รวมมิตร สัปดาห์ที่วุ่นวาย

จันทร์
ปกติวันจันทร์เป็นวันที่ยุ่ง เพราะต้องเตรียมข้อมูลเพื่อเข้าประชุมใหญ่วันอังคาร ต้องไปตามจี้กับบรรดาหัวหน้าทั้งหลาย ซึ่งกำหนดให้ส่งข้อมูลมาวันศุกร์ แต่ไม่เคยได้ซักที พอมาวันจันทร์ ก็ต้องตามกันจริงจัง คล้ายจะจิกเค้า แต่ก็ไม่มีทางเลือก ถ้าทุกคนรู้หน้าที่ของตัวเอง เราคงไม่เหนื่อยใจแบบบี้

อังคาร
ก็ยังยุ่งอยู่ เพราะมีประชุมฝ่ายช่วงบ่าย แล้วยังมีประชุมใหญ่ประจำเดือนของฝ่ายวันพรุ่งนี้ วันนี้ก็ต้องเตรียมเรื่องเข้าประชุม วันๆ หมดไปอย่างรวดเร็ว แถมวันนี้เป็นวันที่ต้องเรียนภาษาอังกฤษด้วย (เป็นสวัสดิการของที่ทำงาน ดีจังเลยนะ) เรียนช่วงหัวค่ำ เลิกสองทุ่ม ครั้งแรกที่เรียน ครูจับสอบ pre-test มึนตึ้บ ยากด้วย แต่ก็ไม่ซีเรียส เพราะเดี๋ยวสอบ post-test จะได้คะแนนขึ้น กลับมาบ้าน สลบ

วันพุธ
เป็นวันที่ยุ่งแต่เช้าเพราะประชุม บ่ายก็เคลียร์งานเดิม คิดว่าวันนี้ ชั้นจะกลับบ้านเร็ว เพราะพรุ่งนี้มีประชุมเช้าอีกแล้ว แต่... เพื่อนบอกว่าคุณแม่ของหัวหน้าเก่าเสีย เลยต้องไปงาน ก็แอบอึ้ง อืม กลับดึกอีกแล้วเหรอเนี่ย ก็ต้องไป พอไปถึงก็รู้สึกดี เพราะพี่ๆ จากที่ทำแรกสุดของเราไปกันหลายคน ก็เหมือนได้พบปะกับพี่ที่ไม่ได้เจอกันมานาน เอาเป็นว่า ยังไงก็ยัง Happy ถึงแม้ว่าจะอยากกลับบ้านก็ตาม

พฤหัสบดี
ประชุมเช้า บ่ายตามงานอีก ที่ต้องไปเร่งวันจันทร์ทุกที วันนี้เริ่มตามแล้วเหมือนเดิม ใครส่งมาก่อน ก็เป็นคนดีที่ส่งมาก่อน คนที่ไม่เคยส่งตามเวลา ก็เหมือนเดิม เดี๋ยว ๆๆๆ งานยุ่ง ก็อยากจะถามว่ามีใครบ้างที่งานไม่ยุ่ง แต่ก็ไม่กล้า ช่วงหัวค่ำ เรียนภาษาอังกฤษ วันนี้ได้เรียนสนุกขึ้น ได้รู้ว่าเราใช้ภาษาอังกฤษผิดๆ มานาน เพื่อนแซวว่ามันเป็นการผิดแบบเข้าสายเลือด ไม่รู้ตัวว่าผิด กลับบ้านก็สลบเหมือนเดิม อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเลย มีวันจันทร์วันเดียว รู้สึกไม่ค่อยดี แต่ไม่มีแรงจริงๆ

วันศุกร์
เย้... ดีใจ วันศุกร์แล้ว วันหยุดนี้ ขออยู่กับบ้านหน่อยเหอะ อยากติดตามเรื่องการเมืองด้วย ก็สบายๆ มาลองคิดดู วันศุกร์เป็นวันที่ยุ่งน้อยสุด เพราะไม่มีประชุมอะไรเลย แต่ก็ยังต้องตามงานอยู่ดี ในที่สุด ก็ส่งไม่ทัน เหลือสองท่านของส่งวันจันทร์ เนี่ย...แล้ววันจันทร์เราก็จะเหนื่อยอีก

วันศุกร์ (แอบบ่น)
วันนี้มีเรื่องให้อึดอัดใจ แต่ไม่อยากสนใจ ไม่อยากคิด เพราะคิดไปมันก็บั่นทอนตัวเอง เพียงแต่บ่นนิดนึง คนนึงคนต้องย้ายไปทำงานฝ่ายอื่น แต่กลัวว่าจะเสียตำแหน่งเดิมไป การกางแขนกางขาไว้สองที่ รวมทั้งประกาศว่าชั้นไปโน่นแล้ว แต่งานเดิมยังส่งมาทางชั้นได้ การทำแบบนี้ คนรอบๆ ตัวคุณเค้าทำงานกันลำบากมากนะคะ เราเป็นคนนอก เราว่าคนไม่ได้ชื่นชมว่าคุณเป็น superwoman มีแต่ความสงสัย ลังเลว่าคุณจะทำได้เต็มที่ทั้งสองอย่างจริงๆ เหรอ

ศุกร์ (จากหัวข้อแอบบ่น)
เรื่องที่แอบบ่น มันมีผลกับตัวเราค่อนข้างมาก มันมาจากเสียงพูดเสียงเล่าของคนรอบข้าง พอไปคิดตาม มันก็แย่อะ รวมกับหงุดหงิดที่ตามงานไม่ได้ทั้งหมด รวมกันปุ๊บ ทำงานพลาดไปหนึ่งอย่าง แง... เบื่อตัวเองจริงๆ รู้สึกจ๋อยอย่างบอกไม่ถูก มันก็แค่ไม่มีสติ แล้วไปส่งเมล์ซ้ำซ้อน เหมือนกับไปแย่งหน้าที่คนอื่น เฮ้อออออ ก่อนหน้านี้ไม่ได้คุยกัน วันนี้ก็ไม่ได้คุยกัน จริงๆ ควรจะคุยกันก่อน เพราะความไม่มีสติของตัวเองแท้ๆ พยายามจะไม่คิดเรื่องนี้แล้ว แต่จะจำไว้เป็นบทเรียน จริงๆ แล้วศุกร์น่าจะเป็นวันที่สบายหน่อย ไม่มีเรื่องอะไรแล้วเนี่ย จำไว้นะ คราวหน้าคราวหลังอย่าเอาลมปากคนอื่นมาทำให้ตัวเองแย่แบบนี้

Create Date : 16 มิถุนายน 2550		2 comments
Last Update : 16 มิถุนายน 2550 15:08:45 น.
Counter : 799 Pageviews.
Share Tweet