Bloggang.com : น้ำเคียงดิน : ^^..มันคือความผูกพันลูกมอน้ำชี...ศรีโรจนากร..^^

^^..มันคือความผูกพันลูกมอน้ำชี...ศรีโรจนากร..^^

รับโค้ดเพลง ?׍?ǒ?١?ѹ คลิกที่นี่

เกิดจากความรักและเกิดจากความรักที่ได้ทำให้เรามาพบกันมีชีวิตมีคืนและวันมีภาพทรงจำต่อกันมากมายอาจจะนานแล้วที่อยู่ด้วยกันมาเกือบจะลืมว่ารักเป็นเช่นไรเพียงแต่รู้ว่าในหัวใจชีวิตของเรามีกันและกัน*ถึงวันนี้รักที่มีตลอดมาถึงวันนี้แม้ว่ามันไม่ซาบซึ้ง(ก็เพราะ) ในวันนี้รู้ว่าเรามีสิ่งหนึ่งยิ่งกว่าความรักในใจยิ่งกว่ารักในใจ (มันยิ่งกว่าความรักในใจ)ฮืม ฮืม ฮืม**มันคือความผูกพัน สิ่งมันเกิดในใจมันคือความผูกพัน ซาบซึ้งยิ่งกว่าคำใดสิ่งนี้มันเป็นสิ่งแทนคำทุกถ้อยคำเรานั้นมีกันตลอดมา ก็เพราะความผูกพันต่างก็ได้เห็นและต่างก็ยอมรับสิ่งดี ๆ และดีของกันเราเรียนรู้กันมาแสนนานสิ่งนี้มันมากเกินคำว่าเข้าใจ

ยินดีต้อนรับนิสิตใหม่มอน้ำชี ศรีโรจนากร.....สู่ชายคาเฮือนเฮา

ขณะนี้เวลา 23.15 (นาฬิกาบ้านฝนอ่ะ) ขอมาอัพรูปไว้ก่อนคร๊า
ขอตัวไปอาบน้ำก่อน หลังจากที่ไม่ได้อาบมาแต่เช้า!!
มะช่าย คนอะไรมันจะซกมกขนาดนั้น ฮี่!
ขอไปอาบน้ำก่อนคร๊า ชักจะเหม็นๆเน่าๆแล้ว
เดี๋ยวมาน๊า

----------------------------------
-------------------
-----------

ขณะนี้เวลา 23.40 น. ใช้เวลาอาบน้ำอย่างรวดเร็ว
ค่อยเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาหน่อย แต่ยังอ้วนเหมือนเดิม อิอิ
ห๊อมหอมคร๊าตอนนี้ ไม่เชื่อมาพิสูจน์ได้

วันนี้เปิดเรียนวันแรกค่ะ
ตั้งใจไว้แล้วว่าจะสู้เต็มที่ สู้ๆ

วันนี้ ด้วยความมุ่งมั่นค่ะ......อาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อนิสิตตัวใหญ่
กระโปรงจีบรอบ.....ถุงเท้าขาว กับผ้าใบเน่าๆที่ไม่ค่อยได้เจอผงซักฟอก
วันนี้กะจะแปลงร่างเป็นเด็กปี 1 ซะหน่อย
แต่หนังหน้าไม่ให้....มีเด็กมาทักว่าพี่
หมดอารมณ์ไปเลย

ขับมอไซด์คู่ชีพ.....ที่ผ้าเบรกเริ่มเสื่อมๆ
เกือบได้หัวทิ่มตอนติดไฟแดงซะแว้ว แต่ก็ยังรอดมาได้ แฮ่!!

ขับเข้าสู่เขตมอ....จนถึงทุกวันนี้ ปี 4 แล้ว ก็ยังหารั้วมอไม่เจอ
ขับเข้ามาเห็นป้ายมากมายตั้งตระหง่านอยู่ตามทาง
เป็นป้ายไม้ที่พี่ๆทำเอาไว้ต้อนรับน้องใหม่
มันก็มีอยู่ทุกปีนั่นแหละ

*ยินดีต้อนรับสู่เส้นทางคนออกแบบ* ของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมือง และนฤมิตรศิลป์ เฮือก ชื่อคณะมันช่างยาวจริงวุ๊ย เหนื่อย!!!

*ผู้สร้าง* ของคณะวิศวกรรมศาสตร์ จริงๆมันมีประโยคยาวกว่านี้
แต่สายตาไม่ดี เห็นแค่ผู้สร้างกับวิศวะค่ะ อิอิ

อย่างของพวกแพทย์พยาบาล
เค้าก็มีรูปการ์ตูนคุณหมอคุณพยาบาล
พร้อมประโยควลีสวยๆต้อนรับน้องใหม่

ถ้าทางศิลปกรรมก็ออกแนวต้องแปลความหมายจากรูปภาพ.....
ซึ่งฝนก็ยังแปลไม่ออก
มันเป็นศิลปะขั้นสูง เด็กวิดอย่างฝนแปลไม่ออก
แต่ก็สวยไปอีกแนว เป็นเอกลักษณ์ดี

เห็นบรรยากาศแล้ว.........คิดถึงตัวเองสมัยยังสาวๆมากๆ
เวลาผ่านไปช่างแสนเร็ว....
วันนี้ไปหาเปเปอร์ เอาไว้สัมมนาตอนปี 4
ได้มาเยอะแยะ.....แต่แปลไม่ออกซักอัน หุหุ นี่คือสิ่งที่หนักใจสุดๆ

ทั้งวันไม่มีอะไร นอกจากไปหาซื้ออุปกรณ์การเขียน
เข้าร้านหนังสือที่ศูนย์หนังสือ
(สุดท้ายก็เดินตัวเปล่าออกมาเพราะไม่ซื้อสักเล่ม)...
ท้ายที่สุดก็ไปกินส้มตำบ้านไอ้ยุ้ย
เพื่อรอเวลาไปเรียนวิชาวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับโลก
ซึ่งคาดว่าจะไม่ได้เรียน

18.00 น. คือเวลาเรียน แต่เราก็ต้องไปก่อน
ขับรถผ่านมอ......เค้ากำลังรับน้องกันอยู่
จอดเจ้ามอไซด์ไว้หน้าคณะ
เดินเฉี่ยวไปนั่งเล่นรอเวลาเรียนที่หลังคณะ
นั่งมองน้ำในสระน้ำ....ก็เห็นเงาใครบางคน
มองไปยังที่เค้ารับน้องกันก็เห็นภาพเหตุการณ์วันวาน

น้องที่มาในชุดพละของมอ....นั่งกันอยู่กลุ่มใหญ่
พี่สต๊าฟที่มาในชุดเสื้อสีดำกับกางเกงสีเขียวเข้ม
และแล้ว.....
ภาพต่างๆก็ก่อเกิดขึ้น

คิดถึงนายนั่นอีกแล้ว
เป็นไรไปว๊า.....ภาพอดีตเริ่มซ้อนทับภาพปัจจุบัน
แล้วก็เริ่มชัดเจนมากขึ้น
ภาพที่ฝนเป็นน้องปี1
กับภาพใครบางคนเป็นพี่สต๊าฟ.....ซึ่งป่านนี้ไม่รู้นายนั่นเป็นตายร้ายดียังไง

ปากเลยหลุดถ้อยคำบางอย่างออกไปว่าคิดถึง
เพื่อนก็ส่ายหน้า....ทำใจซะนังฝน
อยู่กับปัจจุบัน
มองน้องๆแล้วมันเหมือนมองเห็นตัวเองในอดีต....
เรื่องราวมากมาย....เวลาแค่ไม่กี่ปี ผูกพันเราไว้
ผูกพันเราไว้กับสถานที่
กับคนๆหนึ่งและอีกหลายๆคน
กับเหตุการณ์หลายๆอย่าง

และแล้วชักง่วง....วันนี้มู๋ฝนไม่ได้นอนกลางวันด้วยอ่า
ขอติดไว้ก่อนแล้วกัน....
ขอเวลานอนคิดถึง....
อดีตกับภาพความผูกพันกับเพื่อนๆสมัยยังเอ๊าะๆ 1 คืนแล้วกันค่ะ
แล้วเดี๋ยวมาต่อ.....ชักไม่ไหว
หัวคำนับหน้าจอไปหลายรอบแล้ว
24.00 น. พอดิบพอดี

และจากที่คาดการณ์ไว้ (แอบเดานิดๆ)
มันไม่ได้เรียนจริงๆค่ะ

------------------------------
-----------------
-------------

ขณะเนี่ย เวลา 11.30 น.
มาต่อกันดีกว่า
นอนพักเอาแรงกันมานานมาก
ถึงไหนแล้วหว่า.....

สมัยตอนปี 1 ฝนมองไปข้างหน้า
เคยถามตัวเองแล้วได้คำตอบว่า
"ยังอีกยาวไกลกับถนนเส้นนี้"
ถึงทุกวันนี้ เป็นพี่ปี 4
คำตอบมันเปลี่ยนไป
"อีกไม่นานแล้วสิที่จะต้องจากถนนเส้นนี้ไป"
จากเมื่อก่อนที่เคยมองไปข้างหน้า
ทุกวันนี้มองย้อนกลับมา ซะงั้น

ถนนเส้นนี้......สิ้นสุดลงตรงทางแยกมากมาย
เอาหละสิ....ตูจะไปทางไหนดี
ถึง ณ วันนี้ อาจกำลังเดินอยู่บนถนนเส้นนี้กับคนอีกมากมาย
พอถึง ณ วันหนึ่ง เราๆเดินมาถึงทางแยกแล้ว........
คำถามเกิดขึ้น จะไปทางไหนดี

อยากให้คนที่เดินบนถนนเส้นนี้มากับเราตั้งแต่แรก
จับมือแล้วพร้อมใจก้าวเดินไปบนถนนเส้นเดียวกันต่ออีก
แต่จะเป็นไปได้หรอ.........
คำตอบมันเกิดขึ้นตั้งแต่เรายังเดินไม่ถึงทางแยกเลยว่า"เป็นไปไม่ได้หรอก"

ณ จุดกึ่งกลางของทางแยก ณ เวลานั้นเราก็คงทำได้เพียง
ยืนส่งยิ้มให้กันและกัน
พร้อมถ้อยคำอวยพรดีๆ...............แล้วก็หันหลังเดินไปตามทางของตัวเอง
แล้วก็ได้แต่หวัง
ว่าอาจจะมีสักวัน....ที่ถนนที่เราเลือกเดินมันอาจมีทางเชื่อมโยงกับเส้นทางอื่นอีก
แล้วเราก็อาจเดินสวนทางกัน แวะมาพบกันอีกบ้าง

หรืออาจจะมีสักวัน
ที่เราทุกคน
พร้อมใจกัน
เดินกลับมา ณ จุดกึ่งกลางทางแยกอีกครั้ง
แล้วรำลึกความหลังครั้งเก่ากันอีกครา

บางครั้ง...ความรู้สึกมันก็เหมือน
ที่ตรงนี้อาจจะไม่ใช่ของเราอีกต่อไป
เมื่อวันเวลาผ่านเลย ทุกอย่างย่อมดำเนินไปตามทางของมัน
ใหม่มา เก่าไป....
เป็นแบบนี้ทุกปีไป.....แต่เราทำไมยังยึดมั่นถือมั่น
ก็เพราะอยากให้ช่วงเวลาดีๆอยู่กับเราแบบนี้ตลอดไป
มันยังไม่ปล่อยวาง

ตอนนี้ความรู้สึกมันแปลกๆ
ทั้งๆที่เราก็ยังมีเวลาใช้ชีวิตกับเพื่อนอีกตั้ง 1 ปี
หรือแม้กระทั่งเรียนจบแยกย้าย
มันก็ไม่ได้เป็นอินดิเคเตอร์ชี้วัดซะหน่อย
ว่าตลอดชีวิตนี้เราจะไม่ได้เจอกันอีก
แต่ทำไม....ถึงเกิดอาการหวงแหนช่วงเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันก็ไม่รู้

จะบอกว่าอิจฉาเด็กปี1 ที่มีเวลาอยู่กับเพื่อนอีกตั้ง 4 ปี
อืม อาจเป็นไปได้
จะบอกว่าอิจฉาน้องปี 2 ที่ได้ดูแลใกล้ชิดน้องๆปี1 ก็ใช่อีก
จะบอกว่าอิจฉาปี 3 ที่ได้ใกล้เพื่อนแล้วผ่านความยากลำบากแบบสุดๆมาด้วยกัน มันก็ใช่อีกนั่นแหละ
แล้วก็จะบอกว่าชีวิต ปี4 ที่ต่างคนเริ่มต่างไป
ทางใครทางมันตั้งแต่เริ่มทำโปรเจ็ค นั่นก็ใช่

หรืออาจจะยังไม่ชิน.......
ก็เป็นได้

ตอนนี้จะพยายามปรับความรู้สึกให้เหมือนว่าเรายังอบอุ่น
จะใช้เวลาที่เหลือน้อยนิดสร้างความผูกพันอันเหนียวแน่นให้มากกว่าเดิม

หรือความสุขที่เกิดขึ้นกำลังเริ่มเปลี่ยนสภาพเป็นความทรงจำไปแล้ว
สำหรับใครคนหนึ่ง
เค้าได้กลายเป็นความทรงจำของฝนไปแล้ว
และใครอีกหลายๆคน ก็กำลังจะเป็นภาพความทรงจำอีกเช่นกัน

ถึงเวลานั้น.......ณ ทางแยกที่เป็นจุดสิ้นสุดถนนสายหนึ่ง
แต่มันเป็นจุดกำเนิดของถนนอีกหลายๆสาย....
จะมีใครเดินไปบนถนนสายเดียวกับฝนบ้างนะ
แล้วเราจะยืนส่งยิ้มให้กัน ณ จุดกึ่งกลางทางแยกได้นานแค่ไหน
ช่วงเวลาของการจากลาจะเศร้าเหงาเพียงใด
คงต้องรอติดตามในอีก 1 ปีข้างหน้า
ดูเหมือนนาน........แต่มันไม่นานจริงๆ

ถึงไอ้เพื่อนที่ไปสหกิจ.....มันแยกเดินไปแบบไม่ทันให้ตั้งตัว
มาด้วยกันดันไปก่อน
แต่ก็ขอให้โชคดีทุกคน
รออยู่ ณ ที่แห่งเดิม
กลับมารับปริญญาอย่าลืม มีเพื่อนตัวกลมแต่โคตรจนรอให้พวกแกเลี้ยงอยู่

ถึงเพื่อนที่ตอนนี้อยู่ด้วยกัน......
เจอกันบ้าง ไม่เจอกันบ้าง
แต่ยังพอรับรู้ว่ายังไม่ตายจากกัน!!!
เรามีเวลาอีก1 ปี
จะใช้มันทำอะไรดีหละ (ทีแน่ๆโปรเจ็คโปรจบนั่นแหละ)

เวลา 1 ปี
กับการเตรียมใจรับการจากลา
แล้วก็การเตรียมใจรับสิ่งใหม่ๆที่กำลังจะเกิดขึ้น
บนถนนสายหนึ่ง....บนถนนแห่งความเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว

ถึงตรงนี้.......มีความทรจำดีๆกับภาพวันวาน
อยากให้น้องๆเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆไว้
แล้วมันจะกลายเป็นความทรงจำที่เราหวงแหน (เหมือนพี่ตอนนี้)

ยินดีต้อนรับนิสิตใหม่มอน้ำชี ศรีโรจนากร
ถึงจะไม่ใช่บ้านหลังใหญ่โต.....
ถึงไม่ได้ไฮโซเหมือนที่อื่น
แต่ที่นี่กลับเป็นที่ๆเก็บกล่องความทรงจำอันมีค่าและหวงแหนของฝนเอาไว้
และคิดว่าไม่ใช่แค่ฝนหรอกมั้ง หลายๆคนคงรู้สึกแบบเดียวกัน

หากเปรียบแม่น้ำเจ้าพระยาเป็นเส้นเลือดใหญ่
แม่น้ำชีคงเป็นดั่งเส้นเลือดฝอย
อาจจะเล็ก อาจจะมองไม่เห็นบ้างในบางตำแหน่ง
แต่เชื่อเถอะเส้นเลือดฝอยก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน

จงภูมิใจในหน้าที่อันยิ่งใหญ่
จงภูมิใจในสถาบัน.........
จงภูมิใจที่ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของมอน้ำชีแห่งนี้
ยังไงก็ยินดีต้อนรับน้องๆทุกคน
ความผูกพันของน้องๆกำลังจะเริ่มขึ้น....เหมือนพี่
ที่ตอนนี้ความผูกพันวันวานจะกลายเป็นความทรงจำที่ดีในวันข้างหน้า

ขอนิดนึง

Bondinglove.....พันธะเคมีหัวใจ
งานเขียนเรื่องแรกของฝนที่ได้แรงบันดาลใจจากใครหลายๆคน
เรื่องนี้เน้นไปถึงการใช้ชีวิตของคนกลุ่มหนึ่งในรั้วมหาวิทยาลัย
อยากรู้ว่าเป็นยังไง จะสนุกแค่ไหน

ติดตามคลิ๊กอ่านกันได้ที่ บล็อก BondingLove...พันธะเคมีหัวใจ
*ดร.อคิระ.... ดร.หนุ่มหน้าหล่อรอทักทายทุกคนอยู่นะครับ

*นายอคิราห์ประธานเชียร์สุดเท่ห์กับผองเพื่อนที่พ่วงตำแหน่งนายกสโมสรนิสิต ประธานค่าย แล้วก็ตำแหน่งเดือนของคณะ รอทุกความรู้จักกับทุกๆคนอยู่

*และที่ขาดไม่ได้ นางเอกของเรื่อง -เคียงฟ้า- กับผองเพื่อนแก๊งค์ชะนีกับอีแอบรอให้ทุกคนเข้าไปลิ้มรสชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยอยู่นะคร๊า !!!!

ลองแวะไปอ่านดูนะคร๊า.......

วันที่ 8 มิถุนายน เวลา เที่ยงคืนกว่าๆ
วันนี้ได้ฤกษ์ไปเรียน
เบื้องบนเลยประทานน้ำฝนมาให้ เป็นการรับขวัญ
เปียกเป็นลูกหมูตกน้ำ....แต่ก็ไปถึงห้องเรียนได้
พอไปถึง.....โอ้ว!!!
"เพื่อนๆ"
ดีใจมากที่ได้เจอเพื่อน
ปากก็ขยับตามกลไก พูดไม่หยุด ไม่รู้มันจะคิดถึงอะไรขนาดน๊าน
อยู่ด้วยกันมา 3 ปีแล้ว มันยังมีเรื่องเม้าส์กันไม่หมด

วันนี้มีเรียนวิชาฝึกงาน
ซึ่งก็งานเข้าตามเรื่องตามประเพณี
ต้องทำงานนำเสนอกับรายงานอีกปึกใหญ่
ซึ่งเราก็ทำไว้แล้วหละ
เลยไม่ทุกข์ร้อน
เหลือแค่ทำงานนำเสนอกับเตรียมซ้อมพูดเท่าน๊าน

ซึ่งไม่รีบค่ะงานนี้.....สิ้นเดือนนี้คือเวลาประหาร
ค่อยทำๆ 5555 ดองเค็มมันเอาไว้ก่อน
ไอ้ที่จะตายนี่สิยังไม่ถึงไหน
เปเปอร์ก็อ่านไปงงไป....
โปรเจคก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า มันคือความว่างเปล่า ฮี่!!
เลยมาอัพบล็อกซะเลย อิอิ

พรุ่งนี้มีนัดก่าหนุ่มค่ะ(เขิล!)
ไม่ใช่หนุ่มที่ไหน
พี่หนูนา....พี่ป. โท ที่ปรึกษาโปรเจคเราเอง
กะจะเข้าไปสักการะแกงามๆซะหน่อย
หายต๋อมไปตั้งแต่สอบเสร็จปี 3
พรุ่งนี้เลยว่าจะแว๊บๆเข้าไปเยี่ยมๆมองๆห้องโปรเจคซ๊าหน่อย

วันนี้ได้คุยกับพี่บ๋อมด้วย
วู้เสียงเด็กมากๆ ไอ้เราก็นึกว่าน้องปี2 โทรหา 55555
คืนนี้ก็ฝันดีทู๊กคนน๊า
ช่วงนี้ฝนตก
อย่าลืมพกร่มคร๊า!!!!!

Create Date : 04 มิถุนายน 2552

Last Update : 13 มิถุนายน 2552 21:47:47 น.

38 comments

Counter : 782 Pageviews.

ส่งเณรมาให้จุ๊บครับน้องฝน คริคริ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:14:32:34 น.

มีความสุขมากๆนะค่ะ

โดย: andamonn

วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:20:06:01 น.

อยากได้หัวใจของผม

เอาสิครับ...ผมยกให้เลย

ไม่คิดตังค์ด้วยนะ

จขบ. น่ารักจัง

โดย: บุปผาลีลาวดี

วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:20:25:19 น.

โดย: บ้านน้อยริมสวน

วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:20:30:13 น.

แวะมาแปะยิ้มก่อน

พรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านดี ๆ เพราะชั่วโมงเน็ตพี่ใกล้จะหมดแระ

หยุดแระเสาร์อาทิตย์มีเวลาเล่นแล้วววว

พรุ่งนี้จะออกไปเล่นที่โรงเรียน (เหอๆๆ)

โดย: minporee

วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:20:46:12 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฝน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:8:20:14 น.

ยินดีที่ได้รู้จักค่าน้องฝน...

โดย: rainoflove

วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:8:57:43 น.

- หวัดดียามสายๆ จ้า

- ตอนนี้กลายเป็นรุ่นพี่สุดเก๋าประจำมหาลัยไปแล้วสิครับน้องฝน

โดย: พี่รี่+ต๊อก

วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:9:26:31 น.

อ.ดร.ศรัณยู คำเมือง
ยังสอนอยู่ภาควิชาเคมีอยู่รึป่าวคะ

โดย: ผ่านมาค่ะ IP: 202.28.25.165 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:21:56:31 น.

ตอบค่ะ...
อ.ดร. ศรัณยู คำเมือง
ยังสอนอยู่ที่ภาควิชาเคมีอยู่ค่ะ
จริงๆอยากไปตอบที่บล็อกเลยนะ
แต่แบบว่ามีมาแค่ชื่อเลยไม่รู้จะติดต่อกลับยังไง
เอาเป็นว่าตอบทางนี้เลยแล้วกันค่ะ

โดย: น้ำเคียงดิน

วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:22:43:16 น.

แวะมาเยี่ยมค่่ะ

โดย: akimoriko

วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:23:03:00 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฝน

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:6:13:34 น.

ชื่อปุยนะคะ

พี่ฝน

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ
ช่วงเปิดเทอมแรกๆไฟมันยังแรงอยู่อ่ะค่ะ
นานาๆไปไม่รู้ปุยจยังขยันอยูู่ป่าว

^^

มีเวลาแล้วจะมาอ่านนะคะ

โดย: เด็กหน้ากลม

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:7:55:53 น.

แวะมาตามคำเชิญค่ะ ฮาดีอีชั้นชอบๆๆ สู้ๆๆนะจ๊ะ

โดย: sansook

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:9:28:08 น.

หวัดดีจ้าหนูฝน

อยู่ปีสี่แล้ว อีกแค่ปีเดียวก็ต้องออกมาเผชิญโลกกว้างใหญ่ ภัยนานัปประการแล้วสิเนี่ย (เอ้า ขู่เข้าไป)

ขอให้เอนจอยและตักตวงความสุขสนุกสนานอันเกิดขึ้นในรั้วมหาลัยไว้เยอะ ๆ
เมื่อออกมาแล้วจะได้มีความทรงจำอันแสนสุขไว้ยิ้ม ไว้หัวเราะ ไว้นึกถึงนะจ้ะ

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:11:12:23 น.

ม. น้ำชี นี่คือ ม. สารคาม หรือเป่าคะ

โดย: rainoflove (rainoflove

) วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:13:00:22 น.

ตอบค่ะตอบ....
มอน้ำชีก็คือมอมหสารคามนั่นแหละคร๊า
มออยู่ใกล้แม่น้ำชี....เห็นมันทู๊กวัน
เวลาฝนจะไปเรียนต้องข้ามสะพานไปค่ะ
แม่น้ำชีกั้นระหว่างพื้นที่ในเมืองกับพื้นที่ขามเรียงค่ะ

โดย: น้ำเคียงดิน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:14:16:31 น.

หวัดดีค่ะ อ่านแล้วนึกถึงตอนสมัยเรียน (หลอกให้คนแก่คิดถึงอดีตนะเนี่ย)

ใกล้จบแล้วเนอะ ขอให้มีึความสุขกับช่วงเวลาเรียนให้มากๆ เพราะถ้าเดี๋ยวเ่รียนจบและทำงานแล้วหนูจะต้องคิดถึงช่วงเวลาในรั้วมหาลัยแน่ๆ

โดย: sailamon

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:15:41:32 น.

มีพบก็มีจาก เพื่อไปเจอกับสิ่งใหม่ๆ ต่อไป

ครูเรด เพิ่งผ่านชีวิตเด็กปีหนึ่งมายี่สิบกว่าปีเอง เร็วจังเลย อิ อิ

อย่ากลัว การก้าวไปข้างหน้าจ้ะ

โดย: redclick

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:02:48 น.

ว้าว คิดถึงบรรยากาศน้องใหม่มหาลัยมาทำให้พี่ๆ กระชุ่มกระชวย ...

ผ่านวันเวลาอย่างนั้นมาแซ๊นนานว่ะ ฝน ... ตักตวงความทรงจำไว้นะน้องนะ ก่อนที่จะไม่ทันได้ตัก

โดย: ดวงลดา

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:09:44 น.

แวะมาตามคำชวนแล้วจ้า^^

ช่วงนี้กำลังรับน้อง เห็นเด็กปี 1 หน้าเลอะแป้งแล้วขำๆ บางคนโดนมัดผมเป็นหัวจุกกันเลย

โดย: เป็นสมาชิกเมื่อวาน

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:16:39:38 น.

สวัสดีครับ

ปี 4 เหมือนกันเลยคับ

ต่างกันที่ผมเปิดมา 11 สัปดาห์แล้ว

ปี 4 ของผมก็เหมือนกับเพิ่งเป็น Freshy อีกครั้ง

Freshy ของโรงพยาบาลคับ

น้องใหม่วัยกระเตาะที่เพิ่งมาเหยียบโรงพยาบาล

เพื่อนๆผมก็อารมณ์เดียวกันกับคุณฝนนี่แหละ

ใกล้จบแล้ว Senior แล้ว

แล้วเราล่ะ ???

โดย: foscarnet

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:20:53:28 น.

พี่ผนนนน

เขียนดีจังงงง

ชอบอ่ะบางตอนจินตนาการตาม555

จะต้องใช้สี่ปีให้คุ้มค่าาาาาา

^^

โดย: เด็กหน้ากลม

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:21:43:02 น.

อ่ะนะมาแร้ววววว

ไว้อ่านดีดีก่อนเม้นอีกรอบนะ

จะย้อนกลับไปอ่าน พันธะเคมีตอนที่ 2 ด้วย

วะฮ่าฮ่า

หลับฝันดีเด้อ

โดย: minporee

วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:22:23:17 น.

อ่านแล้ว นึกภาพตามเลยค่ะ
ตั้งใจเรียนนะคะ

โดย: MDA IP: 125.25.27.110 วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:7:03:25 น.

โฮะๆๆ

ไม่รู้จะเอ่ยคำพูดว่าไงดี

รู้แต่คิดถึงที่มอเหมือนเก่า แต่ก่อนมีมอเก่า มอใหม่ แต่เดี๋ยวนี้น้อง ๆ คงไม่ได้เรียนที่มอเก่าแล้ว แต่ก่อนมีลุยน้ำไปเรียนด้วย (น้ำท่วมอ่ะ) สนุก ประทับใจ

คิดถึงเพื่อนจัง

หลับฝันดีน๊า

ปล. ถ้าไม่ไปเดี๋ยวมันจะคุยยาวกว่านี้

วะฮ่าฮ่า ไปหละ

โดย: minporee

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:21:08:16 น.

ไม่ได้หลงทางแต่มาตามคำเชิญค่ะขอบคุณที่มาเยี่ยมพี่ (หรือน้า หรือป้า ดีหว่า)

โดย: poonsukp (poonsukp

) วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:23:21:35 น.

เป็นรุ่นพี่ก็คงสนุกไปอีกแบบนะคะ
แบบได้แกล้งน้องอ่ะ555

ฝันดีค่ะพี่ฝน

^^

โดย: เด็กหน้ากลม

วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:23:22:00 น.

หวัดดีจ้าหนูฝน เข้ามาทักทายยามบ่าย สบายดีนะจ๊ะ

โดย: sailamon

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:11:39:53 น.

แวะมาเยี่ยมจ้า

โดย: นิยายฝันหวาน

วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:22:57:23 น.

ขอหายตัวไปเพื่อชาติสักหน่อยนะคร๊า
งานเข้าค่ะงานเข้า
ภาระอันใหญ่หลวงมั่กๆๆๆๆ
เครียดๆๆๆๆ
คิดถึงทุกคนเสมอนะคะ
แล้วเดี๋ยวค่อยเจอกันค่ะ

โดย: มู๋ฝนเองค่ะ IP: 125.26.184.79 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:8:49:56 น.

เป็นกะลังใจให้จ๊า

สู้ ๆ

โดย: minporee

วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:12:04:06 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องฝน

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:8:13:42 น.

แวะมาเยี่ยมยามบ่ายวันศุกร์สุดสัปดาห์

โดย: บี๋ (Yushi

) วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:16:48:33 น.

สวัสดีค่ะพี่ ฝน
หนูอยู่ปี 1 ค่ะ พี่อิจฉาหนูมั้ย หนูเครียดมากๆเลยค่ะ หลายเรื่องเกินค่ะ นั่งดมยาดมทุกวันเลยเนี่ยค่ะ

เคยจำเรื่องที่พี่เขียนเกี่ยวกับแอบชอบรุ่นพี่ พอถึงตาหนูก็เอามั่งค่ะ เจอมา 2 คนแน่ะค่ะ แต่ไม่ใช่คณะหนูหรอกค่ะ เพราะคณะหนูมีแต่กะเทย

โดย: เอวาเจลีน

วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:22:45:38 น.

สวัสดีทุกๆคนน๊าที่แวะเข้ามาเยี่ยมกัน
แต่ตอนนี้ไม่สามารถไปเยี่ยมใครได้เลย
งานเข้าค่ะ
ตอนนี้กำลังเตรียมตัวขึ้นสัมมนา
ซึ่งงานวิจัยที่ทำมันค่อนข้างยาก(หรือเราโง่หว่า)
แถมตอนนี้ต้องเตรียมขึ้นบรรยายการไปฝึกงานด้วย
วุ่นวายแต่ก็ยังสบายดีอยู่
แค่ขอกำลังใจจากทกๆคนนะคะ
รักทุกคนคร๊า อิอิ

โดย: น้ำเคียงดิน

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:13:29:49 น.

ส่งมาให้จุ๊บถึงบล้อกเลยครับน้องฝน

อิอิอิ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:16:36:20 น.

เป็นกะลังใจให้จ๊า ทั้งสัมมนา ทั้งการบรรยายเลยน๊า

สู้ ๆ

โดย: minporee

วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:21:27:41 น.