไปเกิดเป็นคนนะคะ   โดย: miss Florence in Venice 2 กันยายน 2550 9:44:09 น.

ไปที่ชอบๆนะอ้ายหมา . . . . เหลือแต่คนแน่แหละ ยังหาที่ชอบไม่เจอซ๊ากกกกกที จาด้ายไปกะเค้าม่างอ่ะ เหอๆๆ   โดย: สันดานเสีย 19 กันยายน 2550 1:08:52 น.