แม้..ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง น้ำจะท่วม...ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ช่วงนี้ฝนตกพรำๆ ทุกวัน หลายคนพอเห็นฝนตกก็บ่นว่า.. แย่จัง ฝนตกอีกแล้วจะไปไหนก็ไม่ได้ แต่หลายคนก็ชอบฝนเพราะชอบกลิ่นสดชื่นของต้นไม้ และกลิ่นไอดินที่โดนฝน แต่ผมน่ะฝนและสภาพภูมิอากาศไม่สามารถสร้างความยุ่งยากให้กับกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตผม
ดังนั้นไม่ว่า ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง น้ำจะท่วม ผมเคยทำอะไรเป็นกิจวัตรประจำวันผมก็ต้องทำเช่นเดิม เพราะผมไม่ยอมให้สภาพแวดล้อมมากำหนดผม ทุกวันผมต้องออกไปเดินเที่ยวสวนในหมู่บ้าน ในวันฝนตกผมก็ต้องไป ไม่เห็นยากอะไรแค่ไปหาเสื้อกันฝนมาใส่ก็ออกไปได้แล้ว
จริงๆ ไม่ต้องมีเสื้อกันฝนผมก็ออกไปเดินท่ามกลางสายฝนทำธุระส่วนตัวได้ เย็นดีเสียอีก
แต่ด้วยความที่จอมบงการขี้ขลาดของผมกลัวว่าผมจะเป็นหวัด เลยไปหาผ้ากันเปิ้อน
ม่ายช่าย ม่ายช่าย เสื้อกันฝนแบบกันได้เฉพาะหลังมาให้ผมใส่
ทีนี้ในเมื่อให้ผมใส่เสื้อกันฝนแล้ว ผมก็เป็นหนุ่มที่ไม่กลัวฝนแล้ว จะให้เที่ยวใกล้ๆ แบบเดินไปอย่างเดียวผมก็ไม่ยอมหรอก ต้องเที่ยวแบบขึ้นรถไปในที่ไกลๆ หน่อย
แบบที่สระว่ายน้ำสนามเดินเล่นโรงเรียนของเราไง ถึงว่ายน้ำไม่ได้ แค่ไปเดินดูสนามจมน้ำ
เดินลุยน้ำในสนามก็สบายใจแล้ว
Create Date : 08 พฤษภาคม 2550 |
|
28 comments |
Last Update : 5 เมษายน 2551 2:50:54 น. |
Counter : 1056 Pageviews. |
|
|
|
แวะมาทักทายและนำรอยยิ้มมาฝากค่ะ