*ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา
เคยพร่ำเคยสอน เมื่อตอนที่ยังโง่เขลา
ได้เรียนรู้ได้ขัดเกลา ชีวิตจึงงอกงดงาม
ใครพร่ำเพียรสอน ให้รู้คิดเขียนตอบถาม
ห่วงใยใส่ใจติดตาม แม้ยามที่เราดื้อดึง
จากกระดานดำ จากถ้อยคำที่พร่ำพูดบ่น
โน้มนำให้คนฝึกตน ส่งคนข้ามฝั่งแสนไกล
ครูยังยืนยงส่งเสริมศิษย์รุ่นต่อไป
คำสอนสั่งยังเตือนใจ นานเท่าไหร่ไม่เคยลืมเลือน
เป็นยิ่งกว่าแสงตะเกียงส่องทางสดใส
งดงามกว่าแสงใดๆ เปรียบไปยิ่งกว่าแสงเดือน
เปรียบประภาคาร ก็เพียงแค่แสงส่องเตือน
แสงใดจะงามเสมือน แสงปัญญาที่ครูให้เรา
อยากกลับมาหา กลับมาพบครูคนเก่า
พบคนที่เคยสอนเรา พบคนที่เคยเมตตา
ครูยังคอยรอ ให้เรามาพบเยี่ยมหา
ก้มลงกราบครูบูชา ถึงเวลาต้องมาไหว้ครู
ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา
ขอบคุณคณาจารย์ทุกๆท่าน
ที่ทำให้ฝนมีวันนี้
ขอบคุณที่ลำบากเหนื่อยยาก
การสอนคน การสร้างคนสักคนให้เป็นคนที่อยู่ในเส้นทางที่ถูกที่ควร
คิดดี ทำดี มันลำบากและเหนื่อยยาก วันนี้ฝนเข้าใจแล้ว
ถึงแม้ปีนี้จะไม่มีโอกาสกลับไปไหว้อาจารย์
แต่ลูกศิษย์คนนี้ยังระลึกถึงพระคุณเสมอค่ะ