|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
มาเล่าเรื่องการพักฟื้นหลังผ่าตัดขากรรไกร
หวัดดีครับ กลับมาเขียนอีกครั้ง Blog นี้เป็นตอนที่ 2 ซึ่งห่างจากตอนแรกประมาณ 1 ปี คราวที่แล้วได้เขียนถึงการผ่าตัดขากรรไกรไปแล้ว ตอนนี้จะเล่าประสบการณ์การพักฟื้นหลังผ่าตัดละกันครับ
ตื่นมาเช้าอีกวันหลังผ่าตัด ยังสลึมสลืออยู่เลย ประมาณ 7 โมงเช้า ก็มีคุณหมอ และ นิสิตแพทย์ เข้ามาตรวจ ถามโน่นถามนี่ ยังมีหน้ามาแซวอีกว่าเราชูสองนิ้ว ตอนฟื้นจากยาสลบ
วันนี้คุณหมอเริ่มให้ทานข้าวได้แล้ว เป็นอาหารบดอ่อนๆ หน้าตาเหมือนอ้วก แต่ก็กินจนหมดนะ หิวอะ เมื่อคืนแม่อยู่เฝ้าทั้งคืน แต่สายๆ ก็ต้องไปทำงานต่ออะ อยากให้แม่อยู่ด้วยทั้งวันเลย ทำไมเรางอแงเหมือนเด็กๆ อย่างนี้นะ
สายๆ พิมพ์ก็มาเยี่ยม แตะมือกับแม่ เอาหนังสือมาอ่านด้วย เตรียมสอบ แต่เอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ค่อยได้อ่านหรอก หลับซะมากกว่า น่าเขกกระโหลกจัง
วันนี้ทั้งวันก็มีแต่ นอน กิน พยาบาลเข้ามาวัดความดัน ถามว่าเจ็บหรือเปล่า ให้ยาแก้ปวด แล้วก็หลับ แล้วก็ตื่นมากิน
ตัดมาวันพุธ วันนี้หมอจะพาเราไปมันปาก คือมัดขากรรไกรบนล่าง ให้อยู่กับที่ไม่ขยับไปไหน จะให้มันอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง ประมาณสี่โมงเย็น ขึ้นเตียง หมอเริ่มบังคับจับขากรรไกร ซึ่งมันยังไม่เข้าที่ เจ็บมากๆ ไหนจะเจ็บแผลผ่าตัด ยังเจ็บจากการรั้งกล้ามเนื้ออีก สรุปว่า เย็นนั้นไม่สามารถทำได้สำเร็จ ขากรรไกรไม่ยอมขยับให้ตรงกับแผ่น Wafer ได้ หมอจะมาลองอีกที พรุ่งนี้ บอกตรงๆ นะ ว่าใจเสียไม่น้อยเลย
เช้าอีกวัน ตื่นมา หมอก็มาตรวจเหมือนเดิม สายๆ นี้เราจะไปลองมัดปากอีกครั้ง คราวนี้เราบอกหมอเลยว่า เต็มที่ ไม่ต้องกลัวเราเจ็บ ซึ่งหมอก็มั่นใจเรามาก ไม่ยั้งมือ เจ็บน้ำตาไหล แต่ก็สามารถมัดปากได้สำเร็จ
หลังจากมัดปาก เราก็พูดไม่ได้เลย ได้แต่ออกเสียงในลำคอ สิ้งที่ลำบากมากที่สุด ก็คือกินไม่ได้ ต้องใช้ Syringe ดูอาหารเหลวๆ แล้วฉีดเข้าปาก ข่าวร้ายมากกว่านั้น เราต้องมัดปากแบบนี้ไป 2 สัปดาห์
ออกจาก รพ. วันศุกร์ แม่ก็ไปทำงานเหมือนเดิม แต่พิมพ์มารับ แล้วไปส่งที่บ้าน รวมค่าใช้จ่ายทั้งหมด ประมาณ 46,000 บาท
ตอนต่อไป จะมาเล่าเรื่องการพักฟื้นที่บ้านนะครับ
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2552 |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2552 12:26:41 น. |
|
0 comments
|
Counter : 3514 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
If one day you feel like crying...
Call me.
I don't promise you that..
I can make you laugh
But I can cry with you
|
|
|
|
|
|
|