Bloggang.com : Boolin : ในวันที่อิจฉาคนที่เดินได้

ในวันที่อิจฉาคนที่เดินได้

เย็นวันพุธ
ซุ่มซ่ามอีกแล้ว ก้าวลงรถแล้วพลาด ทำให้เท้าพลิก ตอนที่หล่นลงไป รีบลุกขึ้นมาเลย เพราะมีคนเข้ามาดู เลยบอกไม่เป็นไรค่ะ ๆ แล้วรีบเดินออกมาเลย ปกติก็ล้มบ้าง ชนโน่นบ้าง เป็นประจำอยู่แล้ว เลยไม่คิดว่าจะเป็นอะไรหนักหนา (เล่าขำๆ เคยเอารอยม่วงๆ ไปอวดเพื่อน เพื่อนทำท่าเซ็งแล้วบอกว่า ไม่มีรอยค่อยมาให้ดู 5555)

พอเดินไปซักพัก เอ.. เริ่มจะแปลกๆ เหยียบแล้วปวด เลยไปพักเปิดดูร่องรอย โห... บวมเปล่งเลย ถึงแม้จะซุ่มซ่ามจะออกแนวเป็นรอยช้ำ เป็นแผลมากกว่า ไม่เคยบวมแบบนี้เลย แต่ว่ามีธุระต้องไปทำด้วย เลยต้องสาวเท้าไปเรื่อย ทั้งที่ปวดและเปล่งแบบนั้น กว่าจะหาหมอได้ก็มืดมากแล้วล่ะ

หมอก็ไม่ได้ว่าอะไร บอกว่ากล้ามเนื้ออักเสบ ให้ยามาทาและทาน ไม่ให้เดินเยอะ

อยู่เฉยๆ ก็ไม่ปวดนะ แต่พอเหยียบลงไปจะปวดมาก ก็เดินได้เหมือนคนมีขาข้างเดียว พอเป็นแล้ว รู้สึกเลยว่าลำบากจริงๆ เพราะตัวเองเป็นคนเดินเยอะจริงๆ แค่ที่บ้านเอง ชั้นล่างชั้นบน ปกติวิ่งขึ้นลงไม่รู้สึกว่าเยอะแยะ พอมาเป็นแบบนี้ ชีวิตลำบากดีจัง

วันพฤหัสบดี
ที่สำคัญ สองวันที่เหลือของสัปดาห์ เป็นวันที่งานเยอะด้วย เฮ้ออออ แต่คงไม่ลำบากมากเพราะหัวหน้ากับเพื่อนร่วมงานใจดี คงจะช่วยให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ นี่ก็ทานยาครบทุกมื้อ ทายาตลอดเวลา เผื่อพรุ่งนี้จะไปทำงานได้

ช่วงนี้ชีวิตได้ทำอะไรช้าลง อาจจะรู้สึกดีขึ้นบ้างก็ได้ แต่เป็นแบบนี้ทำให้คิดถึงประโยคนึงที่เคยอ่านเจอ "ผมไม่เคยรู้คุณค่าของการเดิน จนกระทั่งวันผมไม่มีรองเท้า" --- จำไม่ได้เป๊ะ ๆ นะคะ หรือแปลง่ายๆ ว่า "มีคนเคยบอกหากไม่สูญเสียบางอย่างก็ยังไม่รู้คุณค่าของสิ่งนั้น" มาจากส่วนนึงของเพลง เหตุเกิดจากความเหงา

ที่กังวลคือ แม่ยังอ้อนวอนให้เลิกใส่รองเท้าสูง ทุกครั้งที่เจ็บตัว แม่ขอร้องทุกครั้ง ครั้งนี้ รุกหนักกว่าเดิมมาก แต่ยังใจไม่อ่อนหรอก เอิ๊กๆๆ

พร่ำเพ้อไปเรื่อย ตามประสาคนที่ปกติทุกอย่าง ยกเว้นเคลื่อนตัวเองไปอีกที่

คืนวันพฤหัสบดี
ตอนนี้รู้สึกแย่กว่าเดิม เฮ้ออออ ไม่คิดว่าจะเป็นหนักแบบนี้ ชีวิตไม่เคยลำบากแบบนี้เลย

คือว่าวันนี้หลับไปตั้งแต่เย็นถึงสี่ทุ่ม พอตื่นมาเจอหน้าคนในบ้าน เห็นเท้าที่บวม และเป็นสีม่วง ทุกคนก็ตกใจว่าทำไมไม่ยุบเลย เริ่มจะคิดว่าผิดปกติแล้ว เลยให้น้องชายพาไปหาหมอ หมอก็กดที่นิ้วที่ละนิ้วพร้อมกับถามว่า เจ็บมั้ย พอถึงนิ้วนาง เริ่มเจ็บ หมอเลยบอกให้ไป X-ray ปรากฏว่า กระดูกแตก ต้องเข้าเฝือก ตกใจเลย แค่เดินกระเผลกก็อึดอัดแล้ว ต้องใส่เฝือกอีก ชีวิตจะเป็นยังไงเนี่ย ร้องไห้เลย (อายจัง! เจ้าหน้าที่ยิ้มกันใหญ่เลย) ถามหมอว่านานเท่าไหร่ ถ้ากระดูกติดเร็วก็ไม่ต้องใส่นานใช่มั้ยคะ หมอบอกว่าอย่างต่ำก็ 2 เดือน หูย..... ไม่ดีแน่ๆ หมอเลยบอกว่าจะเขียนใบลาให้ลาก่อน 1 อาทิตย์ พรุ่งนี้ให้มาพบหมอศัลยกรรมกระดูกอีกรอบ ไว้ไปตื้อหมอกระดูกอีกรอบแล้วกัน ไม่ยอมแพ้อยู่แล้ว

พอกลับบ้าน ฟ้องพ่อเลย พ่อก็บอกว่า ไม่ถึงสองเดือนหรอก พ่อเข้าเฝือกมาหลายรอบแล้ว ร้องไห้อีกรอบตอนมาเจอคนในบ้าน น้องบอกว่าหมอให้ลา 1 อาทิตย์ พ่อบอกว่า ทำไมลาแค่นั้นอะ บอลโลกยังไม่จบเลย ฮ่า ฮ่า ยังจะตลกได้อีกนะ ป๊า

ฝากเตือนทุกคนเลยนะคะ ให้ระวังๆ ยิ่งมีอายุต้องระวังเรื่องกระดูกให้ดีๆ ตัวเอง เมื่อก่อน ล้มบ้าง กลิ้งบ้าง แต่ไม่เคยเป็นรุนแรงแบบนี้ คิดไปคิดมา คงเป็นเพราะอายุมากด้วย ทำอะไรต้องระวังๆ ล่ะ

เช้าวันศุกร์
ฟาดเคราะห์ครั้งนี้แรงเป็นหมื่น แต่คงเบิกคืนกลับมาได้บ้างนิดหน่อย เข็ดจริงๆ

เจอหมอกระดูก หมอชี้ให้ดูว่ามันแตกจริงๆ เข้าเฝือกไปเลยดีกว่า พอถามเรื่องเวลา หมอบอกว่า นานนะ เกินเดือนนึงแน่ๆ แต่พอถามเรื่องไม้เท้า หมอบอกว่า ไปหัดเดิน ถ้าพยุงตัวเองได้ก็ไม่จำเป็น หมอบอกว่าช่วงแรกๆ จะยังเดินไม่ถนัดเพราะจะปวด แต่จะดีขึ้นเรื่อยๆ หมอบอกว่าให้เดินให้ถนัดค่อยไปทำงานแล้วกัน ศุกร์หน้านัดดูอาการอีกรอบ

เรื่องดีๆ อีกเรื่องคือ พอใส่เฝือกแล้ว สูงขึ้นประมาณ 2 นิ้ว ถึงจะสูงไม่เท่าเดิม แต่ก็โอเคนะ ยังไงก็ไม่ต้องใส่รองเท้าแบนราบไปทำงาน ^_^

เรื่องความรู้สึก แรกๆ ยังรู้สึกแย่ เซ็ง เบื่อ แต่จนถึงตอนนี้ ทำใจได้แล้ว คิดว่าตอนนี้เดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้ ก็แค่เดินช้าลง เท่านั้นเอง ชีวิตได้เจออะไรที่หนักใจบ้าง จะได้เข้มแข็งขึ้น ที่ผ่านมา ชีวิตราบเรียบ มักจะหนี จะเลี่ยงปัญหาอยู่เรื่อย คนเรา พอถึงคราวก็ต้องเจอแบบนี้ล่ะ มันเป็นแค่เฝือก อยู่กับเราไม่กี่เดือนหรอกนะ

Create Date : 20 มิถุนายน 2551

Last Update : 20 มิถุนายน 2551 22:40:19 น.

9 comments

Counter : 1073 Pageviews.

แย่เลยนะคะ เราเคยเป็นแผลที่หัวเข่า ยังเดินลำบากเลย แบบว่าแผลมันยึด ขยับแล้วจะเจ็บ

ยังไงขอให้หายเร็ววันน้า

กลับมาแข็งแรงวิ่งได้เร็วๆจ้า

โดย: animE'

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:0:19:25 น.

เอาไงดีล่ะ เข้าใจเลยค่ะ

แต่ว่า...เดี๋ยวเดียวเองน่า นะคะ

เสี้ยวเข้าเฝือกอยู่ล่ะ

เป็นไอ้เป๋มาจะสองเดือนแล้ว

...หายเร็วๆนะคะ อย่ากินกาแฟ และน้ำอัดลม และที่สำคัญ ห้ามสูบบุหรี่ หรืออยู่ใกล้คนสูบบุหรี่นะคะ เพราะว่ามันจะทำให้กระดูกไม่ติดน่ะค่ะ

โดย: gluhp

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:0:25:05 น.

แวะมาตอบ ท่าทางจะนอนดึกเหมือนกัน

ของเสี้ยวหักแล้วคุณหมอให้เข้าเฝือก 1 เดือนก่อนน่ะค่ะ เพราะว่าหวังว่ากระดูกจะติดได้

แต่โชคร้ายเพราะว่ามันไม่ติด หลังจากเสียเวลาไปแล้ว 1 เดือน ก็ต้องผ่าตัด ก็เลยเข้าเฝือกอ่อนต่ออีก 1 เดือนน่ะค่ะ

ถามว่าลำบากมั้ย ก็พอประมาณเลยล่ะค่ะ ปกติขึ้นรถไฟฟ้าตลอด พออย่างนี้แล้ว แทบจะไปไหนไม่ได้เลยค่ะ

จะว่าไปก็โชคดีที่ ...ตกงาน... อยู่ เหะๆๆๆ
เลยไม่ต้องออกไปไหนเท่าไหร่น่ะค่ะ

โดย: gluhp

วันที่: 21 มิถุนายน 2551 เวลา:2:43:29 น.